Details

Gepubliceerd: 03 juni 2014

1 juni 2014


Rustig opgestaan en ons na een verfrissende douche naar de ontbijtruimte begeven. Hmmm het lijkt wel of we te laat zijn allemaal lege schalen en zelfs geen kopjes meer voor thee of koffie. Maar na vragen en geduld wordt het langzamerhand weer aangevuld. De cappuccino van Martin moet nu nog komen maar de jus d'orange en vers fruit waren erg lekker.

's Ochtends gaan we een kijkje nemen bij Noto Antica. Dit ligt hier vlakbij en schijnt wel interessant te zijn. Dit was tot een hele grote aardbeving in 1693 de stad Noto. De aardbeving heeft de toen welvarende stad in één klap met de grond gelijk gemaakt. Door de eeuwen heen hadden hier (net zoals op heel Sicilië) Romeinen, Arabieren en Normandiërs gewoond en het uitgebouwd tot een welvarende middeleeuwse stad met veel kerken, kloosters en herenhuizen. Tijdens de aardbeving werd alles onder een laag puin bedolven en is nooit meer herbouwd. De inwoners kozen een veiligere plek 10 kilometer verderop en herbouwde het nieuwe Noto. Nu kun je nog verschillende fundamenten zien van wat ooit was. Daarbij heb je uiteraard een hoop voorstellingsvermogen nodig maar mooi uitgehouwd stenen herken je nog wel duidelijk. Na anderhalf uur te hebben rondgewandeld gaan we weer terug naar het hotel voor een siësta en even relaxen aan het zwembad.

Martin gaat bij de receptie even kijken of hij de WiFi aan de praat krijgt. Want iedereen krijgt verbinding maar op internet gaan hoe maar. Nadat hij alle kabels eruit gehaald heeft en één voor één weer heeft aangesloten doet plots de WiFi het weer en begint de telefoon van Sonja allerlei geluiden te produceren. Zo de connectie met het digitale tijdperk is weer tot stand gebracht.

Om vijf besluiten we naar het meest Zuidelijke puntje van Sicilië te rijden en te kijken of we in het plaatsje Marzamemi kunnen eten. De kust is een beetje saai. Misschien omdat het inmiddels zwaar bewolkt is geworden? In het plaatsje is het loeidruk en de auto's slingeren zich in file door het stadje. We parkeren de auto buiten de stad en lopen naar het centrum. Het is wel duidelijk dat we weer eens veels te vroeg zijn voor het diner. Dat gaat echt niet lukken om zes uur als de restaurants pas om zeven uur open gaan. Dan maar een overheerlijk Italiaans ijsje bij een Gelateria. Kijk dat is nou weer wel gelukt.

We rijden weer terug naar Noto en gaan daar op zoek naar een restaurant waar ze wel een beetje knappe pizza's kunnen maken. Op het plein waar het gisteren nog af en aan liep met de bruidsparen vinden we een pizzeria. Nou deze Italianen kunnen het wel hoor. Lekker hoor. Daarna rijden we terug naar het hotel waar we een boekje lezen en de website weer eens bijwerken.




{flike}

Details

Gepubliceerd: 03 juni 2014

31 mei 2014


Vandaag maar de wekker gezet want we gaan naar een andere verblijfplaats. Maar eerst heerlijk ontbijten. Giovanni heeft het weer helemaal voor elkaar. Heerlijke verse croissantjes die zelfs nog een beetje warm zijn. En dan afsluiten met kersen die hij speciaal voor ons nog even bij zijn moeder in de boomgaard gaat halen voor ons. Heerlijk wat zijn die zoet.

Alles weer in de tassen gestopt en in de auto geladen. Via de snelweg rijden we naar het Zuiden en we zien de omgeving al snel veranderen. Hier is het toch een stuk droger, weinig begroeiing zelfs. Komt waarschijnlijk omdat het op en rond de Etna vaker regent en natuurlijk de vruchtbare lava na verloop van jaren. We rijden niet rechtstreeks naar ons volgende hotel want dan zouden we daar veel te vroeg aankomen.

We besluiten een kijkje te nemen bij de Necrópoli di Pantálica. Dit zijn graven uit de 13e tot de 8e eeuw voor Christus. Dit is de grootste begraafplaats uit de brons- en ijzertijd op Sicilië en omvat ruim 5000 uit de rotsen gehouwen graven en ook grotwoningen. En inderdaad langs de diepe kloof zie je in de rotsige wanden allemaal gaten ten grote van een openslaand raam. Dat dit graven zijn geweest moeten we dan maar geloven. Imposant is het wel want je vraagt je af hoe ze er kwamen want het zijn steile rotswanden.

Dan rijden we verder en ondanks dat we hier niets meer met uitlopers van de Etna te maken hebben is het hier ook best wel bergachtig en we slingeren dan ook berg op en af richting ons nieuwe verblijf.

Om drie uur komen we aan bij Masseria della Ulive iets ten Noorden van Noto. Het is een kleinschalig hotel en al snel worden we naar onze kamer gebracht. Over een groen grasveld en langs een prachtig zwembad. Oké hier gaan we ons wel vermaken. De airco werkt niet helemaal lekker maar misschien koelt het hier 's avonds ook wel lekker af. We gaan even aan het zwembad liggen relaxen want ja daar was deze vakantie voor.

