Placencia is onze nieuwe bestemming, een groot schiereiland aan de Zuidkust van Belize. We zijn benieuwd wat voor nieuwe avonturen we daar weer zullen beleven.
15 juni 2024 terug naar de kust
Vandaag ons laatste ontbijt in Black Rock Lodge voordat we vertrekken naar Placencia, een schiereiland aan de zuidkust van Belize. Zo'n 3,5 uur rijden. Ondanks dat het geen vrijdag is (lees Namibië verhaal) hadden we hier een politie stop op de weg. Er was geen stopstreep waar we per ongeluk overheen konden staan. En ook de tenen van de agent konden we er niet af rijden... Maar we mochten gewoon doorrijden. Pfieeeuw... Martin zag zichzelf al weer onder een parasolletje zitten...
Halverwege komen we langs het Blue Hole N.P. We stoppen even op de parkeerplaats, we hadden eerst nog bedacht om hier te gaan wandelen. Maar de auto hier laten staan vol met onze bagage leek ons niet zo'n best idee. Dus nadat we even de benen hadden gestrekt en een sanitaire stop rijden we weer verder.
Na ruim drie uur tuffen rijden we het schiereiland Placencia op. We hadden op google maps gekeken en het leek een heel lang schiereiland met aan weerszijden water. Maar inmiddels is er een heleboel veranderd. Er staan links en rechts van de weg megagrootte huizen. Er blijken hier ontzettend veel Amerikanen een tweede woning te hebben. Er wordt op heel veel plekken ook nog gebouwd dus van een mooi natuurgebied is geen sprake. Het schiereiland is zo'n 30 km lang en zo lang rijden we dan ook over de weg langs allemaal grote villa's. We stoppen bij een bakery want het is al ruim in de middag en na ons ontbijt hebben we niet echt wat gegeten. Met twee veel te dure broodjes stapt Sonja de bakker weer uit. De prijzen zijn hier zeker gebaseerd op de Amerikaanse inwoners. Niet normaal meer 15 USD voor 4 broodjes die niet eens belegd zijn.
Dan komen we aan in het plaatsje Placencia. Dit is een behoorlijk drukke plaats en we moeten wel even resetten. Vanuit de jungle waarin we omringt waren met weelderige flora en fauna, in de drukte van de toeristisch oord. We parkeren de auto en zetten de spullen in onze nieuwe hut. En met airco deze keer.... Ook wel weer lekker. Na wat 'gedoe' bij de receptie zijn we beland in onze kamer bij Brisa Oceano Resort. Het gedoe kwam omdat ze bij Brisa hun emailadres veranderd hadden en onze reisagent waarschijnlijk naar het oude emailadres de bevestiging had verstuurd.... Want als dat niet wordt doorgegeven..... Ja dan gaan er dingen mis. Terwijl de reservering wel bekend was. Enfin, even WhatsApppen met NL en direct opgelost. Ook fijn als een reisagent (Unico Travel) direct reageert overigens.
We proberen direct de snorkeltour voor morgen te regelen. Nou dat wordt niet morgen (zondag) maar maandag want morgen gaan ze niet naar het bounty eiland Silk maar naar een ander eiland en daar vinden we zeker geen schildpadden onder water en die willen we nog wel een keer mooi voor de lens proberen te krijgen. Dus dan maar maandag, ook al zijn de weersvoorspellingen iets slechter dan voor morgen maar ja, het is wat het is.
Aan het strand wordt de vandaag gevangen vis ter plekke schoongemaakt en staat de BBQ al klaar. Grote vissen hoor.
Wij eten vanavond bij Barefoot bar. Oftewel een reggae bar aan het strand. Live muziek van iemand die soort karaoke meezingt met bekende nummers. Niet slecht maar best hard. Maar dat hoort bij een beach bar blijkbaar. We worden oud. Wel een lekkere burger met blauwe kaas en Sonja een Nachos met kip. Dan langs het strand in een lekker briesje terug naar de kamer in de airco. Het zweet afdouchen en beetje website tekst typen en foto's uitzoeken. Morgen een relax dagje dus, beetje aan het strand, even zwemmen, beetje website eindelijk bijwerken, koffie er bij, broodje.... Helemaal goed.
16 juni 2024 Cockscomb Basin Wildlife Sanctuary
Vanmorgen besloten we om niet te luieren vandaag. Zonde van het in Belize zijn. We gaan rijden naar Cockscomb sanctuary. Het eerste gebied in de wereld waar jaguars beschermd worden. En een mooi natuurgebied waar we ook wel weer vogeltjes zullen zien, maar dan weer andere. Maar eerst even ontbijten bij Wendy's om de hoek. En dat is prima. Lekkere omelet! Dan even water inslaan bij de supermarkt en dan op pad. Het is een uurtje rijden en dan kom je in een prachtig natuurgebied. Er zijn verschillende trails door de jungle die je zelf kunt lopen. We worden gewaarschuwd om goed uit te kijken waar we onze voeten neerzetten want er zitten ook slangen.
