Katmai Wilderness Lodge

 9-12 augustus 2015 Bears here we come

Vandaag is het dan zover; we gaan naar de beren. Maar eerst de wekker heel vroeg gezet. Vannacht werd Sonja wakker en zag dat het behoorlijk helder was dus hopelijk een mooie zonsopkomst. En ja, dan moet je wel op tijd wakker zijn. De wekker op zes uur want zonsopkomst is 6:20 uur. Helaas om zes is uur wordt het wel al licht maar het is zwaar bewolkt. Ook een minuut of 20 later is het nog zwaar bewolkt dus geen mooie zonsopkomst. Nou ja, komt vast nog wel een keer. Weer verder geslapen en om acht uur opgestaan. We doen rustig aan want als alles goed is worden we half twaalf pas opgehaald. 

Het ontbijt staat in het minikeukentje. Helaas zijn we niet van de cereals (muesli) met melk dus die laten we aan ons voorbij gaan. Maar de geroosterde bagels met jam smaken prima. De ochtend brengen we door met lekker kijken in de baai. Het zonnetje komt er ook even bij dus het is echt een prachtig uitzicht. Om elf uur kunnen we bellen of de tijd echt nog hetzelfde is en ja hoor het klopt nog.

Met een busje rijden we naar de vertrekplaats van de Andrews Airways. Ook dit ligt aan een prachtige baai met daarin dockshelters voor watervliegtuigen. We worden gewogen inclusief bagage en dan wordt de groep die bestaat uit acht personen gesplitst in 3 en 5. Wij zitten bij de kleine groep en gaan dus met de Beaver naar Katmai N.P. Het is nog een hele tijd wachten er komen een tweetal vliegtuigen maar die vertrekken ook weer zonder ons. Het is wel heerlijk weer en het zonnetje schijnt behoorlijk. Maar dan is het zover. Het vliegtuig zit tot aan de staart helemaal volgepropt met van alles. Bagage, drinken, eten, fuel maar ook propaangas om de lodge draaiende te kunnen houden. Daarover heen zit een groot net dat er voor moet zorgen dat de boel niet naar voren komt mochten we steil naar beneden gaan. Sonja gaat voorin naar de piloot en Martin en Don nemen op de 2e rij plaats.

In het begin gaat het nog wel maar na een paar minuten wordt het voor Sonja toch weer een lange zit. Er staat behoorlijk wat wind en door de bergen op Kodiak blaast dit van alle kant. Voornamelijk val winden langs de bergwand. De piloot zegt dat dat nog even duurt tot dat we boven de Oceaan zijn. Daar is de wind continu dus heb je er geen/minder last van. Boven de oceaan kijken we of we nog walvissen zien en ja hoor we zien ze. Weliswaar onder water maar toch. Ook zien we een grote blauw lichtgevende vlek. Dit blijken jellyfish te zijn (kwallen). Allemaal hele kleine maar dan met een grote groep bij elkaar. Aan de overkant zien we de besneeuwde bergen van Katmai liggen en we vliegen rechtstreeks op de Katmai Wilderness Lodge af. Het andere vliegtuigje heeft ons inmiddels opgehaald. Omdat het een stukje groter is vliegt het hoger en ook sneller. We landen op het water en varen dan naar het strand. Angela en Perry (de eigenaren) staan ons al op te wachten.

We krijgen een hutje met een ruime kamer en een badkamer. In de badkamer is een douche en een gewoon toilet. Toch wel bijzonder zo middenin de middle of knowwhere. De energie wordt op gewerkt d.m.v. Zonnepanelen en een windmolen. Verder is er een generator die zorgt voor stroom. We hebben dan ook gewoon 220V op de kamer. Toch prettig voor het opladen van de batterijen van de camera's.

