6 augustus 2015 Tonny Knowles Coastal Trail

 

Niet echt helemaal lekker geslapen, vaak wakker, om half acht opgestaan. Rustig wakker worden en op naar het ontbijt. Daar staat Scott al in de keuken die voor ons heerlijke pancakes maakt. Met een kopje thee een justje en een broodje genieten we van het zonnetje in de keuken. Een aangenaam gesprek met andere mensen uit het B&B Walkabout Town en je zit zo anderhalf uur te ontbijten. Heerlijk begin van de dag.

 

Vandaag gaan we fietsen. Bij dit B&B hebben ze fietsen die we mogen gebruiken er staan er genoeg dus we zoeken wat uit. Nou zijn het niet fietsen zoals we thuis zijn gewend maar er zit wat tussen. Twee mountainbikes met genoeg versnellingen. Deze blijken we later ook echt nodig te hebben. We smeren ons in met zonnebrand en DEET want je weet het maar nooit of de Alaskaanse muggen langs de kust wel rondhangen. Hier in de stad hebben we er nog geen last van gehad.

 

Om tien zitten we op de fiets. Hier vlakbij een park in en dan via een aantal tunneltjes zo naar de kust. Nou dat ging precies één kilometer goed. Verkeerde afslag waarbij we ook nog flink omhoog moeten klimmen en we komen zo op een industrieterrein terrecht. Niet echt goed. Sonja versnellingen werken ook niet helemaal goed waardoor de ketting er al naast ligt en helemaal klem zit. Maar ook dat komt weer goed. We keren weer om en terug naar het park waar we het andere pad nemen wat ons wel op de juiste manier verder brengt.

 

 

Dan zijn we aan het begin van de Tonny Knowles Coastal Trail er staat een mooi bord en hier stoppen we even voor een foto. Ook bevestigen we onze nieuwe fotografische aanwinst de Gopro. Dit is een actioncamera die we vooral gekocht hebben omdat deze ook onderwater kan. Misschien gaan we nog kanoën op open zee langs de gletsjers later in de vakantie en daarbij is het natuurlijk niet de bedoeling dat je nat wordt maar je weet maar nooit. Onder deze link vind je een filmpje van ons fietsavontuur, net iets te veel versneld maar het geeft wel een indruk van de tocht en voor ons is het ook nog leren hoe het bewerkingsprogramma hiervan werkt.

 

Aan de kust hebben we een mooi zicht op het wad. Overal staan borden dat je er niet op mag omdat het vieze kleverige modder is waar je behoorlijk in weg kan zakken. Het is een mooi aangelegd (asfalt)fietspad wat voornamelijk door bossen gaat. Het leidt ons helemaal om het vliegveld heen dus we worden regelmatig opgeschrikt door erg laag overkomende vliegtuigen. Het zijn vooral veel vrachtvliegtuigen maar ook kleine propeller vliegtuigen.

 

Dan zien we plotseling een paar mooses tussen de stuiken staan. Het zijn drie dames die rustig staan te eten. We maken een paar foto's wat nog lastig is zo onder de bomen. Maar belangrijker, we hebben ze gezien. Het zijn beesten zo groot als een paard met heel groot hoofd.

 

 

Soms hebben we weer een een uitzicht over de kust en in de verte zien we heel vaag de Mt Kinley. Het niet helemaal helder maar we kunnen de besneeuwde toppen zien. Aan het eind van het pad wacht ons nog een hele steile klim maar we kunnen het fietsend af en dat terwijl de versnelling van Sonja voor niet op het kleinste blad wil. Heeft dat 2x per week spinnen toch nog een beetje nut.

 

We rusten wat uit en gaan hetzelfde pad weer terug. Het is wel duidelijk dat de fiets van Sonja geen juiste is. Pijn in de linker boven arm en rechter elleboog het is geen pretje. De druk kan net van de armen afgehaald worden door het stuur met de vingertoppen te besturen zodat je zo recht op mogelijk zit. Het zadel lager zetten zou ook kunnen maar dan heb je echt het idee dat je op een kinderfiets zit met de knieën in de nek. Nou ja, komt wel weer goed. De benen doen het meeste werk en die gaan nog prima.

 

Op de terugweg ziet Sonja plots wat in een boom hangen. Het is een langwerpige bal met daarop allemaal bijen of wespen. Echt duidelijk wordt het niet maar dat het een groot hol is, is wel duidelijk. De beestjes lopen er allemaal op. We durven er niet echt dichtbij te komen om te kijken wat het nou precies zijn. Het hangt aan een klein minitakje, wel een bijzonder gezicht. Om drie uur zijn we weer terug in de stad waar we in de supermarkt wat te drinken halen. We gaan terug naar het B&B waar we ons lekker gaan douchen en wat drinken.

 

's Ochtends aan het ontbijt had een andere gast ons nog een restaurant aangeraden. Het blijkt downtown te liggen. Dit is op de fiets prima te doen dus om half zes stappen we weer op de fiets. En nog steeds heerlijk in korte broek want het is echt prachtig weer hier. We gaan naar Glacier Brewmaster. Het is een megagrootte tent waar blijkt dat we circa anderhalf uur moeten wachten op een tafeltje maar we kunnen ook een plaatsje zoeken achterin bij de bar. Daar schuiven we aan bij een aantal Amerikanen. Het is klein maar het gaat prima. Ook hier kunnen we eten dus niets wachten. Martin gaat voor de steak en Sonja voor een Sockeye Salmon en beide is het overheerlijk. We kletsen wat met beide stellen die allebei morgen naar Denali NP en daarna met een cruise blijken mee te gaan. Leuke gesprekken en heerlijk eten.

 

Op de terug weg komen we langs een plek waarvan we zeggen, dit is nou typisch een plek voor een geocache. We staan nog te zoeken op onze telefoon of we daar de gegevens in hebben staan als er een gezin ook al blijkt te zoeken. Nou dat is makkelijk zoeken we toch gewoon met z'n allen. En ja hoor even later heeft Martin het kleinnood in zijn handen. Het gezin blijkt hier te wonen en al een aantal keren gezocht te hebben naar de cache en nooit eerder gevonden. Nu dus wel, we noteren onze naam en staan nog wat te kletsen. Dan fietsen we weer verder. 's Avonds nog wat lezen maar om half tien vallen bij Sonja letterlijk de ogen dicht en die is dan ook snel onder zeil. Martin rommelt nog wat maar gaat dan ook slapen. Een heerlijke relaxte eerste dag van onze vakantie.

 

 

{flike}