Tonny Knowles Coastal Trail
6 augustus 2015 Tonny Knowles Coastal Trail
Niet echt helemaal lekker geslapen, vaak wakker, om half acht opgestaan. Rustig wakker worden en op naar het ontbijt. Daar staat Scott al in de keuken die voor ons heerlijke pancakes maakt. Met een kopje thee een justje en een broodje genieten we van het zonnetje in de keuken. Een aangenaam gesprek met andere mensen uit het B&B Walkabout Town en je zit zo anderhalf uur te ontbijten. Heerlijk begin van de dag.
Vandaag gaan we fietsen. Bij dit B&B hebben ze fietsen die we mogen gebruiken er staan er genoeg dus we zoeken wat uit. Nou zijn het niet fietsen zoals we thuis zijn gewend maar er zit wat tussen. Twee mountainbikes met genoeg versnellingen. Deze blijken we later ook echt nodig te hebben. We smeren ons in met zonnebrand en DEET want je weet het maar nooit of de Alaskaanse muggen langs de kust wel rondhangen. Hier in de stad hebben we er nog geen last van gehad.
Om tien zitten we op de fiets. Hier vlakbij een park in en dan via een aantal tunneltjes zo naar de kust. Nou dat ging precies één kilometer goed. Verkeerde afslag waarbij we ook nog flink omhoog moeten klimmen en we komen zo op een industrieterrein terrecht. Niet echt goed. Sonja versnellingen werken ook niet helemaal goed waardoor de ketting er al naast ligt en helemaal klem zit. Maar ook dat komt weer goed. We keren weer om en terug naar het park waar we het andere pad nemen wat ons wel op de juiste manier verder brengt.
Dan zijn we aan het begin van de Tonny Knowles Coastal Trail er staat een mooi bord en hier stoppen we even voor een foto. Ook bevestigen we onze nieuwe fotografische aanwinst de Gopro. Dit is een actioncamera die we vooral gekocht hebben omdat deze ook onderwater kan. Misschien gaan we nog kanoën op open zee langs de gletsjers later in de vakantie en daarbij is het natuurlijk niet de bedoeling dat je nat wordt maar je weet maar nooit. Onder deze link vind je een filmpje van ons fietsavontuur, net iets te veel versneld maar het geeft wel een indruk van de tocht en voor ons is het ook nog leren hoe het bewerkingsprogramma hiervan werkt.
Aan de kust hebben we een mooi zicht op het wad. Overal staan borden dat je er niet op mag omdat het vieze kleverige modder is waar je behoorlijk in weg kan zakken. Het is een mooi aangelegd (asfalt)fietspad wat voornamelijk door bossen gaat. Het leidt ons helemaal om het vliegveld heen dus we worden regelmatig opgeschrikt door erg laag overkomende vliegtuigen. Het zijn vooral veel vrachtvliegtuigen maar ook kleine propeller vliegtuigen.
Dan zien we plotseling een paar mooses tussen de stuiken staan. Het zijn drie dames die rustig staan te eten. We maken een paar foto's wat nog lastig is zo onder de bomen. Maar belangrijker, we hebben ze gezien. Het zijn beesten zo groot als een paard met heel groot hoofd.
Soms hebben we weer een een uitzicht over de kust en in de verte zien we heel vaag de Mt Kinley. Het niet helemaal helder maar we kunnen de besneeuwde toppen zien. Aan het eind van het pad wacht ons nog een hele steile klim maar we kunnen het fietsend af en dat terwijl de versnelling van Sonja voor niet op het kleinste blad wil. Heeft dat 2x per week spinnen toch nog een beetje nut.
We rusten wat uit en gaan hetzelfde pad weer terug. Het is wel duidelijk dat de fiets van Sonja geen juiste is. Pijn in de linker boven arm en rechter elleboog het is geen pretje. De druk kan net van de armen afgehaald worden door het stuur met de vingertoppen te besturen zodat je zo recht op mogelijk zit. Het zadel lager zetten zou ook kunnen maar dan heb je echt het idee dat je op een kinderfiets zit met de knieën in de nek. Nou ja, komt wel weer goed. De benen doen het meeste werk en die gaan nog prima.
Op de terugweg ziet Sonja plots wat in een boom hangen. Het is een langwerpige bal met daarop allemaal bijen of wespen. Echt duidelijk wordt het niet maar dat het een groot hol is, is wel duidelijk. De beestjes lopen er allemaal op. We durven er niet echt dichtbij te komen om te kijken wat het nou precies zijn. Het hangt aan een klein minitakje, wel een bijzonder gezicht. Om drie uur zijn we weer terug in de stad waar we in de supermarkt wat te drinken halen. We gaan terug naar het B&B waar we ons lekker gaan douchen en wat drinken.
