2022 Slovenië met camper

Details: Gepubliceerd: 11 mei 2022

Met de camper naar Slovenië

Daar gaan we dan, op 14 mei 2022 met de camper op naar Slovenië! Een aantal maanden geleden hebben we besloten om weer een camper te huren, want de situatie met COVID-19 is nog niet in alle landen hetzelfde. Met een camper ben je redelijk zelfvoorzienend, kun je eenvoudig verplaatsen en heb je iets meer gemak dan met een auto en een tent.

Met de camper naar Slovenië

Daar gaan we dan, op 14 mei 2022 met de camper op naar Slovenië! Een aantal maanden geleden hebben we besloten om weer een camper te huren, want de situatie met COVID-19 is nog niet in alle landen hetzelfde. Met een camper ben je redelijk zelfvoorzienend, kun je eenvoudig verplaatsen en heb je iets meer gemak dan met een auto en een tent.

Read more: Soca kloof en Slap Kozjak

Details: Gepubliceerd: 28 mei 2022

23 mei 2022 Tolmin kloof en naar Bled

Na het uitchecken bij Kamp Koren rijden we in een half uurtje naar Tolminska Korita (Tolmin kloof). Dit is een kloof gevormd door een tweetal rivieren de Tolminka en de Zadlascica die vanuit twee kloven samenkomen. We hadden al gelezen dat wij met de camper op P2 moeten parkeren en dat er dan een shuttle bus je zou zijn. Echter er staat nergens een tijd waarop dat busje dan zou rijden dus we besluiten te wandelen naar de ingang van de kloof.

Details: Gepubliceerd: 29 mei 2022

25 mei 2022 naar Bohinjsko Jezero

Het is maar 23 km verderop maar toch verplaatsen we de camper. Vannacht heeft het vreselijk veel geregend dus om half vijf hebben we de wekker uitgezet en ons nog even omgedraaid (uitslapen dus). We hadden misschien nog het plan nogmaals naar het uitzichtpunt te klimmen. Maar met al die regen zal dat één glibberpartij zijn en we hebben geen zin in ongelukken. Het was nl. best wel een heel steil klimmetje. En zo worden we dus om acht uur wakker. Het zonnetje schijnt dus lekker buiten ontbeten.

Details: Gepubliceerd: 04 juni 2022

27 mei 2022 naar Postojna

Over deze dag niet zo veel te melden behalve dat we vanochtend zijn vertrokken uit Bohinj. Het regende en de weersvoorspellingen waren niet veel beter. Gisteren hebben we geluk gehad met het weer maar vandaag zit dat er niet in. Het plan is dan ook om te vertrekken richting het zuidwesten in de hoop op beter/warmer weer. Via B-wegen door de heuvels rijden we richting Ljubljana waar we de snelweg op gaan.

Al met al is het nog best een eindje tuffen. Vlak voor Postojna gaat er een piepje vanuit het dashboard. Wat is dat nou? Ad Blue bijvullen. De camperverhuurder had ons dit uitgelegd. Dat als dit komt dat we dat dan kunnen halen op een benzine station en in de aparte tankopening gooien. Bij het tankstation waar we stoppen is het schap helemaal leeg. Maar bij een volgend tankstation hebben ze het wel en halen we een 5 liter jerrycan. Martin giet het erin. Contact aan en dan twee minuten wachten en ja hoor de melding is weg. We kunnen weer verder.

We hebben een camping op het oog ten Zuiden van Postojna. En zo komen van aan op Kamp Plana in Selce. We melden ons en kunnen op zijn Sloveens zelf een plekje uitkiezen. Er zijn ook hier geen afgebakende plaatsen dus zoek maar uit. We zien een mooi plekje aan de rand van de camping waar je zo het weidse landschap inkijkt. Hmm stroomkabel is net te kort (25 meter) dan maar aan de andere kant van het pad in de hoop dat er niemand voor ons komt staan. De zon is inmiddels gaan schijnen dus we klappen de stoelen uit en zitten nog even heerlijk voor de camper.

Echter dat is van korte duur want al snel komen de donkere wolken voor de zon. Niet veel later begint het te onweren en zien we de bliksems in de verte. Dan begint het te regenen en niet zo'n beetje ook. Het stortregent gewoon. Soms ook een paar dikke hagelstenen ertussen. De avond en nacht blijft het hozen.

28 mei 2022 Postojna

Het heeft de hele nacht geregend en we besluiten dan ook om hier uit te checken en na het bezoek van de grot naar het zuidwesten te rijden. Op zoek naar zon en warmte.