Dan worden naar de hoofdlodge geroepen waar we een voortreffelijke lunch krijgen voorgeschoteld en dat is een voorbode voor al het overheerlijks wat we hier de komende dagen nog gaan krijgen. We zijn met een groep van acht personen, drie Amerikanen, twee Engelsen, een Engelse vrouw uit Frankrijk en wij twee Nederlanders. Na de lunch gaan we naar het laarzenboetje voor een paar lieslaarzen. Er zijn er genoeg en we krijgen allebei een pracht paar. Het zijn gewone regenlaarzen met stevige zolen maar dan tot aan je lies. Hiermee kunnen we over het drooggevallen wad en door riviertjes waden.

Vervolgens is het de camera pakken en op naar de beren. Onderweg zien we zeeotters en zeehonden in het water maar omdat het erg waait is het lastig om ze op de foto te krijgen. We stoppen bij een strandje waar een riviertje de zee in stroomt. Daar loopt vrouwtje met twee 3e jaars jongen. Normaal worden ze in de lente van het 3e jaar weggestuurd maar deze mama zoogt ze zelfs nog. Om de haverklap vangen ze weer een vette zalm er zwemmen er dan ook genoeg. We zitten op het strand en de beren zitten op een meter of 30 afstand maar dan besluiten ze te gaan lopen over het strand. Ze passeren ons op tien meter afstand echt fantastisch. Ze gaan gewoon verder met datgene waarmee ze bezig zijn en het lijkt er op dat ze ons niet eens zien zitten. Maar dat is maar schijn ze hebben ons dondersgoed in de gaten. Dan zien we werder op op hets stroompje nog twee beren. Wauw vijf beren al en we zijn nog maar een paar uur in Bearcountry. De andere beren zien we af en toe om de hoek verschijnen maar aan het geplons te horen vangen ook zij genoeg zalm. Op het strand liggen een heleboel af gekloven zalmen maar in het stroompje zien we ook af een toe een levende zalm langs komen. Yeh die heeft de beren overleefd.

Na anderhalf uur vertrekken de beren en het lijkt er op dat ze niet meer terug komen. Dan is het tijd voor ons om weer terug te gaan naar de boten. We zijn nog niet op zee en de beren komen weer te voorschijn. En erger nog er komt een andere moeder beer aan met twee jongere beertjes. We zien ze allemaal over het strand lopen en de rivier in lopen. Dat betekent dus zeven beren op dat strand.

We varen verder en zien veel zeeotters maar telkens als we dichtbij zijn duiken ze onder. Maar wat een grappige beestjes zijn het met hun kleine pootjes naast hun kop en lange snorharen.Dan is het tijd om terug te gaan naar de lodge. We zitten nog heerlijk in het zonnetje en dan is het dinnertime. Heerlijk, spareribs met een heerlijke salade. Om tien uur is het tijd om het bed op te zoeken. Een lange dag in de buitenlucht maakt behoorlijk slaperig.

10 augustus 2015

Zonsopgang om 6 uur prachtig. Kopje thee, spelende vossen aan de overkant en zelfs een langs de lodge. Lekker ontbeten en om 9 uur vertrokken. We varen eerst langs het strand van gisteren maar helaas vandaag het helemaal leeg. Langs een rots met een Bald Eagle jong. Eerst was het nest bovenop de rots maar nadat het jong naar beneden was gevallen heeft mammie het nest opnieuw opgebouwd een nieuw nest gemaakt. Het beest zat lekker om zich heen te kijken en zich af en toe te poetsen. Een pracht gezicht en als je niet zou weten dat er een jong zou zitten zou je het ook niet zien zulke goede schutkleuren als dat beest heeft. Dan varen we verder naar een prachtbaai hier komen allemaal riviertjes/stroompjes uit in de zee en we zien de besneeuwde bergen op de achtergrond. Alleen de omgeving is al schitterend. Even verderop zien we een mannetjes beer vissen naar zalm. Hij rent door het water en springt dan boven op een zalm. Meestal mis maar ook vaak genoeg heeft hij een zalm in zijn bek. De beer loopt steeds verder de rivier op en verdwijnt dan in de bosjes. Maar niet getreurd in de verte zien we een andere beer, ook een man. Deze is erg actief en loopt lekker te rennen. We proberen via een omtrekkende beweging in de buurt te komen en al snel zijn we op een meter of twintig afstand. Maar het spelen en jagen is afgelopen en moet een grote plof gooit ie zich zelf plat op zijn buik op het strand. Een prachtgezicht zijn voor en achterpoten totaal uitgestrekt en langsuit. Zijn gigantische 'hump' steekt hoog de lucht in.