's Ochtends aan het ontbijt had een andere gast ons nog een restaurant aangeraden. Het blijkt downtown te liggen. Dit is op de fiets prima te doen dus om half zes stappen we weer op de fiets. En nog steeds heerlijk in korte broek want het is echt prachtig weer hier. We gaan naar Glacier Brewmaster. Het is een megagrootte tent waar blijkt dat we circa anderhalf uur moeten wachten op een tafeltje maar we kunnen ook een plaatsje zoeken achterin bij de bar. Daar schuiven we aan bij een aantal Amerikanen. Het is klein maar het gaat prima. Ook hier kunnen we eten dus niets wachten. Martin gaat voor de steak en Sonja voor een Sockeye Salmon en beide is het overheerlijk. We kletsen wat met beide stellen die allebei morgen naar Denali NP en daarna met een cruise blijken mee te gaan. Leuke gesprekken en heerlijk eten.
Op de terug weg komen we langs een plek waarvan we zeggen, dit is nou typisch een plek voor een geocache. We staan nog te zoeken op onze telefoon of we daar de gegevens in hebben staan als er een gezin ook al blijkt te zoeken. Nou dat is makkelijk zoeken we toch gewoon met z'n allen. En ja hoor even later heeft Martin het kleinnood in zijn handen. Het gezin blijkt hier te wonen en al een aantal keren gezocht te hebben naar de cache en nooit eerder gevonden. Nu dus wel, we noteren onze naam en staan nog wat te kletsen. Dan fietsen we weer verder. 's Avonds nog wat lezen maar om half tien vallen bij Sonja letterlijk de ogen dicht en die is dan ook snel onder zeil. Martin rommelt nog wat maar gaat dan ook slapen. Een heerlijke relaxte eerste dag van onze vakantie.
{flike}
Comfortabel vliegen
5 augustus 2015 Comfortabel vliegen
Al jaren hebben we in ons hoofd dat we ooit nog eens een keer naar Alaska willen op vakantie en vandaag is het dan zover. In januari de vliegtickets geboekt en daarna kon het samenstellen van de reis beginnen. In eerste instantie dachten we gaan met een fotoreis mee maar al zoekende bleek dat deze bijna allemaal al vol geboekt waren voor de periode waarin wij gaan. Dat was heel raar want in november konden we nog niets vinden voor de zomer van 2015. Het blijkt dan ook dat we ons nu wel al in kunnen schrijven voor de zomer van 2016. Nee hoor dat doen we niet we gaan dit jaar. Uiteindelijk na vele avonden en weekenden struinen op het internet hebben we een prachtreis kunnen samenstellen. In totaal 17 verschillende items geboekt variërend van een B&B tot een vliegticket en een bezoek aan de Katmai beren tot de camperhuur. Het was een heel gepuzzel maar we zijn er uit gekomen.
De tickets naar Anchorage hebben we geboekt bij Icelandair . Daar hadden we bij ons bezoek aan Ijsland goede ervaringen mee dus dat nu ook gedaan. We vliegen dus met een tussenstop op Keflavik Ijsland maar daarna wel in 1x door naar Anchorage.
Gisterenavond hebben we de tassen ingepakt en dat was nog even een klusje. Het grote fotostatief gaat mee en ook het kleine en de bijbehorende statiefkoppen. Alleen dit al is goed voor een gewicht van zo'n zes kilo en natuurlijk erg onhandige vormen voor in een reistas. Nadat we alles op het bed hadden uitgestald zijn we gaan pakken en ja hoor. Het past niet. Nou dan toch maar een paar shirts minder. We wilden nl. ook de rugzak nog mee en die moet uiteindelijk ook nog in één van de tassen kunnen en dan moet die tas ook nog minder dan 20 kilo wegen. Dat is niet voor de vlucht van vandaag want dan mogen we gewoon 2x 23 kilo meer per persoon en dan ook nog 2 stuks handbagage. Maar we vliegen later ook nog met een klein watervliegtuig en dan is de bagage wel beperkt. Maar het is gelukt. Martin had de afgelopen dagen vrij dus die heeft de fototassen vakkundig ingepakt en omdat fotografie inmiddels een beetje een 'uit de hand gelopen' hobby is geworden zitten die behoorlijk vol. We willen beiden fotograferen als we bij de beren staan dus dat betekend twee complete uitrustingen met grote lenzen. Het werd toch nog laat dat we gingen slapen maar we hoeven dan ook niet zo heel vroeg op.
