Details

Gepubliceerd: 07 januari 2016

4 januari 2016

 

Na een lange nacht zitten we kwart voor acht weer aan het ontbijt en om half negen weer in de bus. Vandaag de laatste etappe naar Shanghai. Maar wat is dat nou het regent een beetje maar de bus is lekker op temperatuur dus geen probleem. Na twee uur een sanitaire stop waar tevens de koffiecorner aan een goede dagomzet wordt geholpen en de chocola in het winkeltje uitverkocht raakt. Rond het middaguur komen we aan in Shanghai en checken we in in het Golden River View Hotel. We leggen de spullen op de kamer en gaan op ontdekkingstocht in de stad.

We willen naar een tempel aan de andere kant van de rivier en laat dat nou ook net het plan zijn van Sara, Sanne en Gonnie. Met zijn vijven gaan we op pad. Eerst even oriënteren waar we ons precies bevinden en dan nog even Noord en Zuid bepalen. Is niet makkelijk zo zonder zonnetje. Het is een vieze miezerregen die uit de lucht valt er hangt ook een behoorlijke laag smog in de lucht dus weinig zon te zien vandaag. Maar we vinden de rivier en weten dat we goed zijn. Op het voetpad langs de rivier ligt een tartan baan met om de 100 meter een teken hoe ver je bent. Wij zijn niet echt van plan om hard te lopen maar het loopt wel lekker.

Via een fiets- en voetgangersbrug steken we de rivier over op zoek naar de Jaden Boehda Tempel. Met de 'tomtom' op de telefoon van Martin weten we het te vinden. Eerst denken we nog dat het geheel in de steigers staat maar dat blijkt een nieuw gedeelte te zijn. Voor 10 yuan kunnen we naar binnen. Op het binnenplein weer de wierookplaatsen en genoeg vlaggetjes en lampions. In de eerste hal vinden we weer twee grote boehda beelden en de wachters. Vier dit keer twee aan twee staan ze aan weerszijden van de boehda beelden.

 

   

 

In een andere ruimte weer een mega groot boehdabeeld en aan de kant gouden mannen van wel 2,5 meter hoog. En zo lopen we steeds weer door andere ruimtes. Ergens achteraan op de 2e verdiepingsvloer is een ruimte waar we niet mogen fotograferen. Dus het boehda beeld van Jade kunnen we niet vastleggen. Het is wel vreemd, wij zijn er van overtuigd dat jade groenig is maar het beeld is creme kleurig. Het zal wel jade zijn anders noem je een tempel niet zo.
We lopen nog langs andere ruimtes met verschillende kleinere boehda beelden. Allen hebben een aantal kussentjes ervoor waar je kan bidden ook staan er voor de meeste beelden offers in de vorm van fruit en bloemen. Dan hebben we het gezien en lopen we verder.

 

   

 

We willen naar de Ji-Lang tempel dit is nog een behoorlijke tippel maar het is ook wel lekker. We lopen langs achteraf straatjes wat weer zijn eigen charme heeft. Fietsenmakers die op de stoep aan het werk zijn maar ook een doorkijkje naar erg armoedige woonruimtes waar dan wel weer een tweetal luxe auto's voor de deur staan. Ondertussen is het al half drie dus we hebben wel trek gekregen. We lopen langs een restaurantje wat ons wel aan staat. Eerst lopen we door maar dan toch maar weer terug. Geen foute keuze achteraf. De eigenaar spreekt geen woord over de grens maar heeft wel een menu kaartje in het Engels dus dat is makkelijk. We bestellen een aantal Dimsums en Wontons. Dit zijn groenten of vlees in een soort deeg. Geen idee wat de hoeveelheid is dus we bestellen maar wat. Eerst krijgen we vlees met garnalen in grote pasta ineen soepje: dumplings of zoiets. Daarna komen er verschillende deegballetjes in een bamboerieten mandje, waarin ze gaar gestoomd zijn. Uiteindelijk bestellen we nog bij want het is erg lekker en vol zitten we nog niet. De colourfulversie is wel een hele mooie, want er zitten nu gekleurde deegjes in met verschillende vulling in verschillende kleuren gebaseerd op rode kool, wortel en dergelijke.

