Gepubliceerd: 06 oktober 2021

10 september 2021 Langs de Lot en Cahors

 

Voor vandaag hebben we een rijdagje gepland. De wekker gezet om niet helemaal een gat in de dag te slapen. Als we wakker worden is het potdichte mist hmm. Nou ja de voorspellingen zijn goed dus het zal wel optrekken.

 

Tegen de tijd dat we wegrijden is dat inderdaad het geval, de mist is al een stuk minder. We rijden naar het Noorden. Onderweg zien we de mist langzaam verdwijnen en dat geeft soms een mooi uitzicht met de zon die er doorheen schijnt. En zo stoppen we de auto langs de kant van de weg waar het een beetje kan en stappen uit om een foto te maken. Dan komt er een auto langs die helemaal stopt om ons te vertellen dat we op privé terrein staan. Uh. We staan langs de kant van de weg en geen erf te bekennen. Nou ze blijft stilstaan en herhalen "C'est privée" totdat we instappen en wegrijden. Rare mensen die Fransen, maar het land is wel mooi;-)

Hoe dichter we bij de Lot komen des te meer druivenranken zien we staan. Het zijn echt mega grote trossen en het zal niet lang meer duren eer de oogst kan beginnen.

 

We rijden naar Château de Bonaguil, dit ligt diep verstopt in de heuvels ten Noorden van de Lot bij de grotere plaats Fumel. Het werd in de 13e eeuw gebouwd op uitstekende rotsen. Deze waren erg steil en staken hoog boven de omgeving uit, een prima verdedigingsplek. We liepen erheen door het dorpje wat aan de voet van het kasteel ligt. Erg leuk.

 

 

 

 

   

 

Weer terug naar de rivier de Lot waar we de weg erlangs gaan volgen. Eerst nog even de auto aan de laadpaal die we vinden in een dorpje. Het is bijna half een dus nog even op zoek naar de bakker voor een stokbroodje. Helaas de bakker is al gesloten dan maar naar de Epicerie hmm die willen ook niet sluiten. Wat wilde ik hebben. Nou een stokbrood en kaas. Kaas hebben ze niet, snijdt dan maar een paar plakken ham dan hebben we ook een lunch bij elkaar. Op het parkeerterrein in het verder uitgestorven dorpje eten we het op.

We volgen dus de Lot richting Cahors. Soms rijden we vlak langs de rivier en soms tussen de druivenvelden. Prachtige druivenstokken die helemaal vol hangen.

 

In Cahors ligt eigenlijk in een grote slinger van de rivier de Lot en lijkt dus op een schiereiland te liggen. We gaan we eerst naar de Valentrébrug, dit is het symbool van de stad en gebouwd in de 14e eeuw en staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. Deze heeft pijlerkoppen en is voorzien van drie toren. Het is even windstil dus er ontstaat een mooie spiegeling in het water van de Lot.

 

 

 

Verder brengen we een bezoek aan de Saint-Etiennekathedraal. Deze kerk is gesticht in de 7e eeuw maar het bouwwerk zoals het er nu staat dateert uit het begin van de 12e eeuw. En is in 1119 ingewijd door de Paus.

 

   

 

De kerk heeft twee enorme koepels en naast de kerk bevindt zich ook weer een kloostergang (Cloisture).

 

  

 

   

 

We lopen nog even verder door de stad op zoek naar een ijsje. Helaas geen ijsboer gezien dan maar niet. Inmiddels is het keihard gaan regenen als we de terugweg nog even naar de supermarkt gaan voor een stokbrood en wat ingrediënten voor de tomatensoep die we straks gaan maken. Gelukkig stopt het ook weer en dat zorgt dan weer voor mooie vergezichten met een inktzwarte wolken lucht erachter en ook nog een prachtige regenboog.

 

Bij het huis is het weer droog maar echt warm is het ook niet meer dus we eten binnen.