Dan lopen we weer verder want een honderd meter verderop loopt een ander mannetje. Deze loopt ook lekker te vissen in de rivier nadat hij twee dikke zalmen heeft gevangen. Loopt hij de kust op en begint een gat te graven in het zand. Met giga grote hopen zand schiet het gat snel op. Na een minuut draait ie zich om en gaat lekker liggen met zijn kop op het randje. Verderop is een andere beer druk bezig dus we lopen een stukje verder en gaan daar rustig staan kijken. Het is een prachtbeer met blonde en donkere beharing. Dan is het weer tijd om weg te gaan en al slingerend lopen we naar de boten.

Terug bij de lodge zetten we de foto's op de laptop en nemen een lekkere douche. Op de veranda zitten we onder het genot van een drankje op de veranda en bespreken de dag. Dan is het alweer tijd voor het diner en vandaag bestaat dat uit weer een heerlijke salade, kip, een soort couscous en spinazie met vis.

In de grote woonkamer van de hoofdlodge bekijken we onze foto's en we kunnen volmondig zeggen dat onze 'missie' al dik geslaagd is. Om half elf zoeken we ons bedje op.

Om twee uur op gestaan om te kijken of de meteorietenregen al actief is. Geen vallende sterren maar wel een prachtige sterrenhemel we maken een paar foto's en stappen dan weer ons bedje in.

11 augustus 2015

Een paar uur later weer de wekker om te kijken of de zonsopgang mooi is. Maar nee, geen wolken dat is natuurlijk heerlijk voor morgen maar geen mooie zonsopkomst. Snel weer het bedje in en nog een uur verder slapen. Om half acht staan we op en kleden ons snel aan.

Een heerlijk kopje thee en een lekker ontbijt zorgen ervoor dat we er weer helemaal klaar voor zijn. We lopen eerst naar de overkant van de baai. Het is nu laagtij dus we kunnen gewoon oversteken. We zien de hele tijd een aantal vossen aan de overkant rennen en hopen ze ook te kunnen vastleggen op de foto. Het is even zoeken maar dan zien we het jong aan de rand van het strand rondlopen. Het is een prachtige “Red Fox” met een mooie wit uiteinde van zijn staart. Terwijl we staan te fotograferen komt van achteren mama vos aan gelopen met een grote vis in haar bek. De kop heeft ze er zelf al afgebeten en geeft het aan de kleine. Deze loopt er snel mee weg. Maar het is een pracht gezicht. De kop bevat het meest voedzame deel van de vis en heeft ze waarschijnlijk zelf al opgegeten.

Dan stappen we in de boten en varen verder op de Kukak Bay in. Het is bijna windstil en helemaal helder. Echt ongelooflijk wat voor prachtig weer we hebben. Dit hadden we nooit bedacht van te voren. We varen naar een rots waarop twee jonge Bald Eagles zitten. Ze zitten aan de waterlijn en we kunnen ze naderen tot op een paar meter. Ze zitten zich lekker te poetsen en verder heel alert om zich heen te kijken. Hun kop kunnen ze 300 graden in het rond draaien. ""

Dan varen we weer verder. We gaan naar dezelfde plek als gisteren middag. Er zijn geen beren op het land maar we lopen in onze lieslaarzen door het hoge gras over de berenpaadjes naar de riviertjes verder land inwaarts. We hebben ons net geïnstalleerd als er een prachtige beer aangelopen komt in de rivier. Vlak voor ons kijkt ie even in het rond en begint dan te springen en rennen, een grote duik en ja hoor een grote zalm gevangen. Het grappige is dat hij deze op de kant opeet. Je hoort het gekraak van de graten en een minuutje later komt de beer weer te voorschijn. Kijkt weer goed het water in en ja hoor een andere zalm is in het vizier. Een big jump en de zalm zit in zijn bek. En dit gebeurd allemaal op een meter of tien afstand. De camera's klikken er op los en er zullen vast pracht platen tussen zitten.

