Het laatste gedeelte van onze vakantie brengen we door in de Caprivi strook. Deze 30 km brede en 450 km lange strook land hoort bij Namibië en grenst aan Angola en Zambia in het noorden en Botswana in het zuiden. Dit zal een totaal ander landschap geven door de grote rivieren die er doorheen stromen. Dus op naar het Noordoosten van Namibië.
16 oktober 2023 rijdag naar Rundu
Vandaag hebben we een rij-dag dus we kunnen iets uitslapen. Sonja probeert nog wat vogeltjes te fotograferen maar ze willen niet echt meewerken. Het zonnetje komt nog niet echt hoog dus weinig licht.
Vlakbij ons huisje zit de Fork Tailed Drongo (Treurdrongo). Als je te dichtbij komt vliegt ie snel weg maar als je dan weer wegloopt gaat hij weer terug op de schommel zitten.
De Crimson-breasted Shrike (Burchells fiskaal) valt echt op met zijn felrode buik en zwart met witte vleugels. Het beestje maakt ook een erg apart geluid.
De Cape Starling (Roodschouderglansspreeuw) is ook goed vertegenwoordigd. Dit is een spreeuw met een blauw parelmoeren verenkleed.
Terug naar de lodge even lekker douchen en dan ontbijten. Daarna pakken we alle spullen in en lopen we onze 'kamer' nog even goed door om te kijken of we niets zijn vergeten en dan kunnen we uitchecken.
Als we de lodge uitrijden zien we nog een klein vogeltje verderop in een boom zitten. Een ander postuur dan dat we gewend zijn. Goed gezien. Het is de Swallow-tailed Bee-Eater (Zwaluwstaartbijeneter) prachtig groen vogeltje met een blauwe staart en een zwarte streep langs zijn oog. Zijn keel is geel met daaronder een blauwe streep.
Dan rijden we verder. Het is allemaal asfalt vandaag dus geen geschud meer. Na ruim 90 km komen we in de eerste grote plaats Tsumeb. We gooien de tank vol en vullen de banden weer met iets meer lucht. We zoeken naar een ATM die het doet. De Windhoek Bank blijkt niet te werken voor onze passen maar de NedBank doet het prima en die hebben ze hier ook. Nog even naar de supermarkt voor een broodje en kaas dan hebben we de lunch ook weer voor vandaag.
Dan rijden we weer verder langs Grootfontein en dat is de laatste grote plaats die we tegenkomen. Nu is het één hele lange rechte weg naar het Noorden naar de plaats Rundu. Naast dat de omgeving langzaamaan wat groener lijkt te worden. In ieder geval de bomen, de grond en het gras ziet er nog steeds gortdroog uit. We zien ook dat de mensen een stuk armer zijn. Langs de weg allemaal kleine nederzettingen van kleine huisjes gemaakt van riet of golfplaten. Ook zien we heel veel kinderen langs de weg lopen al dan niet in een schooluniform. Het is echt kilometers lang dat we de kinderen met hetzelfde uniform zien lopen. Wat inhoudt dat sommigen minstens tien kilometer van school af wonen....
Onderweg stoppen we regelmatig om even de benen te strekken. Zo zien we vlakbij in een boom de Souther Red-Billed Hornbill (Zuidelijke Roodsnavel tok) deze behoort tot de groep Neushoornvogels. Nu heeft deze geen aparte hoorn boven zijn snavel maar de snavel is wel enorm. In Namibië noemen ze het ook wel de Rode Peper vogel omdat zijn snavel zo vuurrood is.
Voor Rundu slaan we linksaf naar het Westen. Na 10 kilometer rechtsaf het weiland in. Dit is weer een stukje gravel road wat we uiterst voorzichtig rijden omdat de banden nu een hogere spanning hebben. Dan komen we aan bij Hakusembe River Lodge. Deze is weer van de keten van Gondwana en ziet er prima uit. We hebben een eigen huisje langs de rivier de Okavanga. Aan de overkant van de rivier ligt Angola en we worden ook gewaarschuwd dat het kan dat onze telefoon de Angolese tijd op pikt wat een uur verschil oplevert. Dit gebeurt gelukkig niet maar het SMS-je 'Welkom in Angola' is wel al binnen.
We installeren ons en gaan even lekker aan de rivier zitten. We hebben een mooi uitzicht over de rivier. De kleine wolkjes weerspiegelen er mooi in.