 

 

11 september 2021 Peparlat

 

Vandaag doen we helemaal niets. Nou ja, er moeten weer boodschappen gehaald worden wat we combineren met het opladen van de auto. Martin zet Sonja af bij de supermarkt en rijdt door naar de snelladers. En zo is dat ook weer geregeld.

 

 

   

 

    

Terug bij ons huis de boodschappen opruimen en lekker het zwembad in. We zwemmen wat met het elastiek wat nog erg zwaar is en doen een zelf geïmproviseerde aquashape. Helaas lukt het niet om een les van youtube te downloaden. Ja met 2Mb per seconde via de ADSL lijn gaat het ook niet zo snel. Dan maar met de Tabata timer 45 seconden knallen, 5 seconden rust en dan om en om zelf een beweging verzinnen. Verder wat lezen en gewoon niets doen.

 

 

 

12 september 2021 Nérac

 

Vandaag weer een rondje gereden. Na het ontbijt richting Nérac Braise. Dit middeleeuwse en renaissance stadje ligt aan de rivier de Baïse. Koning Henry IV een kasteel had in 1577. Een mooie gotische brug zorgt voor een prachtige spiegeling in het water van de rivier. Verder nemen we een kijkje in twee kerken, de Eglise Notre-Dame en aan de andere oever de Eglise Saint-Nicolas de Nérac.

 

    

 

 

    

 

We rijden terug via mooie weggetjes en nemen een kijkje bij Pont d'Agen. Dit is een kanaalbrug die zorgt voor een ongelijkvloerse kruising van het Canal de Garonnen met de rivier de Garonne. De brug is in 1849 in gebruik genomen en het water/kanaal heeft op de brug is 539 meter lang heeft een doorvaarhoogte van 10 meter en een breedte van 8.80 meter dus een behoorlijke hoeveelheid water die in de brug zit. De overspanning wordt gedragen door 23 bogen.

 

's Middags leest Martin verder in zijn boek en is Sonja op zoek naar kleine beestjes in de tuin en rond het zwembad. Verder nog een overnachtingsplek gezocht voor de laatste twee dagen en geboekt.

 

     

 

Na het eten blijkt het toch nog helemaal helder te worden dus we posteren ons weer aan de zwembadrand en proberen de sterren weer vast te leggen. Het is een stuk koeler dan vorige week dus we houden het niet zo lang vol. Maar toch weer een startrail kunnen maken van twee uur.

 

 

 

13 september 2021 Burn, boekje, ballonnen

 

De auto is niet van zijn plaats afgeweest vandaag. Sonja doet 's ochtends een workout HITT. Een vijftal oefeningen die je telkens een minuut moet uitvoeren en dit dan in totaal zes keer. Zo houdt je jezelf lekker bezig en fit. Martin leest verder in zijn derde Eboek.

 

's Middags hebben we nog een aantal ballonnen gevuld met water laten knallen om te kijken of we het geluk hadden om op tijd op de ontspanknop te drukken.

 

  

 

 

   

 

In een weiland verderop is een boer bezig met een grote ploeg. Even later zien we wel 20 roofvogels aankomen vliegen die boven het land blijven cirkelen. Ja er zullen wat muizen en andere kleine dieren uit de grond komen met dat geploeg. Voedertijd.

 

's Avonds maken we het huis aan kant we hebben gezegd dat we zelf wel schoonmaken. Als we dat niet deden zouden we nog 80,00 moeten betalen voor de eindschoonmaak. Nou die stofzuiger halen we zelf wel even door het huis en verder leven wij in zo'n vakantie huis net zoals thuis en maken we niet zo'n troep dus dat komt wel goed. Ook alles al een beetje verzamelen zodat we morgenochtend niet naar alles op zoek moeten.

 

 

14 september 2021 vertrek

 

En zo komt ons verblijf in Peparlat ook een einde. Alles weer in de auto en de eigenaren komen om de sleutel weer in ontvangst te nemen en de borg terug te geven. Er wordt binnen niet eens gekeken of het een beetje schoon is. Nou ons probleem niet meer wij zijn weer onderweg.