Voor vandaag maakt het weer niet zoveel uit. We gaan nl. naar de gigantische druipsteen grotten van Postojna. Het Park Postojnska Jama, een karstgrottenstelsel en vermeld op de werelderfgoedlijst van Unesco. Bij aankomst zien we hoe groot deze toeristische trekpleister is zo veel parkeerplaatsen zijn er. We parkeren de camper en lopen naar de ingang. We hebben een ticket voor de trein van 12:00 uur dus kunnen eerst nog een tentoonstelling van allemaal vlinders bekijken. Het zijn vlinders van over de hele wereld die allemaal met een speldje (gedroogd) op borden zijn geprikt. Ook lopen we nog door een klein museum waar je allerlei fossielen ziet liggen. Ook deze komen vanuit de hele wereld dus wat het nou met de grot hier te maken heeft ontgaat ons een beetje.

We lopen naar de plek waar we de grot in kunnen. Als het onze tijd is kunnen we gaan staan bij de vlag van de Engels talige gids. Nou we zijn echt niet de enige vandaag. Alleen voor de Engelse gids zijn er al zo'n 150 mensen. Hoe groot is dat treintje dan wel. Nou heel lang. Dit zijn giga grootte druipsteengrotten met zo'n 24 km lange ondergrondse tunnels en hele grote hallen (waarvan zo'n 5,3 km door toeristen bezocht kan worden). Allemaal vol met druipsteen formaties. Het elektrische treintje rijdt je zo'n twee kilometer diep in de grotten. Door allerlei gangen en soms ook door wat grotere hallen waar je al allemaal druipsteenformaties ziet. Het verbaast ons dat het treintje maar blijft rijden en je niet even rustig kan rondkijken. Maar het blijkt alleen maar de weg er naartoe. Na een tiental minuten stopt de trein en we mogen allemaal uitstappen.

We staan in een giga ruimte. Ik schat zo'n 40 meter hoog en 50 meter in doorsnede met allemaal druipsteen formaties. Echt prachtig. We gaan te voet verder en lopen langs de duizenden stalagmieten en stalactieten. Allen ontstaan doordat al duizenden jaren lang kalkhoudend water naar beneden druppelt. De grotten zijn oorspronkelijk gevormd door de rivier de Pivka.

De grotten zijn al in de 13e eeuw verkend maar pas in 1819 voor het publiek geopend. Al in 1872 werden er in de grotten rails aangelegd voor een trein. Deze werd in het begin nog met de hand geduwd en aan het begin van de 20e eeuw voorzien van een gaslocomotief. In 1945 werd deze vervangen door een elektrische versie.

Na het bezoek aan de grot nemen we nog een kijkje in het Vivarium. Hier kan je de Grottenolm (Proteus Anguinus) bekijken. Dit is een diertje wat zijn hele leven uitsluitend in grotten doorbrengt en dus nooit daglicht ziet. Zijn ogen zijn dan ook overgroeid met huid en hij heeft een geelwitte tot roze kleur. Qua bouw lijkt het op een salamander en het diertje is zo'n 15 cm lang. Verder staan er nog meer terraria met verschillende diertjes die ook alleen in de grotten te vinden zijn. Gelukkig zijn de diertjes ook allemaal op de informatie panels afgebeeld want de meesten hebben zich zo goed verstopt dat je ze niet eens ziet.

20220528-133138_DSC6923

Gelukkig is het gestopt met regenen als we teruglopen naar de camper. Nog even boodschappen doen en dan op zoek naar de zon.

We hebben besloten om naar Istrië in het Noordwesten van Kroatië te gaan. De Sloveense kust biedt niet echt knappe campings of camperplaatsen.

En zo rijden we om half zes de camping Savudrija op ten Noorden van Umag. We vinden een mooi plekje met bijna uitzicht op de Adriatische zee. Er schijnt een flauw zonnetje maar helaas zijn de wolken met ons meegereisd en is het helemaal bewolkt als de zon ondergaat.

{flike}

Details: Gepubliceerd: 05 juni 2022

29 mei 2022 Istrië in Kroatië

Gisterenavond was het fris aan de Adriatische Zee maar vanochtend schijnt er een flauw zonnetje. De voorspellingen zijn ook dat het droog blijft dus we pakken de fietsen en gaan langs de kust naar Umag. Er loopt hier een pad langs de kust en dat gaan we volgen dan komen we vanzelf in Umag. Het pad wisselt van asfalt, gravel, prut naar keien maar is redelijk te volgen. Onderweg rijden we langs veel vervallen hotels en casino's. Een jaar of 40 terug was dit schiereiland van voormalig Joegoslavië natuurlijk ook een populaire vakantie bestemming waar ook al veel Hollanders heen gingen. Nou daar is nu niet veel meer van over. Langs de kust veel van deze vervallen hotels echter als we dichter bij Umag komen gaan ze er steeds beter uit zien.

