2 juni 2014
Gisterenavond was het al zwaar bewolkt en vannacht heeft het zelfs geregend. Nu is het nog niet veel beter helaas. We hadden de wekker nog wel op tijd gezet om het één en ander te gaan bezichtigen. Toch maar eruit gegaan en op tijd ontbeten.
We hebben het plan om naar Pallazolo Acreide te gaan waar een oud Grieks theater te vinden is en ander oud spul en daarna door te rijden naar Raguso.
Zo gezegd zo gedaan maar onderweg begint het regenen en als we in Pallazolo zijn aangekomen rijden we helemaal in de wolken. We zoeken nog even verder naar het Grieks theater maar daar hangen de wolken zo laag dat er maar een zicht is van zo'n 50 meter. Nou dan gaan we van het theater ook niet veel zien. Dat we in de wolken rondrijden komt niet omdat we zo blij zijn (wel natuurlijk, relaxt op vakantie ;-)) maar omdat we hier in de bergen zitten. We besluiten dan ook maar om naar Syracuse te rijden. Een grote plaats aan de kust, misschien is het daar beter weer.
Dus die berg weer af en op naar de kust. En inderdaad hoe dichterbij we komen des te lichter wordt het. In het boekje hebben we gezien dat er voor Syracusa een eiland ligt Otiglia waarop nog veel mooie gebouwen en straatjes zijn te vinden. Maar eerst naar een aantal opgravingen uit de oudheid.
Ten Noordoosten van de stad ligt 'Sud Parco Archeologico Neapolis'. Hier zien we een oud Romeins Amfitheater. Het is erg overwoekerd met grassen en struiken maar de contouren van het theater zijn nog goed zichtbaar. Ook de poorten waar de gladiatoren doorheen naar binnen kwamen of de leeuwen en tijgers. Met een beetje fantasie zie je ook de duizenden mensen juichen en joelen al na gelang wie er gaat winnen. We lopen verder langs het Altaar van Heron, hier moet je heel veel voorstellingsvermogen bij hebben. Want eigenlijk zie je alleen nog maar oude stenen als contouren in de grond.
Even verderop kunnen we een kijkje nemen in het Griekse theater. Jammer genoeg zijn we in het theaterseizoen en zijn de stenen zittingen bekleed met hout en afzettingen voor de mensen die komen kijken. Gedurende twee maanden vinden hier dagelijks voorstellingen plaats en in het midden staan de decorstukken voor Aïda klaar. Maar toch krijg je een heel duidelijk beeld van dit machtige theater dat plaats biedt en bood aan zo'n 15.000 toeschouwers. Achter of eigenlijk boven aan de tribunes zie je de resten van oude woningen en een straatje. Dit is allemaal nog goed herkenbaar. Gelukkig is dit gedeelte van de stad gespaard gebleven tijdens de bombardementen van de geallieerden in 1943. Vele andere gebouwen in de stad hebben het niet overleefd.
Achter het theater is een park waarin we een kijkje nemen bij het 'Oor van Dionysius'. Dit is een grot van zo'n 40 meter hoog ontstaan doordat de Grieken hier hun materiaal vandaan haalden voor het theater. Het is een grot die een beetje slingerend de rotswand in loopt. Vandaar de naam 'het oor'. Maar de legende wil ook dat je hier door de akoestiek de gevangenen in het dal zou kunnen afluisteren.
Dan rijden we verder de stad in richting Ortigia. Even kijken of we de auto een beetje netjes kwijt kunnen en dan lopen we het eiland je op. Het grootste gedeelte is autoluw, kan ook niet anders met straatjes van net anderhalve meter breed. We gaan eerst op zoek naar een restaurant voor de lunch, kijken of we nu niet te vroeg zijn. Nee dus, we zijn eerder te laat. In veel restaurants zijn alle tafeltjes al bezet. Dus we lopen maar weer verder. Dan op een pleintje zien we op een terras een leeg tafeltje en ja hoor we kunnen plaats nemen.
Op advies van vrienden van ons bestelt Martin zwaardvis als hoofdgerecht en Sonja gaat voor tonijn, dit combineren we met spaghetti en laten we vooraf gaan door Bruchetta Pomodore en een Salade. Het is heerlijk en we genieten er lekker van. Inmiddels is de zon ook gaan schijnen dus de temperatuur wordt een stuk aangenamer.
Na de lunch lopen we verder naar de Duomo. Een prachtige grote kerk aan een mooi plein. Deze dom is gebouwd met gebruik van oude Griekse zuilen die hier nog deels stonden. Van buitenaf zie je daar niets van. Een prachtig versierde voorgevel met veel tiralatijnen van mooi geelwit steen. Maar als je binnen komt zie je de zuilen zo staan, eigenlijk staan ze best wel prominent in die kerk die er daardoor een stuk kleiner uitziet dan dat ie in werkelijkheid is. Wel zijn deze zuilen prachtig verwerkt in de bouw van het geheel. Op het koor nog heel mooi houtsnijwerk van de stoelen. Verder veel zijkapelletjes waar de schatten van de kerk zijn terug te vinden.
We lopen verder en komen uit bij een zoetwaterbron. Het gekke hiervan is dat deze hemelsbreed 25 meter van de Middellandse Zee af ligt. Het schijnt dat het water vanaf een berg in het binnenland komt en via een breuklijk in Ortigia weer aan de oppervlakte komt. Veel woningen maken middels een waterput ook gebruik van dit zoete water.
Inmiddels is het al bijna zes uur dus we besluiten terug te gaan naar ons hotelletje. De wolken komen allemaal weer terug en als we bij het hotel zijn is de temperatuur ook weer behoorlijk laag geworden. Nou ja een warme douche doet wonderen.
We gaan in de receptie ruimte zitten om te internetten wat inhoudt; de nodige spelletjes, een tweetal foto's plaatsen op Flickr want sfeerfoto's hebben we gemaakt de afgelopen week en dat was nou juist de oefening. Helaas krijgen we het niet voor elkaar om internet verbinding te krijgen met de laptop dus het uploaden van de artikelen op de website moet even wachten. Welterusten, morgen rijden we naar de Westkust Agrigento, kijken wat dat ons weer brengt.
{flike}