Details

Gepubliceerd: 15 juni 2016

12 juni 2016

Zo, ons verblijf in Edinburgh zit erop. Alles weer inpakken en na een goed ontbijt gaan we op pad naar het Noorden. De Tomtom op de telefoon wijst ons prima de weg en we zijn dan ook zo de stad uit.

Dan rijden we langs een heel groot standbeeld van twee mega grote stalen paarden hoofden. Dit doet ons plots denken aan het wiel waarmee boten van een kanaal 30 lager omhoog getakeld worden. Hoe heette dat ook al weer? Oh ja, Falkirk Wheel. We nemen en afslag en op een parkeerplaats proberen we te achterhalen waar dat dan zou liggen.

The Falkirk Wheel is een miljoenen project van 13 jaar geleden, het zorgt voor een verbinding tussen het Forth & Clyde Canal en het Union Canal 35m hoger gelegen. De kanaalboot vaart een stalen bak met water in. Deze wordt afgesloten en het wiel gaat draaien.

De bak met de boot erin gaat omhoog en van boven komt een lege bak met water. Dit duurt in totaal tien minuten,

 

 

Als de bak boven is wordt de bak geopend en de boot vaart verder in een kanaal 35 meter hoger gelegen. Voorheen moesten de kanaalboten door zo'n 11 sluizen om dit hoogteverschil te overbruggen.

 

We rijden verder naar Stirling daar bezoeken we het Stirling Castle. Het kasteel was vanaf de twaalfde eeuw de residentie van de Schotse koningen. Het huidige gebouw stamt uit de veertiende en vijftiende eeuw en is ontwikkeld door de koningen Jacobus IV, Jacobus V en Jacobus VI. Deze laatste verliet het kasteel in 1603 toen hij koning Jacobus I van Engeland werd.

Stirling is een heel groot kasteel bovenop een heuvel gelegen. Het kasteel heeft van buiten niet echt een 'kasteel' uitstraling. Dit komt mede door de vele extra verdedigingsmuren en gebouwen die er om heen zijn gebouwd. In het kasteel is heel veel gerestaureerd en we lopen door de verschillende kamers van de koning. Zoals de kamer waarin het bezoek moest wachten totdat de koning klaar was om je te ontvangen, vervolgens naar de ontvangstkamer en dan was er nog een eigen kamer met dan ook nog een slaapkamer. De Koningin had voor zich zelf ook zo'n rijtje kamers. En nee ze hadden niet dezelfde slaapkamer. Op het plafond van zo'n kamer zien we allemaal grote houten panelen met daarop allemaal verschillende mensen. Verderop in het kasteel vindt je in een museumgedeelte de oorspronkelijke panelen in vitrines en verderop wordt er precies uitgelegd hoe de panelen werden gemaakt. Erg leuk. Er is ook nog een hele grote hal waar vroeger feesten en partijen werden gegeven. Deze hal hebben ze nog maar 10 jaar terug helemaal gerestaureerd en ziet er erg mooi uit. In de verschillende kamers lopen ook verkleedde figuranten rond. Deze mensen kunnen je van alles vertellen over de ruimtes en de tijd waarin zij leefden.

 

Onderweg komen we nog langs Doune Castle en omdat we toch een Scottish Heritage Pass hebben die vandaag nog geldig is gaan we daar ook nog een kijkje nemen. Het blijkt best een mooi kasteel te zijn. Niet zo groot als de vorige maar best nog wel intact. De audio guide vertelt met leuke geluiden van alles over wat er in de verschillende ruimtes gedaan werd. Ook is er hier een film opgenomen Monty Python and the Holy Grale. De audio guide speelt ook die scenes allemaal af. Het is een laat veertiende-eeuws kasteel gebouwd door Robert Steward, Hertog van Albany, regent van Schotland gedurende bijna 20 jaar.

 

 

 
Dan wordt het toch tijd om door te rijden naar ons nieuwe B&B The Knowe in Callander. Als we de auto uitstappen komt de eigenaresse ons al tegemoet. Erg leuk. We hebben een ruime kamer dus dat is erg prettig.

's Avonds gaan we eten in het dorp, we wandelen eerst nog wat rond op zoek naar een restaurant maar alles wat we zien ziet er erg verlaten uit. Dan maar terug naar het hotel-restaurant wat we als eerste hadden gezien. Daar zit het lekker vol en zo blijft het. Het eten komt heel snel en is heerlijk. Dat is echt speed eten. In welk restaurant bestel je iets en heb je je bord met eten 10 minuten later al voor je staan, dat gebeurt niet vaak. Via een omweg wandelen we weer terug naar de B&B waar we weer enkele blogs plaatsen op de website.