Umag is een grote plaats met een grote haven waar voornamelijk veel recreatiejachten liggen. We fietsen door naar het centrum waar het gezellig druk is. Op het plein zoeken we een plekje bij een café voor een koffie. Afrekenen kan hier alleen cash dus we moeten even Kroatisch Kuna pinnen. Tijdens ons verblijf lezen we op NOS.nl dat Kroatië in 2023 op de Euro zal overstappen. Na de koffie lopen we een rondje door het dorp wat voornamelijk bestaat uit souvenir winkeltjes, barretjes en restaurants. Maar ook ijssalons dus daar kunnen we niet zomaar aan voorbij lopen. Op het terras genieten we van een lekker ijsje.

Dan fietsen we terug naar de camping, kopen bij een bakkertje onderweg nog een lekker broodje.

Bij de camper zoeken we op waar we morgen kunnen slapen. We willen nl. naar de Plitvice meren en dat is ook erg toeristisch dus het zal er wel druk zijn. Ook kijken we even hoe we het beste kunnen rijden dan is dat maar klaar.

Het is inmiddels weer erg fris geworden dus de lange broeken kunnen weer aan. Na het eten begint het over zee toch nog een beetje op te klaren dus we gokken op een mooie zonsondergang.

We pakken de cameratas en statief en stappen op de fiets op zoek naar een mooi punt. We hoeven niet echt ver te fietsen want aan het einde van de camping zijn wat steigertjes en hoge palen in het water dus dat zal voor mooie silhouetten zorgen. Martin installeert zichzelf op een mooi punt en Sonja loopt wat rond op zoek naar mooie plekjes.

Zo staat Sonja op een steiger waar langs allemaal hoge palen staan. Ook liggen er een paar bootjes langs de steiger. En er hangen een paar bootjes hoog boven het water aan die palen, dan weten we ook direct waarvoor die palen zijn.

Sonja staat wat te fotograferen want de zonsondergang wordt best wel spectaculair dan komt er een mannetje aangelopen die met zijn bootje de zee op gaat.

Het blijkt een visser te zijn en hij heeft zijn netten uitgegooid en dan komt hij morgen terug om te kijken of de vissen zich er vast in hebben gezwommen tijdens de nacht. Toch nog een leuk extra silhouet.

30 mei 2022 onderweg in Kroatië

Nadat we een vers broodje bij de bakker hier op de camping (klein stalletje 50 meter lopen) hebben gekocht en lekker hebben ontbeten, vertrekken we om half tien. Eerst Istrië af en dan de snelweg op naar het Zuidoosten. Het is nog een eind tuffen maar de tolwegen (hier geen vignet maar tol zoals in Frankrijk) zorgen er voor dat we flink opschieten. Het regent onderweg best veel en de temperatuur is ook behoorlijk laag. Op de borden boven de weg zien we zelfs 9,5 graden staan. Niet echt een temperatuur om in je korte broek rond te lopen. Gelukkig doet de kachel in de camper het prima dus geen probleem.

Het laatste stuk weer B-wegen dus dat gaat een stuk langzamer. Zelfs nog best een lang stuk over gravel omdat ze met de weg bezig zijn. Uiteindelijk komen we om 16:30 uur aan bij Plitvice Holiday Resort een nieuwe camping met ook een aantal huisjes maar nog genoeg plek om drie nachten te blijven. We vinden een mooi plekje en installeren de camper. Het is 14 graden dus niet echt lekker weer om buiten te zitten. Hoeft niet als het morgen maar beter weer is dan gaan we naar de beroemde meren van Plitvice.

We hebben wel gezien dat de 8 kilometer naar de meren niet te doen zijn met de fiets. Veel te steil en je moet over een zeer drukke weg fietsen. Gelukkig gaat er een shuttle bus vanaf de camping dus dat is mooi geregeld.

{flike}

Details: Gepubliceerd: 12 juni 2022

31 mei 2022 Plitvice meren

De wekker ging op tijd want we willen de shuttle niet missen natuurlijk. Snel een bakje yoghurt naar binnen en we zijn er klaar voor. Alles mee? Camera, statief, lenzen, water, broodje voor de lunch.

Om 9 uur precies komt de bus voorrijden en die zet ons na 15 minuten af bij ingang 1 van de Plitvice meren. We kopen een toegangskaart voor twee dagen want morgen gaan we ook. Plitvice N.P. is erg groot 295 km2 en staat al sinds 1949 op de werelderfgoedlijst van Unesco. Plitvice bestaat uit 16 meren en meer dan 90 watervallen. Plitvice is het oudste en grootste Nationale Park van Kroatië. Het is bekend om zijn turquoise/groen gekleurde meren welke van elkaar gescheiden zijn door tufsteen of travertijn. Travertijn is een kalksteen die gevormd wordt door de neerslag van kalk uit met calciumcarbonaat (kalk) oververzadigd water uit warme bronnen. Dit alles in een karstlandschap. Het water heeft hier een grote kloof uitgesleten en daarin zijn de watervallen en meren ontstaan. In totaal is het verval binnen Plitvice zo'n 910 meter waarbij het hoogste punt ligt op 1.278 meter en het laagste punt op 368 meter boven N.A.P.