Details

Gepubliceerd: 17 mei 2001

Even een tiental dagen er tussenuit en dit keer gekozen voor Madeira. Madeira is een eiland in de Atlantische oceaan. 700 Kilometer ten Westen van Afrika, 660 kilometer ten Noorden van de Canarische Eilanden en 900 kilometer ten Zuidwesten van Portugal waar het ook bij hoort. We hebben een prachtig hotel uitgezocht ten Noorden van de hoofdstad Funchal. Het Pestana Hotel Madeira Carlton mede door de aanwezige tennisbanen.

 

Na een voorspoedige vlucht landen we op de airstrip van Madeira. Dat is nog niet zomaar iets want de strip ligt vlak aan de kust dus je hebt aan de ene kant de hoge bergen en aan de andere kant de oceaan. De landing ging goed dus eerst een weekje vakantie voordat we ons daarover weer zorgen hoeven te maken.

 

Nadat we ons geïnstalleerd hebben in het hotel zijn we ’s middags meteen gaan wandelen. De Levada dos Piornais zo’n 7 kilometer van Funchal naar Lombada en met de stadbus weer terug. Levada’s zijn smalle irrigatiekanalen die over het hele eiland door de bergen zijn aangelegd. Het water vanuit de bergen in het Noorden worden via de levada’s naar het relatief droge Zuiden gebracht. Langs deze levada’s is altijd een voetpad aangelegd om de onderhoudswerkzaamheden te vergemakkelijken. Soms zijn de paadjes erg smal en loop je langs een steile afgrond en op andere plekken loop je over een breed wandelpad. Het voordeel van een levada is dat deze heel geleidelijk afloopt naar beneden dus het is nooit erg stijgen of dalen als je erlangs loopt. De wandeling naar Lombada loopt voornamelijk achter de huizen en bananenplantages langs. En deze bananen hebben we ook kunnen proeven. Ze waren nl. net aan het oogsten en vroegen of we ze wilde proberen. Het zijn kleine groene banaantjes maar ze smaakte heerlijk.

 

De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt langs de Levado do Caniço van Camacha naar Assomada. Het is flink bewolkt dus soms ook koud. Met de bus zijn we naar het startpunt gereden en het voordeel is dat de wandeling ook weer eindigde bij een bushalte dus we konden zo weer terug naar het hotel. We lopen op smalle rotspaadjes langs steile rotswanden. En hadden steeds uitzicht op landerijen en plantages en soms liep je ook langs huizen met een blaffende hond maar gelukkig lag die meestal achter een hek of aan de lijn.

 

Met een georganiseerde excursie zijn we naar Risco Rabacal de 25 fontes geweest. Dit was ook weer een prachtige wandeling maar nu meer in de bergen. De watervallen vielen wat tegen meer smalle stroompjes maar dan loodrecht naar beneden. Wel liepen we door prachtige nevelwouden. Lage bomen die allemaal bedekt waren met mos en andere planten (het leek wel een soort wier, maar dan op het land). Tijdens deze wandeling liepen we ook weer langs verschillende levada’s. Sommige waren nog helemaal intact en je zag ook het water langzaam naar beneden lopen.

 

Ook brengen we een bezoekje aan de markt van Funchal. Dit is een overdekt gebouw met veel vers fruit en bloemen. Dat ziet er allemaal erg kleurrijk uit. Achterin is nog een tweede hal waarin de vismarkt gevestigd is. Veel vis in allerlei soorten en maten (grote tonijnen) allemaal vers uit de omringende oceaan gevist. De geur is niet zo fijn en met dichtgeknepen neus lopen we er snel doorheen. Het marktgebouw is overigens prachtig met aan de buitenkant prachtige versieringen met typische Portugeese tegeltjes. Het heeft wel wat weg van ‘ons’ Delftsblauw.

 

Madeira is echt een wandelparadijs dus we boeken nog een excursie. Ditmaal wandelen we van de Pico d’Arriero naar de Pico do Ruivo, een wandeling van acht kilometer. De bus bracht ons eerst een heel eind de bergen in waarna de benen ingezet konden worden. We begonnen in de bewolking en het miezerde ook wat dus er was maar weinig te zien. Achteraf zagen we op foto’s over wat voor smal paadje we hadden gelopen met links en rechts steile afgronden. Misschien maar goed dat we niets zagen. Later trokken de wolken wat op en kwam de zon er ook door. Dit gaf prachtige vergezichten. Af en toe kwamen we een ‘verdwaald’ schaap tegen maar bovenal schitterende natuur. Een lunchstop ergens halverwege bij een verlaten boerderij. Gelukkig scheen de zon dus we gingen maar op de grond zitten met de rug tegen de muur zodat de beentjes even lang uit konden. Een paar uur later zagen we weer zee en waren we aan de andere kant van Madeira, de Oostkust. Daar stond een bus ons weer op te wachten en via het pittoreske plaatsje Santana reden we weer terug naar het hotel.

 

 

De volgende dag maar rustig aan want het was best een pittige wandeling over de bergen. We gaan naar Jardin Orquidea bij Quinto da Alheiro. Dit is een botanische tuin waar veel verschillende bloemen zijn te vinden. Madeira wordt niet voor niets het bloemeneiland genoemd, met jaarrond een temperatuur van circa 25 graden en vaak een zonnetje en door de levada’s genoeg water voor de begroeiing.

 

 

 

We lopen nog een aantal andere wandeling langs de Levada do Norte en een wandeling van de Eiro do Serrado naar Curral.

 

En ja, we ook nog een paar keer op die tennisbaan gestaan en een duik genomen in het heerlijke zwembad. De terugvlucht ging ook goed dus na een lekkere vakantie weer thuis.