4 juni 2014
Vanmorgen op het eerste moment om 08:30 uur ontbijten, want we willen een beetje op tijd bij de Valle dei Templi zijn. Heerlijk ontbijtje hier met allerlei zelfgebakken taarten, maar we kunnen ons best inhouden. Het croissantje met home made pistache pasta (soort nutella maar dan anders) is wel erg lekker...
We vertrekken met de auto naar de parkeerplaats aan het einde van de vallei van de tempels. Alle foto apparatuur op de rug en hoppa aan de wandel. Het is nu nog niet zo heet tenminste. We beginnen bij de tempel van Hera (Juno). Deze staat nog met alleen zuilen aan een lange zijde, de rest is met aardbevingen omgevallen en niet meer rechtop gezet. Het gebouw staat perfect gericht naar het oosten en stamt uit 450 voor Christus. Nou, dat is oud! Hier gaan we ons te buiten aan het fotograferen van alle mogelijke hoekjes maar na een half uurtje hebben we deze wel gezien.
Met de eerste busladingen lopen we mee naar de tempel van Concordia. Deze ziet er zo mooi uit dat wordt beweerd dat deze mooier is dan in heel Griekenland te vinden is. Nou, dat willen we best geloven want hij is echt mooi en deze stamt uit 430 voor Christus. Aan beide zijden volledige zuilenrijen van 13 zuilen en aan voor en achterzijde allebei 6, met elke kolom 6,75 meter hoog. Deze tempel is zo goed bewaard gebleven omdat in latere tijden (rond 600 na Chr.) de tempel als kerk in gebruik is genomen. 
Terwijl we hier komen aanlopen is een regiment van Carabinieri aan het oefenen met marcheren. Het is een zooitje en de officieren zijn ook niet tevreden. Met automatische wapens gewapend en de officieren in vol ornaat met zwaarden mogen ze heen en weer marcheren langs een paar touwtjes die op de grond gespannen staan. Nou, die hebben nog wel even studie nodig..... Een eenzame trompetter staat er zielig bij en Sonja krijgt hem zo ver dat hij zelfs even een paar noten gaat blazen. Lachen! Het voordeel is dat deze exercitie veel mensen afleidt van de monumentale tempel, dus we kunnen rustig fotograferen zonder mensen die in de weg staan.
Het kunstwerk dat voor de tempel ligt, verbeeldt vast iets, maar we hebben niet kunnen ontdekken wat. Het heeft vleugels en is neergestort, dus misschien Ikarus? Enfin, het biedt wel leuke mogelijkheden voor foto's en de dames van de busreizen moeten allemaal om de beurt bij zijn mannelijke onderdelen gefotografeerd worden... lachen hoor.
Nadat we hier bij deze tempel een tijdje rondgestruind hebben lopen we de geplaveide weg af en komen nog langs oude rotsgraven. Catacomben (afgesloten) en rechte gaten in de rots. Best indrukwekkend als je bedenkt hoe oud dit allemaal is.
De laatste tempel op het niet openbare deel is de tempel van Herakles (Hercules). Hier is met hulp van een britse legerkapitein Alexander Hardcastle rond 1920 veel restauratiewerk verricht. Hierdoor staan inmiddels weer 8 zuilen en krijg je daardoor een goed beeld van de omvang wat het geweest moet zijn.
We krijgen bij de uitgang een foldertje van een pizzeria in handen gedrukt (nee, dank je, maar dan toch) en drinken even een duur flesje ijsthee bij de enige bar en lopen vervolgens het openbare deel van de archeologische site op.
Hier heeft vroeger de grootste tempel van het gebied gestaan, de tempel van Olympische Zeus. Deze tempel moet 113 meter lang en 56 meter breed zijn geweest. Volgens de geleerden ongeveer even groot als een voetbalveld. Naast zuilen, werd deze tempel opgeluisterd door beelden van Atlas die het dak droegen. Hier ligt nog een paar exemplaren van op de grond.
Verder is er in dit gebied niet veel opgebouwd, maar is er wel goed het omvangrijke grondplan te zien van het terrein. Aan het einde van het terrein staat nog een heel klein stukje van de tempel van Dioscuri (Castor en Pollux). In 1863 is dit zichtbaar geworden na het verwijderen van heel veel troep en grond van dit gebied. Toch wel een leuk stukje oudheid. We twijfelen of we de tuinen van Kolymbetra nog gaan bezoeken. We zijn eigenlijk wel een beetje gaar inmiddels maar ja, de tuinen schijnen wel erg mooi te zijn volgens de B&B eigenaresse. We lopen dus wel even naar beneden, maar dan blijkt dat je hier ook weer een kaartje moet kopen en dat is net de druppel waardoor we over de emmerrand vallen... We besluiten terug naar de auto te gaan en even te vragen of we met het kaartje later weer naar binnen mogen (avondlicht foto's...). Dat blijkt te kunnen dus we rijden weg en gaan heel toeristisch maar naar de pizzeria La Trazzera van het foldertje. Het werkt dus wel .... :)
De pizzeria blijkt vlak bij de B&B te liggen en aldaar eten we echt een heerlijke pizza. We zijn ook best aan iets toe na 4,5 uur in de hitte te lopen. We eten rustig onze pizza en gaan vervolgens naar het zwembad in de B&B.... lekker effe bijkomen.
Rond een uur of zes vertrekken we weer naar de vallei van de tempels, want het zonlicht begint hier al mooi te kleuren en je mag tot zeven uur in het park blijven. Dat blijkt overigens ook best langer te mogen....maar officieel niet :) . We lopen naar de tempel van Concordia en maken daar nog wat foto's bij avondlicht en lopen dan terug naar de tempel van Herakles. Daar maken we nog wel wat foto's maar we hebben het eigenlijk wel gezien nu.
We besluiten de Siciliaanse specialiteit van een broodje ijs te gaan halen in het winkelcentrum om de hoek bij de B&B. Een broodje (soort kadetje van duivekaterdeeg) met daarin grote scheppen met heerlijk italiaans ijs.... jammie!Dat was een goed besluit van de dag en we gaan terug naar de B&B.
{flike}