13 augustus 2015 Byron Glacier and Russian Falls
Na heerlijk geslapen uitgerust wakker geworden. Daarna ontbijten wat met een 'danklied' begint. Toch mooi altijd, elk B&B heeft zijn eigen karakter en 'huisregels', mooi om een stukje mee te krijgen van de mensen zelf. Na het ontbijt nog een tijd zitten kletsen maar dan wordt het tijd om te vertrekken. We hebben nog een lange rit voor de boeg vandaag en we willen onderweg nog het een en ander bekijken.
Het is toch al half elf voordat we wegrijden. Het is wederom heerlijk zonnig weer dus de korte broeken kunnen weer aan. We rijden langs de Turnagain Arm die nu deels is drooggevallen door het laagtij. In de verte zien we de bergen met gletsjers een prachtig gezicht. We rijden er vlak langs en turen tussen de vele bomen door om een glimp op te vangen. We stoppen bij een parkeerplaats waar we naar een klein meertje kunnen lopen met daarachter een berg met gletsjer. Jammer genoeg is er vlak voor ons een bus met toeristen gestopt en die moeten allemaal even voelen hoe koud het water is. En weg is het mooie spiegelende water. We wachten dus even maar dan komt er een eend aangezwommen, het zit ook niet mee;)
Verderop stoppen we weer want daar is een boardwalk over een riviertje waar zalmen zwemmen. Het zijn hele grote zalmen, twee soorten hele rode de Red of Sockeye Salmon en de Chum Salmon. Het is een mooie gezicht hoe ze steeds van het ene minder stromende plekje naar het volgende zwemmen, maar wel steeds stroomopwaarts.
We rijden weer verder en stoppen bij het Visitor Centre van Portage Lake. Op internet hebben we gelezen dat er een mooie wandeling is naar Byron Glacier en we willen even weten waar we die kunnen vinden. Nou niet zo moeilijk nog even doorrijden daar is een parkeerplaats. We volgen eerst het pad langs een creek en zien de gletsjer steeds dichterbij komen. We komen er niet helemaal bij, kan ook niet want hij eindigt halverwege de bergen.
Onderaan zien we wel veel stenen (morene) liggen en ook nog een want met sneeuw. Maar met de verrekijker zien we goed de gleuven en gaten in de gletsjer die mooi blauw gekleurd zijn. Ruim een uur later zijn we weer terug bij de auto. Even wat drinken en we rijden verder.
We beginnen toch weel een beetje trek te krijgen dus we stoppen bij een café. We halen een lekkere mueslimuffin en rijden weer verder. Voorbij Cooper Landing is Russian River en daar schijnen falls te zijn waar de zalmen tegenop springen. En het kan ook zijn dat er beren boven op die falls staan. Nou dat willen we zien. We hebben de juiste afslag gevonden en rijden er naar toe. Het blijkt dat je entree moet betalen maar bij de ingang kunnen we gratis parkeren. Al zingend lopen we eerst een stuk langs de weg en dan lopen we het pad op. Er zitten hier beren dus daarom moeten we vooral veel praten en geluid maken dan schrikken de beren niet als ze ons plotseling zien. Het is toch nog een hele wandeling die met veel stijgen en dalen gepaard gaat. Maar het is een goed pad dus het gaat prima.
Na ruim een uur komen we aan bij de Falls. We staan er op een uitzichtpunt boven en al snel zien we de vele zalmen die hier tegen de watervallen opspringen. Geen beer te zien maar dit is ook al spectaculair. De vervallen zijn een meter hoog dus je ziet de zalm uit het water springen en dan flink zwaaiend met zijn staart boven te komen. Dit mislukt vaak, meestal vallen ze halverwege in het water en soms vallen ze met hun kop op de rotsen waarna ze met de zelfde gang weer terug glijden. Maar af en toe zien we er toch één die een stapje hoger komt want dan wacht de volgende verhoging al weer. Wat een klus zeg om op deze manier aan je nageslacht te moeten werken. Er zijn dan ook zalmen die het niet redden want we zien dat een meeuw een dode zalm van de bodem op pikt en deze een rots opsleept (het kunnen ook de afgekloven resten zijn van een beervangst). Dan moeten we toch weer terug want inmiddels is het al half vijf. Martin heeft al 'Lang zal ze leven' gezongen want Sonja is in NL al jarig. Het pad erheen was toch behoorlijk veel langer dan van te voren bedacht.
We gaan echt laat aankomen bij het B&B in Homer vanavond. Dat is niet echt prettig maar het is nu niet anders. We proberen het B&B te bellen maar hebben niet echt bereik. Maar als we een dorpje zijn hebben we weer bereik en bellen we. Gelukkig krijgen we ze te pakken en melden dat we nog in Sterling rijden. En dus nog een paar uur nodig hebben om in Homer te komen. Zo dat rijdt iets prettiger dat we hebben kunnen melden dat we onderweg zijn.
In Soldotna een wat grotere plaats waar we doorheen rijden hebben ze een Subway blijkt uit een advertentie in een toeristen blaadje. Daar halen we een broodje zodat we ons 'diner' ook weer binnen hebben. Er is hier veel 'roadwork/werk aan de weg' dus we staan regelmatig stil. Zo ook even later. We moeten wachten op vrachtwagens met asfalt die wel door mogen rijden. De wegen zijn hier overigens prima. Goed asfalt en lekker ruim. Sonja besluit de laptop te pakken om het reisverslag van vandaag alvast te tikken. En als we door mogen rijden gaat ze gewoon door. Zo dat scheelt weer een hoop tijd. Het is nog steeds prachtig weer dus met een laagstaand zonnetje rijden we naar Homer. De omgeving is hier de laatste 150 kilometer wel anders. Heuvelachtig met vooral veel naaldbomen. Wel erg mooi, we rijden ook vlak langs de kust waar we aan de overkant van de Cook Inlet de hoge bergen van Lake Clark N.P. zien liggen. Boven het water hangt een dikke mist wolk die even later is opgelost. Om kwart over negen rijden we Homer binnen dat in het laatste avondzonnetje ligt met op de achtergrond weer hoge bergen bedekt met sneeuw en ijs.
Bij Bay Avenue B&B Inn worden we onthaald door de eigenaresse die een beetje tipsy is. Of te wel net te veel biertjes op heeft. Geen probleem we worden keurig naar de kamer gebracht. We zetten een kopje thee op de gang waar een klein keukentje is voor de gasten. We zetten ons Katmai verslag op de website en gaan pas laat slapen. Inmiddels komen de eerste felicitaties voor Sonja haar verjaardag al binnen want in Nederland is het al 14 augustus.
{flike}