Dinsdag 26 februari 2013
Vanochtend is het zonnig dus we ontbijten buiten in het zonnetje op ons eigen terras. Sonja maakt nog een rondje door de boomgaard en komt naast de vele sinaasappelbomen ook nog een aantal andere bomen tegen. In een hangen er citroenen en in een ander mandarijnen. Een lekkere grote mandarijn geplukt maar helaas die zijn niet lekker meer helemaal ingedroogd. Dat is ook zonde. Gelukkig zijn de sinaasappels wel lekker want gisteren is onze fruitschaal weer helemaal aangevuld dus de vitamientje vliegen naar binnen.
Om een uur of elf stappen we in de auto en gaan naar het Zuiden. Onderweg belanden we nog in een dikke mist maar een stuk Zuidelijker knapthet weer lekker op. Eerst gaan van naar de vulkaan San Antonio waar je helemaal bovenaan de rand kan staan. Dit is inmiddels wel gecommercialiseerd 
want je betaald een entree van 5 EURO per persoon en het visitorcentre stelt niet echt veel voor. Geeft niet zo wordt de economie van Spanje ook weer gespekt. De wandeling naar de rand van de vulkaan is niet erg lang en al snel staan we boven. We hebben hier een prachtig uitzicht over de Zuidkant van het eiland. En zien de lavastromen van de Vulkaan de Tenegua die in 1971 voor de laatste uitbarsting op La Palma heeft gezorgd.
We lopen weer terug naar de auto en gaan naar het restaurantje La Era. Echt een aanrader als je hier ooit nog eens rondrijdt. Martin gaat weer voor de steack garlic en Sonja gaat voor de fishfilet. Als toetje nemen we een tiramisu. Het is weer heerlijk.
Dan rijden we naar het alleruiterste van het eiland het Zuidpuntje. Daar bevinden zich de Salinas de Fuencaliente. Via een slingerweg komen we aan bij de twee vuurtorens. Naast de oude is 30 jaar terug een nieuwe moderne vuurtoren gebouwd. De oude is wonderwel blijven staan want bij de uitbarsting van de vulkaan Tenegua zijn de lavastromen om de vulkaan heen de zee ingelopen. De vuurtoren was toen ook een aantal dagen van de bewoonde wereld afgesloten. Een drietal mannetjes zijn toen met een roeibootje de zee op gegaan en naar de vuurtoren gevaren om te kijk of de vuurtoren zijn werk nog deed en ja hoor hij stond nog fier overeind.
We maken een wandeling over de Salinas. Ze hebben een aantal informatie panelen geplaatst zodat je ook de werking van de Salinas snapt. Salinas zijn zoutpannen. Er zijn hier grote baden gemaakt waarin een klein laagje zeewater wordt opgepompt. Via een een klein buizen systeem zakt het water steeds lager en door verdamping blijft er uiteindelijk zee zout over. Er wordt hier jaarlijk 600 ton zout gewonnen en alles gebeurd handmatig. We hebben een potje gekocht en het smaakt goed, alleen de korrels zijn iets groter dan normaal keukenzout. In de zoutpannen lopen kleine vogeltjes rond dit continu in het zoute water pikken, als die geen hoge bloeddruk heeft dan weet ik het ook niet.
De zee beukt hier behoorlijk op de zwarte kliffen wat uiteraard een pracht gezicht is.
We gaan weer naar huis via de andere kant. In het Zuidwesten staan voornamelijk bananenplantages en heel veel druiven. We willen een flesje hiervandaan mee dus we bezoeken een bodega. We komen bij een wijnboer die hier al jaren een familiebedrijf heeft en uiteraard moet er weer geproeft worden. Niet te veel want we zijn nog niet thuis.
Daarna rijden we weer verder. Een stukje naar het Noorden komen we weer in de wolken terrecht dus of deze hier nou de hele dag hebben gehangen, geen idee. Via de supermarkt voor wat fruit komen we weer in onze villa. Het diner bestaat weer uit ons favoriete avondeten tijdens vakantie. Yoghurt met fruit. Daarna lekker een bakkie thee en een boekje gelezen.