Anchorage camper inleveren en terugvlucht
- Details
31 augustus 2015 / 1 september 2015
Vannacht goed geslapen op deze campsite. Obama komt vandaag naar Alaska voor een klimaattop, dus we hadden nog wel iets verwacht qua luchtverkeer met helikopters en zo, maar we hebben er niets van gemerkt.
We optbijten en pakken de tassen definitief in en na het weggeven van onze restjes (fles olijfolie, rollen wc papier etc etc) aan andere campergasten vertrekken we uiteindelijk pas om 10 uur naar de inleverlocatie van Cruise America. En we moeten ook nog propaangas tanken. Dus onderweg bij een tankstation gestopt waar groot 'Propane' aangekondigd werd, blijkt dat ze alleen flessen vervangen. Handig.
Dus maar doorgereden richting de inleverlocatie want daar zit in ieder geval een tankstation waar je wel propaangas kan tanken.
We moeten nog even wachten op andere klanten en dan worden we geholpen door de tankbediende. Knullig systeem waarvan de meter niet werkt. Maar we mogen 2 gallon afrekenen want dat zal het wel wezen. Bijzonder systeem.....!
Er staat nog een andere camper van Cruise America te wachten die ook nog moet tanken en terwijl die achteruit rijdt, knalt hij nog even tegen onze spiegel aan..... nee he... hebben wij dat? Gelukkig valt het mee maar lekker onverschillig vinden die amerikanen dit helemaal niet zo belangrijk. Maar ze geven wel aan dat als er schade gerekend gaat worden bij terugbrengen (zij brengen hun camper ook nu terug) dat ze die dan wel betalen. Dus toch wel netjes. Uiteindelijk moet de camperverhuurder er wel om lachen, dus het liep gelukkig goed af. Maar je zult het maar hebben op je laatste dag...
We krijgen de borg weer terug en de taxi brengt ons vervolgens naar de luchthaven. Daar kunnen we al vrij snel inchecken en zoeken we nog even of we een souvenir kunnen vinden, maar dat lukt niet dus kunnen we naar de business lounge van Alaska Air (wordt gedeeld met andere maatschappijen), want ja, we vliegen met Icelandair Economy Comfort dus daar moet je dan wel van genieten natuurlijk. De business lounge is niet zo uitgebreid met voorzieningen, maar je kunt er wel rustig zitten. Sonja werkt op de laptop de website teksten bij en Martin kan lekker even ingressen vanuit de luie stoel.
Het boarden van de vlucht naar IJsland verloopt prima, want we zijn als eersten het toestel in, zodat we goed de fototassen kwijt kunnen in de handbagagevakken. Zo heeft Economy Comfort ook weer zijn voordelen... als eerste naar binnen!
De vlucht naar IJsland vertrekt bijna op tijd om 15:30 uur en verloopt prima. Omdat het nacht wordt tijdens de vlucht hopen we nog op Noorderlicht boven Groenland/IJsland maar helaas wordt het niet echt goed donker, dus niet te zien.
De stewardess zei dat ze afgelopen week het voor het eerst weer gezien hadden dit seizoen want het moet goed donker worden. En ze zegt ook lachend, dat we het in het toestel ook kunnen zien, want in de binnenverlichting is heel mooi met ledverlichting geregeld dat het plafond verlicht wordt alsof het Noorderlicht zichtbaar is. We genieten van de comfort in de business class stoelen en Sonja kan een beetje slapen. Martin kijkt wat films en voor dat we het weten zijn we al weer in IJsland.
We moeten eerst door de douane natuurlijk want we komen nu Europa weer binnen en gaan dan naar de business lounge van Icelandair. Nou, die kennen we nog van de heenreis en die is mooi. We scoren even wat lekkernijen en iets te drinken en beseffen dan dat we eigenlijk helemaal niet zoveel tijd hebben, want het boarden van de vlucht naar Amsterdam is eigenlijk al best snel. Eeeeh.... eigenlijk nu al. Dus we pakken onze spullen weer en lopen naar de gate. Daar blijkt dat het boarden toch nog niet gestart is en staan we met heeeeel veeeeeel mensen (ook voor 2 andere vluchten bij 2 andere gates maar allemaal in dezelfde ruimte) te wachten. En dan mogen we de trap af naar beneden en over het platform naar het toestel lopen.