Vanaf een andere kant komt nog een beer aangelopen en die komt ook even langs. Weer hetzelfde spectakel van kijken, rennen en grijpen maar deze beer is iets minder in het vangen van zalm en al snel loopt ie verder. Dan komt er vanuit het westen een moeder beer met twee 2e jaars jongen aangelopen. En ook deze komen vlak langs ons. De kleintjes hebben waarschijnlijk nog nooit mensen gezien en grommen wat tegen ons. Maar mama trekt ons niets van ons aan en loopt gewoon verder. De kleintjes achter haar aan maar af en toe gaan ze rechtop staan om ons even goed te bekijken. Het is een grappig gezicht als die kleintjes op hun achterpoten staan. Het is werkelijk waar een groot feest.

Maar dan wordt het stil de beren zijn allemaal uit het zicht. We besluiten wel om hier te blijven want het is zo wie zo een pracht plek met schitterende natuur om ons heen en zo veel beren te gelijk ongelooflijk. De gidsen lopen terug naar de boten om de lunch op te halen. Zodat we hier lekker ons broodje opeten. Als we net een eerste hap nemen is het plots plons. He, de grote mannetjes beer van vanochtend is weer terug en springt zo van de kant het water in. Allemaal weer achter de camera maar helaas de beer loopt al snel stroomafwaarts weg. Dan is het weer stil er wordt wat gekletst en gekeken maar ook geslapen. Toch zijn er altijd een paar ogen die rond kijken en maar goed ook want heel ver weg zien we plots wolven. Nu weet we wel dat deze hier leven want sporen hebben we er al eerder van gezien maar echt de wolf zelf laat zich niet snel zien. Maar nu dus drie tegelijk. Het was heel kort en volgens ons is Martin de enige die ze ook de foto heeft kunnen zetten. Weliswaar ver weg maar, vastgelegd. We blijven nog een uur zitten maar er gebeurd verder niets meer.

We besluiten terug te gaan naar de boten en te kijken of er verderop nog actie is. We turen alle strandjes en wallen kanten af waar we langs varen. Soms denken we wat te zien en dan blijkt het toch weer een rots te zijn. Maar dan op het strand ver voor ons een grote Grizzly aan de waterlijn. Dan is de beer plots verdwenen maar verschijnt ook weer snel. Hij blijkt in de zee te liggen aan de monding van een rivier. En ja, daar zitten natuurlijk ook veel zalmen. We varen er heen en gelukkig de beer zit er nog. Weliswaar niet in het water maar op de kant is ook mooi. We worden afgezet op het strand en lopen erheen. De beer vind het niet helemaal leuk en begint aan een wandeling tegen de gras kant aan. Daarvoor moet wel langs ons en op een meter of tien passeert hij ons. Vinden we echt niet erg natuurlijk. Dan loopt ie toch wel een eind verder dus we gaan weer terug op de boot. Als we net wegvaren zien we dat de beer weer terug loopt naar de riviermonding. Wij stoppen en kijken wat hij gaat doen. En ja hoor hij gaat de zee weer in. We laten het anker zakken zodat we zonder motoren ongeveer op dezelfde plaats blijven liggen. We zien de beer door het water lopen en daarbij zijn kop onder water steken zodat hij de zalmen kan zien. Het is een soort snorkelen wat hij doet. Soms gaat ie rechtop staan om te kijken waar de zalmen zwemmen en dan steekt hij zijn kop weer in het water. Een erg leuk gezicht. Er zijn zalmen zat want vlak voor de beer zien we ze steeds het water uitspringen. Dan vertrekt de beer weer en wij varen verder.