 

 

 

 

{flike}

 

 

 

 

 

Gepubliceerd: 03 oktober 2021

8 september 2021 Middeleeuwse steden | Montjoi, Auvillar, Mossiac en Lauzerte

 

Voor vandaag hebben we een rondje langs mooie oude steden gepland. De wekker gezet en snel ontbeten. Om half tien rijden we weg. Eerst gaan we naar Montjoi. Dit is een kleine bastide wat eigenlijk bestaat uit een tweetal straten die in een ovaal lopen. Je komt binnen via een grote poort en loopt zo de straten in. Het vreemde is dat de kerk net buiten de poort staat. Een grappig dorpje waar het geheel uitgestorven lijkt. Waarschijnlijk zit iedereen binnen want er staan best veel auto's geparkeerd. Wij staan overigens op een parkeerterrein buiten het dorp waar toevallig ook een lader staat dus tijdens onze wandeling kan de auto weer even energie bijtanken.

 

 

 

 

 

Daarna rijden we verder naar Auvillar, dit dorp ligt aan de rivier de Garonne boven op een helling.

 

 

Middenin het dorp op een Middeleeuws driehoekig plein staat een ronde markthal met Romaanse bogen. Verder zie je aan heel veel gevels beeldjes waarvan er sommige echt mooi zijn.

 

 

 

 

 

Buiten het dorp staat de kerk Saint Pierre. Toch bijzonder want meestal is de kerk te vinden midden in het centrum.

 

 

 

Terug bij de auto eten we ons meegebrachte stokbrood op, waarna we verder rijden naar Mossiac.

 

Mossiac is vooral bekend om zijn klooster met zijn kloostergang welke op de werelderfgoedlijst van Unesco staat. Maar we nemen eerst een kijkje in de abdij/kerk uit de 12e eeuw. De ingang is een voorzien van prachtige Romaanse beeldhouwwerken.

 

   

 

Binnen zien we de gebrandschilderde ramen en een groot altaar.

 

    

 

Verder staat er bovenop het koor een heel klein orgeltje. Het zijn 12 pijpen welke worden aangeblazen door drie blaasbalgen. Het orgel is uit de 10e eeuw en is in totaal een meter breed.

 

Daarna gaan we naar de kloostergang. Dit bestaat uit 76 pilaren welke in een vierkant staan. Elke pilaar heeft een gebeeldhouwde kapitel bovenop, welke voorstellingen geven van heiligen en Bijbelse scenes. De abdij is al gesticht in de 7e eeuw maar de gebouwen zoals ze er nu staan dateren uit de 12e eeuw.

 

  

 

  

 

Bijna was het geheel helemaal weg geweest. De spoorwegen wilden nl. de spoorlijn aanleggen precies op de plek waar de abdij staat. Door een financiële bijdrage van de spoorwegen is er een groot gedeelte toch bewaard gebleven maar de spoorlijn loopt nu dwars door het oorspronkelijke complex heen.

 

Onze laatste stop wordt het plaatsje Lauzerte. Ook dit is een bastide/vestingsdorp uit de 13e eeuw.

 

    

 

We lopen een klein rondje en wat vooral opvalt is dat je aan de rand van het dorp een prachtig uitzicht hebt op het landschap om het dorp heen. Het ligt dan ook bovenop een heuvel.

 

 

 

Na het eten wordt het al snel erg donker en begint het gigantisch te regenen. Het zat er eigenlijk al twee dagen aan te komen met de hoge luchtvochtigheid en warmte die er was. Maar om negen uur barst er een gigantisch onweer los. Vanonder de overkapping proberen we de bliksem nog vast te leggen. Helaas niet gelukt omdat er zoveel bewolking hangt is bij een goede bliksem de lucht helemaal wit en is de schicht niet te zien. Het regent echt gigantisch hard niet normaal meer.