We lopen eerst trail 9 waar veel vogels schijnen te zitten in het struikgewas. Op een bordje staat een afbeelding van een Witkraagmannakin (White collared mannakin) en Martin zoekt die even op de vogelapp op. Hij klinkt als een jaren zeventig klikgeluid en we horen die inderdaad in de struikjes maar zien hem niet. Dat wordt de uitdaging vandaag dus.... We wandelen door de eerste trail en zien wel wat maar het is vrij rustig verder. We horen wel verschillende vogeltjes maar ze laten zich niet allemaal zien. Wel zien we nog een mooi bruin vogeltje met een lange staart.
Aan het einde van de trail komen we bij de campground en horen we een stel mooie blauwe vogeltjes (Golden Hooded Tanager) tekeer gaan.
Het lijkt wel alarmerend en wat blijkt... Er kruipt een slang omhoog langs de boom. Waarschijnlijk richting het nest van de mooie blauwe vogeltjes die in rep en roer zijn. En het is geen klein slangetje.
De receptionist dacht na het zien van de foto's dat het een Tropical Rat snake en een andere gids die we later tegenkwamen noemde het een Tropical King snake. Nou... Hij was groot (2m oid) en dik. En tropisch. De slang ging weer onverrichter zake naar beneden en kroop het pad over de bush in. Gelukkig.... Want daar hebben we het niet zo op. Wel gaaf om te zien We proberen nog even de Witkraagmannakin te lokken maar het lukt niet om die goed in beeld te krijgen en we lopen naar een andere trail.
Prachtige wandeling langs riviertjes midden in de jungle maar vrij weinig vogeltjes. Misschien ook te heet midden op de dag. Niet het beste moment. Aan het einde van de trail klinkt de Witkraagmannakin wel heel dichtbij en Sonja spot hem zittend op een takje in de bush. Hoera... Het is gelukt!
Hier spelen we wel een kwartiertje met die vogel want het geluid dat hij maakt is heel apart. Door zijn vleugels hard tegen elkaar aan te slaan klinkt het alsof je met een stok over een grote houten kam rasp. Krrrrrrrk. Heel maf om te zien dat dit door harde vleugelslag komt.
En na foto's te hebben, is dit op de film krijgen natuurlijk de volgende uitdaging. En ook die lukt! Al zit ie wel een beetje verscholen.
We vinden het wel best nu. Klaar voor een cola bij de receptie en dan weer terug naar Placencia. Een stel dat voor ons wegrijdt komen we nog even op weg naar de uitgang tegen bij een trail dat leidt naar een neergestort Cessna vliegtuig van een van de onderzoekers uit dit gebied. En terwijl we even met ze praten melden ze dat ze net een grote overstekende jaguar hebben gezien! Het filmpje dat ze gemaakt hebben is niet heel duidelijk, maar hoe gaaf! We stappen na het zien van het vliegtuig wrak weer in de auto en rijden terug. Helaas voor ons geen visual op een jaguar.
Nog even water inslaan, douchen en dan bij Wendy's eten vanavond. Morgen snorkeltour naar eiland Silk.
17 juni 2024 Snorkeltour met Seahorse
Vandaag een snorkeltour naar Silk. Een piepklein eilandje van koraal ergens op een uur varen van Placencia. Bij Sea Horse geboekt en lekker prijzig maar je bent op vakantie en wilt wat anders zie je geen zeeschildpadden. We staan op tijd op en willen om 7 uur bij Wendy's ontbijten maar die gaat pas om half acht open. Dan maar naar de supermarkt kleffe kadetten en kaas halen met een fles Yop. Ach, we redden het wel. Lunch krijgen we op Silk. We zijn om 8.30 bij de touroperator Sea Horse en vullen de nodige formulieren in en betalen. We zijn met 13 mensen in de boot waarvan 6 gaan snorkelen. De rest gaat duiken. Gelukkig een stevige boot want het waait en er staan aardige golven. Flinke klappen op de golven en je ruggenwervel krijgt het flink te verduren. Maar dat hoort er bij. We denken maar steeds aan de yoga lessen waarbij we ook de ruggenwervels op elkaar moeten stapelen. Het is een uur varen met zo'n 45km/u met flinke golfslag. Nou ja we komen er wel. Na een uur verminderd de boot vaart en varen we langzaam richting een mini bounty eilandje. We zijn niet de enige boot. Er zijn hier meerdere tour-operators en dus meerdere boten.
