Details

Gepubliceerd: 13 mei 2015

Vrijdagochtend de spullen bij elkaar gezocht en om tien uur weggereden. Onderweg staan er her en der nog fleurige tulpen velden maar helaas zijn de meesten al gekopt. Altijd jammer maar nodig voor de groei van de bol. Bij de boot aangekomen kunnen we vrijwel in één gestadig tempo doorrijden de boot op. Het zit mee. Het weer is ook nog goed, een beetje sluierbewolking maar de zon prikt er af en toe wel doorheen. Op de boot houden we ons bezig met het voeren van de meeuwen en dan proberen mooie foto’s te maken. De taken zijn goed verdeelt, Martin houdt het brood vast en Sonja maakt de plaatjes. Het brood vasthouden is nog niet zo gemakkelijk die meeuwen pikken het bijna uit je hand en dan zijn ze best wel groot. De twintig minuten durende overtocht is dan ook snel voorbij. Weer terug de auto in en hupsakee we zijn er. Het grote voordeel van Texel is dat je direct het vakantie gevoel te pakken hebt. Zal ook door de overtocht met de boot komen en vandaag werkt het weer ook goed mee.

 

 

Op Texel hacken we de portals bij de haven. Ja, er is weer een nieuw spel. Dit keer Ingress wat gespeeld wordt met je telefoon gebaseerd op GPS locaties waar je bent en twee groepen die zo veel mogelijk land willen veroveren. Eigenlijk hetzelfde als een spel op de PC maar dan in de buitenlucht je moet namelijk fysiek aanwezig zijn op de plekken. We rijden het eiland over en lopen een rondje bij een oud fort.

 

’s Middags gaan we naar de Texels brouwerij waar we een rondleiding hebben. Deze brouwerij is 16 jaar geleden begonnen en inmiddels toch wel groot geworden. Zo groot zelfs dat ze de vraag niet echt meer aankunnen en dus een tweede productielijn aan het opzetten zijn. Ze brouwen 16 verschillende soorten bovengistend bier met prachtige namen als Stormbock, Skuumkopke, Goudkopke, Vuurbaak en Noorderwiend. De basis van het bier is altijd het Texelse duinwater en gerst wat op Texel verbouwd wordt. Alleen de hop komt uit België en dan de vrouwelijke hop. We lopen door de bottelarij en zien alle flesjes over lopende banden gaan waarbij ze eerst worden schoongemaakt. Oude etiketten eraf en schoongespoeld vervolgens worden ze gevuld en van een kroonkurk voorzien waarna ze het mooie Texels etiket krijgen en de kratten ingaan. Daarna nemen we een kijkje bij de brouwmeester waar het bier gemaakt wordt. Ze hebben vier producties per dag in prachtige koperen ketels. Nog een belangrijke tip. Op elk flesje staat vanuit de overheid een ten minste houdbaarheidsdatum maar zeker voor de Stormbock geldt. Als je het volhoudt om hem dicht te laten is deze na tien jaar echt heerlijk. Na afloop krijgen we nog een proeverij van vier verschillende bieren. Op het terras in het zonnetje wordt er heerlijk genoten. Martin heeft mazzel want Sonja vindt het toch niet lekker. We kopen nog een aantal flesjes Vuurbaak want deze zijn alleen op het eiland verkrijgbaar en moeten echt heel lekker zijn. Inmiddels komt er een grote zwarte wolk over het eiland aanzetten maar gelukkig blijft het droog.

 

 

 

Sonja rijdt naar ons B&B voor dit weekend. We logeren bij B&B Pastorie Marie achter de dijk in de Oudenschild. We komen aan bij een prachtig verbouwde pastorie naast de R.K. Kerk van Oudeschild. We worden hartelijk ontvangen door de eigenaren Co en Marijke. Onder het genot van een drankje zitten we aan de grote tafel zo twee uur te kletsen. Toch raar, mensen die je nog nooit eerder ontmoet hebt maar wel direct een heerlijk ontvangst.

 

Om zeven uur lopen we naar de haven op zoek naar een scholletje want dat hebben we ons voorgenomen we gaan aan de schol. Helaas heeft het Pakhuis het van de kaart gehaald dus we belanden bij havenzicht. Ook goed een beetje een oubollige tent maar het eten is goed. Een heerlijke schol gaat er prima in. Door een klein miezer regenbuitje lopen we terug naar de B&B. Voor het slapen gaan de wekker heel vroeg (5:40 uur) gezet. Je weet maar nooit of er een mooie zonsopgang is en als je zo aan de Waddenzeekust zit mag je dat natuurlijk niet missen.

 

 

De volgende ochtend ging de wekker dus vroeg. Maar na een blik door het raam kon Sonja weer rustig een paar uurtjes verder slapen het is namelijk helemaal zwaar bewolkt dus de zonsopkomt is niet echt te zien vandaag. Hopelijk komt ie wel maar eerst nog een paar uurtjes slapen. Het is nog steeds bewolkt als we opstaan het regent zelfs een beetje. Bah dat is niet leuk als je op Texel zit. Nou ja, eerst maar ontbijten. Als we beneden komen is er al een gezellig tafeltje voor ons gedekt en we laten het ons prima smaken. Een uur later zijn we dan toch klaar. Geen haast op het moment want het is nog steeds bewolkt.