 

 

We besluiten om weer verder te lopen en gaan richting de Jing'An Temple die Sonja van te voren via tripadvisor had gevonden. Het is nog even een gezoek maar uiteindelijk vinden we deze toch. Aan de straatkant komt een geheel nieuwe versie vandaar dat we er eerst straal aan voorbij waren gelopen. Voordat we de tempel in gaan eerst nog even een bezoek aan het toilet. Nou is dat (behalve op de hotelkamers) al een avontuur op zich hier in China. Het zijn allemaal van die Franse hurktoiletten en van toiletpapier hebben ze ook nergens gehoord. Dit geldt ook voor de theaters waar we spelen. Zo luxe als de zalen er uit zien zo barbaars zijn de toiletgroepen. (Lekker handig met je prachtige galakleding.) Maar hier is het nog net een overtreffende trap. Het zijn rechthoekige hokjes met een houten wandje van 110 cm er omheen. Nou ja de pot staat in een U-vorm maar je staat of je knieën staan voor de open deur. Tijdens het toileteren kan je niet alleen praten met de buurvrouw maar haar ook gezellig zien. Heel bijzonder laten we het daar maar op houden. Voor de tempel staat een oud vrouwtje het lijkt er op dat ze ons binnen vraagt. Eenmaal binnen blijft ze als een schaduw aan ons hangen. We weten het eigenlijk niet. Nu lijkt het er weer op dat ze waarschijnlijk wil dat we weer vertrekken. Wat opvalt is dat in deze rechthoekige ruimte waarin voorin een boehda beeld staat met de nodige offers een gebedsruimte is voor vrouwen. Geen enkele man te bekennen. Misschien hadden we Martin buiten moeten laten staan? Wie zal het zeggen. We zullen het nooit weten.

 

   

Met de metro gaat we twee stations richting het centrum. Bij een kiosk geef je aan naar welk station je wilt en hoeveel keer dan kan je betalen en er komen in dit geval een vijftal metrokaartjes uit. Gelukkig staan de metro stations ook in het Engels aangegeven dus we weten waar we er uit moeten. Bij het verlaten van het station stop je je kaartje weer in het poortje daarmee wordt direct gecontroleerd of je inderdaad alleen maar de betaalde reisafstand hebt afgelegd. Of de gebruikte tijd ook wordt geregistreerd geen idee. Wij kunnen in ieder geval door. We zijn nu op Peoples Square waar we bij de Starbucks onze vermoeide benen even rust gunnen en weer op temperatuur komen met een heerlijke warme drank.

We lopen door de Nanjing Road met z'n felverlichtte neonreclames aan de muren. Nog even een sanitaire stop bij een soort Bijenkorf maar dan nog iets luxueuzer. En dat zijn de toiletten ook van het ene uiterste in het andere. Deze toiletten hebben allerlei verschillende ingebouwde reinigingsmogelijkheden voor zowel het toilet als je billen. En we hebben het dus over een openbaar toilet in een winkel zonder toilet juffrouw. Aan het eind van de straat komen we op The Bund. Dit is de 'place to be' voor een prachtig uitzicht op de skyline aan de overkant van de rivier. Zoals we al verwachtten is er van de skyline weinig te zien. De hoge wolkenkrabbers zitten voor meer dan driekwart verstopt achter een dikke laag smog en miezerregenwolken. Sonja probeert er toch nog het beste van te maken door alle instellingen van het fototoestel uit te proberen. Hoge ISO, lange sluitertijd, contrastverhoging, kleurverzadiging, diafragma. Uiteindelijk met onderstaand resultaat, meer is er vandaag niet mogelijk. Maar he, je kunt niet altijd mazzel hebben. De hele week prachtig weer en zelfs nog zomerse temperaturen gehad toen we in Hangzou en Ningbo rondliepen.

