Details

Gepubliceerd: 12 december 2013

8 december 2013
Vandaag ging de wekker om vijf uur. Vijf uur ja vijf uur en dat in de vakantie. Waarom dan zou je denken, nou we willen naar Hot Water Beach en dan ben je afhankelijk van het tij en laat het nou net om half zes laagtij zijn dus de juiste tijd om daar te zijn.
We kleden ons aan en starten de camper. Het is nog donker en in 15 minuten rijden we naar de parkeerplaats, pakken de emmer en schep, ja echt waar en lopen het strand op. En even verderop zien we al rookpluimen opstijgen uit het zand daar moeten we zijn. We beginnen met graven en al snel voelen we het warme water de kuil instromen. Dat is ook de bedoeling, je kan hier je eigen hottub graven. Het blijkt dat we veel te dicht bij de bron zitten dus we maken de tub wat langgerekter zodat er ook kouder water in komt.

 

Het is echt grappig er zijn nog maar een paar mensen en dat is het voordeel van dit tijdstip. Vanmiddag om half zes (als het weer eb is) zal het hier echt heel druk zijn. We zien de zon langzaam te voorschijn komen en genieten van het uitzicht. Je kan dit alleen doen 2 uur voor en 2 uur na laagtij want bij vloed liggen de bronnen in zee en kan je dus geen kuil graven. Je voelt het hete water dan nog wel aan je voeten als je de zee in gaat maar dat hebben we niet afgewacht.

Het water is erg heet dus we halen een paar emmers met koud water uit de zee. We zitten al een minuut of tien in onze eigen hottub als Martin er achter komt dat hij de sleutels van de camper nog in zijn zak heeft zitten. GRRRRRRRR, maar af wachten of de deur straks nog open wil gaan. Om af te koelen duiken we ook nog even in de zee. Echte wisselbaden dus. We zitten zo een uurtje en besluiten dan weer terug te gaan. De zon begint ook flink te schijnen dus hup terug naar de camper. 

Na gedouched te hebben blijven we vandaag lekker rustig op de campsite. We voeren een paar meeuwen met oud brood, lezen een keer een boek en wordfeuden wat.

Rond het middaguur rijden we naar Whitianga om boodschappen te doen en ergens uitgebreid te gaan lunchen, zodat we vanavond niet gaan koken. Het is er erg rustig in het dorpje en we besluiten eerst maar iets te gaan eten en belanden bij Salt aan de jachthaven.
Mooie plek en prima eten. Fish and Chips met een heerlijk toetje. Vervolgens kletsen we wat met andere gasten van de camping die hier toevallig ook zitten te lunchen en gaan vervolgens inkopen doen.

Terug op de camping is het inmiddels drie uur dus we maken ons op voor de wandeling naar Cathedral Cove. We hebben gisteren al gezien dat dit een uurtje lopen is (enkele reis) over kliffen en langs mooie baaien en willen dit wel doen zolang het zonnetje nog in de baai schijnt. Want dan zijn de foto's natuurlijk mooier :) We vertrekken om 15:30 uur en dan begint het ineens te regenen.... Maar gelukkig is het maar een buitje en na even schuilen onder een houten vlonder bij de parkeerplaats voor auto's lopen we weer verder en komen na een best pittig stukkie lopen bij Cathedral Cove. Een schitterend mooie baai met een uitgesleten rots waar bij hoog tij het water misschien nog net onderdoor stroomt, maar wat nu gewoon prima te begaan is. Ook staan er een paar grote rotsen in de branding die helemaal zijn uitgesleten nog even en ze balanceren op een smalle punt en vallen om. Maar nu een pracht gezicht met dat lichte gesteente.

 
Sonja gaat op zoek naar een geocache die hier moet liggen en Martin maakt foto's van de prachtige locatie. Het is beschermd natuurgebied met ook de kustlijn zodat er ook geen bootjes mogen varen etc.

