Vannacht heerlijk geslapen, was ook wel nodig na die lange dag van gisteren. Vanochtend gingen de ogen pas om 9 uur open. Meteen naar buiten kijken wat het weer is. Nou dat hebben we niet kunnen zien, we zitten midden in de wolken en het zicht is dus niets. We staan rustig op en gaan ontbijten.
Het ontbijt is in buffetvorm met echt heel veel keus. We nemen dan ook rustig de tijd en genieten van al het lekkers. Een lekker bakje koffie, thee, een warm broodje, croissantje met jam, jus d'orange en vers fruit toe. Nou wij kunnen er voorlopig wel tegenaan.
Om 11 uur stappen we in de auto en rijden richting het Noorde
n. Al snel staat er weer zo'n geokistje op de GPS dus die moeten we even opzoeken. We parkeren de auto en lopen op aanwijzing van de GPS zo de berg op tussen de bomen door. Dat is het hele grote voordeel van de GPS je kan overal gaan lopen want zolang deze het doet vindt je altijd de weg weer terug. Het miezert nu een beetje maar het kan ook gewoon zijn omdat we nog steeds in de de bewolking lopen. Na een kilometertje klimmen gaan we zoeken en vinden we de cache. Dus weer een geslaagde actie. Aan de bomen hangen hier overal mossen het ziet er echt mooi uit en dan horen de mist en miezer er ook gewoon bij.
We rijden verder naar het plaatsje Teror waar een grote markt is. Het is een mooi plaatsje met nog vele oude woningen (16e eeuw). Wat opvalt is dat hier veel gebouwen zijn met een prachtig balkon van houtsnijwerk. Ook nemen we even een kijkje in de grote basiliek Nuestra Senora del Pino. Het altaar is echt overvloedig versierd met heel veel bladgoud.
Via vele slingerweggetjes dalen we verder af naar Las Palmas. Het is duidelijk dat de bewolking alleen boven de bergen hangt want de zon komt steeds meer te voorschijn. Las Palmas is echt een grote stad met heel veel kleine straatjes. We rijden wat rond maar zien niet veel. Overal is het kriebel krabbel met in elke straat auto's geparkeerd zodat de kleine straatjes nog smaller worden. Een parkeerplek kunnen we ook niet vinden dus bij het strad van Canteras koopt Sonja snel twee Italiaanse ijsjes en we rijden weer verder. Snel weer de rust in van de bergen.
Via een mooie weg rijden we naar Arucas. Hier staat de prachtige neogotische parochiekerk San Juan. Hij is rijkelijk versierd met prachtig beeldhouwerk. Helaas kunnen we niet naar binnen of we moeten een uurtje wachten maar daar hebben we geen zin in. Dus we rijden weer verder naar het plaatsje Firgas. Dit plaatsje is bekend om zijn productie van mineraalwater. Boven Firgas in de bergen is een bron en dagelijks worden daaruit 200.000 flessen mineraalwater gebotteld.
Maar wat eigenlijk het allermooiste is in Firgas en zeker een bezoek waard als je op Gran Canaria bent, is de Paseo de Gran Canaria. Hier staan keramieken bankjes waarvan de rugleuning een voorstelling heeft uit een dorp op GC, daarboven hangen de wapenschilden van de verschillende dorpen en verder de plateaus met daarop alle eilanden van de Canarische Archipel uitgebeeld. Elk eiland is met steen in reliëf gebeeldhouwd en met keramieke tegeltjes een schilderij van een typisch landschapbeeld van het betreffende eiland. De plateaus zijn ruim 2 bij 3 meter. Het is werkelijk een prachtig straatje de Paseo de Gran Canaria.
We rijden weer verder met het doel om ergens onderweg te eten. In het hotel kunnen we pas om acht uur aan het diner en dat vinden wij Hollanders eigenlijk veel te laat. En omdat we de lunch hebben overgeslagen hebben we eigenlijk ook wel trek. We rijden steeds meer de bergen in en rijden dan door het plaatsje Fontanellas. We zien hier een drietal toeristenbussen staan dus er zullen wel goede restaurantjes zitten en de bussen zitten alweer vol dus die zijn uitgegeten. We parkeren de auto en stappen bij een restaurantje naar binnen. Er zit helemaal niemand te eten maar de kaart ziet er goed uit. En een bijkomend voordeel is dat de ATP tennisfinale wordt uitgezonden dus af en toe kunnen we even gluren. Het diner bestaat dit keer uit kippensoep met een overheerlijke steak met salade. Het is wel grappig want de bediening praat geen woord over de grens dus we proberen onze 10 woorden Spaans uit en ja hoor het lukt.
Het is al donker als we onze weg vervolgen richting Tejeda. Gelukkig kunnen we op de GPS goed zien waar de weg heen gaat want lantaarnpalen staan er niet hier in de bergen. Ook rijden we hier weer midden in de wolken. Sonja zegt dus steeds haarspeldbocht, bocht naar rechts of links en Martin manoevreert de auto veilig door de bergen. Om half acht zijn we weer terug in onze parador en zien we dat Federer heeft gewonnen. 's Avonds de caches loggen en de website bijwerken. Het waait weer behoorlijk dus de wolken vliegen weer tegen de ramen op. Gelukkig kunnen de gordijnen dicht en de airco kan ook verwarmen.