 

 

We hebben het wel weer gezien en gaan met de metro terug naar het hotel. We besluiten voor een voetmassage te gaan in het hotel. Op de vierde verdieping van het hotel is de massageafdeling. Op een groot bord met foto's kunnen we zien wat ze aanbieden. Wij gaan voor de voetmassage. Met Sanne en Gonnie zitten we met z'n vieren in een ruimte. Languit op een ligstoel, best wel relaxt. We krijgen een bak met warm water waar we onze voeten in mogen stoppen. Van communiceren is geen sprake wat de masseurs spreken niet echt een woordje over de grens en wij geen Chinees dus dat is lekker makkelijk. Dan mogen we op het krukje gaan zitten en beginnen ze met het masseren van de nek en rug. Wat een rare voetmassage dus wij wijzen nog maar even naar onze voeten. Er wordt gelachen en aangegeven dat het oke is. Nou dat wachten we dan maar af. Daarna beginnen ze aan de voeten wat meestal lekker maar soms ook pijnlijk is. Na een uurtje is het klaar en gaan we relaxt terug naar de kamer. Zo het laatste nachtje hier in China dus de koffers kunnen weer goed worden ingepakt. We hebben lekker de ruimte de Hollandse krenten- en mueslibollen zijn inmiddels op. Welterusten.

 

 

{flike}

 

 

 

Details

Gepubliceerd: 06 januari 2016

3 januari 2016

Uitslapen! Nou ja, tot 7 uur dan. Vertrek om half negen. Dit keer hebben we een heel uitgebreid ontbuffet met van alles en nog wat. Maar, en dat is heel belangrijk, een grote keuze in het Westerse gedeelte. We laten het ons prima smaken. Eindelijk eens lekkere jus terwijl het nog steeds erg op ranja lijkt. Maar we hebben gelukkig ons eigen bakkie thee weer mee wat we eerst op de kamer zetten.

Iedereen in de bus op naar Ningbo. Het is niet zover rijden 2 uur dus net even de tijd om wat foto's op de laptop te zetten en het verslag van de dag in Hangzou te typen. Het is nog goed nadenken wat we allemaal gedaan hebben, de dagen zitten ook zo vol. Al snel rijden we Ningbo in. We gaan eerst naar een restaurant voor de lunch. Het is een visrestaurant, niet zo gek als je weet dat Ningbo een grote havenstad is. We lopen langs allemaal waterbakken met verschillende soorten vis en zeedieren naar onze tafels. De vloer is hier spekglad en je moet dan ook goed uitkijken om niet onderuit te gaan. Het eten is weer wat minder, een groot ventilator gehalte.

 

   

 

Al snel houden we het voor gezien en gaan we naar het Ningbo Fumao Hotel wat hier om de hoek ligt. We hebben een ruime kamer en als we alle spullen een plek hebben gegeven gaan we naar buiten. De zon schijnt en de temperatuur is bijna 20 graden. Het lijkt wel zomer hier. In een t-shirt gaan we de stad in samen met Jelle. Sonja heeft thuis al het één en ander uitgezocht en met het kaartje waar ik de bezienswaardigheden heb ingeplakt lopen we de stad in.

Om de hoek van het hotel staat de Tianfeng Pagode, hij ziet er wel wat vervallen uit maar het is toch wel bijzonder zo'n pagode midden tussen de hoogbouw. Door een klein straatje vervolgen we onze weg op zoek naar de Ningbo Chenghuan Temple. Waarschijnlijk staat dit helemaal in de steigers want we kunnen op die plek alleen maar bouwactiviteiten waarnemen. We komen we op een soort van overdekte rommelmarkt. Er staan veel mensen met van alles, beeldjes, potjes, pannetjes het één nog lelijker dan het andere. Maar trots bieden ze ons hun waar aan.

 

 

   

We belanden in het Yuehu Park, een mooi gedeelte met watertjes, mooie bomen en kleine tempeltjes. Nog een mooi spiegelend pagodetje kunnen vastleggen. Verderop horen we Chineze walsmuziek aangetrokken door de muziek lopen we erheen. Het is er erg leuk in een grote ronde pagode van zo'n 20 meter doorsnede zijn de mensen aan het dansen. En wel de Engelse Wals, nou dan moeten wij ook meedoen natuurlijk. Tot grote hilariteit van de vele Chinezen die hier ook hun rondjes draaien, kijken wij of we onze passen uit een ver verleden nog kennen. Hmmm dat is wel erg ver weggezakt maar lachen was het wel.

