25 augustus 2015 Ferry naar Whittier
We hebben de wekker op tijd gezet zodat we rustig kunnen opstaan. Sonja haalt eerst wat boodschappen want het brood en drinken zijn op. Na het ontbijt vertrekken we richting de ferry. We kunnen wachten in de 'standby' lane. Nee ze kunnen nog niet zeggen of we mee kunnen vandaag. Dus dat wordt wachten en duimen draaien.
Om half elf begint het 'boarden' dat gaat niet echt heel snel maar het is dan ook een hele puzzel om al die auto's, campers in alle soorten en maten op de boot te krijgen. Al snel wordt duidelijk dat de nummer een tot en met vier van de standby lijst mee kunnen. Wij hebben nummer zes dus nog steeds onzekerheid. Inmiddels is het parkeerterrein al aardig leeg en gaan de eerste standby erop. Het is al half twaalf als ook wij te horen krijgen dat we mee kunnen. Joepie. Het autodek staat helemaal vol.
Het is best wel een luxe boot voor een ferry maar wij gaan buiten staan op het achterdak. Er is niet echt veel ruimte buiten maar er zijn ook niet veel mensen dus ruimte genoeg. De boot is een caramaran met twee giga waterjets. Hij scheert met 65 kilometer per uur over het water. Daarmee zorgt ie dat we in 2,5 uur in Whittier zijn. We turen over het water naar wildlife. Dan zien we plotseling orka's langs zwemmen. Het wordt wel omgeroepen op de ferry maar langzamer gaat ie niet varen. Het immers een ferry en geen toeristisch boottochtje. Het is een glimp maar orka's hebben we gezien.
Helaas blijft het hierbij op een paar kleine dolfijnachtige na. Wel zien we onderweg heel veel gletsjers.
Om half drie zijn we in Whittier. Het plaatsje stelt niet veel voor dus we besluiten om direct te gaan rijden. We hebben eigenlijk ook geen keus. Buiten Whittier moet je door een tunnel en die is alleen op het hele uur open voor zuid-noord verkeer. Anders moet je een uur wachten. Door deze tunnel gaat ook de trein en echt veel breder is de tunnel ook niet. We reden dan ook over de spoorrails.
Vlak na de tunnel staan we even stil op het parkeerterrein wat uitkijkt op de Portage Glacier waar we hebben gelopen toen we onderweg waren naar Homer. We vervolgen onze weg door de heuvels en bergen en slaan dan af richting Seward. We rijden langs een paar grote meren en besluiten om zes uur te overnachten op een natuur campeerterrein langs een rivier. Het is Ptarmigan Creek Campground. Er zijn open plekken in het bos waar je mooi de camper kan parkeren.
Martin gaat fikkie stoken en Sonja maakt nasi klaar. Ondanks dat we alleen rijst, paprika, ui en kipfilet smaakt het heerlijk. Na het eten lopen we een rondje over de camping en kijken bij de kreek. Er zitten hier vuurrode zalmen die wat tegen de stroom in zwemmen. Verder tikt Sonja het verslag van de afgelopen dagen zodat dat op de website kan zodra we weer een goede verbinding hebben.
{flike}