Kirkubaejarklaustur – Svartifoss – gletsjermeren – Hofn
- Details
24 juni 2010 Kirkubaejarklaustur – Svartifoss – gletsjermeren – Hofn
Vanochtend ging de wekker om zeven uur zodat we om half negen weer op rit waren. Van het mooie weer waar we gisterenavond mee zijn geeindigd is helaas weinig meer over. Het is zwaar bewolkt en af en toe regent het ook. Maar ja, dat weet je als je op IJsland bent.
Onderweg stoppen we bij Nupsstadur, hier staat een piepklein (5-2 meter) kerkje verstopt onder allemaal grasplaggen. Ook staan er hier nog een aantal van dat soort schuurtjes. Het ziet er prachtig uit, in het kerkje staat zelfs nog een oud harmonium.
Vervolgens komen we aan in Skaftafell, dit is een nationaal park aan de zuidoost kant van de grote gletsjer. We zetten de auto neer en in een uur klimmen we naar de beroemde waterval de Svartifoss. Het pad is soms behoorlijk steil maar al snel zien we een glimp van de waterval. Als we aan de onderkant van de waterval zijn, zijn we gelukkig nog maar met zijn tweeen en kunnen we mooie plaatjes schieten. We lopen weer terug naar de parkeerplaats waar we nog even snel een geocache oppikken. We laten Mini-Otto hier achter, hij heeft nu genoeg paarden gezien en dan maar weer kijken waar een volgende hem heen brengt.
We vervolgen onze weg over de ring 1 en al snel nemen we de eerste afslag want net op tijd las Sonja nog in een boekje dat je daar heel dichtbij een uitloper van de Vatnajokullgletsjer kon komen. En inderdaad voor het zicht kunnen we het ijs van de Svinafellsjokull bijna aanraken maar dan toch weer niet. Het is jammer dat het zo regent een klein zonnetje had het nog mooier gemaakt. Maar ook nu kunnen we goed ijs zien in de mooie kleuren blauw en wit. Maar ook veel zwart van de morene aan de onderkant en zijkant van de gletsjer.
Dan rijden we aan de Zuidkant van de Vatnajokullgletsjer, waar verschillende mooie meren zijn aan de onderkant van gletsjertongen. Allereerst komen we min of meer toevallig bij de onderkant van de Fjallsjokull. Dat is echt een prachtig gezicht de onderkant van de gletsjertong en dan een meer met smeltwater en daarin drijven dan weer verschillende ijsbergen in allerlei grootte, vormen en maten. We staan hier met zijn tweeen en kijken onze ogen uit, we kunnen zelfs tot aan het water lopen dus je hebt echt het gevoel dat je de ijsbergen kan aanraken. Af en toe breekt er met veel gekraak een groot stuk van de gletsjer af wat dan met een plons in het water valt. Weer een ijsberg geboren en zo gaat dat maar door. Wij moeten ook weer verder want je kan hier wel uren blijven staan kijken maar helaas hebben we maar twee weken voor dit prachtige IJsland. We kijken nog vanaf een ander uitzichtpunt op hetzelfde meer en rijden dan verder naar het beroemde Jokulsarlon.
Eerst stoppen we langs de weg waar we meerdere autos zien staan en klimmen over een heuvel. Dan weet je niet wat je ziet. Een meer onderaan een gletsjer wat helemaal barstensvol ligt met ijsbergen ongelooflijk, je weet niet wat je ziet. We stappen weer in de auto want inmiddels is het behoorlijk gaan regenen. Dan zijn we bij de brug bij het Jokulsarlonmeer we stappen uit maar het hoost zo gigantisch dat we weer teruggaan om een regenpak aan te trekken.
Maar Sonja heeft een beter idee een koppie soep is ook zo gemaakt en dan warmen we gelijk weer een beetje door. Tegen de tijd dat de soep op is, is ook het regenen gestopt dus gaan we gewapend met een plu naar het meer. Al snel zien we een zeehond rondzwemmen tussen de ijsschotsen/bergen, een koddig gezicht. Dan lopen we nog even naar het strand want tussen het meer en de zee zit maar een riviertje van 700 meter dus de ijsbergen drijven hier als ze klein genoeg zijn zo onder de brug door naar zee. Dat is ook mooi want het strand is hier zwart en dan een woeste zee met in de branding van die blauwwitte ijsbergen en op het strand liggen allemaal kleine brokken ijs. Al met al lopen we een kleine twee uur rond bij dit meer. Je blijft maar kijken zo indrukwekkend is het allemaal.
