Australië wandeling om Uluru verder naar Kings Kreek
5 maart 2007
Ondanks de hitte toch nog redelijk geslapen alleen het plastic om het matras zorgde voor een natte rug, dit is niet echt prettig (vanavond maar eerst verwijderen, we plassen toch niet meer in ons bed). Om 4.40 uur gaat de wekke,r eruit gegaan en maar weer een douche genomen. Ontbijtje en om 5.30 uur reden we weer weg voor de zonsopkomst.
Eerst gingen we naar een plek waar je een mooi silhouet van de rots zag en daarna naar de plaats voor het mooiste uitzicht tijdens de sunrise. Het was inderdaad mooi zoals de rots van kleur veranderde. Om 6.41 uur was de zon boven de horizon.We gingen een wandeling maken van 9.4 km rond de voet van de rots, de basewalk. Het eerste stuk liepen we nog in de schaduw maar de temperatuur was evengoed al 30,5 gr. Maar het was goed te doen. Met de bus weer terug naar de campside voor de lunch en de spullen want we gaan weer verder.
Een stop in Curtain Springs een kroeg, benzinestation en motel in the middle of nowhere. Er stond op de parkeerplaats een joekel van een vrachtwagen een combinatie met daarachter nog twee aanhanger de zg. roadtrain. Als je ze onderweg tegenkomt maak maar dat je aan de kant gaat want ze stoppen echt niet voor je. ’s Middags moesten we hout sprokkelen voor het kampvuur van vanavond. Loop je daar midden in de woestijn waar inderdaad overal bossages zijn, kleine boompjes maar vooral veel struiken. Even later weer gestopt, de gids stapt uit met een schep en vraagt ons hem te volgen. Hij zegt niets en begint plotseling te graven onder een boompje. In de wortels van deze boom leven poppen de Witchetty Grob deze doen er 7 jaar over om 7 cm groot te worden. Dit is bushtacker; voedsel uit de natuur. Het beest voelde heel zacht aan Steward at er ook één op. Het schijnt dat ze vol met proteïnen zitten en het favoriete maal zijn van de Aboriginals. Zij liever dan ik.
Om 5 uur waren we in Kings Creek op een nieuwe campground. Hier was een lekker zwembadje, een duik genomen en heerlijk afgekoeld. Vervolgens wat gelezen en geschreven met het vliegennetje op je hoofd want ook hier stikt het van de vliegen bah. Deze komen zodra de zon opkomt en zijn weer verdwenen als de zon onder is. Maar overdag wordt je er helemaal gek van ze gaan echt overal zitten in je ogen, oren zelfs in je neus heel vies. Ondertussen staan de pannen letterlijk op het vuur tussen de het kolen. Mij benieuwen wat we straks gaan eten. Dit doen we ook pas na zonsondergang i.v.m. de vliegen dan kan je ten minste rustig eten. In de pannen zaten kippenpoten in een uiensaus met een hoop paprika. Aardappelen, bonen, wortelen enz. en een gebakken/gekookt brood echt heel lekker. Het stikt hier alleen van de mieren (op de grond) ze lopen zo via je voeten tegen je benen op waar ze gaan bijten, niet prettig. Om negen uur gaan slapen want ook morgen moeten we weer vroeg op.
Australië Red Centre Uluru/Olga´s
4 maart 2007
Om 5.15 uur ging de wekker want we gaan vandaag op de 5-daagse excursie door het red centre. Om 6.10 uur worden we opgehaald door onze gids/chauffeur Steward van www.connections.travel. Hebben we waterflessen mee om steeds te kunnen vullen ja dus we kunnen vertrekken.
We rijden via de Stuart Highway naar het zuiden waar we een bezoekje brengen aan een kamelenfarm. Weer verder gereden zien we aan de horizon een berg oprijzen dit is de Mt. Donner. Deze wordt nog wel eens aangezien voor de beroemde rode rots maar is het niet. Deze is ontstaan door erosie door water vroeger was hier nl. zee. Hij is twee keer zo groot en 19 km lang en ook nog een stuk hoger.
Verderop naar een uitzichtpunt bovenop een zandduin waar we voor het eerst Ayers Rock en de Olga’s aanschouwen. Om 13.00 uur komen we aan in het tentenkamp waar we de tassen in onze tent zetten. Het was buiten al bloedheet maar in de tent nog erger. Dus de flappen opengezet zodat het een beetje kan doorwaaien. Met z’n allen (een groep van 13 man) hebben we de lunch bereidt die bestaat uit brood met kaas en vleeswaren maar vooral veel groente tomaat/komkommer/bietjes/eieren/maïs/sla. Afwassen en daarna de bus weer in naar Ayers Rock of te wel Uluru.
