Over whisky en de Fairy Pools
- Details
15 juni 2016
Bah dat is niet de afspraak, avondrood betekent 'morgen mooi weer' nou dat snappen ze hier in Schotland niet. De regen kletert tegen de ramen als we aan het ontbijt zitten.
Wat wordt het plan dan voor vandaag. We besluiten naar Talisker te gaan, dit is whisky distelleerderij. We zijn niet de enige en als we binnenkomen blijkt dat we pas om twee uur mee kunnen met een rondleiding. Dit vinden we eigenlijk wel leuk dus we laten ons opschrijven. Normaal betaal je hier acht pond entree maar als je het formuliertje invult bij de ingang waarop je je gegevens achterlaat en dus 'vriend' wordt van de whisky distelleerderijen in Schotland je dan gratis naar binnen mag. Ze vertellen het er niet bij maar de formulieren liggen er gewoon. Mensen die na ons binnenkomen betalen onnozel de acht pond bij de kassa en kunnen vervolgens ook wachten tot ze mee kunnen op een rondleiding.
Om de tijd te overbruggen rijden we nog even naar de Fairy Pools, deze zijn hier redelijk in de buurt. In een vallei zien we het riviertje lopen en ook de vele vervalletjes. Het is nog een eindje lopen dus dat gaan we nu niet nog even doen in een kwartiertje.
We gaan weer terug naar Talisker. De rondleiding begint met een inleidend verhaal, deze wisky stokerij staat hier al sinds 1830. Het begint allemaal met graan hiervan wordt een beslag gemaakt met water. Stalisker staat bekent om zijn 'rokerige' smaak en dat komt doordat het graan eerst wordt doorrookt boven brandend turf (gestoken op Skye). Het water wat gebruikt wordt is allemaal zuiver water uit de bergen op Skye. Hier is altijd genoeg van omdat het vaak genoeg regent. Mocht het zo zijn dat het meer dan twee weken niet regent dan drogen de natuurlijke waterbronnen uit en komt het proces stil te liggen. Het graan komt overigens niet allemaal van het eiland Skye. De gerookte en ongerookte graan wordt fifty fifty gemengd en daarna gemalen. Hiervan wordt een beslag gemaakt met het water, dit heet mouten. Vervolgens komt het in een hele grote ketel waarin het wordt opgestookt. Hierna wordt er gist toegevoegd aan het mengsel en vervolgens gaat het in hele grote houten vaten. Met groot bedoelen we echt groot (zes meter in doorsnede). Het goedje staat lekker te pruttelen en de aanwezige suikers in het beslag worden door de gist omgezet in alcohol. Het percentage is nu ongeveer 7 procent. Deze vloeistof wordt gedistelleerd de dampen stijgen op en komen in een grote koperen buis. De buis wordt snel afgekoeld waardoor de rook/damp neerslaat (condenseren) en weer vloeibaar wordt. Hiervan wordt het exacte alcoholpercentage bepaald en dat moet 67% zijn. Dan is het goed. Als het percentage te hoog is wordt de vloeistof weer terug de ketel in gestuurd zodat het vermengt en zo wordt alles gebruikt. Als het goed is komt het in grote eikenhouten vaten waar het pas zijn bruine kleur krijgt.
Talisker is Single malt whisky dat betekent dat het uit één distelleerderij komt. We eindigen uiteraard met een proefsessie. Hmm dat is echt wel sterk het blijkt dat de smaak heel erg verandert als je er één of twee druppels water aan toevoegd. Dus gooi nooit ijsklontjes in je whisky maar drink het puur. Te koude whisky laat ook de smaak en geur niet goed uitkomen, dus doe er je voordeel mee.
We rijden het kleine stukje naar de Fairy Pools, we zijn niet de enigen het hele weggetje staat al vol geparkeerd maar omdat het al later op de dag is, is er op het parkeerplaatsje een plekje vrij. Het motregent nog steeds maar we gaan wel op pad. Sonja kan haar draai om te gaan fotograferen niet helemaal vinden en loopt helemaal naar het einde van het pad. Martin heeft een plekje laag bij een paar vervalletjes gevonden en probeert het mooi vast te leggen. Samen proberen we nog een watervalletje wat lekker spettert met de flits mooi op de foto te krijgen.
