22 mei 2023 naar de Antigua
Vanmiddag kunnen we de boot op dus na het ontbijt lopen we met de fotocamera nog even het dorp in. Het is mooi zonnig weer en misschien zitten aan de waterkant van de fjord leuke vogels. We lopen rustig over een grindpad naar de kustlijn maar het begint te regenen als we daar zijn en zien ook niets bijzonders om voor te blijven zitten in de regen. Dus we besluiten terug te lopen richting het dorp waar we gisteren leuke sneeuwgorsjes hebben gespot. Die vliegen af en aan naar plekjes waar de sneeuw al is weggesmolten en er liggen een paar pallets waar we met de telelens in de aanslag prima kunnen zitten wachten tot ze in de buurt komen. Inmiddels is de regen gestopt en komt zelfs af en toe het zonnetje te voorschijn.
We hebben mazzel want er is er een die wel durft en redelijk dichtbij in de sneeuw komt poseren. Nou, dat is een cadeautje. Een bijna witte vogel met een beetje zwart in zijn veren op een witte ondergrond en een beetje zonlicht op het vogeltje. Erg leuk!
Ook zijn er een paar dappere die heerlijk gaan zitten badderen in het smeltwater en zich daarna helemaal gaan zitten poetsen.
Dan pakken we weer in en wandelen via de supermarkt voor een paar leuke souveniers naar het hotel, want we kunnen zo langzamerhand inschepen.
Twee medereizigers hebben een auto gehuurd en willen wel een paar keer heen en weer rijden met bagage dus dat scheelt sjouwen of een taxi. We besluiten de bagage in de bak van de Toyota Hilux te leggen en zelf te lopen naar de haven. Mooi stukkie. In de haven wachten anderen al bij de bagage en als de auto is ingeleverd lopen we gezamenlijk naar de boot. Nu gaat het echt beginnen.
We worden welkom geheten door Saskia en Charlot en laden de tassen uit in hut 5. De comfort hut is wel erg prettig want dat geeft net even meer ruimte om te kunnen bewegen en de bagage uit te kunnen pakken. De tassen gaan onder het bed en de bagage in de rekken.
Dan weer naar boven voor een bakje koffie en thee met een stroopwafel. De crew wordt voorgesteld en de eerste veiligheidsbriefing word gegeven. Helaas is Piet, de kok, niet aanwezig want er is iets misgegaan met de bestelling van het eten. Dus dat moet nog wel even geregeld worden.
De Antigua is een barkentijn die oorspronkelijk in 1957 in de U.K. gebouwd is als schipperschip. In 1993 is de Antigua omgebouwd naar de driemaster die het nu is. Bij de restauratie werd het schip voorzien van een barkentijn. Dat betekent dat de voorste mast van het zeilschip dwars getuigd is en de overige masten langsscheeps. De Antigua is in Nederlandse handen de Tall Ship Company met als thuishaven Franeker. In januari zijn we nog wezen kijken toen het in Friesland lag. Het schip is 46 meter lang met een maximale breedte van 7,13 m. De diepgang is drie meter. De hoofdmast is 31 meter hoog. Het totale zeiloppervlak, als alle 16 zeilen, uit zijn is 750 m2.
Om een uur of 5 vertrekken we uit de haven met een klein zonnetje. We nemen plaats achter de stuurhut waar het nog even heerlijk toeven is.
Het plan is om direct het Isfjord uit te varen en dan naar het Noorden. We worden gewaarschuwd dat als we het fjord uit zijn dat de zee dan wat ruwer wordt omdat er tussen Noorwegen en Svalbard een aantal grote stormen woeden die voor hoge golven zorgen in het stuk waar we door moeten.
Er worden een aantal zeilen bijgezet, hierdoor ligt het schip wat stabieler op het water. Toch besluiten we uit voorzorg maar een paar tabletjes te slikken tegen zeeziekte. We hebben ook van die armbandjes om met een pinnetje wat dan net tussen een paar pezen bij de pols drukt. Dit schijnt als een soort acupunctuur ook te helpen. En als het niet werkt dan schaadt het ook niet. Om 7 uur staat het diner klaar. Een heerlijke spaghetti bolognese met salade.
Ondertussen wordt de zee steeds wilder tot plots de koers gewijzigd wordt. Er blijkt een mayday te zijn van een schip in de buurt dus we gaan er heen. Er blijkt een passagiersschip te zijn gestrand op een rots. De gids Andreas weet ons te vertellen dat dit de eerste keer in zijn 42 jarig durig gids zijn nog nooit heeft meegemaakt. Inmiddels zijn er ook al twee helikopters onderweg naar het schip en een aantal andere schepen. Het is dan ook niet meer nodig dat wij die kant op gaan dus we kunnen onze oorspronkelijke koers weer aannemen.
Het begint steeds meer te schommelen en helaas regent het ook al een tijd. Om half twaalf zoeken we de kooi maar op. Het is niet makkelijk want het schip gaat behoorlijk heen en weer. En ook nu blijkt dat een comfort hut echt zijn geld waard is. Met een beetje meer ruimte om je heen. We nemen nog een tweede tabletje en gaan liggen. We vallen redelijk snel in slaap. Het schommelen gaat nog behoorlijk lang door. 's Nachts om 03:30 uur ankeren we in het St. Jonsfjord. Onderstaand de route van de eerste dag. Waarin je duidelijk de zigzag ziet die we moesten maken i.v.m. de Mayday van het in nood zijnde schip.
{flike}