Zaterdag 23 februari 2013
Sonja is al op tijd uit de veren. Niet echt lekker geslapen want elk uur wel twee keer wakker geworden dus om zeven uur is het wel genoeg en ga ik naar beneden. Tablet mee zodat die op de lader kan en ook de laptop zodat het eerste verslag geschreven kan worden. We hebben helaas geen WiFi hier dus we hopen dat nog ergens te kunnen vinden zodat we het ook 'real-time' kunnen uploaden. Met een koppie thee en een verse sinaasappelsap komt het eerste verslag tot stand en ondertussen wordt het ook weer licht. Het is best wel bewolkt dus van een mooie zonsopkomst is geen sprake. We kijken hier uit over de kust en zouden de zon moeten zien opkomen boven zee. Deed deze ook vandaag maar er zaten een paar wolkjes voor. Om negen uur wordt ook Martin wakker en gaat de dag beginnen. Lekker rustig ontbijten met een crackertje met kaas en natuurlijk een kopje thee. We trekken evengoed de korte broeken aan want we zijn immers op vakantie.
Om een uur of tien stappen we in de auto. Onderweg goed kijken of we een bakkertje zien want een vers broodje 's ochtends is ook wel lekker. Maar helaas in geen velden of wegen een bakker te herkennen. Morgen maar eens de andere kant op rijden.
We gaan vandaag naar het Zuiden. Uiteraard zullen we proberen wat caches te vinden want dat blijft toch onze 'vakantie-hobby'. Helaas wil de zon niet echt door de wolken komen en blijft het bewolkt. Via een lang (half uur rijden) hobbelig bospad klimmen we met de auto naar bovven en komen we aan bij een Refuge. Hier kunnen wandelaars van de lange meerdaagse wandelpaden overnachten. Een hutje, toilet en veel picknicktafels. Nu is er niemand te zien behalve een opzichter. Af en toe sta je midden in de wolken want die komen hier af en aan. De bomen zien er grillig uit en wat blijkt als Sonja denkt deze steile heuvel loop ik af van boom tot boom. De schors is zwart van het roet, dat betekent zwarte handen. Dus maar niet meer aanzitten. Wel grappig hoe ook hier de natuur zich hersteld. De bomen (Pines, pijnbomen) krijgen overal weer jonge groene sprietjes. Na een flinke klim en dito afdaling komen we bij een prachtige cache want ook hier op La Palma liggen ze weer verstopt. We noteren onze naam en ruilen een Travelbug. Dan lopen we weer terug naar de auto, eerst een behoorlijke klim en dan een steile afdaling. Ja dit is een erg steil eiland dat is wel duidelijk.
Omdat we vanochtend ontbeten hebben met een crackertjes hebben we wel trek. Eerst denken we nog we gaan voor een broodje maar dan bedenken we (het is half een) we kunnen ook gaan lunchen. Want omdat er in de buurt van de Villa niet echt restaurantjes zijn is het handiger om uitgebreidt te gaan lunchen en dan 's avonds wat makkelijker te eten.
We vinden een restaurantje en er staat wat lekkers op het menu. We gaan voor een kippesoep vooraf en een overheerlijke steak. Nou en dat was het echt heerlijk. Het bleek ook wel dat het een goed restaurantje was want een half uur later zat het helemaal vol. Gelukkig waren wij op tijd.
We rijden verder naar het Zuiden waar ook verschillende vulkanen staan. We besluiten te gaan wandelen naar de Volcan Teneguia deze is in 1971 voor het laatst uitgebarsten en de grote lava stroom heeft voor een heleboel nieuw land gezorgd. En dat lava vruchtbaar is weten we, maar hier zien we het ook. Er groeien hier een heleboel druiven en er staan behoorlijk wat bananenplantages. We lopen verder door de lava velden en beklimmen de Volcan Teneguia. Je ziet hier dat de lava allerlei verschillende kleuren heeft, zwart/grijs/bruin/rood/oranje en geel echt prachtig. Dit zie je terug in de losse lava kiezels maar ook in de lagen van de berg.
Via een steile klim komen we op de richel aan de bovenkant van de vulkaan. En het waait hier behoorlijk. Je moet goed aan de windkant blijven lopen want aan beide kanten gaat het steil naar beneden. We lopen tot het uiterste punt waar we een prachtig uitzicht hebben op de Salinas op de Zuidpunt en de vulkaan San Antonio die even Noordelijker ligt. Het grappige is (of eigenlijk niet) dat de Salinas met vuurtoren en het kustplaatsje aan de Westkust in het zonnetje liggen en dat wij nog steeds in de schaduw van de wolken lopen.
We wandelen weer terug naar de auto om een stukje verderop weer een wandeling te maken. Inmiddels is het al half vijf dus we besluiten maar terug te gaan naar onze villa. Na een tussenstop in een supermarktje voor wat yoghurt komen we om zes uur weer thuis aan.
Eerst lekker wat drinken en daarna een verfrissende douche. De lange broek weer aan want als je stilzit ook al is dat binnen is het toch wat fris. 's Avonds probeert Martin de openhaard nog aan te steken maar verder dan het verbranden van een tweetal denneappels komt hij niet. Sonja heeft het nog steeds koud dus om tien uur naar bed. Nog even lezen en lekker slapen.