We varen naar een tweetal rotseilandjes om te kijken of er nog puffins zitten helaas niet maar we zien ze wel rondvliegen. Als we een tweede rondje maken om het eiland zien we een puffin in het gras zitten. Het zijn klein zwarte vogels met een gigantische snavel. Zijn ogen zijn felblauw gekleurd en de snavel is oranje met allerlei schakeringen van geel erlangs. Een prachtige vogel om te zien alleen vliegt deze ook weer weg. Martin heeft nog een foto gemaakt van een overvliegende puffin wat echt een lucky shot is geworden met die grote lens.

Nog een klein stukje varen dan zijn we weer bij de lodge. We nemen snel een douche en zetten dan de foto's weer over op de laptop en Sonja typt het verhaal voor de blog. Dat is nog niet zo makkelijk want we hebben nu al twee en halve prachtige dagen hier in Katmai N.P. achter de rug. Met schitterende wildlife.

Voor diner hebben we vanavond een heerlijke salade, mega spruiten (5 cm doorsnede, maar heerlijk roergebakken), heilbot vis en een heerlijk stuk vlees. Het natafelen is mega gezellig waarbij we het vrije NL naast het preutse VS leggen en alle uiterste bespreken. Toch grappig hoe het over de hele wereld overal net even anders gaat. Om negen gaat iedereen weer terug naar zijn eigen lodge om te gaan slapen of wat dan ook. Wij blijven nog in de woonkamer om wat te lezen en de weblog bij te werken.

12 augustus 2015 De laatste dag Katmai Wilderness Lodge

Sonja staat al vroeg weer op voor de zonsopkomst maar die is niet zo mooi als eerder deze week. De meteorietenregen hebben we overgeslagen vannacht want het was een beetje bewolkt. De tas hadden we gisteravond al zo goed mogelijk ingepakt want onze cabin moet leeg voordat we weggaan voor de laatste ochtend beren kijken. We gaan eerst ontbijten en met een lekkere omelet voor Martin en een grote bak yoghurt met muesli en fruit voor Sonja met lekkere toast kunnen we er weer tegen. We zetten onze bagage in de hoofd lodge en lopen onder leiding van Angela over het drooggevallen wad naar de vosjes. De vossen hebben een paar vissen gevangen en de jonge vosjes worden daarmee gevoerd. Leuk gezicht!

Omdat het wad droog gevallen is moeten we even de 'long trail' lopen naar de boten. Door het bos (van de wilde dieren) komen we langs allerlei plekken waarbij Angela vertelt dat de ene boom een scrub-tree is voor de beren (lekker schurken met je rug..) en daar hangt ook een automatische camera. We komen bij de boten en gaan vandaag met Dustin op pad. We varen langs de kust op zoek naar beren, maar komen eerst een Bald Eagle tegen op een rots. Het lijkt een volwassen exemplaar, maar is nog niet zo oud, zo te zien, want zijn veren zijn nog niet helemaal donker. Vlakbij signaleert Sonja ook een vos! Mooi exemplaar met heel andere kleuren dan op het eilandje voor de lodge.

We maken wat foto's en varen verder naar de 'braids' waar we gisteren veel activiteit hebben gezien van beren. Perry meldt over de radio dat hij op een andere plek nu een beer ziet en aangezien we bij de 'braids' niets signaleren varen we ook die kant op. Onderweg zien we zelf ook een beer langs het strand lopen dus varen we die kant op en komt Perry ook die kant op varen. Helaas verdwijnt deze al snel in het struikgewas en komt hij ook niet meer tevoorschijn. De rest van de groep gaat nu wandelend naar de braids en omdat wij vandaag moeten vertrekken nemen we afscheid van hen en varen we met Perry richting de lodge. Perry vaart nog wat langs plekken waar hij regelmatig beren vindt, maar dit keer niet. Dan varen we nog even richting een waterval en hé wat zwemt daar??? Er blijkt een jonge mannetjes beer aan het zwemmen te zijn dus we volgen die maar even. Als de beer aan land komt verdwijnt die helaas al snel in het struikgewas dus varen we richting lodge. Onderweg komen we nog langs een plek met heel veel krijsende vogels op het water en het blijkt dat daar visjes zitten waar ook door een soort dolfijnen op gejaagd wordt.

