27 juni 2010 omgeving Myvatn
Vannacht lekker geslapen in ons campertje en vanmorgen was het tot onze verrassing nog steeds mooi weer. Dat is mazzel hebben in IJsland. Rustig buiten ontbeten en de boel weer bij elkaar gepakt.
We gaan eerst op zoek naar een cache in een kloof. Het lijkt erop dat we onderwater moeten zoeken, er staat zelfs een ladder in de grot in het water, maar daar hebben we geen trek in. Sonja geeft de moed niet op en schat in, dat er opzet in het spel is om je volledig om de tuin te leiden en gaat zoeken tussen de rotsen. En ja hoor, hebbes! We lopen weer terug langs deze mooie kloof en rijden door naar de lava tube ook hier lag weer een cache (gisteren kregen we deze door van een Zwitser) en zodoende kwamen we ook weer op deze prachtige plek. Je ziet hier een lavastroom die later is ingestort omdat deze hol was van binnen. Een heel raar gezicht 5 meter in doorsnede en dan van boven ingestort.
Dan rijden we naar de eruptiekrater Hverfjall deze ziet er van veraf ook echt uit als een vulkaan. Hij bestaat uit allemaal losse keien en grind en is volledig rond. We klimmen naar boven en lopen op de kraterrand. Het is een hele klim zo naar boven maar dan kunnen we ook mooi in de vulkaan zelf kijken, we zien niet veel anders dan nog meer grind en keien. We lopen een rondje wat niet echt gemakkelijk is omdat het echt keihard waait. Je moet dan ook goed opletten waar je loopt. Aan de andere kant van de top hebben we een overzicht over Dimmuborgir waar we later op de dag gaan lopen. Dan lopen we weer terug naar de camper en rijden verder naar het parkeerterrein van bovengenoemde plek.
We eten een broodje en drinken wat, want inmiddels is het alweer twee uur geweest. Op deze plek zie je allemaal lavaformaties. Deze zijn ontstaan doordat er eerst lava in een meer gestroomd was (na een uitbarsting).
De boven- en onderkant zijn toen snel afgekoeld waarna het meer natuurlijk opwarmde en het water via stoomgaten door de lava heen ontsnapte. Dit resulteerde weer in pijpen want langs de stoomgaten stolde het lava ook weer sneller. Vervolgens liep het overige lava plotseling weg waar door de lavapijpen bleven staan. De bovenste laag (tussen de pijpen) storte vervolgens in waardoor er allerlei vreemde formaties zijn ontstaan. Zo is het ongeveer gegaan, kan je het nog volgen? Het was een mooi gezicht allemaal.
Daarna doorgereden naar het Kraflaveld Leifjokkur, dit is een hele grote caldera. Hier zie je nog heel duidelijk de verse lava van een uitbarsting uit 1984. Deze lava is nog pikzwart in tegenstelling tot datgeen wat er al veel langer licht (dit is al helemaal grijs). Je gelooft het of niet maar van deze verse lava komt op sommige plekken nog steeds stoom omdat het nog niet is afgekoeld. Ook hier weer een solfatarenveld waardoor je mooie contrasten in kleur krijgt het felgele van de zwavelbronnen en het pikzwarte van het lava. Lava is trouwens vlijmscherp aan alle kanten zitten uitsteeksels daar moet je echt niet invallen. Het zonnetje is aan het verdwijnen want er komen steeds meer wolken binnendrijven, helaas. We zoeken een plekje op een camping in het dorp en gaan weer lekker uit eten in dezelfde bistro als gisterenavond.
