1 juni 2014
Rustig opgestaan en ons na een verfrissende douche naar de ontbijtruimte begeven. Hmmm het lijkt wel of we te laat zijn allemaal lege schalen en zelfs geen kopjes meer voor thee of koffie. Maar na vragen en geduld wordt het langzamerhand weer aangevuld. De cappuccino van Martin moet nu nog komen maar de jus d'orange en vers fruit waren erg lekker.
's Ochtends gaan we een kijkje nemen bij Noto Antica. Dit ligt hier vlakbij en schijnt wel interessant te zijn. Dit was tot een hele grote aardbeving in 1693 de stad Noto. De aardbeving heeft de toen welvarende stad in één klap met de grond gelijk gemaakt. Door de eeuwen heen hadden hier (net zoals op heel Sicilië) Romeinen, Arabieren en Normandiërs gewoond en het uitgebouwd tot een welvarende middeleeuwse stad met veel kerken, kloosters en herenhuizen. Tijdens de aardbeving werd alles onder een laag puin bedolven en is nooit meer herbouwd. De inwoners kozen een veiligere plek 10 kilometer verderop en herbouwde het nieuwe Noto. Nu kun je nog verschillende fundamenten zien van wat ooit was. Daarbij heb je uiteraard een hoop voorstellingsvermogen nodig maar mooi uitgehouwd stenen herken je nog wel duidelijk. Na anderhalf uur te hebben rondgewandeld gaan we weer terug naar het hotel voor een siësta en even relaxen aan het zwembad.
Martin gaat bij de receptie even kijken of hij de WiFi aan de praat krijgt. Want iedereen krijgt verbinding maar op internet gaan hoe maar. Nadat hij alle kabels eruit gehaald heeft en één voor één weer heeft aangesloten doet plots de WiFi het weer en begint de telefoon van Sonja allerlei geluiden te produceren. Zo de connectie met het digitale tijdperk is weer tot stand gebracht.
Om vijf besluiten we naar het meest Zuidelijke puntje van Sicilië te rijden en te kijken of we in het plaatsje Marzamemi kunnen eten. De kust is een beetje saai. Misschien omdat het inmiddels zwaar bewolkt is geworden? In het plaatsje is het loeidruk en de auto's slingeren zich in file door het stadje. We parkeren de auto buiten de stad en lopen naar het centrum. Het is wel duidelijk dat we weer eens veels te vroeg zijn voor het diner. Dat gaat echt niet lukken om zes uur als de restaurants pas om zeven uur open gaan. Dan maar een overheerlijk Italiaans ijsje bij een Gelateria. Kijk dat is nou weer wel gelukt.
We rijden weer terug naar Noto en gaan daar op zoek naar een restaurant waar ze wel een beetje knappe pizza's kunnen maken. Op het plein waar het gisteren nog af en aan liep met de bruidsparen vinden we een pizzeria. Nou deze Italianen kunnen het wel hoor. Lekker hoor. Daarna rijden we terug naar het hotel waar we een boekje lezen en de website weer eens bijwerken.
{flike}