Helaas nu dit keer niet de businessclass stoelen, maar de 'normale' economy comfort oplossing (drie stoelen op een rij waarvan de middelste vervalt en als tafeltje dienst doet). We zitten aan weerszijden van het gangpad vlak bij de ingang/nooduitgang.
Flink beenruimte dus en een TV scherm dat onder je stoel verstopt zit. Even wennen, maar ook prima. We begrijpen nu ook dat de economy comfort eigenlijk standaard zo ingericht is en dat we alleen maar mazzel hebben als we op business class stoelen kunnen zitten als er namelijk niet veel businessclass stoelen verkocht worden. Dan schuift de grens tussen echte businessclass en economy comfort gewoon op naar voren. Nou, hebben we toch 3x mazzel gehad deze reis!
De vlucht vertrekt te laat en op Amsterdam staan Co en Lia al te wachten om ons op te halen. Altijd fijn! We rijden naar huis en drinken samen nog een bakkie koffie. Wakker blijven he, want dan ben je het snelste door de jetlag heen!
We gooien de was er in, doen boodschappen (in de supermarkt lopen en dan bedenken dat je 'vanmorgen' nog op de campsite in Anchorage rondliep... bizar) en ruimen de spullen op en laden de fotokaartjes op de PC.
Zo, dat was het dan weer! Een prachtige vakantie met de door ons tevoren gehoopte hoogtepunten van onder andere een zalmvissende beer is helemaal uitgekomen!
En met het motto 'je kunt niet vaak genoeg op vakantie gaan' gaan we eerst maar even bijkomen van deze en dan binnenkort maar eens denken over de volgende vakantie!
{flike}
Seward naar Anchorage
- Details
30 augustus 2015
Helaas was er vannacht geen noorderlicht te zien, dus we zijn voor niets twee keer wakker geworden. Maar wat geeft het. We hebben vakantie :)
We hebben vandaag de rit van Seward naar Anchorage voor de boeg maar hebben geen haast.
We ontbijten, zetten foto's op de laptop, werken de website verder bij en vertrekken dan richting Anchorage.
Bij Moose Pass stoppen we even voor een lekker bakkie koffie en warme chocolademelk. Een leuk klein dorpje maar verder niet veel te beleven, dus we rijden door.
Op verschillende scenic viewpoints stoppen we even, want het is prachtig helder weer en zo kunnen we mooi een paar landschapsfoto's schieten.
Vlak voorbij de a
fslag naar Portage, waar we eerder geweest zijn, ligt het Alaska Wildlife Conservation Center. Nou zijn we niet zo van dierentuinen en zo (we zien ze liever in het wild), maar omdat we de tijd nog hebben en we misschien hier toch nog een moose van dichtbij kunnen zien, besluiten we daar toch maar in te rijden. Een leuk park waar dieren opgevangen worden die in problemen zijn gekomen en hier een thuis vinden, maar ook een plek waar bewust voor sommige soorten gewerkt wordt aan opnieuw terug in de natuur plaatsen. Zo is er bijvoorbeeld een bison programma waaruit dit jaar in de vrije natuur bisons worden uitgeplaatst. Nou, dat moet makkelijk kunnen met de ruimte die er in Alaska is!
We zien het voederen van zwarte beren en kijken ook even bij de bruine Kodiak beren rond. Massief grote dieren hoor...!
Na het rondje door het park gedaan te hebben vertrekken we weer verder naar Anchorage en zoeken een campsite. We komen eerst bij de Good Sam campsite die vlak bij het station ligt (toeterende treinen ja...!) maar het kantoortje is al gesloten en de toiletten zien er niet lekker schoon uit. Dus we rijden naar de grotere Golden Nugget RV campsite die een stukje verder van de stad af ligt, maar hier is het sanitair wel goed genoeg en ondanks dat hier het kantoortje ook al gesloten is, hebben we toch even contact en vinden we een prima laatste plekje.
Omdat we nog niet gegeten hebben rijden we eerst maar weer even een stukje terug want daar zat een Taco Bell en op Aruba was dat goed bevallen. Nou..... maar hier niet dus. Wat een kledderige bruine bonendrab in die wrap en weinig inhoud in de taco. Enfin, we hebben het maar opgegeten.
Terug op de campsite lekker gedoucht en de tassen grotendeels ingepakt, terwijl Sonja weer even de website bijwerkt en foto's uitzoekt. Morgen voor 11 uur de camper inleveren en we moeten ook de propaangas nog even voltanken, dus de wekker om 8 uur.