 

   

 

We lopen weer verder en zien dan achter de hoge schutting aan de andere kant van de weg een stenen pagode staan. Niet zo groot maar wel helemaal van steen, even kijken hoe we daarbij kunnen komen. Eerst even verder lopen en dan naar de overkant en weer terug. Het is de Tianning Temple Xita helemaal opgebouwd uit kleine grijze steentjes en niet zo heel erg hoog maar wel mooi.

 

We moeten de tijd ook in de gaten houden maar we kunnen nog even op zoek naar de Drum Tower. Door een mooie poort gaan we naar binnen en het lijkt alsof we in een typisch Chinees straatje terrecht zijn gekomen. Ja gek he, we zijn in China dus zo raar is dat niet. Haha. Het is wel erg leuk hier, allemaal kleine winkeltjes en van die mooie rode lampionen/lampen over de straat. Bij de Mc halen we even een ijsje. Het is ook zo lekker weer.

 

 

 

   

 

Via de Bank of China waar het gelukkig lukt om nog even te pinnen lopen we weer terug naar het hotel. In 25 minuten nemen we een douche en pakken we al onze spullen voor het laatste concert.

Iedereen weer in de bus, op naar het laatste concert in het Ningbo Great Theater. Het is weer een megagroot theater prachtig gelegen aan de rivier. Voor de ingang weer een prachtige reclame poster van ons. Helaas wel gebruik gemaakt van een ander orkest om de poster te maken maar wel het karakteristieke hoofd van onze eigen dirigent Gerben erop. Straks maar even naar buiten om een foto te maken. De spullen kunnen we weer kwijt in een kleedkamer die dit keer iets groter is dan alle voorgaanden maar het blijft krap. Maar wat we wel kunnen zeggen de verwarming staan aan! Jippie gewoon rondlopen met je jas aan de kapstok is ook wel eens lekker.

Op het megapodium staat weer een prachtige mobiele orkestbak. Er moet nog het een en ander geregeld worden voor de techniek waarbij vooral de kabels niet te vinden zijn of te kort. We gebruiken de tijd om foto's te maken van het theater en buiten bij het aanplakbiljet. Wat eigenlijk een verkeerd woord is, het is eigenlijk een billboard van wel 4 bij 8 meter. Als je voor het theater staat heb je een prachtig uitzicht over de rivier. Zomers moet het hier echt vol zitten met mensen erg mooi en ruim hier.

 

 

De repetitie verloopt soepel, kan ook niet anders we zijn inmiddels goed op elkaar in gespeeld. We gaan nog een keer knallen vanavond.

 

 

 

Aan het einde van de repetitie worden verschillende mensen nog even in het zonnetje gezet met in het bijzonder Arjan en Caroline. Wat hebben deze mensen een werk verzet. Na twee keer eerder met een zanggroep naar China te zijn geweest voor deze tour de uitdaging aan gegaan om het samen met een orkest te doen. Daar komt heel wat meer bij kijken natuurlijk. Met een gigantisch applaus staan ze beiden beduust te kijken. Maar jullie hebben het verdiend! Wat zal er een last van hun schouders vallen over twee uur. Ook zijn er dankwoorden voor Lee, die alle hotels/restaurant heeft geregeld. Overal waar we kwamen lag alles keurig klaar wat begon met een parkeerplek voor de bus op vak erg volle en krappe parkeerplaatsen (hulde voor de chauffeurs) tot de restaurants waar de tafels gedekt al voor ons klaar stonden. Ook een groot applaus voor David de grote organisator van dit soort toers voor Nederlandse groepen die optreden in China. Er moet natuurlijk voor een groep van 56 man met instrumenten en bagage van alles worden geregeld. Zoals bijvoorbeeld het huren van slagwerk en de grote strijkinstrumenten maar ook de snack die we krijgen tussen de repetitie en het concert of de waterflesjes die telkens weer voor ons klaarstonden in de bus.

 

 

Dan komt het uitwisselen van de kaartjes. Gisteren heeft iedereen een kaart gekregen en een lootje met een naam van een andere deelnemer erop. De bedoeling was dat je wat leuks voor degene die je getrokken had op de kaart schreef. Wat is dit leuk. Er zijn veel lieve woorden over en weer.