We rijden er een rondje omheen en krijgen mooie verhalen te horen over de ideeën van de Aboriginals die dit echt als een heilige plaats zien. In de rotsen zie je van alles of je kan er van alles bij bedenken. We kunnen de rots niet beklimmen (als we dat al wilde) want het is te heet >36 gr. Maar ook als het regent of te hard waait dan is de klim ook gesloten. Nog een stuk gewandeld langs wat rotstekeningen en aan het eind was een watertje. Het heeft twee weken terug geregend dus we hebben mazzel dat er nog water instaat. Sonja heeft vreselijk hoofdpijn (zal wel komen door de overgang naar dit bloedhete weer, hopen dat het morgen beter gaat) en kan zich niet echt concentreren op het verhaal. Maar het verhaal gaat dat er een grote slang in het watertje woont. Maar dat is om te voorkomen dat er mensen in gaan zwemmen. Dat mag niet want dat ruikt het wild (kangaroes etc.) die hier komen om te drinken. Dan komen ze niet meer en dan hebben we (de Aboriginals) niets meer te eten.
We rijden verder naar de Olga’s waar we een stukje van de Valley of the Winds lopen. Heel mooi deze rotsen (die van boven mooi rond zijn), gem. zijn ze 500 m. hoog. We gaan nog een stukje “off-road” leuk voor de chauffeur denken we maar uiteindelijk blijkt het te zijn voor een schitterend fotostopje. Terug naar Ayers Rock voor de zonsondergang. We zijn echt niet de enige blijkt, maar ach het is een grote rots. Stoeltjes, toastjes, wijn helemaal perfect. Waren we gisteren nog bang voor bewolking vandaag is het helemaal helder en we krijgen een mooie zonsondergang. Martin maakt steeds foto’s vanaf hetzelfde punt zodat je goed de kleurverschillen kan zien die de rots aanneemt. Als de zon onder is worden we nog verwend met een volle maan, helemaal perfect.
Terug naar de camping voor het diner. BBQ, sausijsjes, steak, salade, rijst, couscous. Sonja komt weer helemaal bij, het koelt alweer een beetje af. Inmiddels is het half tien dus we nemen een douche en gaan slapen.
Australië Vlucht naar Alice Springs
3 maart 2007
Vanochtend ging om 7 uur de wekker want vandaag gaan we weer vliegen. Douchen, aankleden, continental ontbijt in het hotel. Om 8 uur werden we met de shuttle service van het hotel naar het vliegveld gebracht (10 minuten rijden).
Het was erg druk bij de Quantasbalie maar we waren op tijd dus geen probleem. Om 8.50 uur ingecheckt en door de scan. Even voor tienen het vliegtuig in en om tien uur vlogen we weg naar Alice Springs. Het vliegtuig is niet vol maar we hoeven trouwens maar twee uurtjes.
De tijd gaat trouwens weer een uur terug want in Northern Territory doen ze niet aan zomertijd. Dus om 11 landen we in Alice Springs. En echt het is hier heet, echt heet 42 graden zal het vandaag worden. In de hal stond al iemand van het Desert Palm Springs Hotel op ons te wachten. Wat een service, een gigantisch bord waarop stond “2x Jansen”.
De bagage opgepikt, de wachttijd gebruikt om ons in te smeren met factor 30+ dit moet hier echt wil je niet als een roodverbrande kreeft verder moeten. De tassen kwamen al snel aangedraaid dus op naar de shuttle. Het is een kwartiertje rijden naar de stad. De stad ligt eigenlijk helemaal ingesloten in een cirkel van bergen; heel gek. Uit het vliegtuig zagen we veel rode grond maar het lijkt wel dat er overal losse bomen staan dus geen kale vlaktes. We gaan het de komende dagen ontdekken.
We krijgen een mooie kamer in een eigen “huisje” met veranda. Alle spullen naar binnen en meteen de airco aan, die werkt niet zo snel maar de waaiende wind brengt wel verkoeling. Bij de receptie meteen twee insectennetjes gekocht voor over je hoofd. Deze schijn je echt wel nodig te hebben. Na een uurtje besluiten we naar het centrum te gaan, we moeten toch wat eten. We worden gebracht met de shuttle. We lopen rustig het stadje in. Hier lopen ook de “echte” Aboriginals en je ziet goed de tegenstelling. We kopen een geel bordje met “Warning crocs” voor aan de beschoeiing thuis en doen de nodige boodschappen. We doen boodschappen en lunchen in het airconditioned winkelcentrum. Daarna lopen we langzaam weer terug naar het hotel. We gaan de tas maar alvast klaarmaken voor morgen. We mogen nl. niet zoveel meenemen. Nog even in het zwembad gedobberd inmiddels is het helemaal bewolkt geworden. Hopelijk is dat morgen niet zo want dan is er weinig zonsondergang te beleven bij de Ayers Rock. Na even in de schaduw te hebben gezeten weer terug naar de kamer. Douchen dineren met fruit en yoghurt die is onze favoriet echt heerlijk. De ananas is nog zoeter dan de vanille yoghurt. Een wakeup call geregeld verder wat geschreven en televisie gekeken en op tijd gaan slapen.