5 augustus 2015 Comfortabel vliegen
Al jaren hebben we in ons hoofd dat we ooit nog eens een keer naar Alaska willen op vakantie en vandaag is het dan zover. In januari de vliegtickets geboekt en daarna kon het samenstellen van de reis beginnen. In eerste instantie dachten we gaan met een fotoreis mee maar al zoekende bleek dat deze bijna allemaal al vol geboekt waren voor de periode waarin wij gaan. Dat was heel raar want in november konden we nog niets vinden voor de zomer van 2015. Het blijkt dan ook dat we ons nu wel al in kunnen schrijven voor de zomer van 2016. Nee hoor dat doen we niet we gaan dit jaar. Uiteindelijk na vele avonden en weekenden struinen op het internet hebben we een prachtreis kunnen samenstellen. In totaal 17 verschillende items geboekt variërend van een B&B tot een vliegticket en een bezoek aan de Katmai beren tot de camperhuur. Het was een heel gepuzzel maar we zijn er uit gekomen.
De tickets naar Anchorage hebben we geboekt bij Icelandair . Daar hadden we bij ons bezoek aan Ijsland goede ervaringen mee dus dat nu ook gedaan. We vliegen dus met een tussenstop op Keflavik Ijsland maar daarna wel in 1x door naar Anchorage.
Gisterenavond hebben we de tassen ingepakt en dat was nog even een klusje. Het grote fotostatief gaat mee en ook het kleine en de bijbehorende statiefkoppen. Alleen dit al is goed voor een gewicht van zo'n zes kilo en natuurlijk erg onhandige vormen voor in een reistas. Nadat we alles op het bed hadden uitgestald zijn we gaan pakken en ja hoor. Het past niet. Nou dan toch maar een paar shirts minder. We wilden nl. ook de rugzak nog mee en die moet uiteindelijk ook nog in één van de tassen kunnen en dan moet die tas ook nog minder dan 20 kilo wegen. Dat is niet voor de vlucht van vandaag want dan mogen we gewoon 2x 23 kilo meer per persoon en dan ook nog 2 stuks handbagage. Maar we vliegen later ook nog met een klein watervliegtuig en dan is de bagage wel beperkt. Maar het is gelukt. Martin had de afgelopen dagen vrij dus die heeft de fototassen vakkundig ingepakt en omdat fotografie inmiddels een beetje een 'uit de hand gelopen' hobby is geworden zitten die behoorlijk vol. We willen beiden fotograferen als we bij de beren staan dus dat betekend twee complete uitrustingen met grote lenzen. Het werd toch nog laat dat we gingen slapen maar we hoeven dan ook niet zo heel vroeg op.
Om tien uur kwamen de ouders van Sonja ons halen om ons naar Schiphol te brengen waar we dan ook op tijd aankwamen. We konden vrijwel direct inchecken. Vervolgens door de security check waar uiteraard de fototassen even apart werden genomen. Geen probleem natuurlijk. De vraag of we professionele fotografen waren is dan altijd wel leuk. Nee een 'uit de hand gelopen hobby'. Omdat we Economy Comfort vliegen bij Icelandair mogen we gebruik maken van de business lounge. Nou en dat is prettig. Lekker rustig en je kan van alles te drinken halen en zelf soep en broodjes. We houden het op een aantal koppen thee en een glas jus d'orange. In het vliegtuig krijgen we ook te eten dus dat komt dan wel.
Om één uur lopen we naar de gate waar het vliegtuig wel al klaar staat maar nog wel moet uitladen. Vooralsnog geen probleem want we hebben twee uur overstaptijd. Vijftien minuten later dan gepland rijden we weg van de gate. Als we aan het taxiën zijn stopt het vliegtuig plotseling. Er blijkt een technisch probleem te zijn wat circa 10 minuten gaat duren. Hmm dat is nooit fijn in een vliegtuig. Maar het knopje is snel vervangen en dan rijden we de startbaan op. Het is net niet helder boven Nederland maar kunnen wel goed kijken en uiteindelijk vliegen we langs de Noordzee kust naar het Noorden. We zitten lekker ruim want Economy Comfort is een business class stoel met een economy service. Of eigenlijk is het enige verschil dat we geen gratis champagne krijgen. Verder kunnen we van alles bestellen. Nou dat extra geld halen we er zo wel snel uit. Vier vluchten betekend telkens eten wat je dus niet op de luchthaven hoeft te doen. Terwijl we nu ook gebruik kunnen maken van de lounges op alle vliegvelden dus daar zouden we ook zo gratis kunnen eten. Het is een voorspoedige vlucht waarbij Martin een filmpje kijkt en Sonja wat leest en een puzzeltje oplost.
