6 juni 2016
Vandaag gaan we naar de Farne Islands, dit worden ook wel de Galapagos van Engeland genoemd. We zijn benieuwd. Na een heerlijk Engels ontbijt waarbij we de worstjes en Black Pudding maar laten staan rijden we naar de haven.
Eerst we hebben de laatste zeeziektepillen genomen (je weet het nooit maar als het zover is ben je altijd te laat) en we rijden nog even langs de supermarkt voor wat sap en de apotheek voor een nieuwe voorraad. Oke dat is geregeld, nu naar de haven.
Jammer genoeg gaat de 'All day tour' van Billy Shields niet door. Vanwege de 'swell' kunnen ze niet aanleggen op Staples eiland en dat stond 's ochtends op het programma. De 'swell' is de golfhoogte en omdat het de afgelopen weken heel hard heeft gewaaid vanuit het Noorden staat er nog steeds een behoorlijke golfslag hier in de Noordzee. Ze kunnen wel een alternatief aanbieden dat is twee uur later vertrekken en dan een landing van drie uur op Inner Farne. Dus dat doen we. We lopen wat rond in het dorp en langs de kust. We pakken nog een geocache op en ingressen wat op de WiFi van de Barclays Bank. Drinken nog een capuccino en een thee in de pub.
Om half twaalf lopen we naar de kiosk van Billy, nou we zijn niet de enige. Het is er echt heel erg druk. Dat hebben we geweten, we worden met 90 m/v in een bootje gepropt. Het bootje legt aan op het uiteinde van de pier want het is eb en de hele haven staat droog. Maar daar is een trap naar beneden zodat we toch de boot op kunnen. Het is niet echt fijn, we zitten hutje mutje en van leuk wat fotograferen vanaf de boot komt niet veel. We hadden van te voren gelezen dat er maar een maximaal aantal mensen op de eilanden mochten maar dit is gewoon een commerciele bedoeling. We tellen ruim 90 mensen op de boot en als ze dan doodleuk vertellen dat er 80 m/v in het reddingsvlot kunnen weet je precies hoe laat het is. Er zouden wel genoeg zwemvesten aan boord zijn maar hoe iedereen die om moet krijgen is nog de vraag want op de bakken waar die inliggen zitten ook allemaal mensen. Nou ja, niet over nadenken en gaan op naar de vogels.
We varen langs de verschillende eilanden en bij het verste eiland zie je een hele groep zeehonden liggen. Ze zijn allemaal mooi gestippeld het lijken wel luipaard zeehonden. Rond de eilanden vliegen een heleboel volgens en de rotsen zitten ook vol met vogels.
Na een uurtje leggen we aan bij Inner Farne. Als van de boot afkomen worden we direct aangevallen door de kleine Noordse Sterntjes. Die zitten hier vlak langs het pad te broeden. De eitjes (één of twee) liggen gewoon op de rotsen of in het gras en soms zelfs op het pad. Elke nest is met een steen met een nummer erop gemarkeerd. Over het eiland loopt een afgezet pad. Op het eiland vliegen de vogels af en aan. Papagaaiduikers, sterntjes, zilvermeeuwen, kokmeeuwen maar er zitten ook grote Eidereenden te broeden. We gaan eerst bij de rotsen langs de kust kijken. Daar zitten de Kuifaalscholvers op nesten. Sommige hebben al vrij grote jongen anderen zijn nog bezig met het bouwen van een nest wat ook maar bestaat uit een paar takjes.
De Kuifaalscholvers zitten tot vlak aan de afgezette touwen dus je kan er echt heel dichtbij komen. Altijd leuk voor een paar portretjes. Als pa of ma terug komt van zee wordt er door de jongen net zo lang op de keel gebonst totdat ze de kop in de bek van de ouder mogen steken die het voedsel dan uitbraakt.
Hier zitten ook de koddige papagaaiduikers op de rotsen. Op hun mooie oranje pootjes met hun zwart witte kelner pak aan en dan de megagrootte gekleurde snavel zijn het erg clowneske beestjes. Een beetje onhandig in hun doen en laten maar prachtig om te zien.
Op het eiland hebben ze hun nesten in holen. De meesten zullen al jongen hebben maar die krijgen we niet te zien die zetten ver weg in het hol. De ouders gaan de zee op op zoek naar kleine glasaaltjes. Met hun bek vol komen ze na uren weer terug.
Door de opwarming van de aarde is hun voedsel niet meer dichtbij te vinden en moeten ze uren vliegen op zoek er naar. En dan is het nog de kunst om je voedsel bij de jongen te brengen.
Op de grond wachten de Zilvermeeuwen al op hun maal. Zodra de papagaaiduiker probeert te landen worden ze aangevallen in de hoop dat ze hun bek open doen. Wat soms ook lukt, soms heeft de papagaaiduiker mazzel en vliegt rechtstreeks het hol in voordat. Mocht dat niet lukken dan proberen ze heel hard door te vliegen en maken ze nog een rondje voor een volgende poging.
Maar ook Kokmeeuwen zitten sluw te wachten tot er weer een lekker maaltje langs gebracht wordt.
We proberen de puffins (zoals ze in het Engels heten) in vlucht vast te leggen wat nog niet altijd gemakkelijk is.
Als we zo over het veld staan te kijken ziet Sonja plots een Zilvermeeuw in gevecht met een Eidereend en ja hoor de meeuw heeft het nest geplunderd met een gillend eendekuiken in zijn bek vliegt ie weg.
Het is nog oppassen hier. Als je langs de plekken loopt waar de Noordse Sterntjes zitten te broeden wordt je als je stil blijft staan aangevallen. Met hun puntsnavel prikken ze je dan in je hoofd, we zijn al gewaarschuwd en hebben de hoeden op. Maar die snaveltjes zijn echt vlijmscherp en prikken behoorlijk. Nou ja, moet je ook maar doorlopen.
Om half vijf lopen we naar het bootje wat ons in 15 minuten weer aan vaste land brengt. De haven is nu weer helemaal vol gelopen dus we kunnen goed aanleggen. Of de Farne Islands de Galapagos zijn kunnen we helaas (nog niet) zeggen maar het is wel prachtig die mooie vogels zo dichtbij. We hebben samen zo'n 2.500 foto's gemaakt.
In het dorp eten we een fish and chips en daarna terug naar ons B&B waar we zien dat we toch wel een paar schitterende foto's hebben gemaakt.
{flike}