22 augustus 2015 Naar Valdez
Heerlijk geslapen, het was gelukkig niet zo koud als afgelopen nacht dus het ging een stuk beter. Wel is het bed erg hard dus daarvan wordt je soms wel wakker. We rijden vrijwel direct weg want het regent. We rijden langzamerhand de bergen weer in en zien in de verte de gletsjers alweer hangen in de bergen. Toch een prachtig gezicht.
Bij de Worthington Glacier slaan we even af en lopen het kleine stukje naar de onderkant van de gletsjer. Wat een prachtgezicht, het is jammer dat de zon niet schijnt maar de gletsjer is gelukkig prima te zien. Vanaf beneden zien we blauwe grotten (zo noemen we het maar) en spleten. Dan rijden we verder de Thompson Pass over. Het is niet zo'n hoge pas (850 m.) maar wel één waar het vreselijk veel kan sneeuwen. Anderhalve meter op één dag hebben ze hier wel eens of 18 meter gedurende een maand. Vandaag sneeuwt het gelukkig niet en de pass is dus gewoon open. We hebben mooie uitzichten op verschillende gletsjers want daarvan hangen er hier genoeg.
Vlak voordat we in Valdez zijn nemen we de afslag naar de Solomon Gulch Hatchery op de Dayville Road. Dit is een zalmkwekerij en van juli tot september barst het hier van de zalmen. Omdat de zalmen hier gekweekt worden denken ze als ze groot zijn en rijp om te spawnen (hun eitjes afzetten) dat ze dus precies naar deze plek moeten komen. Echter de kreek is veels te klein om al die retourkerende zalmen aan te kunnen. De zalmen zwemmen daarom weer de kwekerij binnen waar ze hun eitjes in kweekvijvers afzetten. Het is niet overdreven maar voor de ingang liggen 100.000-den zalmen te spartelen en proberen tegen de verhoging op te springen. Als ze dat hebben gedaan komen ze in een andere stroom terecht waarna ze via verschillende vakken zo naar de kwekerij zwemmen. Er liggen hier ook heel veel dode zalmen. Er zitten hier ook vaak beren want voor hun is het echt een luilekkerland. De meeuwen hebben hier trouwens ook een gigantisch feestmaal. Er zwemmen zoveel zalmen dat ze helemaal opgestapeld tegen de stroom in zwemmen. Er mag hier niet gevist worden maar want dat zou wel erg makkelijk zijn. We zien namelijk een jongen die voor de 'fun' met zijn handen zo een zalm uit het water haalt. Hij legt ze daarna weer terug waarna hij volgende pakt. Dit geeft ons wel de gelegenheid om die zalmen beter te bekijken. Het zijn 'pinksalmon' die hier allemaal liggen. We kijken een tijdje rond en rijden dan verder het plaatsje Valdez in.
In Valdez is het duidelijk een stuk drukker dan in de rest van Alaska. Het is dan ook zaterdag en dat zou ook een groot verschil kunnen uitmaken. Er zijn een paar campgrounds waarvan er één al helemaal vol staat. We rijden naar Eagle's Rest RV park. Daar hebben ze nog wel plaats voor ons. Het staat hier allemaal hutmutje en tussen twee gigacampers mogen wij ons kleine 19 ft camper parkeren. Bijzonder is dat er bij het toiletgebouw een apart gedeelte is waar zalm schoongemaakt kan worden. Er staan drie mannen uit Texas hun vangst van vandaag schoon te maken. Grote pink salmen worden vakkundig schoongemaakt en direct gefileerd en in porties verpakt in zakje. Er zijn hier in het dorp overal gelegenheden waar je de vis kan laten invriezen en dan hebben de heren voor het hele jaar zalm. Hoe dat dan mee gaat naar Texas heb ik niet gevraagd maar dat zullen ze hier in Alaska wel prima kunnen regelen. Bij het schoonmaken gooien ze de eitjes weg maar één van de mannen eet ze op en biedt het Sonja ook aan. Toch maar even geproeft en inderdaad ook dat smaakt naar zalm en verser dan dit kan echt niet.