 

 

9 september 2021 Feest.... dus ballonnen

 

Vandaag zijn we 22 jaar getrouwd dus Martin al vroeg op pad naar de bakker voor uiteraard een stokbroodje maar ook wat lekkers voor bij de koffie/thee. Helaas is de bakker in het dorp hier even verderop ook vandaag gesloten. Waarschijnlijk ook met vakantie. Dus Martin mag verder rijden naar Puymirol, daar is de bakker wel open gelukkig.

 

Er blijkt echt heel veel regen te zijn gevallen gisteren wat voor verschillende modderstromen heeft gezorgd vannacht. Op de terugweg naar ons huis is de weg zelfs afgesloten omdat er een halve meter modder op de weg ligt. Ze zijn al bezig met sjofels/tractoren om de weg weer begaanbaar te maken.

 

Na het ontbijt gaan we een rondje lopen in de buurt. Ook nieuwsgierig naar de modderstromen natuurlijk. Onderaan het weggetje naar Péparlat blijkt een tractor die bezig was met het schoonmaken van de weg te zijn weggegleden in de modder en hangt half naar beneden in de greppel gevouwen om het plaatsnaambord heen. Oeps niet zo mooi.

 

 

 

We lopen de heuvel aan de overkant op en zien dat op veel plekken de grond helemaal is verzakt en de plekken waar de modder van de heuvels af is gestroomd. Als we weer aankomen vlakbij ons huis op de plek waar Martin vanochtend met de auto rechtsomkeert moest maken zien we de tractoren nog steeds bezig met borstels om de weg weer een beetje schoon te maken. Waarom ze het niet met sneeuwschuivers doen, geen idee. We laten hem nog een paar keer heen en weer gaan. En lopen dan verder. Martin denkt nog ik ga via de berm en stapt zo een dikke laag modder van wel 20 cm in. De man in de tractor lachen natuurlijk en wijzen op zijn mobiel om een foto te maken want dat deden wij op de heenweg van zijn half weggezakte tractor. Haha. Nou die schoenen worden wel weer schoon onder de kraan.

 

Tijdens de wandeling heeft Sonja een mooie kever gevonden deze moet natuurlijk wel even met de macro lens worden vastgelegd. De kever op een blaadje gezet en deze is het laatste kwartier daar keurig op blijven zitten. Bij het huis op een tafeltje gelegd waar het keurig stil bleef zitten. Het beestje zat waarschijnlijk een beetje beduusd naar zijn nieuwe leefomgeving te kijken. Het blijkt de Zuidelijke Groene Schildwant (Nezare viridula) te zijn. 

 

  

 

 

 

In de tuin zijn ook nog andere kriebelbeestjes te vinden zoals de Vuurwants (Pyrrhocoris apterus).

 

  

 

Aan het eind van de middag gaan we aan de slag met ballonnen en water. Eens kijken of het lukt om deze mooi op de foto te krijgen op het moment dat deze stuk klapt door te prikken met een naald. Het is nog een hele timing soms klik je te vroeg dan weer te laat. Maar soms is het raak. Op de telefoon zit ook een optie om slowmotion te filmen. Hierop zie je ook echt de inslag van de prik. Dit willen we natuurlijk ook op de foto hebben wat nog erg lastig is. Vandaag is het niet helemaal gelukt maar we hebben nog een paar ballonnen over dus misschien morgen een nieuwe poging.

 

     

 

 

  

 

 

{flike}

 

 

 

 

 

Gepubliceerd: 14 september 2021

5 september 2021 Peparlat Bournand

 

Sonja is al op tijd wakker en ziet een prachtige zonsopkomst vanaf ons balkon. Martin ziet het een uur later via de foto's, dat kan natuurlijk ook.

 

   

 

Om half tien rijden we weg, uitgezwaaid door Elizabeth en Philippe. Misschien komen we op de terugweg naar huis wel weer voor een paar nachten maar dat laten we nog even afhangen van het weer.

 

Het eerste stuk via een D-weg richting Poitiers, het is niet druk op de weg dus een uurtje later staan we te laden op een groot parkeerterrein bij een supermarkt. Sonja haalt nog de laatste boodschappen. Het is nl. zondag en dan zijn de grote supermarkten alleen 's ochtends open. 