Het is alweer kwart voor zeven dus tijd om ons voor de laatste keer klaar te maken voor het concert make-up, kleding alles pico bello in orde.

Om half acht gaan we dan voor de laatste keer het podium op hier in China. De prachtige zaal zit redelijk vol (zo'n 1200 bezoekers) maar wat een enthousiast publiek al bij binnenkomst een groot applaus.

Het concert gaat ook goed. Het leuke is dat ik precies zicht heb op een tweetal meisjes van een jaar of zes. Bij de eerste twee accoorden van 'Let it go' uit de tekenfilm Frozen veranderen ze in prinsessen en doen ze de bijbehorende armbewegingen en wordt er meegezongen erg lief. Er wordt luid meegeklapt en gezongen bij de Chineze liedjes. Zelfs bij de 'Amsterdamse Grachten' zitten ze in de zaal mee te wiegen. Het liedje 'Da be' krijgt echt veel bijval. We tellen daar tot vier in het Chinees maar de zaal overstemt ons dan helemaal en dat is leuk. Komt ook doordat David die het geheel presenteerd een stuk ontspannender lijkt zo tijdens het laatste concert. Hij laat het publiek het tellen voordoen en er wordt dan ook heel hard meegescheeuwd vanuit de zaal. Het liedje gaat ook fantastisch met de vier heren. Dat moet toch genieten zijn als je daar voor op het podium staat. Maar respect hoor mannen trompeteurs, ik zou het toch wel eng hebben gevonden. En ach marcheren in een galajurk is ook eigenlijk geen gezicht dus was zo wie zo geen optie geweest ;-).

Bij de toegift 'Song en Smile' gaat het publiek helemaal los wat een feest. En dan is het af, Klaar, Finito, The End, van de Concerttour naar China. Nog even een groepsfoto op het podium en in de zaal en wat losse foto's van muzikanten en zangers. Iedereen is uitgelaten.

 

Weer terug naar het hotel waar we snel de instrumenten op de kamers leggen. We dineren weer in hetzelfde restaurant als de lunch. Het is al half elf en we hebben niet echt veel trek. Het is ook niet al te lekker maar ja. We gaan nog even op zoek naar een ijsje bij de Mc maar helaas alles is al dicht. We lopen wat doelloos rond en wij houden het om twaalf uur dan ook voor gezien.



{flike}

Details

Gepubliceerd: 06 januari 2016

2 januari 2016

Heerlijk uitgeslapen tot 8 uur. Vandaag hebben we een vrije dag (wat inhoudt, geen concert). Om half tien vertrekt de bus dus we kunnen rustig ontbijten. Beneden staan ze te Tai Shi-en. Erg grappig een aantal rijen mensen die langzaam de armen opheffen en spreiden. Later doen ze dit nogmaals maar dan met zwaarden in de handen.

Dan stappen we weer in de bus. Het wordt steeds lastiger om iedereen op tijd in de bus te krijgen dus Sonja blijft rustig op de hoek van de straat staan om wat foto's te maken van mensen die langs rijden. Altijd leuk.

 

   

 

Wat opvalt is dat er veel, heel veel brommertjes rondrijden waarvan 90% electrisch aangedreven is. Ook rijden er hier veel mensen op electrische fietsen en dan niet op een moderne e-bike zoals wij deze kennen maar op een aftandse fiets maar wel electrisch aangedreven. Het maakt niet uit van wat voor vervoersmiddel de Chinezen gebruik maken de grote overeenkomst is dat er voortdurend getoeterd wordt. Het is vooral bij de kruisingen één grote heksenketel maar op de één of andere manier werkt het zonder regels ook allemaal prima. 

Het is twee uurtjes rijden naar Hangzou dus even de tijd om het verslag van gisteren te typen. Dat is dan weer een voordeel van rijden met de bus, mooi de tijd om foto's uit te zoeken en het verslag te typen voor de website. Om half twaalf komen we aan bij het Nade Freedom Hotel waar we eerst lunch hebben. Het ontbijt is nog maar net terug maar als je eenmaal zit blijkt dat je toch wel trek hebt. We maken weer de eettafel selfie maar nu in high speed. Filmen met de mobiel op de schijf en dan de schijf ronddraaien zo komt iedereen in beeld. Altijd leuk. Een bezoek aan Hangzou is nieuw toegevoegd aan het programma. Vanmiddag hebben we vrij in de oude stad. Ik ben benieuwd hoe dat is.