Silk is een koraaleilandje vlakbij het buitenrif. Het is niet groter dan 50 bij 50 meter en vanwege de locatie zijn er tuintafels heen gebracht en is er een BBQ muurtje gebouwd. En oh ja er staan een paar palmbomen en een hokje als toilet. Voor de rest is het zand en zon. Maar je komt hier niet om te zonnen maar om te snorkelen of te duiken. De snorkelaars worden hier afgezet en de duikers gaan met de boot naar dieper water. We stappen de boot af en waden met de rugzak, snorkel en flippers door het water naar het eilandje.
Na een korte briefing door de ranger gaan we op snorkeltocht. Kiran onze gids begeleidt ons een rondje rond het eiland en we vinden het hier mooier onder water dan wat er bij Caye Caulker als snorkeltour gezien hebben.
Meer koraal, meer kleur en meer vissen.
De vissen zijn niet echt gemakkelijk op de foto te zetten. Het scherp stellen onder water is nog een kunst op zich. Je ligt zelf natuurlijk ook niet stil.
Soms zwemmen er grote groepen van allemaal dezelfde soort langs.
Dus we zijn blij. Vanwege de flinke wind is het niet heel erg helder maar helder genoeg om veel te zien. Verpleegstershaai en veel kleurige visjes naast prachtig wuivend koraal. Erg mooi.
Na een rondje om het eiland heen te hebben gesnorkeld, lopen we het eilandje weer op en krijgen we de meegebrachte lunch. Rijst, kerriekipstukken, salade en stukkie cake. Prima.
Water is er meegenomen in koelboxen dus we kunnen na de lunch weer voor ronde twee.
Dit keer zwemmen we weg van het eiland en steken een diep gedeelte over naar een volgend stuk koraal dat nog net onder water ligt.
Ook hier weer prachtig koraal. De paarse rode kool bladeren wuiven op de stroming.
We proberen elkaar ook nog op de foto te krijgen natuurlijk.
Op sommige plekken zie je dat ook hier het koraal is afgestorven.
De golven breken er wel om maar het is geen eilandje. Wel prachtig onder water.
Hier zien we ook andere soorten koraal.
En vissen.
Dan komen we weer terug bij het eiland en maken we ons op om weer de boot op te klimmen. We varen verder naar de rand van het buitenrif en het anker wordt uitgegooid. Hier is kans op verpleegstershaai en en zeeschildpadden. En die laatste hebben we nog niet gezien op deze trip. Gelukkig op het moment dat we de boot in geroepen worden komt er één nog net langs zwemmen en kunnen we die nog net filmen en fotograferen.
Hoe gaaf en groot!
Dan is het vol gas terug naar de haven. Een uur met 50km/u scheuren. Gelukkig zijn de golven minder dan vanmorgen dus nu niet van die zware klappen op je rug... Met een flesje rumpunch worden we nog even dronken gevoerd en dan zijn we bij de haven. Het was een mooi tochtje!
18 juni 2025 Monkey River and Manatee watching tour
Vandaag staat een excursie naar Monkey River op het programma. Eerst even een bagel en koffie halen bij de koffieshop (ja, gewoon koffie) want het is weer vroeger dan ontbijttijd vertrekken. En dan de lange broek en shirt met lange mouwen aan want we gaan ook de jungle in wandelen. Zonnebrand en DEET opgesmeerd en we zijn er klaar voor. We lopen 5 minuten in Placencia naar de afgesproken ophaalplek achter het benzinestation waar een bootje met gids ligt te wachten. Even zoeken welk bootje want er liggen er meer maar dat is snel opgelost. Inschepen en gaan!
Na een goed half uur varen komen we bij de ingang van de Monkey River. Aan de kust liggen de mangroves. Je zou het wel verwachten maar helaas weinig fauna hier.
De gids komt uit het dorpje dat aan de monding van de rivier ligt en kent het gebied op zijn duimpje. Alleen is hij slecht te verstaan want hij spreekt een soort lokaal dialect waar je soms een paar woorden uithaalt. En iedere keer vragen te herhalen is ook zo vervelend. Enfin, we krijgen wel wat mee. We moeten in ieder geval even hier de boot af om bij het lokale restaurant (van familie natuurlijk) even door te geven wat we willen eten bij de inbegrepen lunch als we straks terugkomen. Kip of vis en we kiezen allebei vis. We zitten immers aan zee dus vis genoeg.
We schepen weer in en varen stroomopwaarts de rivier op. Het stroomt best flink zo te zien aan de takken in het water. Op een tak langs de waterkant zit een groep kleine Mangrove zwaluwen.
Het zijn waarschijnlijk de ouders met een aantal jongen. Die om het hardst schreeuwen om gevoerd te worden.
We zien diverse leguanen en kunnen er een paar mooi op de foto zetten.
Het blijven indrukwekkende historische beesten.
Mooie blauwe reiger (Little Blue Heron) langs de waterkant (anders dan in NL).