 

Na 45 minuten kunnen we weer verder en rijden we de tolweg op. Het zijn mooie wegen die 'peage' je betaalt er wat voor maar de weg is goed en ook de parkeerterreinen zijn goed verzorgd. We stoppen nog een keer vlak boven Bordeaux en rijden langs grote druivenvelden richting Agen.

 

In Agen op zoek naar de laadpaal. Er zou een snellader staan op een industrieterrein. We zien er wel één maar helaas is het digitale scherm niet af te lezen omdat het recht in het zonnetje staat. De paal lijkt het ook wel stuk. Hé bah. Maar wel raar de app zegt nl. dat er iemand een half uurtje terug nog geladen heeft. Nog even goed kijken op de kaart, even verderop staan ook snelladers. En ja hoor, 100 meter verder 4 snelladers van Ionity. Aansluiten maar en laden tot 90%. Het mooi dat we weten dat deze palen hier staan want dichtbij de gite zijn er geen palen te vinden.

 

Nog 20 minuten rijden en dan komen we aan bij La Peparlat. Een gite gelegen boven aan een heuvel met een prachtig uitzicht. De eigenaren staan ons al op te wachten en we krijgen een rondleiding door het grote huis. Het oogt in eerste instantie erg hokkerig maar dat zal weer even wennen worden. We hebben een ruime huiskamer met op dezelfde verdieping een slaapkamer, douche en toilet. Een verdieping hoger nog een drietal slaapkamer en een grote badkamer. En dan helemaal beneden een grote woonkeuken die dan weer grenst aan het terras met verderop een prachtig zwembad en een groot zitgedeelte. Verder nog een hele grote overdekte ruimte/schuur.

 

Het wordt even wennen maar we zullen onze draai ook hier wel weer vinden. De auto uitladen en alles een plekje geven. Niet overal want na 9 dagen moeten we onze eigen spullen wel weer meenemen. Eten koken en lekker buiten op het terras gegeten.

 

Het is erg warm maar we nemen nog een lekkere duik in het zwembad zodat we kunnen afkoelen.

 

Het is helemaal helder dus de camera's gepakt en aan de rand van het zwembad de melkweg proberen vast te leggen. Met het blote oog is het niet te zien maar er blijkt ook hier best wel lichtvervuiling te zijn maar dat geeft ook wel weer een apart sfeertje aan de foto's. Het waait behoorlijk dus de voorgrond die Sonja even had aangelicht met een zaklamp is bewogen door de lange sluitertijd. Ach ja, zo valt er voor sterrenfotografie nog een hoop te leren. Hopelijk hebben we nog een paar nachten om te oefenen. Maar het eerste resultaat is al heel leuk.

 

 

 

Rond middernacht gestopt en nog even de foto's snel bekeken. Martin heeft hele lange sluitertijd foto's gemaakt met een speciale 'Startracker' welke je op je statief zet. Deze corrigeert de draaiing van de aarde in tegengestelde richting zodat je een hele lange sluitertijd kan hanteren. Van bijvoorbeeld acht minuten. Het nadeel is dan wel weer dat je voorgrond onscherp is omdat in feite je camera heeft bewogen.

 

 

 

 

 

6 september 2021 boodschappen en Milky way

 

Vanochtend op zoek naar een bakker. Op een briefje hebben we de plaatsnaam op gekregen waar een bakker is te vinden. Helaas blijkt deze op maandag gesloten te zijn en de overige dagen verspreid over de dag steeds maar een uurtje open. Dus op naar het volgende plaatsje Puymirol daar is de bakker wel open zodat we met een 'volkoren' stokbrood weer terug naar onze gite gaan. Lekker ontbijten in de zon. Heerlijk wie doet ons wat? Niemand toch.

 

  

's Middags naar de Supermarche voor de boodschappen voor de komende dagen. Dat is nog een hele klus in zo'n mega grote supermarkt ze hebben wel van alles maar waar staat het. Zo zijn we toch wel een uur zoet maar dan hebben we de kar ook helemaal volgeladen en de auto daarna en weer terug naar de gite.