Het is wel jammer hoor dat het zo grijs is. Dit moet allemaal erg prachtig zijn als de zon schijnt maar dat kunnen we nu niet echt ontdekken. Op het eind probeert het zonnetje het nog maar het is een kleine schamele poging want al snel schuift er een grote grijze wolk voor.
Het is inmiddels al zeven uur geweest dus we eten onderweg in een grote bar. Het eten is wel lekker maar niet echt bijzonder. Terug in de B&B werken we de website weer bij en zien we door het raam toch nog een piepende zonsondergang. Wat inhoudt dat we door een klein gaatje in de bewolking toch nog iets van mooie kleuren zien verschijnen.
{flike}
Zon op Isle of Skye
- Details
14 juni 2016
De zon schijnt, jippie. Na het ontbijt pakken we alle spullen weer in en zetten het in de auto. We gaan naar het Noorden, op naar het eiland Skye. Het is een behoorlijk eind rijden maar we hebben de hele dag. De tomtom zegt dat we om half drie in Portree zullen zijn maar dan mogen we niet stoppen onderweg.
We rijden langs mooie hoge bergen soms lijkt het net of we in Zuid Frankrijk rondrijden alleen is het 10 graden koeler. We komen door het gebied rond Glen Coe, het is duidelijk dat het hier een stuk toeristischer is bij elke parkeerplaats staat een Highland Piper op zijn doedelzak te spelen zodra er een bus stopt. Toch grappig. We zeiden al; wat doe je voor werk? Ik ben beroepsmuzikant. In welk orkest? Ik sta op een parkeerplaats/stad doedelzak te spelen haha.
Onderweg stoppen we een paar keer en genieten van de mooie bergen en meren. Vlak voor de brug naar Skye staat Eilean Donan, een klein kasteeltje aan de rand van het water. We stoppen bij een parkeerplaats en leggen het kasteeltje vast op de gevoelige plaat. We raken aan de praat met een local die met een telescoop naar het water zit te kijken. Er blijken hier Porpoises (Bruinvissen, een soort dolfijn) en Pilot Whales te zitten. Af en toe zien we een vin boven het water uit komen. Er schijn hier ook een resident orka te zitten, deze hebben we helaas niet gezien. Het water waar we nu zijn is eigenlijk een soort fjord, ik weet niet of ze dat hier ook zo noemen, het staat in ieder geval in open verbinding naar de zee. Van de local, die vroeger gids op het water was, hoorden we dat het water hier behoorlijk diep is nl. 112 meter. Het is hier zo diep dat ze hier testen doen met onderzeeërs.
We stoppen even verderop nog een keer voor een ander uitzicht op het kasteel dan rijden we toch maar weer verder want we zijn er nog niet. Het is inmiddels vier uur als we het Isle of Skye oprijden. De tomtom brengt ons weer keurig bij het B&B The Gables vlak voor het plaatsje Portree. Het is prachtig gelegen op een soort schiereiland hier voor de kust. Over de baai kijken we naar het plaatsje Portree met daarachter de hoge bergen van de Man of Storr. Ook kijken we de zee op, wat met dit mooie heldere weer een prachtig uitzicht oplevert. We halen de spullen uit de auto en geven het allemaal een plekje in onze mooie ruime kamer met zeezicht.
Omdat het zo mooi weer is gaan we er toch nog even op uit want het zou zo maar een mooie zonsondergang kunnen worden. We halen in de supermarkt weer een heerlijke salade en een broodje, want we hebben geen zin om tijdens dit mooie weer een paar uur in een restaurant te gaan zitten.
We rijden langs de Old Man of Storr, een grote rotspunt langs de kust. Een mooi punt: hier moeten we één van de komende dagen maar eens gaan wandelen. Voor de zonsondergang moeten we toch aan de Westkant van de bergen komen anders staan we alleen maaar in de schaduw dus we besluiten het kleine weggetje tussen Staffin en Uig te rijden. Dit gaat over een hoogvlakte en de Quiraing. De Quiraing is een plek waar ook delen van Lord of the Rings zijn opgenomen en met een beetje voorstellingsvermogen zie je de Orks zo aankomen.