En zelfs een setje vleermuizen die onder een boomstam een rustplekje gevonden hebben.
We varen rustig verder.
Zien nog een soort reiger die we niet eerder hebben gezien en waar we ook de naam niet van weten.
We zien een enorme leguaan op de takken zitten.
Na een goed half uur komen we bij een landingsplaats waar we er uit gaan voor een wandeling in de jungle, op zoek naar de brulapen. En of we wel bugspray mee hebben. We smeren nog even flink met DEET en hopen dat dit genoeg is naast de lange broek en lange mouwen. Nou..... Echt niet. We komen de kant op en echt zwermen muggen hangen direct om ons heen. Het witte T-shirt zit al snel vol zwarte prikbeeesten en ze steken ook! Jakkes.
We lopen met de gids een eindje het bos in, slaan muggen weg en krijgen vervolgens van de gids een spray over onze armen en rug van zijn bugspray. Dat helpt flink want er zijn daarna minder muggen vervelend op armen en in je oor... Zzzzzzzzz
We komen bij de brulapen die hier lui in de boom hangen.
Er zit ook een jonkie, die zijn altijd zo schattig.
Het is hun vaste territorium dus voor de gids was het niet veel zoeken we kunnen mooi even fotograferen voordat een volgende luidruchtige groep achter ons aankomt.
Het blijft leuk om te zien die apen, hoe ze loom hangend op een tak de blaadjes naar zich toe trekken om ze lekker op te eten.
We zien een nestje van een Hummingbird op 60cm van de grond met daar bovenop een jong dat er wel op vastgeplakt lijkt. Je ziet de fluoriserende kleine groene veertjes al te voorschijn komen.
Wat mooi! De gids is echter boos dat een 2e jong verdwenen is... Waarschijnlijk onachtzaamheid van een groep die tegen het struikje is gelopen. Het is zo gebeurd natuurlijk. Maar erg mooi beestje. Het is wel bijzonder dat er in het mini nestje, wat zo 7 cm in doorsnede is twee van die vogeltjes hebben gezeten.
Martin heeft te lang stilgestaan om een spin te fotograferen
maar daarbij stond hij midden op een pad waar mieren lopen (en dus op schoenen en sokken en broek opkruipen). En ja die bijten dus snel daar weg met stampende voeten en een aardige gids die helpt mieren te verwijderen. We lopen snel weer terug naar de boot.
Nog wat vrijwel onverstaanbare informatie over medicinale werking van planten en dan schepen we weer in. We varen nog even stroomopwaarts en komen op een plek waar krokodillen zitten.
Hele kleintjes, jongen van 10 cm oid op een tak vlak boven het water, maar ook grote waarvan de kop met 2 ogen net vlak boven het water komt. Ik ga hier niet zwemmen.... Al zegt de gids dat je hier prima kunt zwemmen... Totdat de krokodil aanvalt. Lokale humor.
We keren om en gaan in rap tempo stroomafwaarts naar het dorpje terug.
Stoppen doen we bijna niet meer maar als we een prachtige grote gier redelijk dicht bij de waterkant in een boom zien zitten wil de gids nog wel even vaart minderen.
We krijgen daar onze lunch geserveerd bij Alice's Restaurant en die vis smaakt prima. Dan weer de boot in, vlakbij zee zitten weer veel Aalscholvers.
Ondertussen heel goed kijken of we nog manatees tegenkomen. Zeekoeien dus. Tussen de mangroves zoeken we even maar zien daar niets. En dan vlak bij de vuurtoren is een gebied waat ze wel zitten. Er liggen al andere bootjes ook te wachten tot ze boven komen om te ademen dan 5 minuten weer onder te blijven en ergens weer boven te komen. Maar waar.....?
Onder water grazen ze zeegras. De afgebroken stengels drijven naar de oppervlakte dus we hebben wel een idee dat we goed zitten. Maar komen ze links of rechts of voor of achter de boot? Verderop bij een boot horen we veel geroep en zien we een zeekoe opduiken. Maar bij onze boot zien we wel bellen en wervelingen in het water maar nog geen zeekoe. Totdat ze ineens bij ons in de buurt ook opduiken. Er een foto van maken is lastig want ze zijn ook zo weer onder. Maar het is wel gelukt denken we.
Straks maar even kijken wat er van geworden is. Dan racen we terug naar Placencia met mooi uitzicht op wolken die zich boven het vasteland ontwikkelen tot een flinke bui en stappen we weer af. Mooie tour geweest vandaag en we hebben wel een ijsje bij Tutti Frutti verdiend vinden we zelf.
19 juni 2024 terug richting Belize City
Vandaag rustig opgestaan en de tassen weer allemaal ingepakt. Na het ontbijt bij Wendys stappen we in de auto en rijden het schiereiland af.