Daarna vertrekken we per bus naar de oude stad. Het is echt een megastad, veel hoogbouw maar ook hele wijken die zijn platgegooid en waar weer nieuwe bouwactiviteiten plaatsvinden. Er wonen hier 9 miljoen inwoners en dat is best wel veel. We worden gedropped in een grote straat. Even een schermafdruk van de tomtom op Martin's mobiel mocht ons richtingsgevoel ons in de steek laten dan kunnen we het punt altijd op die manier weer terug vinden. Met de hele groep lopen we richting West Lake. We zijn niet de enige het is te merken dat het zondag is want alle Chinezen bevinden zich ook op straat. Wij lopen samen met Pim en Jelle met de bedoeling zo veel mogelijk te zien. Met grote stevige passen lopen we door het park. Behalve een viertal Duitsers zijn we de hele reis nog geen Westerling tegen gekomen. Dat is dan weer makkelijk voor mij, die mannen steken overal bovenuit en het blonde haar van Martin maakt het helemaal makkelijk als je iets achterop bent geraakt door het maken van een foto.

 

   

We gaan eerst naar de Zuidkant van het West Lake daar staat de Leifeng Tower. Deze kunnen we beklimmen wat we, heel toeristisch, natuurlijk ook doen. Eerst een kaartje scoren bij de ticketoffice en dan door de security scan. Het valt op dat er hier best veel beveiliging staat. Hiervoor hebben ze echt de langste Chinezen geselecteerd die ze konden vinden. Het is opvallend hoe veel langer deze 'soldaten' zijn dan de normale bevolking. Er staan een aantal politie agenten omheen die iedereen verbieden een foto te maken. De pagode blijkt dus gewoon een replica te zijn. Als we op de begane grond binnen komen zien we de oorspronkelijke fundamenten van steen. Het lijkt hier wel een soort Trefifontein. Overal ligt geld, het zal zijn reden wel hebben. In de pagode gaan we omhoog met de trap. Het lijkt wel een soort museum op elke verdieping zijn er kunstwerken. Waarschijnlijk niet authentiek maar het blijft evengoed erg mooi. Prachtig fijn houtsnijwerk met allerlei mooie voorstellingen, op de volgende verdieping grote schilderijen en dan weer een laag met gegutst houtsnijwerk.

 

   

Als we boven staan hebben we een mooi uitzicht alleen jammer van de mist/smog die er hangt. Aan de overkant van het meer zien we de hoogbouw van de 'nieuwe' stad en daarvoor zie je de laagbouw van wat waarschijnlijk de oude stad is. Aan de andere kant heb je zicht op de bergen die met tegenlicht zorgen voor een mooi laagjes effect (een homeopatisch plaatje).

 

Aan de Zuidkant van de toren lijkt een soort van tempelcomplex te liggen. Dan gaan we weer naar beneden want het is hier echt megadruk. We steken toch maar even de straat over om te kijken bij Chijianjing Jingcisi, een Boeddhistische tempel. Het ziet er rustig uit maar voor 10 yuan kunnen we wel even een gokje wagen. En dat is een goede gok geweest. Bij binnenkomst krijgen we allen een drietal wierrookstokjes die we eerst moeten aansteken. Je houdt ze in het vuur en plaats ze vervolgens in een grote ashoop. Heel bijzonder.

 

 

In een grote hal zitten de monnikken te bidden. Met eentonige muziek op belletjes en een trom raken ze in een soort trance en ritmisch (maar niet allemaal tegelijk) knielen ze en staan weer op. Toch wel erg bijzonder om dit zo te kunnen zien. In de ruimte staat in het midden een grote gouden boehda en ook langs de zijkanten zijn grote houten beelden te zien. In de ruimte hangen grote lange vlaggen in de kleuren geel en rood. Op het centrale plein hangen trouwens ook allemaal strengen met gebedsvlaggetjes.