Er lopen hier overal schapen rond op de bergen maar ook regelmatig op de weggetjes waar je rijdt. Het zijn zwartkop schapen met een hele dikke vacht.
Dan zijn we aan de Westkant van deze landpunt we zien de de eilanden aan de overkant liggen met een laag zeemist ervoor. Dat moet toch wel een mooie zonsondergang worden. Er zijn nog steeds veel wolken dus dat moet gaan lukken. We zoeken een mooi plekje en dan is het wachten. We hebben geen idee hoe laat de zon ondergaat hier. We kunnen het ook niet controleren want we hebben hier dus geen telefoondekking dus laat staan 3G. Dan is het wachten.
We eten onze salade op en slapen wat. Hmm dat duurt nog wel een paar uur. Martin wil het eigenlijk al opgeven maar Sonja heeft er meer vertrouwen in. Het kan wel de enige dag zijn waarop de zon op een mooie manier ondergaat dus dan moet je er wat voor over hebben. En dat is dus niet voor niets gebleken de zon zakt langzaam weg en de wolken kleuren prachtig oranje op, de lucht erachter wordt een heel mooie blauw groen wat een kleurenpracht. We proberen alle instellingen van de camera's dus daar moet wat moois tussenzitten.
En omdat het het nog mooier werd nog een foto, daar blijf je toch van genieten zo'n uitzicht. Lekker dramatische foto geworden met tijdens het fotograferen extra contrast en kleurverzadiging toegevoegd. Daar heb je geen RAW-fotografie of Photoshop voor nodig.
Uiteindelijk rijden we om half elf weer terug naar het B&B, moe maar voldaan na zo'n mooie dag vallen we in slaap.
{flike}
Trossachs and Loch Lomond N.P.
- Details
13 juni 2016
Hmm het regent. Nou is dat niet zo verrassend in Schotland maar stiekem hoopten we toch op beter weer. Alles ziet er zo veel gezelliger uit als de zon schijnt.
We gaan een rondje rijden langs lochs in het Trossachs and Loch Lomond N.P. We volgen de Trossachs Trail en over smalle weggetjes rijden we langs een paar mooie meren. Smalle weggetjes betekent hier echt smal. Er kan precies één auto op rijden daarvoor zijn 'passing places' gemaakt. Hier is de weg een stukje breder zodat je daar kan gaan staan en de tegenligger kan laten passeren. Ik weet niet of het Schotland is of dat deze weggetjes je daartoe uitnodigen maar het rijdt wel relaxed. Elke tegenligger geeft even een teken van dank je wel. Dat is wel wat anders dan op de Hollandse smalle polderwegen waar iedereen altijd maar haast heeft. Helaas waait het ook nog dus geen spiegel meertjes met dreigende wolken erboven. Beiden niet aanwezig. De lucht is egaal grijs en het water spiegelt niet omdat de wind kleine golfjes maakt.
Via de Duke's Pass rijden we weer terug, we nemen nog een kijkje in het Visitor Centre waar we een wandeling maken naar een waterval. We proberen wat uit met lange sluitertijden maar er is nog teveel licht dus het lukt niet echt. Ook worden we aangevallen door de midgies, hele kleine super irritante steekvliegjes. Het zijn beestjes van 2 mm groot maar vliegen heel irritant om je heen dus eerst maar even deet smeren.
We maken het rondje af en komen weer terug in Callander. In de B&B pakken we onze dunne handschoentjes dat scheelt weer vliegies op je handen en de vliegennetjes uit Australië. Je kan het maar beter mee hebben toch?
We rijden nu Noordwaarts naar Falls of Dochart in het plaatsje Killin. Hier loopt een riviertje over allemaal rotsen en dat betekent watervalletjes. Het is inmiddels gestopt met regenen dus we blijven hier een uurtje fotograferen. Met diafragma, sluitertijden en filters proberen we er wat moois uit te halen.
's Avonds halen we een lekkere salade in de supermarkt die we in de B&B opeten.
{flike}