Donderdag 2 juni 2011
En vroeg is echt vroeg, om vijf uur ging de wekker want we vertrekken naar een bergkam, Nieudam. Dit ligt 15 km verderop hier wachten we op de zonsopkomst en de daarbij behorende lichtveranderingen in het landschap. Helaas is het geheel bewolkt dus lijkt het te gaan tegenvallen. Maar als we ter plaatse zijn zien toch al wel wat breking van de wolken komen dus dat wordt toch nog mooi.
Op de plek waar we staan hebben we een uitzicht over het glooiende landschap van de Correze.
Dit zijn de zg. laagjes in het landschap. Eerst wachten we op de eerste zonnestralen die tussen de wolken door piepen. Als dat uiteindelijk zo is, zie je een prachtige lichtbundel uit de hemel neerkomen alsof er een spaceship gaat landen. Dit is nog moeilijk om vast te leggen want je moet weer aan alles denken. Maar het heeft toch een goed resultaat opgeleverd. Als de stralen weg zijn kan je de laagjes in het landschap goed zien dus dat is de volgende opdracht: leg deze vast.
Weer terug worden de genomen foto’s bekeken en weer zijn we trots op onszelf. Als we dit toch kunnen vasthouden dat zou toch mooi zijn.
De rest van de dag zijn we vrij, we halen een stokbroodje en vinden een plek waar we voor vanavond pizza kunnen halen. Van te voren wisten we niet hoe deze dag zou verlopen dus nu wordt het improviseren (het is immers Hemelvaartsdag en de winkels zijn gesloten). Maar zo komen we een heel eind. Gelukkig schijnt het zonnetje vandaag dus het is iets minder koud, in de zon proberen we het slaaptekort in te lopen.
‘s Avonds een heerlijke pizza gehaald. Om half negen vertrokken we met zijn allen naar Argentat om daar op de kade de brug te fotograferen terwijl het steeds donkerder wordt. Eerst genieten we van een bak koffie en warme chocolademelk en daarna stellen we de statieven en camera’s op. We zoeken onze mooiste compositie en stellen de camera handmatig scherp. Dat is nu nog goed te doen omdat het nog niet helemaal donker is. Er hangen behoorlijk veel wolken, eigenlijk is de lucht waar we naar kijken helemaal grijs dus van een mooie zonsondergang is dan ook geen sprake.
Door middel van de juiste combinatie van diafragma en sluitertijd proberen we de brug evengoed zichtbaar op de foto te krijgen, en ja dat lukt. Het is wel even zoeken want er staan ook lampen op een huis gericht wat op de brug staat en dat moet natuurlijk niet als hoofdzaak op de foto komen. Maar we hebben alle tijd, het is inmiddels
donker en met het kleinste getal diafragma en een sluitertijd van 30 seconden lukt het om de brug goed zichtbaar in beeld te krijgen. Om elf uur hebben we genoeg foto’s en gaan we weer terug naar Pebru.