Na een lekkere douche gaan we naar Noto. Dit is een barok stad welke sinds 1996 op de werelderfgoedlijst van Unesco vermeld staat. Maar eerst gaan we eten. In het boekje stond een goede pizzeria vermeldt dus gaan we daar maar heen want laten we daar nu net trek in hebben. Nou dat was het dus niet helemaal. Martin kreeg een 'dubbele' pizza, een gewone pizza waarvan de kaas niet eens helemaal gesmolten was met daar boven op een andere pizza (het deeg dan). Sonja had een pizza waarvan het beleg wel lekker was maar het deeg niet helemaal gaar. Nou ja, streep dit restaurant maar door in dat boekje want opa en oma kunnen dan nog wel zo snauwen naar de kleinkinderen echt goed is het er niet.

 

Daarna zijn we bij ondergaande zon nog even het stadje ingelopen. Wat een mazzel in de eerste kerk die we instappen is net een trouwerij aan de gang. De laatste woorden van de priester en het stel is getrouwd. Vervolgens lopen ze met het hele gevolg de hoofdstraat door en maken foto's op de trappen van de kathedraal. Wat overigens heel normaal is want gedurende avond (anderhalf uur) hebben we een zestal bruidsparen voorbij zien gaan. En allemaal op de foto op de trappen voor de kathedraal. Op de trappen van een andere kerk of gewoon in een klein smal straatje. Lachen hoor. Er ging zelfs een stel helemaal poseren voor Martin als hij de foto maar op 'Facebook International' zette zoals de bruid dat lachend noemde.

   

Inmiddels is de zon onder en rijden we weer terug naar ons hotel. In een boom op het parkeerterrein van het hotel ziet Sonja een uil bovenin een boom zitten. Kijken of we die vast kunnen leggen op de gevoelige plaat. De flitser erbij gepakt en ja hoor in één keer raak. Toch leuk. Na een aantal foto's vliegt de uil geruisloos weg. Lekker slapen morgen weer een dag. 

{flike}

Details

Gepubliceerd: 30 mei 2014

30 mei 2014

Vandaag gaan we naar de Etna. Nou ja we zijn er eigenlijk al want we slapen op 600 meter hoogte op de flanken van de Etna. Vanaf ons balkon kunnen we de vulkaan zien dus met een beetje geluk ook als we boven zijn.

Na een goed ontbijt pakken we de spullen bij elkaar (jas/fleece/lange broek en uiteraard de camera) en we vertrekken. Het is nog zo'n 45 minuten slinger de slinger omhoog. Onderweg komen we weer langs lavavelden die begroeid zijn met struiken, paarse bloemen en gele brem.

Boven aangekomen we zijn nu op 1900 meter hoogte is het goed te merken dat je op die hoogte zit want de temperatuur is flink gedaald. De lange broek en jas kunnen aan. We gaan eerst omhoog met de kabelbaan en dan kijken we wel verder.

De kabelbaan brengt ons in 20 minuten naar een hoogte van 2500 meter. Daar stappen we over op een fourwheeldrive bus die ons al glijdend door de lavavelden verder omhoog brengt. Nu hebben we tijdens onze vakantie al vele vulkanen bezocht, IJsland, La Palma, Lanzarote, Nieuw Zeeland. Maar dit is weer heel anders. Die Etna lijkt op kaarten maar een klein bergje maar zelfs op deze hoogte zijn er al megagrote vlaktes van lava en lavagruis.

   

We maken een wandeling met een gids die ons verteld dat het gruis wat hier ligt nog van een eruptie is van afgelopen februari en de lavastroom van vorig jaar december. Zo dan wordt je wel even met je neus op de feiten gedrukt dat het nog een echt werkende vulkaan (of eigenlijk vulkaangebied) is. Af en toe horen we veel gerommel vanuit de aarde en dat komt uit de hoofd krater. Die nog altijd zo'n 800 meter hoger ligt nl. op 3300 meter hoogte. Daar kunnen we nu niet komen mede door de recente activiteiten van de Etna.

Hier boven zien we ook heel duidelijk dat de Etna bestaat uit meerdere kraters. Een daarvan kunnen we beklimmen en over de rand lopen we dan ook een rondje. Soms komt de top van de Etna te voorschijn uit de wolken wat een prachtig gezicht is. Maar ook zien we de kustlijn van Sicilië mooi beneden ons liggen.

   

Het is hier flink koud en de handen moeten in de jaszakken maar als je uit de wind staat en het zonnetje komt door dan is het gewoon genieten. Ook ligt er nog her en der sneeuw. Dit zie je niet altijd omdat het meeste bedekt is door de gruisregen van afgelopen 3 maanden terug. Het is wel mooi de ijskoude sneeuw naast de warme (nu niet meer) lava. Het steekt zo lekker tegen elkaar af het wit en zwart. Toch zijn er nog plekken waar het wel warm is tussen de lava. Daar komt de stoom omhoog en kan je dan ook lekker je handen opwarmen. Na een uurtje gaan we met de 4W-bus weer terug naar de kabelbaan en dalen we af. 

 

Via de andere kant van de Etna dalen we weer af. Het is duidelijk te zien dat we nu door of langs nieuwere stromen lava rijden want hier is het nog heel erg kaal. Geen enkele begroeiing.

Via Nicolosi rijden we naar het plaatsje Zafferana Etnea. Dit plaatsje is in 1992 een maand lang in het nieuws geweest omdat het werd bedreigd door een lavastroom die op de plaats afkwam. We bezoeken daar een plek waar je kan zien dat er één huizenbezitter er blij was na het stoppen van de stroom. Namelijk op 2 meter voor zijn huis eindigt de lavastroom. Ter ere van dit geluk staat er dan ook een mooi Mariabeeld ter herdenking.

We rijden verder naar onze B&B waar we lekker een boekje lezen en de website bijwerken. Vanavond blijven we ook ditmaal hier eten en we krijgen als het goed is zelf gemaakte tortellini met ragout.




{flike}