De Okavango rivier ontspringt in Angola waar de rivier nog de Cubango wordt genoemd. Verder naar het zuiden vormt de rivier de natuurlijke grens tussen Angola en Namibië. De rivier is 1.600 km lang. Na de Popa-watervallen (aan het begin van de Caprivi strook) stroomt de Okavango rivier Botswana binnen en mondt de rivier uit in de grootste rivierdelta ter wereld. De Okavangodelta. Deze delta eindigt in de Kalahari woestijn en droogt dus geheel op.
Voor het diner nog even snel douchen en de lange kleding weer aan. Het is hier nl. malaria gebied en we zitten dan ook al aan de Malarone pillen. De zonsondergang is helaas niet zo heel spectaculair omdat er best veel bewolking hangt. Maar toch de moeite waard.
Het diner is in buffetvorm en daar genieten we van op het terras, terwijl we uitkijken over de rivier en de zon achter de horizon verdwijnt.
17 oktober 2023
Vandaag een relax dag. We ontbijten op de enorme veranda boven het water.
In de Okavango rivier komt er steeds een groep met koeien om te drinken. Het zijn prachtige koeien met enorme hoorns. Ze lopen een stukje de rivier in die overigens niet erg diep is.
Na het ontbijt gaat Sonja op zoek naar vogeltjes. Ondanks dat er hier genoeg water is bij de rivier valt het aantal vogels tegen. Wel de Grey Go-Away-bird (vale Toerako) een grappige naam voor een vogel. Maar als je hem hoort snap je de naam helemaal.
Verder nog een bruin vogeltje met fel gele pootjes waarvan we de naam niet kunnen achterhalen.
Er loopt ook een troste Spur-winged Goose (Spoorwiekgans) rond met wel 12 kleine pulletjes achter haar aan.
Omdat ik rondloop met mijn fototoestel wordt ik aangesproken door de tuinman. Er schijnt vlakbij ons hutje een uil met jongen in een holte van een boom te zitten of ik die al gezien had. Nee, helaas nog niet. Hij brengt mij erheen en na goed zoeken zie ik haar zitten.
Het is de Spotted Eagle Owl (Afrikaanse Oehoe). Het lijkt nog het meeste op een Ransuil. In een holte van een oude boom zit moeder op het nest met twee hele kleine witte pluizenbollen die af en toe hun koppie boven de rand uitsteken.
De vader zit verderop hoog in een boom en houdt alles goed in de gaten.
Aan het einde van de middag stappen we in een bootje voor een Sundowner tour. We varen eerst stroomafwaarts over de Kavango River. Al snel zien we de kop van de (kleine) Krokodil boven het water uitsteken. Het beest zal net anderhalve meter lang zijn. Nou groot genoeg om maar niet je vingers in het water te steken.
Onderweg zien we verschillende vogels waaronder de White-Breasted Comorant (Witborstaalscholver).
Maar ook de Squacco Heron (Ralreiger) ze zitten lekker op een tak en als je te dichtbij komt met de boot vliegen ze alweer weg.
De Ralreiger is hier om te overwinteren, zijn broedgebied is in Zuid-Europa.
De Kleine Zilverreiger is hier ook goed vertegenwoordigd.
Aan de oever loopt een vrouw. Het laag staande zonnetje laat haar zien in een prachtig (wat je alleen in Afrika ziet) silhouet.
Verderop zit de Grote Zilverreiger,
die prompt wegvliegt.
Tussen de lila waterlelies loopt van allerlei klein spul aan watervogels. Helaas niet alle namen kunnen onthouden en ook niet terug te vinden op ons soorten-spiekblad.
Een Giant Kingfisher (Afrikaanse Reuzenijsvogel) hebben we er mooi op kunnen krijgen. Een pracht van een IJsvogel, een stuk groter dan de IJsvogels zoals wij ze in Nederland kennen. Een gigantisch grote zwarte snavel en een roestbruine buik met een zwart met witte gestippeld verenkleed. Dit is een vrouwtje want het mannetje heeft het roestbruin meer op de borst zitten en de gestippelde veren op de buik.
En dan sluiten we de trip af met een mooie zonsondergang. Helaas geen wolkje aan de hemel maar het kleurt wel prachtig oranje.
En ook nu valt het op dat het laatste stukje wat de zon zakt enorm snel gaat. Dit is geen verbeelding maar komt omdat op (en rond) de evenaar de aarde de grootste omtreksnelheid heeft, ongeveer 1800KM/H dus sneller dan het geluid (theoretisch gezien) de zon verplaatst zich dus het snelst over de evenaar en is dus het snelst op en onder. Ook gaat de zon hier loodrecht naar beneden en niet schuin (zoals bij ons) hierdoor is deze ook sneller verdwenen achter de horizon.
Bedankt voor jullie mooi verhaal en prachtige foto’s