18 september 2016
We hebben heerlijk geslapen in de grot. De temperatuur is hier constant 24 graden zowel dag en nacht en ook gedurende het jaar. Na het ontbijt stappen we in de auto en rijden de 15 km naar Córdoba.
We parkeren, op advies van Amalia, de auto bij Calahorra Tower. In deze wijk is het vrij parkeren en al snel vinden we een plekje. Via de Romeinse brug lopen we de Guadalquivir rivier over en dan staan we al in de historische binnenstad.
Córdoba is de derde stad van Andalusië, dit was in de 10de eeuw wel anders, toen was het de één na grootste stad ter wereld. Córdoba was de hoofdstad van het middeleeuwse emiraat Córdoba. Uit die glorietijd zijn verschillende monumenten overgebleven waarvan de Mezquitta het beroemdst is.
De Mezquita gaan we dan ook als eerste bezoeken. De Mezquita is de kathedraal van Córdoba. Het opvallends aan de naam is dat Mezquita Spaans is voor moskee. Dit komt omdat het voordat het een kathedraal werd eerst een moskee was. Op deze plaats stond oorspronkelijk een kerkgebouw maar met de opkomst van de Mooren werd in 780 dit gebouw gesloopt en werd er door Abdel-Rahman een moskee gebouwd. Hiervoor werden de marmeren zuilen van Romeinse villa's uit de omgeving gebruikt. Deze waren echter te laag voor de moskee waardoor er boven de verbindingsboog een tweede boog kwam.
In 966 werd de moskee in grote verdubbeld. Dit is nog terug te zien in de vloer, de oorspronkelijke ruimte heeft wit marmer op de grond en de 'aanbouw' bruine tegels. In de gebedsruimte van de moskee bevonden zich oorspronkelijk 1200 van deze zuilen. De moskee was toen de grootste ter wereld en bood ruimte aan 20.000 moskeegangers.
In 1236 werd de moskee ingenomen door de Christelijken die op dat moment de overhand hadden in Córdoba. In de loop der eeuwen hebben er verschillende verbouwingen plaatsgevonden waardoor er zowel Moorse als Christelijke invloeden zichtbaar zijn in de Mesquita.
De grootste verandering vond plaats in 1523. Karel V gaf toch toestemming aan de bisschop van Córdoba om het geheel om te bouwen tot kathedraal. De architect Hermán Ruiz ontwierp toen een kathedraal in het hart van de moskee. Hiervoor moesten zo'n 400 zuilen worden verwijderd. Achteraf was de keizer erg boos zijn woorden waren 'U heeft iets gebouwd wat ieder ander zou kunnen maar U heeft iets verwoest wat uniek was in de wereld'. Het is dan ook heel raar middenin de moskee (een grote openruimte met al die zuilen en bogen) is een kathedraal te vinden. Zonder zijmuren. Vanuit de moskee kijk je dan ook zo de kathedraal in. Dat is wel heel apart.
In de kathedraal bevindt zich ook het koor hier zijn zo'n een 40 zitplaatsen zijn voor de 'hoge'-heren. Deze zijn allemaal in heel mooi houtsnijwerk uitgevoerd.
Hier zijn ook weer een tweeal kerkorgels. Deze zijn dit keer wel verschillend van elkaar. Eén orgel heeft boven elke uitblaasopening een gezicht. Deze gezichten verschillen ook allemaal van elkaar. Verder is elke orgelpijp rijkelijk versierd met vooral veel goud.
Het blijft heel bijzonder om het Christelijke geloof zo in de moskee te zien. Zo kijk je langs de Moorse zuilen zo naar Christus aan het Kruis.
Naast de moskee bevindt zich nog een grote patio en het geheel is omringd met een hoge muur. In deze muur bevindt zich ook de beltoren dit was vroeger de minaret. Deze is 40 m hoog.
Na het bezoek lopen we nog een rondje door de stad. We lopen langs verschillende pleinen en door de Joodse wijk. Bij de Bar Santos halen we een stuk Tortilla de Patatas. Deze krijgen we op een plastic bordje en net zoals vele andere mensen eten we dat buiten op straat op. De bar is erg klein er zouden misschien 10 personen binnen kunnen staan maar enorm populair. Je ziet dan ook heel veel mensen met zo'n tortilla buiten zitten/staan. Het is gezellig druk in de stad maar Martin heeft nog steeds geen koffie gehad dus op zoek naar een bar voor koffie. Bij Santos hadden ze helaas geen koffie. Maar ergens bij de hoge stadsmuur vinden we een gezellig tentje. Daar gaan we lekker onder een parasolletje zitten en genieten van een cappuccino en wat fris.
Het is inmiddels al weer vier uur 
dus we besluiten terug te gaan naar Cuevas del Pino. We komen even bij in onze grot waar we tot onze schrik een wel heel bijzondere bezoeker krijgen. Er komt zo een slang de trap af gekringeld. De slang is zo'n 15 cm lang en 8 mm in doorsnede. Oeps, daar zitten we niet op te wachten. Nadat we er eerst een foto van hebben gemaakt, werkt Martin hem heldhaftig naar buiten met een pollepel waar ie verdwijnt achter de plantenbakken.
We gaan even lekker een afkoelen in het zwembad. Maar voordat we een duik nemen haalt Sonja alle insekten die op het water drijven met een schepnet eruit. Zo wordt ook een mooie rode libelle van de verdrinkingsdood uit het zwembad gered. Het is een vuurlibelle (Crocothemis erythraea). Het beestje blijkt nog te leven, drijfnat zit het naast de zwembad rand. Helaas hebben we geen camera mee maar Martin zijn tovertelefoon legt het goed vast. De libelle weer terug gezet in het gras waar hij verder opdroogt en later weer weg vliegt.
's Avonds gaan we op aanraden van Amalia dineren bij Embalse de la Brena. Dit is een soort strandtent bovenaan bij een prachtig bergmeer. En hier moet je zijn voor de zonsondergang. We zitten heerlijk op het terras en zien de zon langzaam verdwijnen achter de Sierra Morena.
Op de terugweg naar huis proberen we nog de maansopkomst te fotograferen. Dit blijft een vak apart want we krijgen hem niet echt scherp.
{flike}