Maar ook hieraan komt een einde en we stappen weer in de auto op weg naar Hofn waar we op de camping zelf nasi maken, lekker eten en tegelijk naar de tweede helft van Nederland-Kameroen kijken van het WK voetbal en dan is het alweer snel tijd om te gaan slapen.
Kirkubaejarklaustur – Laki
- Details
23 juni 2010 Retourtje Kirkubaejarklaustur – Laki
Vandaag gaan we het binnenland in, naar Laki. Op deze berg, eigenlijk een vulkaan, sta je in het midden van een hele rij van vulkanen. Een zogenaamde spleeteruptie, hier zie 120 vulkanen op een rij. We rijden een stukje terug op de ring 1 en slaan dan het binnenland in via de F206, deze zal ons helemaal bij Laki brengen. Aan het begin van de weg ligt nog een cache verstopt maar volgens de coördinaten moeten we dan naar een parkeerterrein midden in de natuur, we kijken wel weer op de terugweg.
De weg wordt steeds slechter en na 15 kilometer komen we een tweetal Fransen tegen midden op de weg met ja hoor, een lekke band. Het probleem is dat de reserveband niet echt makkelijk loslaat en zij vragen onze hulp met het lezen van de gebruikshandleiding van de auto. Ook wij komen er niet echt uit. Maar daar komt nog meer hulp van vier Hollanders. Gelukkig kent eentje het systeem en weet dat je de staaf waarmee je de stalen draad losdraait moet omdraaien. De reserveband komt tevoorschijn en er kan gewisseld worden. De Hollanders vertellen dat ze op de terugweg zijn omdat ze het niet verder aandurfden naar Laki. Een rivierdoorwading, maar ook een steeds slechter wordende weg. Wij gaan dit zelf wel even bekijken en rijden vrolijk verder.
Inderdaad wordt vooral op plekken waar je een heuvel op of af rijdt de weg erg slecht, met veel losliggende keien en rotsen. De rivier doorwading valt ook reuze mee dus geen paniek we rijden rustig verder. Dan komen we bij toch wel een erg brede rivier aan en kunnen niet echt goed beoordelen waar deze nu het minst diep is. Geen probleem; schoenen, sokken en broek uit en Sonja loopt op haar slippertjes door het ijskoude water. Aan de linkerkant blijkt het het minst diep te zijn. Dus Martin kan er achteraan met de auto. Gauw weer terug in de auto want het water is toch wel erg koud. Afdrogen, alles weer aan en de kachel op 30 graden, dan is Sonja zo weer warm. Het is trouwens nog steeds bewolkt dus we hopen dat we in het binnenland wel wat kunnen zien anders is de hele missie voor niets.
Maar dan uiteindelijk na 50 kilometer hobbelen en schommelen zijn we bij de Laki. Nu is het nog een uur klimmen om bovenop de berg te komen en dan ….. ja hoor, een prachtig uitzicht. Allemaal vulkanen op een rij met achteraan een uitloper van de grote Vatnajokull gletsjer. Echt een prachtig gezicht met rondom alleen maar schitterend uitzicht. Dan lopen we weer terug de berg af naar de auto, eten en drinken we wat en gaan we weer terug naar de bewoonde wereld. Dit gaat een stuk sneller omdat Martin nu ook een stuk makkelijker rijdt met de 4x4 en omdat we weten dat er geen onmogelijke stukken zijn. We zien nu ook een bordje naar een waterval staan waar we natuurlijk ook even een kijkje nemen. Het is de prachtige Fagrifoss die een behoorlijk eind naar beneden stort in een kloof.
Ook besluiten we nog even voor de geocache te gaan. Deze ligt namelijk ook in een prachtige kloof als we de verschillende logs moeten geloven. We stoppen gewoon langs de weg en lopen door het weiland naar het coordinaat. En dan staan we boven de prachtige Fjadrargljufur kloof.
Het is hier echt prachtig. Voor de cache moeten we op de juiste plek een foto maken en een aantal vragen beantwoorden. Nou dat lukt ons, dus ook weer oke. Omdat het al zes uur is geweest besluiten we op dezelfde camping te gaan staan als vannacht.
Na het eten gaan we lopend naar Kirkjugolf. Dit heet zo omdat men vroeger (toen het ontdekt was) dacht dat het de vloer van een kerk was. Maar later bleken het de bovenkanten te zijn van allemaal basaltkolommen. Het was echt een bijzonder gezicht. Zo maar midden in het landschap. Trouwens de lucht is weer helemaal opengetrokken zodat we af en toe lekker in de zon lopen. We gaan op de terugweg naar het benzinestation N1 waar we een ijsje halen en even kunnen internetten.