Om tien uur kwamen de ouders van Sonja ons halen om ons naar Schiphol te brengen waar we dan ook op tijd aankwamen. We konden vrijwel direct inchecken. Vervolgens door de security check waar uiteraard de fototassen even apart werden genomen. Geen probleem natuurlijk. De vraag of we professionele fotografen waren is dan altijd wel leuk. Nee een 'uit de hand gelopen hobby'. Omdat we Economy Comfort vliegen bij Icelandair mogen we gebruik maken van de business lounge. Nou en dat is prettig. Lekker rustig en je kan van alles te drinken halen en zelf soep en broodjes. We houden het op een aantal koppen thee en een glas jus d'orange. In het vliegtuig krijgen we ook te eten dus dat komt dan wel.
Om één uur lopen we naar de gate waar het vliegtuig wel al klaar staat maar nog wel moet uitladen. Vooralsnog geen probleem want we hebben twee uur overstaptijd. Vijftien minuten later dan gepland rijden we weg van de gate. Als we aan het taxiën zijn stopt het vliegtuig plotseling. Er blijkt een technisch probleem te zijn wat circa 10 minuten gaat duren. Hmm dat is nooit fijn in een vliegtuig. Maar het knopje is snel vervangen en dan rijden we de startbaan op. Het is net niet helder boven Nederland maar kunnen wel goed kijken en uiteindelijk vliegen we langs de Noordzee kust naar het Noorden. We zitten lekker ruim want Economy Comfort is een business class stoel met een economy service. Of eigenlijk is het enige verschil dat we geen gratis champagne krijgen. Verder kunnen we van alles bestellen. Nou dat extra geld halen we er zo wel snel uit. Vier vluchten betekend telkens eten wat je dus niet op de luchthaven hoeft te doen. Terwijl we nu ook gebruik kunnen maken van de lounges op alle vliegvelden dus daar zouden we ook zo gratis kunnen eten. Het is een voorspoedige vlucht waarbij Martin een filmpje kijkt en Sonja wat leest en een puzzeltje oplost.
Om even over drie landen we op Keflavik Airport Ijsland. De bagage is doorgelabeld dus die hoeven we niet op te pikken. We lopen wat over het vliegveld en en passant 'hacken' we nog wat portals. Ja er is een nieuw GPS spel waar we 'redelijk' aan verslaafd zijn geworden de afgelopen maanden; Ingress. Net zoals Geocaching een wereldwijd spel gebaseerd op GPS coördinaten maar dan digitaal en je moet hier fysiek aanwezig zijn op de juiste plaats.
We lopen naar de lounge waar we wat te drinken nemen en rustig gaan zitten. Dan is het alweer tijd om naar de gate te lopen. Maar eerst door de paspoort controle want we gaan Europa uit. Dit gaat redelijk snel. Bij de gate is het erg druk want er staan ook nog allemaal passagiers voor een andere vlucht. Dan kunnen we doorlopen en om vijf uur zitten we in het vliegtuig. Het grappige van deze vlucht is dat we om 17:10 uur vertrekken maar om 16:40 uur aankomen dus eigenlijk een soort 'Back to the Future' of is het 'Back in History'. Dat komt omdat we nu door acht tijdzones heen vliegen. Het totale tijdverschil met Nederland is straks tien uur maar hier in IJsland hebben we er al twee te pakken.
We zitten weer lekker royaal. Alleen bij Sonja blijkt het videoschermpje het niet te doen en later blijkt het opklaptafeltje ook stuk te zijn. Nou ja, dan kan Sonja op rij 7 gaan zitten maar die stoelen zijn iets kleiner en de beenruimte zal dat ook wel zijn. Dus dat kan altijd nog als Sonja een filmpje wil kijken. Later blijken er daar helemaal geen schermpjes aanwezig te zijn. De tijd wordt doorgebracht met wat lezen en het schrijven van het eerste verslag voor de website. Daarom is dit ook zo'n lang verhaal geworden want de vlucht duurt zeven uur en je moet toch wat, ;-) We kijken de film Bears over het eerste levensjaar van twee jonge beertjes en de zorgen van hun moeder. We smullen van de beelden en hopen het over een paar dagen zelf in het echt te mogen zien.