 

We besluiten te gaan wandelen. Het stormt dan wel maar dat is toch ook wel weer lekker. We rijden naar de Westkust en besluiten vanaf paal 12 door de duinen naar het Zuiden te lopen en ten hoogte van paal 9 weer via het strand terug. Dan heb je lekker de wind in de rug. Maar bij paal 12 aangekomen blijkt dat je helemaal niet door de duinen mag lopen van 1 maart tot 1 augustus is dit gedeelte afgesloten vanwege het broedseizoen. Dat doen we dan maar niet we hebben geen zin in boze sterntjes die ons aanvallen omdat we te dichtbij komen. We lopen dus over het strand. En ja er staat een stevige wind af en toe windstoten van ruim 70 kilometer per uur. Maar het is wel droog gelukkig. Het strand ligt vol met schuim wat van de branding af komt. Af en toe rolt het schuim zo het strand over en dat is wel een mooi gezicht. Halverwege paal 12 en 9 kan je de duinen in en gelukkig hier staat geen bord verboden toegang maar wel  een bordje begrazingsgebied van de Schotse Hooglanders. Onderweg door dit prachtige stuk duinen komen we ze dan ook tegen. Eerst twee kalfjes die uiteraard op het pad liggen. Vanachter hun lange blonde haren liggen ze je aan te staren maar zijn niet van plan om op te staan. Als we goed hebben gekeken of de mamma niet in de buurt is lopen we er langs en maken uiteraard een paar foto’s. Verderop staan een paar oudere Hooglanders die door de sompige vegetatie dichterbij komen. We houden het op nieuwsgierigheid want ze gaan gewoon hun eigen gangen en letten niet op ons.

 

 

Bij paal 9 gaan we het strand weer op en met het windje in de rug lopen we weer Noordwaarts. De lucht is behoorlijk donker maar we houden het droog en af en toe probeert het zonnetje er doorheen te prikken. We rijden terug naar het B&B en nemen een snelle douche.

 

 

Om half zes hebben we met Esther en de jongens afgesproken bij Paal 17. De jongens wilde hier graag eten want in 2014 was dit restaurant uitgeroepen als ‘Beste strandtent van Nederland’. En dat zou best wel kunnen kloppen. We hebben niet zo veel ervaringen met verschillende strandtenten maar het eten is heerlijk en het is erg gezellig. Na het eten rijden we nog even mee naar het huisje waar de jongens verblijven de komende week. Een lekker ‘oud en kneuterig’ bungalowtje. De jongens wilde hier graag heen omdat ze thuis al een ‘luxe’ huis hadden. Er wordt nog even gevoetbald buiten en we drinken een kopje thee. Om tien uur nemen we afscheid en rijden we terug naar de Oudeschild.

 

De wekker staat ook zondag vroeg maar Sonja wordt om vijf voor half zes al wakker. Het is bijna helder buiten dus er staat een mooie zonsopkomst te wachten. Sonja besluit zich maar direct aan te kleden want om nu nog tien minuten te gaan slapen. Via een steile trap loop ik de dijk op en langs de dijk richting de haven. Aan de horizon zit behoorlijke bewolking dus de opkomst zie ik niet echt. Maar de zon prikt later wel door de wolken heen. Om half zeven is de zon boven de bewolking uit en je voelt de temperatuur stijgen. Dat wordt een mooie dag. Weer terug naar het B&B en nog een paar uurtjes slapen. Wat is dat toch lekker. Om negen uur staat er weer een uitgebreid ontbijt voor ons klaar. We genieten er lekker van, we hebben ook de tijd. Na het ontbijt pakken we onze spullen bij elkaar en nemen we afscheid van Co en Marijke.

 

We rijden naar de Slufter daar hebben we met Esther en de jongens afgesproken bij het ‘paadje’. Vroeger gingen Martin en Esther als kleine kinderen altijd wandelen tijdens de ‘Texel-vakanties’. Het is prachtig weer dus de korte broeken zijn aan, nog wel een fleece trui of vest want het windje is een stuk kouder. Als we bij de duinen aankomen is het feest voor de jongens want hier mag van de duinen afgerend, gerold en gesprongen worden. Sonja heeft het fototoestel mee dus we proberen foto’s te maken waarbij de jongens in de lucht zweven en ja hoor het lukt. Lachen hoor.

 

 

Helemaal onder het zand lopen we verder naar het strand daar gaan we in de luwte van het duin zitten en de jongens kunnen weer lekker ravotten.

    

 

 

Na een uur of twee lopen we weer terug naar de auto’s. We gaan naar De Koog waar we een bakkie thee drinken en nog even voetballen. Om half vijf vertrekken we. We hebben pech bij de boot want de boot van vijf uur is net vertrokken en hij blijkt maar 1x per uur te gaan. Nou ja dan wachten we maar even. Via het oude haventerrein van de Marine waar een heleboel portals staan van het spel Ingress rijden we weer terug naar huis. En zo komt er een einde aan een heerlijk weekend uitwaaien op Texel.