 

 

 

 

{flike}

 

Details

Gepubliceerd: 13 juni 2016

11 juni 2016

Voor vandaag hebben we een mooi plan bedacht. 's Ochtends gaan we wandelen in Edinburgh en vanmiddag naar Rosslynn Chapel.

Met de bus rijden we naar Stockbridge hier begint de wandeling door de mooie wijk Dean Village. We gaan door het park Dean en langs de River Leith. Via de prachtige statige huizen hier in deze wijk komen we door een park waar moderne kunst staat. Via de achteruitgang komen we langs het riviertje. Jammer genoeg miezert het nog steeds het is wel een mooie wandeling met veel fluitende vogeltjes in de bomen. Toch grappig dat ook deze stad weer zo'n plek heeft die zoveel rust uitstraald. We hebben niet echt veel foto's genomen. Het weer is er ook niet naar.

 

Dan zien we in het riviertje een vogeltje water nippen. Sonja herkent direct de Waterspreeuw wat Martin natuurlijk niet geloofd, rare naam. Maar bij controle in het grote vogelboek blijkt het wel juist te zijn. Verderop zit nog een grote reiger in een boom en omdat het pad nu hoog langs de rivier loopt kunnen we deze mooi vastleggen dat gebeurd ook niet vaak.

Met de bus rijden we weer terug naar de B&B waar we even wat drinken en bijkomen.

 

 

 

We pakken de auto en rijden naar Roslin zo'n 20 km  rijden. Hier staat een prachtige kapel,Rosslyn Chapel, waarvan de start van de bouw was in 1446 door William St Claire, de 3e prins van Orkney. De bouw van de kapel nam 40 jaar in beslag, helaas heeft St. Claire nooit meegemaakt dat de kapel helemaal klaar was omdat hij tijdens de bouw overleed. Hij stichtte de kapel om intellectuele en spirituele kennis te verspreiden en om zijn plaats in de hemel te verzekeren.

 

 

Oorspronkelijk was het de bedoeling dat de kapel twee keer zo groot zou worden. Bij opgravingen in de 19e eeuw zag men dan de fundering nog 30 meter langer was.

In en buiten de kerk zijn buitensporig veel versieringen te zien. Het dak is aan de binnenkant helemaal voorzien van prachitge (gebeeldhouwde) rozen. Elke pilaar en overdwarse latei is versierd met allerlei beeltenissen. Uiteraard zijn er veel beeltenissen gewijdt aan het geloof maar ook Duivels en Minnaars sieren de pilaren. Maar ook de 'Groene Man' deze beeltenis komt op verschillende plaatsen in de kapel terug. Het is het hoofd van een man waar dan bladeren en ranken uit de mond groeien als teken van vruchtbaarheid van de natuur.

Een latei is versierd met de Zeven Dadan van Barmhartigheid en op de achterkant de Zeven Doodszonden. Het grappige hieraan is dan dat er 2 verwisseld zijn dus een zonde tussen de barmhartigheden. Ook zijn er veel beeltenissen van een Engel met een gekarteld kruis, het wapen van de familie St. Claire, te vinden in en buiten de kapel.

 

 

Voorin de kapel staan twee heel grote pilaren. De ene mooi maar eenvoudig gebeeldhouwd door de meester-Metselaar. De andere is echt prachtig met rondslingerende versieringen. Deze is gemaakt door de leerling toen de meester op studiereis was om inspiratie op te doen. De Meester kon al deze pracht niet aanzien en heeft de leerling vermoord. Daarna is de Meester zelf ter dood veroordeeld.

De crypte konden we ook nog bezoeken, hier was niet veel te zien. Wel speelt zich hier spannende einde van de 'Davinci Code' af. Er ligt wel een grote steen maar er staat een bordje bij dat de tunnel die eronder zou zitten alleen maar aanwezig is in Hollywood. Helaas hebben we binnen niet mogen fotograferen.

 

 

's Avonds gaan we eten bij de Sheep Heid Inn een van de oudste pubs in Edinburgh. Heerlijk gegeten.

 

 

 

{flike}

 

 

 

 

Details

Gepubliceerd: 12 juni 2016

10 juni 2016

Na een fantastisch ontbijt in B&B Mayfield 23 wat bestond uit yoghurt met gebrande rabarber en Brusselse wafels voor Sonja en een Mayfield23Burger voor Martin kunnen we er tegenaan. We gaan de stad, Edinburgh, verkennen. Helaas is het vannacht gaan regenen en doet het nu nog steeds een beetje.