Na een half uurtje rondlopen lopen we weer terug en lopen het laatste stuk over een vrijwel verlaten strand (mooi!) naar de camper.
We gaan meteen maar even het zweet eraf douchen en eten een bak vers fruit met yoghurt.
We worden op de koffie gevraagd bij de camping-buren die we vanmiddag ook bij de lunch spraken en kletsen een uurtje onder het genot van een kopje groene thee.
De twee oudjes (nee, hij is echt geen 105, maar wel oud) blijken in februari op valentijnsdag te gaan trouwen en dat geeft natuurlijk voldoende gespreksstof.
Hij blijkt een workaholic te zijn en een fruit boomgaard van 225 acres te hebben met peren, appels en kiwi's, maar ze zijn nu toch echt op vakantie nadat ze elkaar op het strand tegen zijn gekomen en van het een het ander kwam.
Enfin, we duiken toch op tijd het bed in want morgen lijkt de afstand naar Rotorua niet groot, maar het is toch wel een stukkie rijden en we willen ook nog wat zien.

{flike}

Details

Gepubliceerd: 07 december 2013

7 december 2013

Vanmorgen vroeg opgestaan omdat we vandaag een redelijke afstand willen afleggen naar de Coromandel Peninsula. We willen een camping vinden bij Cathedral Cove of bij Hotwater Beach en hebben thuis al een paar opties bekeken, maar het is zaterdag en dan is Nieuw Zeeland ook aan het camperen. Dus moeten we vroeg genoeg vertrekken.

Om 06:30 uur is Sonja natuurlijk al weer wakker dus de wekker hebben we niet meer nodig. Na douchen en ontbijt zoekt Sonja nog even naar een cache bij de kolonie Jan van Genten, maar het begint net te regenen en ze kan hem ook niet vinden.
Dus we gaan nu echt op pad. De Tourist Radio en TomTom weer geïnstalleerd en rijden maar. Regen is niet fijn, maar als het maar droog is als we aankomen!

De Tourist Radio is overigens wel een prima uitvinding. Je hebt een apparaatje aan het raam hangen waarin een GPS verwerkt zit en waarin je een radio frequentie instelt. De autoradio stem je op diezelfde frequentie af en vanaf dat moment ontvang je radio (veel muziek) met toeristische informatie wat - op basis van je eigen apparaatje dus - is toegespitst op de precieze locatie waar je bent.
Dus om de zoveel tijd komt er tussen de muziek door een pingel "ploink - ploink - ploink" met vervolgens "you are now approaching ....." en wordt er iets verteld over de locatie. Veel bezienswaardigheden komen zo aan bod en je wordt ook iets bijgebracht over de historie van het gebied. Erg leuke toepassing en de muziek die ze draaien is ook nog eens prima.

We zijn al snel Auckland voorbij en hebben gelukkig weinig last van drukte. Zaterdag heeft dus wel voordelen :)
Na Auckland draaien we naar de kust en volgen de weg langs de Seabird Coast. Dit is een gebied van veel drassige poelen en ideaal voor trekvogels vanuit Siberië en Alaska hier dus ook overwinteren.
We stoppen even bij een informatiecentrum over de vogels bij Miranda en worden gewezen op een schuilhut een stukje verder langs de weg. En we zijn ook nog eens op het juiste tijdstip omdat het water nu net goed staat om de vogels te fotograferen.
Dus we gaan meteen even op pad en in de schuilhut fotograferen we een paar mooie vogels (niet vragen welke het zijn.....), maar houden het dan voor gezien. We rapen ook een geocache op die plek - we zijn er toch.... - en rijden weer verder.

Bij Coromandel aangekomen besluiten we de route langs de westzijde te rijden en dan bovenlangs richting de eindbestemming.
Een prachtige route langs een mooie kust. Slingerend rijden we van baai naar baai en elke bocht is het uitzicht anders.
Helaas blijkt dat bij de plaats Coromandel de weg naar Whitiangi is afgesloten vanwege een grondverzakking die op de weg terecht is gekomen.
We worden via een alternatieve route geleid maar dat is een gravelroad, een soort Asselsepad dus. En daar mogen we eigenlijk niet over rijden met de camper. We besluiten het toch te doen en rijden 20 kilometer heel voorzichtig en komen zonder problemen aan de andere kant het bos weer uit.

We besluiten voor Hahei Holiday Resort te gaan,want die hebben mooie beachview campsites. We hebben geluk, want die zijn er nog en we krijgen een prachtig plekje met uitzicht op zee. De achterdeuren open en het is dat er struikjes tussen staan, maar het is 20 stappen lopen en we staan op het strand. Prachtig hier! We lopen meteen even een rondje over het strand en Martin wil wel zwemmen, maar het is wel heel erg koud.... dus dan maar pootjebaden. Ook lekker.