Omdat we vanochtend niet echt ontbeten hebben besluiten we uitgebreid te gaan lunchen. Op de campground is een hamburger tent waar je ook heel goed fish and chips kan eten dus dat gaan we doen. Het is een soort snackbar maar het eten is prima. Tijdens de lunch overleggen wat we gaan doen. We besluiten om voor morgen een boottocht te boeken over de Prince William Sound. En wel de lange tour naar Meares Glacier. Daarbij ga je ook een stuk over open zee wat de kans vergroot op het zien van walvissen en orka's. Zal het dan eindelijk gaan lukken? Het zien van orka's staat al een tijd op onze lijst en dat zou toch wel grandioos zijn. Dus de excursie geboekt en betaald bij de camping receptie morgenochtend om 9:10 uur worden we opgehaald.
Daarna zitten we wat in ons campertje want het miezert nog steeds. Sonja zet de verslagen van de afgelopen twee dagen op de website. Wat niet zonder slag of stoot gaat. De internet verbinding is niet echt stabiel en als ie er wel is erg traag. Dit heeft tot resultaat dat het pas na een aantal pogingen lukt. Want als je denkt te 'saven' gooit ie net de verbinding eruit (behoorlijk frustrerend).
Om zes uur rijden we naar de haven. Daar komen dan de vissers aan wal. Er is net een aantal vissers binnengekomen die gevist hebben op heilbot. Dit zijn echt gigantische vissen. Sommige zijn echt 120 cm lang. Er is hier ook een wedstrijd voor de zwaarste vis van de dag maar ook van het hele seizoen. Ze kunnen de vissen hier direct wegen en op een groot bord staat aangegeven wat de zwaarste vis is tot nu toe. Er kunnen behoorlijke hoge geldprijzen mee gewonnen hebben dus als er iemand komt die weet dat hij een zware vis heeft gevangen wordt er toch even hoopvol op het bord gekeken. De meeste komen terug met Silver Salmon en die kunnen ook al behoorlijk groot worden. De gemiddelde lengte is toch al snel 75 cm. De grootste heilbot gevangen dit seizoen is 170 kilo en ruim 2 meter groot, echt gigantisch. De vis wordt hier ook direct voor je gefileerd. Die mannen fileren zo'n vis echt vakkundig en snel. Dat ziet er goed uit. De mannen en vrouw die die heilbot hadden gevangen kwamen uit Fairbanks en zijn hier een weekend aan het vissen. Vandaar dat het zo druk is in het dorp. Het is nu hoogseizoen qua visvangst. Ze huren een charter en gaan dan drie dagen de zee op. Ze vangen zoveel vis dat ze (en waarschijnlijk de familie ook) er het hele jaar van kunnen eten.
Daarna rijden we verder naar de zalmkwekerij we hoorden vanmiddag dat de beren (als ze er zijn) daar meestal zijn of 's morgens vroeg of in de avond. Dus wij erop af natuurlijk. Er zijn geen beren te zien. Wel is het inmiddels hoog water, dat zal de reden ook wel zijn dat er nu geen beren rondlopen. Wel zien we verschillende zeehonden vlak voor de kust zwemmen. De zalmen spartelen ook nog steeds met z'n allen en voor zeehonden is het dus ook een luilekkerland. Af en toe zien we een zeehond met een zalm in zijn bek. Ze komen er helaas niet mee de kust op. Martin heeft ze geprobeerd te fotograferen met de grote lens terwijl Sonja voor het diner zorgt. Vanmiddag hebben we boodschappen gedaan en allemaal fruit gekocht en een grote bak yoghurt naar de lunch van vanmiddag een prima diner. Om negen uur rijden we terug naar de camping en nemen een lekker warme douche. Tikken het verslag van vandaag en laden de camera's op.
{flike}