Af en toe even naar buiten kijken om te zien of er al gaten in de bewolking vallen en ja hoor ergens boven Groenland zien we ijs, veel ijs. Het begint met een losse ijsberg maar al snel volgen er meer en zien we grote ijsstromen en gletsjers over het land. Een mooi gezicht. Dan is de bewolking weer dicht en valt er niets te zien. Dit duurt totdat we zo'n 500 km voor Anchorage zijn. Bij Fairbanks zien we weer af en toe land. En ja, hoor bij Denali N.P. kunnen we de bergen zien. Prachtige besneeuwde bergen en verschillende gletsjers lopen er tussendoor. Meer richting Anchorage lijkt het land wel vlak met veel rivierstromen. Vanuit de lucht zien we dat de zee één groot wad is. Dat klopt ook het getijdeverschil is hier megagroot. De foto's zijn niet echt van goede kwaliteit want ze zijn genomen met de telefoon maar ze geven wel een prima beeld.
Dan wordt de landing ingezet en inderdaad de tijd heeft stil gestaan en is zelfs teruggedraaid. Het is half vijf als we landen op Ted Stevens International Airport. Na de verschillende douane formaliteiten en het iets langer wachten bij de bagageband zijn we compleet en lopen naar buiten.
We besluiten het plaatselijke openbaar vervoer te nemen, met de toepasselijke naam; Peoplemover. Voor 4 dollar kunnen we downtown. Zover hoeven we niet maar via de googlemaps weten we waar we moeten uitstappen en dan is het nog 10 minuutjes lopen. Wel net zo lekker na de hele dag te hebben gezeten in het vliegtuig. De kamer is erg krap dus dat valt een beetje tegen. Nou ja, drie nachtjes en het is prachtig weer dus we zullen voornamelijk buiten te vinden zijn. We zetten de spullen op de kamer. Eerst denken we nog naar de supermarkt te gaan voor wat drinken maar we besluiten hier te blijven. Sonja tikt het verslag verder af.
{flike}
Wie gaat er nou naar Alaska?
Nou..... wij!
Al een aantal jaren stond Alaska op onze 'wish-list' om ooit eens een vakantie door te brengen.
En nu is het dan zover!
Waarom Alaska?
Nou we zijn beiden gek van ruige natuur en wildlife en als je iets in Alaska kan vinden, dan is dat het wel. We hebben voor onszelf als ultieme uitdaging gesteld, het fotograferen van een beer die net een zalm uit de rivier heeft geslagen.
Wetenswaardigheden over Alaska:
- De naam Alaska komt van het Eskimo woord Alakshak wat 'groot land' betekent
- Juneau is de hoofdstad van Alaska
- De hoofdstad Juneau is overigens alleen per boot of vliegtuig te bereiken
- In 1867 hebben de Amerikanen Alaska van Rusland gekocht
- In 1959 werd het als 49ste staat tot de Verenigde Staten toegelaten en is tevens de grootste staat van de V.S.
- Alaska heeft 710.000 inwoners waarvan er 292.000 in Anchorage wonen
- Als New York dezelfde bevolkingsdichtheid had als Alaska, zouden er in Manhattan maar 16 mensen wonen
- Alaska ligt voor eenderde boven de poolcirkel en hemelsbreed ligt het net zo Noorderlijk als heel Noorwegen
- Wij reizen zo rond de 61ste breedte graad
- Het reisseizoen loopt van eind mei tot en met begin september
- In Alaska bevindt zich de hoogste berg van Noord-Amerika de Mount Mc Kinley goed voor 6.194 meter
- Er zijn meer dan 3.000 rivieren en 3.000.000 meren in Alaska
- In Alaska liggen meer dan 100 vulkanen die de laatste 2 miljoen jaar actief zijn geweest
- Meer dan de helft van de gletsjers ter wereld ligt in Alaska
- Jagen is een onderdeel van het dagelijks leven van veel Alaskanen. Het is legaal om op beren te jagen, maar het is niet toegestaan ze wakker te maken voor een foto
- In Alaska is het gebruikelijk om je schoenen uit te trekken als je bij iemand thuis komt, dit geldt dus ook voor de B&B's die we gaan bezoeken
Enfin, genoeg redenen om daar eens heen te gaan.
Hoe is het weer in Alaska? Nou het kan 3 graden zijn maar ook 25, het kan regenen, stormen maar de zon kan ook schijnen en dat dan allemaal op één dag. Dat zorgt voor een paklijst met van alles wat. Het thema zal worden laagjes.
{jcomments on}
{flike}