{flike}

Details

Gepubliceerd: 06 december 2013

6 december 2013

Omdat we gisteren de nachtwandeling door een Kauri bos hebben gemaakt en daar flink wat Kauri bomen hebben gezien besluiten we om niet terug te rijden naar Waipoua Forest om de grootste Kauri boom te gaan bekijken.
Het verschil van een paar meter in omtrek maakt dan ook niet zoveel meer uit, vinden we. In ieder geval niet om daar weer 70 km slingerweg heen en terug voor te rijden.
We besluiten om op de Top10 camping buiten in het mooie weer lekker rustig te ontbijten en de website even bij te werken. We hebben tenslotte voor 24 uur internet gekocht, dus dan ook maar gebruiken.
Na nog even via Skype met Co, Lia en Tiny gesproken te hebben, breken we op en vertrekken we richting eindbestemming vandaag Murawai Beach.

Na een paar kilometer stoppen we nog even bij een winkel Nelson's waar ze spullen verkopen die van Kauri bomen gemaakt zijn. Schitterende tafels, maar wel een beetje duur....
We rijden weer verder en tanken in een dorpje even diesel en slaan boodschappen in bij de supermarkt.

Onderweg worden we door de Tourist Radio, daarover straks meer, gewaarschuwd dat we binnenkort bij het Kauri museum langs komen.
En omdat we al van verschillende mensen gehoord hadden dat dit toch wel mooi was en je eigenlijk niet over moest slaan, besluiten we om het museum te bezoeken. We hebben tijd genoeg vandaag.
Even een kop koffie gehaald bij de Gum Diggers cafe en een heerlijke muffin verorberd en hup het museum in.
Nou, men heeft niet gelogen. Het is echt een schitterend museum! Hier wordt met veel toewijding de historie van dit stuk land in ere gehouden. Dit gebied is ontwikkeld door het rooien van bomen en met name Kauri bomen.
Niet mooi natuurlijk, maar het is nou eenmaal zo. En als je dan ziet wat een prachtige opstelling van een werkende zaagfabriek en allerlei machines ze hebben neergezet, dan krijg je een heel goed beeld van hoe het er destijds aan toeging.
We lopen meer dan een uur door dit museum en dat zegt wel wat, want meestal zijn we na een half uur wel uitgekeken.
We bekijken ook de verzameling Gum. Dat is hars wat uit de Kauri bomen komt maar ook uit de aarde gewonnen wordt, omdat daar in ver verleden ooit Kauri bomen gestaan hebben.
Er worden allerlei sieraden van gemaakt en is best bijzonder om te zien. Het wordt ook wel het Amber van Nieuw Zeeland genoemd.

We vertrekken weer en rijden nu zo snel mogelijk door naar Murawai Beach. Erg handig dat de TomTom er op een gegeven moment geen zin meer in heeft. We blijven maar op hetzelfde punt....
Gelukkig komen we er snel achter dus we resetten de boel en kunnen weer verder en komen rond 17:30 uur bij Murawai Beach aan.
Wat is hier nou zo bijzonder? Nou, hier zit een kolonie Jan van Genten die hier broeden op een paar rotspunten en je staat er redelijk dicht bij.
We rijden dus ook meteen naar de kolonie toe en staan daar een uur te fotograferen.Ja dit is echt ons ding; dieren in hun natuurlijke omgeving, fantastisch.

 
Maar we willen hier ook een campingplek hebben, dus besluiten om om 18:30 uur de camping om de hoek op te zoeken en te kijken of ze plek hebben. En dat lukt.
Snel even salade maken en opeten en dan gauw terug want om 20:30 uur is de zon al onder.
We zijn om 19:30 uur weer boven op de klif en schieten heel wat foto's en zijn om 21:00 uur voor het sluiten van de poort weer op de camping.

 

Nog even douchen, snel even wat foto's kijken en de tekst voor de website voorbereiden. En dan slapen, want morgen er vroeg uit voor een lange rit richting de Coromandel.

{flike}