{flike}
Op zoek naar wildlife in Seward
- Details
29 augustus 2015
Heerlijk uitgeslapen worden we om negen uur gewekt door de wekker. Rustig aan ontbijten en dan gaan we op zoek naar 'wildlife' hier in de omgeving van Seward. Eerst rijden we naar de Hatchery bij Beer Creek waar de zalmen nog steeds springen maar geen beer te zien is.
Dan naar Nash Road van Menno hadden we gehoord dat daar Kingfishers zouden zitten bij waterplassen. We stoppen langs de kant van de weg en turen over de waterplassen. We zien één Kingfisher op de elektriciteitslijn zitten. Helaas houdt die er niet van om gefotografeerd te worden want hij vliegt snel weg. Hij vliegt naar de bosrand waar er nog één blijkt te zitten. Ze vliegen steeds verder weg, jammer.
Wel zien we een viertal Bald Eagles in de boom zitten. We hopen natuurlijk dat ze gaan jagen maar nee ze blijven rustig zitten. Wel worden we twee keer aangesproken door een mevrouw die vind dat wij een ongeluk veroorzaken als we zo aan de kant van de weg staan. We besluiten dan maar een pad op te rijden van een huis wat naast de plassen staat. In tegenstelling tot alle andere oprijlanen waar staat 'No trespassing' wat zoveel betekent als ophoepelen staat er hier 'Welcome Stranger' dus daar maken we dan maar gebruik van. Sonja loopt wat verder het pad op als de vrouw des huizes op de veranda verschijnt. Ze wenkt of Sonja wil komen. Ze vraagt of we vogelkenners zijn. Nee, wel liefhebbers die graag vogels fotograferen. Ze heeft nl. de hele nacht een Kingfisher achter haar huis gehad. Het vogeltje was gewond geraakt tijdens de storm van gisterenmiddag waarbij haar Greenery de lucht in was gevlogen. Als we samen gaan kijken wat we natuurlijk wel leuk vinden is het beestje gevlogen. Goed voor de Kingfisher natuurlijk maar minder voor ons. Het vrouwtje vind het wel leuk en we kunnen de camper bij haar huis zetten. De Kingfishers laten zich niet meer zien en de Bald Eagles zijn niet van plan om te gaan vliegen. Wel komt er nog een Blue Jay even bij ons kijken maar behalve een snel bezoek is die ook weer vertrokken.
Na een half uur besluiten we dan ook maar om weer te gaan rijden. We gaan naar de haven waar we de eerste vissers al weer terug zien komen. Er hangt een mooi rijtje van heilbot en zalm aan het rek en een paar trotse vissers staan er naast. Zo die hebben de komende winter weer genoeg vis in de vriezer. Bij het visschoonmaakhok staat een bak met daarin een giga heilbot. Het beest ligt daar met zijn bek wijd open en die heeft een doorsnede van wel 15 cm echt enorm groot. We zien zijn kiezen en ook zijn kieuwen kunnen we mooi zien. De vis zelf is wel 140 cm lang. Dat is veel vis.
Dan lopen we de haven in en kijken naar de bootjes of er misschien ergens een zeeotter tussen zwemt en ja hoor. Daar is die dan. Deze is wat schuwer dan de otter van een paar dagen terug maar toch kunnen we hem nog fotograferen.
We rijden nog even de Nash Road in misschien wil de Kingfisher zich nu wel laten zien. Maar helaas ook nu niet. Wel zien we twee hele kleine roofvogeltjes die achter elkaar aan zitten. Later gaat er één prachtig op een tak zitten redelijk dicht bij de weg. Dus de camper in de berm en fotograferen vanuit de cabine. De grote lens wordt erbij gepakt en we kunnen een paar mooie portretten schieten van, wat bij navraag, een Merlin Torenvalk. Dit is de kleinste van alle soorten valken die er zijn. Het is een prachtig bruin gemeleerd vogeltje.
Dan rijden we weer terug naar de camping waar we lekker in de zon gaan zitten. Alleen jammer dat het zo waait dus de jas mag erbij aan. We drinken wat en genieten van de ruige omgeving. Sonja kookt weer een heerlijke pasta en we laten het ons prima smaken in ons campertje. Afgelopen nacht schijnt er Noorderlicht zichtbaar te zijn geweest dus voor komende nacht zetten we de wekker op half twee.
{flike}