13 september 2016
Na de lange dag van gisteren vannacht toch wel goed geslapen. 's Ochtends ontbijten we met een banaan en een kopje thee. Straks maar even boodschappen doen maar we kunnen rustig aan doen. Je gelooft het namelijk niet maar het regent hier pijpestelen en de temperatuur is zo'n 15 graden gedaald. Het is nog maar 14 graden buiten. Gelukkig zitten we binnen en droog. We typen het webverslag en kijken wat in de folders die we gisteren hebben gehad.
Om tien uur rijden we naar de supermarkt voor brood en eten voor vanavond daarna weer even terug naar ons huisje. We hebben geen zin om in de regen te gaan wandelen dus we gaan nog even verder met dat typen. De buienrader zegt dat het om twee uur droog wordt dus daar vertrouwen we dan maar op. En niet onterrecht want de bewolking begint al te breken.
De foto spullen gepakt en ons ingesmeerd want als de zon schijnt is ie behoorlijk fel. We gaan naar Rio Odiel deze ligt zo'n 20 km ten Westen van Zalamea dus goed te doen.
De weg gaat over mooie heuvels met kurkeiken en eucalyptusbomen en dan zijn we al bij de rivier. Naast de brug is ruimte genoeg om de auto te parkeren. We wandelen stroomafwaarts, langs de rivier loopt een mooi pad en we lopen gelukkig soms onder de bomen want het zonnetje is behoorlijk aanwezig.
Langs deze rivier staan nog veel restanten van voormalige molens. We zijn er een aantal tegengekomen, ronde contouren en ergens lag nog een molensteen. Hier werd vroeger meel mee gemalen, wel raar dat er dan zo heel veel molens langs deze rivier waren vroeger.
Maar wat ons meer trekt is de rivier in tegenstelling tot de Rio Tinto die rood is, heeft deze voor voornamelijk gele afzettig gezorgd. We gaan dan ook al snel van het pad af naar de rivieroever en staan zo een uurtje te fotograferen.
In de rivier zien we lange slierten met algen en uiteraard verkleurde keien. Ook zien we witte zoutkristalen op keien dit proberen we uiteraard allemaal zo goed mogelijk vast te leggen. We lopen weer even verder en dan zijn we op een plek waar maar liefst 3 molens vlak bij elkaar staan. Ook hier lopen we weer even rond en dan hebben we het wel gezien.
We lopen hetzelfde pad weer terug naar de auto. Het is toch wel erg warm in het zonnetje. Bij de auto eten we een broodje en drinken wat. Zo dat is lekker.
We rijden terug naar Zalamea en door naar Minas de Riotinto daar gaan we kijken of we iets van de mijnbouw kunnen zien. Vlak voor Nerva gaan we de bush in richting de mijn. Onderweg komen we langs de bron van de Rio Tinto die hier al rood gekleurd is. Aan het eind van de weg kunnen we nog doorlopen naar het 'Mirrador de Pena de Hiera'. Onderweg wel leuk uitzicht op oude mijnbouw maar het prachtige uitzicht wat beloofd is valt behoorlijk tegen en toch echt op de juiste plek gestaan. Op de terugweg nog wel leuke gekleurde plassen water gefotografeerd maar daar bleef het dan ook bij. Er staat wel nog een oude mijntoren en tegen het avondlicht is dat toch wel mooi.
Vlakbij Nerva staat in een afgraving ook zo'n oude mijntoren op een heuvel daar gaan we heen want als het goed is gaat de zon daar achter onder en dat zou nog wel eens een leuk silhouet kunnen opleveren. Helaas. alles gebeurd maar niet op de juiste plaats achter de mijntoren blijft de lucht helder dus geen mooi gekleurde wolken dus maar terug naar ons appartement gereden waar we de website even bijwerken voor de eerste dag en dan gaan slapen.
{flike}