 

Nog even lekker gezwommen en geaquafit.

 

 

Na het diner, wat weer lekker buiten kon, de camera's weer gepakt want wederom is het helder dus we kunnen de Melkweg weer proberen vast te leggen. Doordat Sonja geen startracker heeft, heeft ze alleen de mogelijkheid om een aantal foto's samen te voegen. Deze foto's moeten dan wel vlak na elkaar zijn genomen met allemaal exact dezelfde instellingen. Deze worden dan samengevoegd met het stackprogramma Sequator (gratis programma). Dat geeft toch wel een gaaf effect. Dan zie je echt miljoenen sterren. Helaas komt er hier ook regelmatig een vliegtuig langs met zijn knipperlichten.

 

 

 

Sonja probeert nog een startrail foto te maken. Dit doe je door een heleboel foto's, steeds met exact dezelfde instellingen, van exact hetzelfde te maken. Hierbij zorg je dat de poolster exact in het midden van je foto staat. Alle sterren (ook wij) draaien nl. om de Poolster heen dus uiteindelijk zullen de trails mooie cirkels worden. Dit is voornamelijk geduld en telkens met de afstandsbediening de ontspanknop indrukken. Omdat je deze foto's uiteindelijk gaat samenvoegen tot één foto maak je nu foto's met een sluitertijd van 30 seconden. Helaas blijkt na 30 foto's de batterij leeg, balen. Snel de reservebatterij erin en daarbij zorgen dat het statief niet verplaatst. Helaas blijkt dit later toch te zijn gebeurd. Nog een 30 tal foto's gemaakt en dan morgen hopen in de bewerking dat deze allemaal kunnen worden samengevoegd tot één foto. Met daarop de sterren in een ronde cirkel om de Poolster heen.

  

 

 

 

7 september 2021 lekker niets

 

Ondanks dat we vannacht pas na middernacht naar bed zijn gegaan heeft Sonja toch even de wekker gezet om te kijken of er een mooie zonsopkomst is. En ja, hoor een prachtige rode lucht.

 

 

Het samenvoegen van de Startrail is nog een ander dingetje. Het is wel goed te zien dat de sterren bewegen als je de foto's heel snel achter elkaar doorbladert. Hier zie wel direct dat het wisselen van de batterij de positie van de camera toch iets heeft verplaatst. Hopelijk kunnen we dat thuis nog corrigeren met een ander programma.

Na wat zoeken op internet vinden we het programma Starstack, dit is ook een gratis programma van Windows. Gedownload en de foto's erin geladen. En ja hoor, je ziet zo dat de startrail wordt opgebouwd. Wat een gaaf effect. Je ziet de cirkels die zijn ontstaan door de draaiing van de aarde.

 

Zo is het een middagje laptop werken geworden maar ook dit is vakantie voor ons. We leren weer wat en zien of datgene wat we met onze foto's willen is gelukt.

 

Verder nog een duik in het zwembad, boekie lezen en gewoon lekker lui op een ligbedje liggen. Vakantie toch.

 

 

 

Eten koken en de tagliatelle, dit keer zonder de zalm (vergeten) ligt nog in de koelkast, lekker buiten opgegeten. Het waait de hele middag al behoorlijk en de temperatuur is een stuk gedaald dus het is echt heerlijk buiten. De eigenaar van de gite komt nog langs met een briefje met daarop leuke plaatsen in de buurt die we zouden kunnen bezoeken. Ook een bakje met verse tomaten uit hun eigen tuin. Dat wordt verse tomatensoep de komende dagen. Heerlijk.

 

De dag eindigt zoals deze vanochtend begon met een prachtige zonsondergang.

 

 

's Avonds kijkt Martin voetbal van het NLs elftal en Sonja tikt het webverslag bij want dat liep al een dag of 6 achter. Vanavond op tijd slapen want het is dit keer niet zo helder.

 

 

 

 

{flike}