Woensdag 14 maart 2012
Vandaag heerlijk uitgeslapen en lekker rustig ontbeten, wat is het leven toch goed als je vakantie hebt. Vanmorgenvroeg was het eerst nog wat bewolkt dus we hadden een vestje aan maar de wolken zijn alweer verdwenen en de temperatuur stijgt weer evenredig, heerlijk. Wat gaan we doen vandaag? We kunnen natuurlijk de hele dag op ons bedje bij ons eigen zwembad gaan liggen met een boekje maar dat kunnen we Sonja niet aan doen: die houdt dat toch niet vol.
We gaan naar de Jardin de Cactus een stukje rijden naar het Noorden. Inmiddels weten we de weg al aardig op dit eiland dus in een keer er op af. De tuin is ontworpen als een amfitheater door Cesar Manrique die met zijn kunstenaars blik een behoorlijke inbreng heeft gehad op dit eiland. De tuin staat vol met allerlei soorten catussen, ja wat anders? Een goed moment om te spelen met onze nieuwe macrolens. Cactussen staan stil en hebben ook bloemetjes, nog niet zoveel want het is nu ook nog wintertijd. Omdat we zo gedetailleerd kijken naar die cactussen zien we plots een vlieg vastzitten tussen de stekel
s van een cactus. Dat wordt dus ons foto-object. Hij leeft nog wel want met de macro lens haal je hem levensgroot dichtbij en zie je hem verlekkerd in zijn voorpoten wrijven. Het is nog niet zo gemakkelijk om de camera helemaal stil te houden. Met macrofotografie stel je het beste scherp door je camera een paar milimeter naar voren of achteren te bewegen en dat werkt dus niet op een gewoon statief. Op het LCD-schermpje lijken er wel een paar gelukte fotos tussen te zitten. Maar of ze echt vlijmscherp zijn zullen we thuis pas zien op de PC. De vlieg heeft er inmiddels ook genoeg van en heeft zich losgewerkt uit de stekels en vliegt de wijde wereld weer in. Wij lopen ook weer verder om ons toe te leggen op een volgend bloempje.
Het is best wel warm dus na twee uur hebben we het ook wel weer gehad. We rijden naar Costa Teguise waar we bij een tapasbar, hoe kan het ook anders, tapas bestellen. We lopen nog een stukje langs het strand maar het lijkt hier allemaal vergane glorie en een echte boulevard is er ook niet dus we gaan maar weer terug naar de auto. Onderweg halen we in de supermarkt ons favoriete avondeten na een uitgebreide lunch: vers fruit en yoghurt.
Om vier uur zijn we weer terug bij onze villa waar we buiten op het terras ons boek uitlezen en een puzzeltje maken. Als de zon onder is wordt het snel kouder dus naar binnen.
{jcomments on}