Dan varen we richting de lodge. Nog snel even opfrissen en alles bij elkaar zetten. We krijgen nog een lekkere bonensoep en dan is het tijd. Het watervliegtuig komt aan en de nieuwe gasten stappen uit. Alle spullen eruit. En dan kunnen wij erin. Sonja weer voorin. De piloot zegt nog even een kijkje te nemen bij Hallo Bay om te kijken of daar beren zitten. We vliegen over een hoge berg en daar zien we een mooie grote baai met vele rivieren die vanuit de bergen komen. Er is ook een prachtig grote gletsjer te zien en de piloot laat het vliegtuig even flink schuin hangen om ons de mogelijkheid te geven om eens goed te kijken. Er zijn geen beren te zien, jammer want dat zou een leuk afscheid zijn geweest. Boven de zee kijken we of we nog walvissen zien maar helaas. De piloot vliegt een andere route dan de heen weg en gaan nu veel meer over de zee en dus tussen de eilanden van Kodiak door. Dat scheelt een hoop gebump. Dan ziet de piloot een walvis maar helaas, wij niet. Hij cirkelt er nog even laag overheen maar nee de walvis laat zich niet zien. Wel zien we de eerste woningen weer verschijnen wat betekent dat we weer in de bewoonde wereld zijn. Dan zien we het meer waar we gaan landen en langzaam komt het water dichterbij. Toch raar, zo te landen op het water maar eigenlijk is het niet anders dan met een normaal vliegtuig. De andere tas is er ook nog en we kunnen naar het vliegveld gebracht worden. Zit allemaal bij de service in, prima.

Op het vliegveld is het nog 2 uur wachten tot we vertrekken. Maar dan kunnen we weer door de security en is het voor de 6e keer deze vakantie take off. Als we halverwege zijn van deze 45 minuten durende vlucht zien we de gletsjers van het Kenai Fjords N.P. liggen. Ook herkennen we Homer het plaatsje waar we morgen heen rijden.

Dan zijn we weer terug in Anchorage en hebben de bagage ook al weer. De auto kunnen we nog niet mee krijgen, ja alleen als we een hoop geld extra betalen. Je zou zeggen 2x 24 uur is ook prima maar nee zo werkt het niet. We besluiten dan maar iets te eten op het vliegveld hebben we dat maar vast gedaan. Om zeven uur terug naar de autoverhuur en dan hebben we de sleutel van een Toyota Corrola voor de komende twee dagen. We rijden eerst naar een supermarkt voor wat drinken voor morgen.

Via de Seward Highway rijden we de stad uit. Martin heeft gelezen dat er vlak buiten de stad een boardwalk Potter Marsch is waar je door de wetlands kan lopen. We parkeren de auto en pakken de cameras. Bij het eerste uitzichtpunt zit een jonge Bald Eagle op een omgevallen boom. Wat is dat al een machtig beest zeg. Martin gaat wachten of de mama nog komt om hem te voeren. Sonja loopt verder langs de board walk. Behalve wat steltlopers is er niet veel te zien maar het uitzicht is wel mooi. Helaas is mama niet langs gekomen, kan ook wel kloppen want vlak voor dat wij kwamen had het jong net een vogel te eten gekregen. We rijden verder langs de turnagain arm. Dit is een grote zee arm. We hebben uitzicht op mooie bergen waar op sommige schaduwplekken nog wat sneeuw ligt.

Dan zijn we alweer bij ons volgende verblijf B&B Turnagain View. Op de deur hangt een briefje met een telefoonnummer. Dan komt de eigenaar aangelopen en worden we naar de kamer gebracht. Het is een pracht van een huis wat op de berg staat. We hebben uitzicht over het water en de bergen. We hebben een ruime kamer en een nog grotere badkamer. Verder kunnen we gebruik maken van de keuken met woonkamer waar vanuit we vanuit het prachtige uitzicht kunnen genieten.

{flike}