Landmannalaugar naar Kirkubaejarklaustur
- Details
22 juni 2010 Landmannalaugar - Zuidkust - Kirkubaejarklaustur
Vanochtend om half acht rustig opgestaan. Het is zwaarbewolkt maar gelukkig wel droog. We ontbijten rustig in ons campertje en nadat we alles weer zo'n beetje op de juiste plek hebben neergelegd vertrekken we om negen uur. Weer terug door de twee rivieren wat nu al een stuk vertrouwder gaat en op naar het Noorden waar we afslaan naar het Westen op de F225. We rijden door een echt maanlandschap eerst hebben we nog zicht op de groene bergen van Landmannalaugar maar al snel is het alleen maar zwart van het lava. De weg is op zich prima met een 4WD. Af en toe mulle lava en dan weer een aangestampte keien weg. We rijden nu door de lavavelden van de grote Hekla vulkaan, waarvan men nu ook denkt dat die gaat ontploffen nadat afgelopen maart de Eyjafjallajokull was gegaan. Maar wij komen er heelhuids langs.
Al gauw slaan we linksaf op de 26 nog steeds een gravelroad maar dit is alweer een bredere weg. En dan wordt het weer asfalt dus dat rijdt een stuk prettiger. Het zal vanavond wel weer vegen worden in de camper. De achterdeur sluit niet helemaal luchtdicht af dus het hele kleine lavazand vliegt er zo doorheen. Dus dat betekent eerst vegen en poetsen voordat je naar binnengaat omdat je anders helemaal zwart wordt. Al gauw komen we weer op de ringweg 1 en gooien daar de tank weer vol.
We steken de rivier Markarfljot over die in maart doorgebroken was en gaan naar de Seljalandsfoss. Daar worden verwelkomt door een hele groep IJslandse paarden die op trektocht zijn. Dit levert prachtige plaatjes op met de waterval op de achtergrond. Ook de NL meegenomen travelbug 'Mini-Otto' wordt vereeuwigt op de rug van de merrie Valla brunca. Daar zal de eigenaar blij mee zijn en wij kunnen Mini-Otto met een gerust hart achterlaten hier in IJsland in een cache, opdracht vervuld. We trekken onze regenpakken aan en lopen naar de waterval. De wind zorgt voor heel veel sproei dus we worden lekker nat maar we hebben gelukkig onze mooie pakken aan. We lopen een rondje achter de waterval langs.
Dan rijden we verder naar de volgende waterval de Skogafoss. Dit is een waterval die 60 meter hoog is en recht naar beneden plenst. Eerst maken we even een broodje klaar en drinken wat. Daarna klimmen we naar de bovenzijde van de waterval want ook hier is weer een Earthcache en dan hebben wij weer een missie. Aan de bovenkant een foto en een aantal vragen beantwoorden.
Verderop slaan we af naar de vogelrots Dyrhoaey dit is het meest Zuidelijke puntje van IJsland, we rijden tot bovenop. De regenpakken kunnen weer aan nu omdat het lekker regent. Als we achter de luwte van de auto vandaan lopen merken we pas hoe hard het waait. Het lijkt wel windkracht 12 zo hard als het waait, echt niet normaal meer. Door de regen zien we bijna niets want de bewolking hangt ook erg laag. Wel zien we beneden het zwarte strand met een schitterende branding. De vogel kolonies mogen we ook nog niet bezoeken want het broedseizoen is nog niet afgelopen. We rijden dus maar weer naar beneden.
We zijn bijna in het plaatsje Vik als Sonja in een boekje leest dat je nog ergens het in-de-mooiste-top-10-staande-stranden-van-Europa op kan gaan. Dus keren en de afslag 215 nemen naar Reynir waar we aankomen bij Halsanefshellir. Hier staan we op een zwart strand met een schitterende branding. De golven van drie meter hoog komen het strand opgerold en slaan prachtig om met een mooie windbroes er bovenuit. Het jammere is dat het nu gigantisch regent dus we moeten oppassen met de cameras. De kust bestaat hier voor een gedeelte uit fraaie basaltformaties. Het lijken wel allemaal zwarte heipalen vlak naast elkaar.
We eten een lekkere hamburger bij een bistro en rijden door naar Kirkubaejarklaustur waar we om half acht een plekje vinden op een hele mooie camping. We hebben nu ook stroomaansluiting dus we kunnen vanavond lekker de kachel aanzetten in de camper. Het standaard ritueel volgt eerst de camper uitvegen en poetsen (weg met dat lavazand) dan de fotos op de laptop. Een heerlijke warme douche en daarna lekker slapen. Het regent nog steeds dus we zijn erg blij met ons campertje.