1 januari 2016
Happy New Year!
Vandaag mochten we uitslapen met de wekker op 7 uur. En daar zijn we al erg blij mee. Om 8 uur in de bus en op naar het Zuiden, de plaats Jiaxing waar we een paar dagen terug ook waren. Het is wederom prachtig weer alleen jammer van de smog die er hangt daardoor is het continu een beetje heiig.
We lunchen in een restaurant in de stad. Vlak voor het einde van de lunch gaat Sonja samen met Pim nog even het Islamitische wijkje in dat hier naast het restaurant ligt. Erg leuk. Deze mensen zien er toch weer anders uit in de gezichten. We komen op een plek waar ze allemaal staan met etenswaar. Er worden een soort hele grote pannekoeken gebakken met daarnaast een bak met kaal geplukte kippen op de grond. Het konden ook eenden zijn want ze zijn wel erg groot voor een kip. En dat tegenover de slager waar de stukken vlees aan het plafond hangen. Dan toch maar weer terug: even een sprintje trekken en net op tijd zijn we weer met de bus.
In het hotel de koffers naar boven. Martin helpt met het uitdelen van de sleutels wat met 30 kamers toch altijd weer een klusje is. Sonja loopt dan altijd direct door en Martin volgt later. Alleen dan moet je wel het kamernummer onthouden. Het duurt dan ook even voordat Martin op de kamer komt alle verdiepingen afgeweest en uiteindelijk Coen tegen gekomen die toevallig wist waar Sonja een kamer in was gegaan. Ook weer gevonden. Ja dat is het nadeel van elke dag een ander kamernummer.
We hebben met Pim afgesproken om de stad in te gaan. Daarin hebben we elkaar wel gevonden. Allen dezelfde interesses: zoveel mogelijk zien van alles wat China te bieden heeft. Onderweg hadden we al een Chinese tuin gezien. Daar lopen we eerst heen.
Het is wel grappig in een drukke winkelstraat staat een kleine poort en als je daardoor gaat kom je in een parkachtige omgeving waar verschillende pagodes staan. Er zitten veel mensen te picknicken. Het is ook opvallend druk in de stad waarschijnlijk hebben de Chinezen ook een vrije dag vandaag. In één van de pagodes zien we grote snaarinstrumenten staan dus wij naar binnen. Eerst zit er nog een meisje achter en we vragen haar om iets te spelen. Daar is ze toch nog te verlegen voor en stapt snel weg van het instrument. Een andere vrouw wil wel wat spelen voor ons. Erg leuk. Het blijkt een soort muziekschool te zijn. Er staan drie van deze instrumenten en er ligt bladmuziek voor. Het is een heel ander notenschrift. Er staan Chineze tekens met daarboven cijfers. Of de cijfers de 'grepen' of 'posities' zijn weten we niet het is gissen. Maar het is in ieder geval niet het internationale notenbeeld wat wij kennen. Dat kan ook komen omdat het een authentiek Chinees instrument is. Verder zien we vooral veel mensen die aan de thee zitten. Ook staan er in een hoek hele kleine vogelkooitjes met mooie kanaries er in. Erg grappig.
We lopen snel weer verder want er moet ook nog gepind worden. Het is namelijk niet bij elke bank mogelijk. Uiteindelijk bij de vierde bank geluk, de pas wordt geaccepteerd en het geld komt uit de muur. Er staan hier veel eetkraampjes op de stoep en zo sta ik even te kijken bij een kraampje waar ze van alles voor je wokken nadat je zelf de ingrediënten hebt uitgekozen. Daarnaast staat iemand die vierkante plakken staat te bakken. Het lijkt of feta maar het zal wel iets van tofu zijn.
Vlakbij het hotel komen we nog langs een andere pagode het lijkt wel een soort museum. Er hangen veel gedichten aan de muur met mooie sierlijke tekens. Prachtige lampen aan het plafond. Het is jammer dat we zo weinig tijd hebben in deze stad kan je wel een dagje rondstruinen. We gaan nog even de bouwplaats op van een grote kerk. Het lijkt wel een Christelijke kerk. Het ding staat er vervallen bij. Ooit zijn ze begonnen met restaureren want de roestige steigers staan er nog omheen.