 

 

 

Achter op het complex is een ruimte waar je niet mag fotograferen. Het blijkt een ruimte te zijn waar in kleine (30 cm) hoge beeldjes de as van overledenen zit met voor elk beeldje een klein fotootje. Zeg maar een soort urnenmuur maar dan in een vitrinekast.

Langs de veranda's hangen ook van die mooie rode balonnen of lampen met van die kwasten eronder.

 

   

In een andere grote ruimte staan weer een tweetal grote (8 meter hoog) boehda beelden. Het mannetje wat hier rondloopt wijst ons erop dat we vooral foto's moeten maken. We pakken er dan ook maar de losse flitser bij want achterin het gebouw is het toch wel erg donker en daar staat dan weer twee grote (10 meter) hoge wachters. Met een lachend gezicht kijken ze naar de boehda beelden. Het is jammer dan de boehda beelden achter glas staan maar dat zal wel zijn omdat ze van blinkend goud zijn. Voor de beelden liggen ook veel offers in de vorm van bloemen en fruit.

Dan is het weer tijd om te vertrekken op zoek naar de oude stad. In hoog tempo manouvreren we ons door de Chineze mensenmenigte. Maar eerst de Leifeng Tower op de foto zetten. De bewolking is inmiddels verdwenen en in een stralend zonnetje staat de toren nu te stralen en dat ziet er direct een stuk vriendelijker uit.

 

 

 

We blijven langs de boulevard lopen. Dit is niet echt de oude stad maar wel een plek waar zich een aantal autodealers hebben gevestigd. We komen achtereen volgens de Ferrari, Porsch en Austin Martin dealer tegen. In grote ruime showrooms staan de auto's opgesteld. De mannen kijken verlekkerd naar binnen maar de afspraak was dat we niet zouden gaan winkelen dus hup de pas erin. Dan kunnen we eindelijk weer afslaan de stad in. Via een parralel weg lopen we weer terug. Nog steeds weinig te ontdekken van een oude stad. Wel een aantal kleine winkeltjes met de nodige snuisterijen. Zo is er hier ook een bijzondere houtsoort of zo. In vitrine kasten staan staan vermolmende stukken hout wat voor tienduizende yuans van de man moet gaan. Geen idee wat het is. Zal wel bijzonder zijn.

Inmiddels zijn we via een moderne winkelstraat aangekomen bij een groot plein en daar zien we plots iets wat lijkt op de 'oude stad' laagbouw met allemaal witte huizen. Dat blijkt dus goed te zijn. We hebben nog precies een half uur om weer op tijd op het meeting point te zijn. We komen lange een winkeltje waar ze thee verkopen. Eerst zijn we nog wat terughoudend maar dan besluiten we toch maar wat thee te kopen. Heerlijk ruikende Jasmijn thee en de Jongling thee. Dit is beroemde thee hier uit de regio. Geen idee of het smaakt maar dat zullen we thuis wel ontdekken.

 

 

Dan zien we een stalletje waar ze een soort blaasinstrumentjes verkopen. Eerst een soort van uitgeholde pompoen, bewerkt met een mooie tekening, en dan een drietal bamboe stokjes In het middelste stokje zitten gaatjes en we laten het mannetje de vingerzetting even voordoen. De GoPro's erop gericht en dat kunnen we ook weer onthouden. Toch leuk dat idee van jaren terug om als souvenier een muziekinstrument speciaal uit de land mee te nemen. Deze kan mooi naast de Didgeridoo uit Australië, de Anklung uit Indonesië, de kleppers uit Spanje en de trom uit Zuid-Afrika. Een leuke verzameling zo.

Dan moeten we weer terug naar het meeting point waar we de andere muzikanten ook weer zien. De tempel die hier bovenop de berg staat is inmiddels prachtig verlicht.

 

Allemaal compleet en met verschillende verhalen rijden we terug naar het hotel waar een heerlijke tafel vol met lekkers klaar staat. De serveerster moest erg lachen zo vaak hebben ze geen Westerlingen in het restaurant dus direct maar even een foto gemaakt van Stef en Martin samen met de serveerster.

 

{flike}