Om even over drie landen we op Keflavik Airport Ijsland. De bagage is doorgelabeld dus die hoeven we niet op te pikken. We lopen wat over het vliegveld en en passant 'hacken' we nog wat portals. Ja er is een nieuw GPS spel waar we 'redelijk' aan verslaafd zijn geworden de afgelopen maanden; Ingress. Net zoals Geocaching een wereldwijd spel gebaseerd op GPS coördinaten maar dan digitaal en je moet hier fysiek aanwezig zijn op de juiste plaats.
We lopen naar de lounge waar we wat te drinken nemen en rustig gaan zitten. Dan is het alweer tijd om naar de gate te lopen. Maar eerst door de paspoort controle want we gaan Europa uit. Dit gaat redelijk snel. Bij de gate is het erg druk want er staan ook nog allemaal passagiers voor een andere vlucht. Dan kunnen we doorlopen en om vijf uur zitten we in het vliegtuig. Het grappige van deze vlucht is dat we om 17:10 uur vertrekken maar om 16:40 uur aankomen dus eigenlijk een soort 'Back to the Future' of is het 'Back in History'. Dat komt omdat we nu door acht tijdzones heen vliegen. Het totale tijdverschil met Nederland is straks tien uur maar hier in IJsland hebben we er al twee te pakken.
We zitten weer lekker royaal. Alleen bij Sonja blijkt het videoschermpje het niet te doen en later blijkt het opklaptafeltje ook stuk te zijn. Nou ja, dan kan Sonja op rij 7 gaan zitten maar die stoelen zijn iets kleiner en de beenruimte zal dat ook wel zijn. Dus dat kan altijd nog als Sonja een filmpje wil kijken. Later blijken er daar helemaal geen schermpjes aanwezig te zijn. De tijd wordt doorgebracht met wat lezen en het schrijven van het eerste verslag voor de website. Daarom is dit ook zo'n lang verhaal geworden want de vlucht duurt zeven uur en je moet toch wat, ;-) We kijken de film Bears over het eerste levensjaar van twee jonge beertjes en de zorgen van hun moeder. We smullen van de beelden en hopen het over een paar dagen zelf in het echt te mogen zien.
Af en toe even naar buiten kijken om te zien of er al gaten in de bewolking vallen en ja hoor ergens boven Groenland zien we ijs, veel ijs. Het begint met een losse ijsberg maar al snel volgen er meer en zien we grote ijsstromen en gletsjers over het land. Een mooi gezicht. Dan is de bewolking weer dicht en valt er niets te zien. Dit duurt totdat we zo'n 500 km voor Anchorage zijn. Bij Fairbanks zien we weer af en toe land. En ja, hoor bij Denali N.P. kunnen we de bergen zien. Prachtige besneeuwde bergen en verschillende gletsjers lopen er tussendoor. Meer richting Anchorage lijkt het land wel vlak met veel rivierstromen. Vanuit de lucht zien we dat de zee één groot wad is. Dat klopt ook het getijdeverschil is hier megagroot. De foto's zijn niet echt van goede kwaliteit want ze zijn genomen met de telefoon maar ze geven wel een prima beeld.
Dan wordt de landing ingezet en inderdaad de tijd heeft stil gestaan en is zelfs teruggedraaid. Het is half vijf als we landen op Ted Stevens International Airport. Na de verschillende douane formaliteiten en het iets langer wachten bij de bagageband zijn we compleet en lopen naar buiten.
We besluiten het plaatselijke openbaar vervoer te nemen, met de toepasselijke naam; Peoplemover. Voor 4 dollar kunnen we downtown. Zover hoeven we niet maar via de googlemaps weten we waar we moeten uitstappen en dan is het nog 10 minuutjes lopen. Wel net zo lekker na de hele dag te hebben gezeten in het vliegtuig. De kamer is erg krap dus dat valt een beetje tegen. Nou ja, drie nachtjes en het is prachtig weer dus we zullen voornamelijk buiten te vinden zijn. We zetten de spullen op de kamer. Eerst denken we nog naar de supermarkt te gaan voor wat drinken maar we besluiten hier te blijven. Sonja tikt het verslag verder af.
{flike}