7 maart 2024
Wat een geluk hebben we deze week, het is weer prachtig weer. We rijden over de Gimsøystraumen brug. Dit is een hele hoge brug die bij harde wind wordt afgesloten (dit was drie weken terug nog het geval) vandaag niet. We hebben een strak blauwe lucht en bijna geen wind. Het doel is helemaal naar het zuiden van de Lofoten.
En zo zijn we dus op pad. De weg volgt voornamelijk de kustlijn waar we steeds weer nieuwe uitzichten hebben. Na het eiland Gimsøya komen we via weer een hoge brug op Vestvågøy. Hier gaat de weg door het binnenland maar ook hier is heel veel water in de vorm van meren. De meeste meren zijn bevroren maar aan de vlaktes zie je dat het een meer is. Hier ligt ook weer meer sneeuw omdat het een stuk van de kust af ligt. Drie weken terug is hier op de Lofoten nog een pak sneeuw van bijna een meter gevallen nadat het eerst verschrikkelijk hard gewaaid had.
Via een lange tunnel komen we op het volgende grote eiland Flakstadøya. Hier rijdt je weer een heel eind om een fjord of inham heen. Aan de overkant zien we een prachtig rood houten kerkje staan.
Het kerkje biedt plaats aan 250 mensen en is gebouwd in 1780 door Russische zeelieden. Vandaar dat het ook een ronde 'uien' toren heeft zoals de meeste Russische orthodoxe kerken. Er blijkt hier ook nog een geocache te liggen dus die moet even gelogd worden.
Via een volgende brug komen we op het Zuidelijkste 'grote' eiland van de Lofoten, Moskenesøya. Hier liggen de beroemde plaatsen waar de Lofoten zo bekend om zijn.
Als eerste stoppen we bij Hamnøy. Op de kaart hadden we al gezien dat je vlak voor de hoge brug kon parkeren en dan de brug op kan lopen voor een fantastisch uitzicht over het water met daaraan de kleine rode houten huisjes en op de achtergrond de machtige hoge bergen. Het zijn eigenlijk allemaal kleine eilanden die met hoge bruggen met elkaar verbonden zijn.
Het is helemaal windstil wat een prachtige spiegeling oplevert van de gigantische bergen en de rode huisjes.
Een brug verder komen we op Sakrisøy. Op dit kleine eilandje staan voornamelijk gele huisjes.
Historisch gezien was rode verf de goedkoopste die verkrijgbaar was en werd gebruikt voor schuren en huizen van armere mensen. Geel was duurder en werd meer gebruikt voor huizen. Witte verf was het duurst en werd gebruikt door de welgestelden.
Op Sakrisøy zit Anitas Seafood waar we even heerlijk zijn doorgewarmd met een latte en een warme chocomelk.
Ook staat hier een visrek waar de kabeljauw hangt te drogen.
Hier wel hele vissen. Deze zijn keurig schoon gemaakt en over lengte gehalveerd (niet helemaal) want zo hangen ze te drogen. Allemaal keurig op een rij.
We rijden nog een stuk verder naar Reine. Dit zou het plaatje van de Lofoten moeten zijn. Het valt ons een beetje tegen.
We rijden nog iets verder en eindigen in het plaatsje Å dit is het Zuidelijkste puntje waar je met de auto kan komen. Hier is weinig te beleven behalve dat we in de zee het Engelse vliegdekschip HMS Prince of Wales, een fregat en een ander oorlogsschip zien liggen wat daar bezig is met een grootse NAVO oefening Nordic Response 2024. Deze oefening vind net deze week plaats en we horen dan ook regelmatig een straaljager overvliegen. Met de verrekijker zien we een helikopter van het ene naar het andere schip vliegen.
Dan stappen we weer in en rijden dezelfde weg weer terug. We stoppen nog bij een klein plaatsje aan de kust want we zien veel vogels vliegen. Het blijken Drieteenmeeuwen te zijn die druk bezig zijn met het maken van nesten.
Echt elk plekje waar het maar een beetje horizontaal is wordt een nest gebouwd. Alle huizen zitten dan ook vol met nesten en vogeldrit. De Drieteenmeeuw heeft trouwens een prachtige Engelse naam de Black Legged Kittiwake.
Op Sakrisøy stoppen we weer even bij Anitas Seafood waar we een Pulled Salmon bestellen. Dit heerlijke broodje hadden we onszelf vanochtend al beloofd tijdens de koffie.
Bij Fredfang stoppen we nog even want daar hebben we een mooi uitzicht over de twee hoge bruggen die de verschillende eilanden met elkaar verbinden.
In Ramberg stoppen we ook nog even bij het meest gefotografeerde schuurtje van de Lofoten. Zo bijzonder is het niet maar ook wij zetten het op de foto
Het is al laat en de zon gaat bijna onder dus we rijden naar de kust. We komen aan bij Vikten. Hier weer veel rotsen in het water. De bewolking komt weer behoorlijk binnen drijven maar de zon schijnt nog net door een opening in de wolken over het water.
Leuk spelen met de zonsondergang en lange sluitertijden.