In het hotel snel even een douche en alle spullen bij elkaar want vanavond hebben we alweer het vijfde concert. Het is een klein stukje rijden. Bij de ingang staat weer een prachtige poster totaal anders dan de vorige keren maar erg sierlijk. Het is weer een megatheater en via de achteringang komen we weer binnen. Het zijn weer allemaal erg kale hokken waar we ons kunnen omkleden maar we hebben wel iets meer ruimte vandaag.
Het podium is weer megagroot waar wederom weer een mobiele orkestbak op staat. Het zijn allemaal houten wanden op een soort rupsbanden die mooi in elkaar gezet kunen worden. Zo kan je voor elke soort orkest of wat dan ook een passende ruimte creeëren. Erg mooi systeem.
Sonja gaat nog even naar buiten om een foto te maken van het 'aanplakbiljet' van 3 bij 4 meter. Dat is nog een hele tippel om het het gebouw heen. Toch maar een beetje doorlopen want ik wil niet te laat terugkomen. Ook weer gelukt.
De repetitie gaat goed we zijn alleen een beetje onrustig. Dit moet anders want na het succes van gisteren moeten we nog twee keer knallen. Het is niet zo'n lange repetitie en we hebben na afloop genoeg tijd om even een banaantje en een cakeje op te eten. Ook zetten we handtekeningen op een aantal posters van ons eigen concert. Geen idee voor wie deze bestemd zijn maar het is wel grappig.
Tijdens de repetitie hebben we gezien dat er in de houten wanden op 2 meter hoogte een soort van vensterbankrand zit. Sonja kreeg het lumineuze idee om daar de GoPro op te zetten. Zodat we daar vandaag kunnen filmen. Even getest tijdens de repetitie en het lijkt erop dat het gaat lukken.
Dan omkleden en in de make-up. Dat gaat allemaal steeds soepeler. Het wordt een soort van lopende band werk. De heren allemaal op een rij in de gang en Hilde (altsaxofoniste) en Jet (violiste) gaan met de poederkwast over de hoofden van de heren. Altijd weer een leuk gezicht.
Dan maken we ons klaar. Martin heeft de GoPro al klaar gezet en kan deze met zijn telefoon vlak voordat we opkomen aanzetten. We kijken wel hoe lang hij het volhoudt. En of er überhaupt iets opkomt. Het concert begint iets later omdat wat hooggeplaatste genodigden iets verlaat zijn. Geen probleem.
De zaal zit lekker vol zo'n 1000 m/v en kinderen. Het programma gaat fantastisch, een goede focus en alles loopt zoals het moet. De visuals kunnen we helaas niet vertonen omdat daar helemaal geen scherm voor is. Wel doen ze het één en ander met gekleurde verlichting op de wanden. In de trompetsectie zijn we van plaats gewisseld omdat het toch wel handig is als Egbert en Sonja naast elkaar zitten. In de nummers waarbij we beide skyhigh gaan is het wel prettiger om naast elkaar te zitten. Het bevalt ook prima. De Latin Medley blijft een feestje en weer behoorlijk kippevel en niet van de kou. Wat is het gaaf om als koperblazers en ritme sectie gepuncteerde ritmes te spelen in ongeveer megaforte en skyhigh maar zo spat gelijk. Dit is echt gaaf. Na afloop is Gerben (de dirigent) ook erg tevreden. Het is raar om te bedenken dat we nog maar één concert hebben en dat het daarna voorbij is en het orkest weer uit elkaar gaat.
Daarna nemen we even de tijd om wat mooie foto's te nemen van ons in concertkleding. We lopen wel rond met een fototoestel met het nadeel is dat je er dan zelf niet op staat. Van Stef (trombonist) maken we nog een statieportret voor de krant. Voor vertrek had de krant nl. een stuk geschreven over het avontuur wat hij aanging en de krant wil dat na thuis komst weer doen. Daar is natuurlijk wel een mooie foto voor nodig. Ook zetten we trompetsectie even op de foto en natuurlijk het laag hout. Dan is het weer snel omkleden en vertrek naar het diner. Dat is toch wel jammer. Je komt dolenthousiast van het podium af maar ja moet weer snel op pad naar iets anders weinig tijd om er echt van te genieten. Gelukkig hebben we onze website om thuis onze belevenissen nog eens rustig na te lezen. Na het diner terug naar het hotel waar we weer een tweetal dagen uploaden voor de website.
{flike}