24 augustus 2015 Thompson Pass & Worthington Glacier
Nadat we rustig zijn opgestaan, heeft Sonja brood gehaald in de supermarkt en hebben we rustig ontbeten. We gaan vandaag een stukje rijden in de omgeving. We hebben besloten om te proberen de ferry naar Whittier te regelen voor morgen. Dit plaatsje ligt op Kenai Peninsula in de buurt van Seward. We kunnen ook rijden maar dan moeten we eerst helemaal terug rijden naar Anchorage en daarna om de hele Turnagain Arm heen. Dit is een flinke rit dus als we met de ferry meekunnen zou dat mooi zijn. Waar de mevrouw van de receptie ons vertelde dat de terminal alleen open is rond de aankomst en vertrek van de ferry blijkt dat niet waar te zijn.
We lopen naar binnen en kijken of we nog mee kunnen. Oeps er kunnen op de 'standby' lijst en er staan al vijf auto's campers op die lijst. Dit houdt in dat ze de hele ferry vol zetten en dan kijken of er nog plek is voor de 'standby' wagens. Hmm we besluiten het toch maar te doen. We weten pas of we mee kunnen als de ferry vertrekt en dat is om 11 uur. Dat houdt in dat als we niet mee kunnen pas om 11 uur kunnen gaan rijden. Zo dat is geregeld en nu maar hopen dat er een aantal mensen besluiten niet mee te gaan of zo.
We gaan naar Valdez Glacier deze ligt even buiten Valdez. Maar voordat we daar heen rijden, kijken we eerst nog even bij de Hatchery en bij Bore Lake of daar toevallig een beer rondloopt. Helaas niet. Dus de Airport Road in en via een hobbelige gravelweg komen we bij het gletsjermeer aan. Wat is het mooi hier. Op het meer drijven allemaal ijsbergen en we zien twee gletsjers in de bergen hangen. Helaas kunnen we de onderkant van de gletsjers niet zien omdat die achter een lagere berg verscholen liggen. We pakken de stoeltjes en gaan lekker zitten genieten. We drinken wat en Martin bouwt een dijk van keien. Sonja maakt wat foto's van ijs wat we d.m.v. het gooien van stenen aan de kant hebben gekregen. Ook komt de kristallen bol te voorschijn om de omgeving in de bal te kunnen vangen en daarna te fotograferen. Heerlijk relaxt zo een paar uurtjes doorgebracht in een warm zonnetje.
We rijden verder de Thomson Pass op. In tegenstelling tot twee dagen terug kunnen we nu lekker ver kijken en zien alle gletsjers boven in de bergen. Bovenop de pas eten we een broodje en genieten van het uitzicht om ons heen.
Dan rijden we verder naar Worthington Glacier hier hebben we op de heenweg ook een kijkje genomen maar toen zijn we niet helemaal naar de gletsjer gelopen wat wel kan. Dus dat doen we dan vandaag. We pakken de fototas en lopen eerst de boardwalk en gaan dan op 'own risk' verder. Je loopt altijd op 'own risk' maar zodra het pad afgelopen is wordt het hier in Amerika altijd even extra benadrukt. Over de morenen zijn we een kwartiertje later bij de gletsjer. We kunnen het ijs zo aanraken. Helaas is het zonnetje niet iets te ver doorgedraaid maar het blauwe ijs kunnen we nog prima zien. Het is aan de zijkant helemaal een soort grot geworden. Het is toch wel een beetje eng want je ziet overal smeltwater van de gletsjer aflopen en je weet natuurlijk dat er zo een stuk vanaf kan brokkelen.
Het gaat allemaal goed en dan lopen we weer terug naar de camper. Op de parkeerplaats blijkt ook nog een geocache te liggen dus die wordt nog snel even opgepikt. Toch grappig die schatten overal ter wereld.
Vlak voor Valdez nemen we weer de Dayville Road richting de hatchery (zalmkwekerij). Ja het moet toch een keer lukken met die beren. Maar nee hoor, geen beer te zien. We zien we een drietal Bald Eagles rondzweven en dan landen ze in een boom. We stoppen de camper langs de kant van de weg. Want redelijk dichtbij zijn ze boven in een boom op een tak gaan zitten. Gebroederlijk naast elkaar of misschien zijn het wel mannetje en vrouwtje want de ene is toch een behoorlijk stuk groter dan de ander. Ze hebben allebei al een prachtige witte kop dus het moeten volwassen dieren zijn.
Eerst fotograferen we vanuit de camper en ze blijven nog steeds zitten dus dan maar de grote camera op het statief naast de camper. Na zo een aantal foto's te hebben gemaakt. Besluit Sonja in de richting van de Bald Eagles te lopen (langs de weg) in de hoop dat ze wegvliegen. Maar nee hoor, ze blijven rustig zitten. Wel kijken ze om zich heen en wordt er geschreeuwd naar andere Eagles in de buurt. Inmiddels zijn er meerdere auto's gestopt en lopen er zo'n 20 mensen langs de weg. Veel mensen vertrekken ook weer snel maar wij blijven staan. Die vogels zullen vast wel een keer opvliegen en ja hoor, een uurtje later vliegen ze één voor één weg.
Ze vliegen wat over open zee en we proberen ze te volgen. Dan zien we dat er één een duik neemt de zee in en waarschijnlijk een zalm heeft gevangen. Daar zitten er hier immers genoeg van. Hij vliegt weer terug aan land maar helaas kunnen we niet zien waar. Dan zien we de andere eagles ook weer vliegen. En er duikt er weer één het water in en ja hoor een dikke zalm. En hij komt recht op ons afgevlogen. Zo dan worden er veel foto's gemaakt.
De Bald Eagle gaat in een boom zitten en eet van zijn zalm. Na een kwartiertje vliegt ie naar een andere boom terwijl hij zijn zalm laat liggen. Dat is voor ons het sein om ook te vertrekken. Het is immers al bijna negen uur en we hebben nog niets gegeten. Ja zo gaat dat hier de zon staat nog net zo hoog als of het net eind van de middag is dus je hebt het niet echt in de gaten.
Ons diner bestaat vandaag dan ook uit yoghurt met banaan en aardbeien wat we nog in de koelkast hadden liggen.
{flike}