23 juni 2010 Retourtje Kirkubaejarklaustur – Laki
Vandaag gaan we het binnenland in, naar Laki. Op deze berg, eigenlijk een vulkaan, sta je in het midden van een hele rij van vulkanen. Een zogenaamde spleeteruptie, hier zie 120 vulkanen op een rij. We rijden een stukje terug op de ring 1 en slaan dan het binnenland in via de F206, deze zal ons helemaal bij Laki brengen. Aan het begin van de weg ligt nog een cache verstopt maar volgens de coördinaten moeten we dan naar een parkeerterrein midden in de natuur, we kijken wel weer op de terugweg.
De weg wordt steeds slechter en na 15 kilometer komen we een tweetal Fransen tegen midden op de weg met ja hoor, een lekke band. Het probleem is dat de reserveband niet echt makkelijk loslaat en zij vragen onze hulp met het lezen van de gebruikshandleiding van de auto. Ook wij komen er niet echt uit. Maar daar komt nog meer hulp van vier Hollanders. Gelukkig kent eentje het systeem en weet dat je de staaf waarmee je de stalen draad losdraait moet omdraaien. De reserveband komt tevoorschijn en er kan gewisseld worden. De Hollanders vertellen dat ze op de terugweg zijn omdat ze het niet verder aandurfden naar Laki. Een rivierdoorwading, maar ook een steeds slechter wordende weg. Wij gaan dit zelf wel even bekijken en rijden vrolijk verder.
Inderdaad wordt vooral op plekken waar je een heuvel op of af rijdt de weg erg slecht, met veel losliggende keien en rotsen. De rivier doorwading valt ook reuze mee dus geen paniek we rijden rustig verder. Dan komen we bij toch wel een erg brede rivier aan en kunnen niet echt goed beoordelen waar deze nu het minst diep is. Geen probleem; schoenen, sokken en broek uit en Sonja loopt op haar slippertjes door het ijskoude water. Aan de linkerkant blijkt het het minst diep te zijn. Dus Martin kan er achteraan met de auto. Gauw weer terug in de auto want het water is toch wel erg koud. Afdrogen, alles weer aan en de kachel op 30 graden, dan is Sonja zo weer warm. Het is trouwens nog steeds bewolkt dus we hopen dat we in het binnenland wel wat kunnen zien anders is de hele missie voor niets.
Maar dan uiteindelijk na 50 kilometer hobbelen en schommelen zijn we bij de Laki. Nu is het nog een uur klimmen om bovenop de berg te komen en dan ….. ja hoor, een prachtig uitzicht. Allemaal vulkanen op een rij met achteraan een uitloper van de grote Vatnajokull gletsjer. Echt een prachtig gezicht met rondom alleen maar schitterend uitzicht. Dan lopen we weer terug de berg af naar de auto, eten en drinken we wat en gaan we weer terug naar de bewoonde wereld. Dit gaat een stuk sneller omdat Martin nu ook een stuk makkelijker rijdt met de 4x4 en omdat we weten dat er geen onmogelijke stukken zijn. We zien nu ook een bordje naar een waterval staan waar we natuurlijk ook even een kijkje nemen. Het is de prachtige Fagrifoss die een behoorlijk eind naar beneden stort in een kloof.
Ook besluiten we nog even voor de geocache te gaan. Deze ligt namelijk ook in een prachtige kloof als we de verschillende logs moeten geloven. We stoppen gewoon langs de weg en lopen door het weiland naar het coordinaat. En dan staan we boven de prachtige Fjadrargljufur kloof.
Het is hier echt prachtig. Voor de cache moeten we op de juiste plek een foto maken en een aantal vragen beantwoorden. Nou dat lukt ons, dus ook weer oke. Omdat het al zes uur is geweest besluiten we op dezelfde camping te gaan staan als vannacht.
Na het eten gaan we lopend naar Kirkjugolf. Dit heet zo omdat men vroeger (toen het ontdekt was) dacht dat het de vloer van een kerk was. Maar later bleken het de bovenkanten te zijn van allemaal basaltkolommen. Het was echt een bijzonder gezicht. Zo maar midden in het landschap. Trouwens de lucht is weer helemaal opengetrokken zodat we af en toe lekker in de zon lopen. We gaan op de terugweg naar het benzinestation N1 waar we een ijsje halen en even kunnen internetten.