Even op het kaartje gekeken en we kunnen de straat gewoon aflopen of eigenlijk oplopen (Edinburgh centrum ligt bovenop een berg) en komen dan vanzelf op de Royal Mile uit. Het is een half uurtje lopen en dan zijn we in de drukte van de stad. We besluiten eerst Edinburgh Castle te bezoeken dit ligt aan de hoogste kant van de Royal Mile.

Voor het kasteel zijn ze druk bezig met het opbouwen van tribunes voor de wereldberoemde taptoe van Edinburgh, dit is nog een heel karwei, de taptoe is pas in augustus. Als we binnen de poorten van het kasteel zijn zien we dat er een heel stuk is afgezet met lint. Even navragen en dan blijkt dat er i.p.v. het 'One-o'Clock Cannon Shot' een 21 guns salut Cannon Shot is om 12 uur, we blijven dus maar even staan. Het is immers al bijna zover en dat willen we wel meemaken. Geen verkeerde keus. Er komt een heel korps aanlopen wat mooie stukken speeld en daarna komen er een 18-tal soldaten aanlopen allemaal in mooie uniformen. Ze lopen niet allemaal mooi in de maat wat toch wel een beetje slordig is bij zo'n happening. De 21 kanonsschoten blijken speciaal te zijn voor de 95-ste verjaardag van Prins Philip.

De kanonnen worden klaar gemaakt en iedereen neemt zijn plaats in op saluut van de leider worden één voor één de kanonnen geladen en afgeschoten. Meestal met een grote knal en een hoop vuur uit de loop maar soms zit er een losse flodder in wat dan klinkt als een plofje.

 

Na het laatste kanonschot wordt het volkslied gespeeld best wel indrukwekkend allemaal. Daarna masseert iedereen weer af en is er niet meer te zien behalve dan dat de 3 kanonnen weer helemaal gepoets worden. De mensen die voor het One O'clock cannon shot komen, hebben vandaag dan ook pech. Dat wordt niet gedaan.

 

Edinburgh Castle huisvest vooral veel oorlogsmusea. Over de oorlogen tussen de Engelsen en de Schotten, maar de oorlog '14-'18 en de 2e Wereldoorlog. Ook wordt de geschiedenis van de Scottish Guards goed beschreven.

 

 

 

Verder huisvesten hier ook de kroonjuwelen van Engeland voorheen waren het de Schotse kroonjuwelen maar nu zijn het toch de Engelse. Via leuke informatie met panelen maar ook poppen wordt het ontstaan van deze stukken weergegeven. Zo is de uiteindelijke kroon oorspronkelijk begonnen als een gladde gouden kroon, zoals je vroeger op kreeg als je jarig was op de kleuterschool. In de loop van de eeuwen is deze steeds mooier en uitbundiger geworden. Uiteindelijk zie je dan de juwelen liggen de kroon, het zwaard en de scepter. Als je de ruimte uitloop loop je door een hele dikke kluisdeur. Die zal 's nachts wel op slot gaan. Toch bijzonder als je er dan een meter vanaf hebt gestaan met alleen een glazen vitrine er omheen.

Dan hebben we het wel gezien en lopen we de stad weer in. We bezoeken de St Gills kathedraal en lopen de Royal Mile af helemaal naar beneden. Daar staat het Paleis van Edinburgh. De verblijfplaats van Elizabeth als ze in Schotland is.

Via een begraafplaats met allemaal heel oude graven maar ook grafkamers beklimmen we een heuvel naar de Regent Gardens ook wel Carlton Hill genoemd. Hier vandaan heb je een mooi uitzicht over de stad. Helaas is het nog steeds erg bewolkt en niet helemaal helder. Deze berg is net zoals de berg waar Edinburgh Castle en ook de berg van 'Arthurs Seat' een overblijfsel van vulkanische activiteiten van miljoenen jaren terug.

 

We dalen weer af richting stad waar we een pizzeria induiken. Dit is een goede keuze want de pizzas zijn heerlijk.

Dan slenteren we weer verder door de stad want we hebben voor vanavond de excursie 'Doomed, Death and Buried' geboekt. Deze gaat door de ondergrondse stad die er ook nog ligt hier onder de straten. Om half negen vertrekt de tour die bestaat uit steeds een stukje lopen waar een 'spookverhaal' wordt verteld. Dan gaan we ondergronds en ook daar verhalen over geesten, spoken en koude windvlagen. Waar we eerst nog dachten dat er 'echt' gespookt zou gaan worden valt het behoorlijk tegen. We moeten het doen met mooie verhalen over lijkenpikkers en geesten.

 

Na anderhalf uur is het af en lopen we naar een bushalte die ons weer terug brengt naar onze B&B. Zo dat was het dagje Edinburgh wel klokje rond gelopen en geslenterd door de stad.

 

 

 

{flike}