31 december 2018
Oudejaarsavond in Fuzhou
Om zes uur de wekker want een uurtje later moeten we alweer in de bus zitten. We gaan met de hoge snelheidstrein naar Fuzhou een plaats 800 kilometer noorderlijker. Dit is ook de reden dat we gisterenavond al na Shenzhen zijn gereden omdat we vandaag al vroeg met de trein vertrekken. Ook nu zit iedereen gelukkig weer op tijd in de bus wat toch knap is als zo'n 70 m/v tegelijkertijd moet uitchecken en er zijn maar 2 liften beschikbaar.
Het is echt een mega groot treinstation maar het is wel duidelijk allemaal. Helaas zitten Martin en ik niet bij elkaar (verschillende treinstellen).
Dan beginnen we aan de 5,5 uur durende rit. De hoogste snelheid die we gereden hebben was 207 km/per uur. Hij stopte best wel vaak onderweg (zo'n 10x) maar het was best wel relaxt, wat gekletst met Loes en wat geslapen. Helaas had Martin de rugtas met laptop en eten maar gelukkig kon ik wel wat kopen. Onderweg zien we veel van het land.
Veel vijvers waar waarschijnlijk vis wordt gekweekt, we hebben nl. nergens gewassen zien staan in het water. Soms razen we door een grote stad waar de authentieke bouw omgeven wordt door hoge flats. Dan weer stukjes land waar weer van alles wordt verbouwd. In de verte zien we de heuvels langs de kust liggen. Het is vandaag mooi weer en het zonnetje schijnt dan ook heerlijk de coupé in.
Om twee uur moesten we ons klaar gaan maken om uit te stappen wat best wel een organisatie is met koffers, handbagage en je instrument. De trein staat niet echt lang stil dus ze hadden ons ook op het hart gedrukt om op tijd klaar te gaan staan bij de deur. Iedereen was er op tijd uit dus de groep is nog steeds compleet.
Toen begon de wandeling (wat voor ons een
zoektocht leek) naar de bus (déjavu met vorig jaar op het vliegveld :-(). We liepen over het station, over straat, door een tunnel, moesten door een smal gat in een muur en door een klein hekje wat toch wel lastig is met grote koffers. Maar het is allemaal gelukt en daar stonden ergens de bussen op een achterafje. Zeker geen zin om parkeergeld te betalen;-)
In een half uurtje reden we naar het hotel. Het Sun Shine hotel (voor het eerst conform het van te voren gekregen draaiboek) ligt vlak naast het theater (5 minuten lopen) dat is erg prettig. Snel even installeren en een krentenbol want Sonja had nog niks gegeten voor de lunch.
Dan komen we bij het Fujian Grand Theatre, wat een prachtig gebouw. We komen naar binnen via de achteringang waar we batch krijgen. Dan komen we op het podium wat echt enorm groot is. Wel 100 meter breed en 50 meter diep daarop staat weer zo'n demontabele orkestbak. En de zaal .... die is groot echt enorm. Met wel drie lagen balkons erboven. Oh wat is dit gaaf. Alleen de zaal al.
De repetitie loopt voorspoedig alleen jammer dat het ook hier weer erg koud is. Er staat een continue bries achter ons langs. De bladmuziek van Stephen de trompettist naast mij slaat soms vanzelf om door de wind. Alleen jammer dat dat niet op het juiste moment is ;-)
Vanavond gaan we ook repeteren met de solo klarinettist. Het is Kevin (of Lee voor de Chinezen, Chinezen hebben allemaal een Westerse naam naast hun Chinese naam) van 18 jaar die al gestudeerd heeft in Duitsland en voor volgend jaar een beurs heeft gekregen om in Amerika te gaan studeren. Met een kleine bezetting nemen we het stuk nog even door. En we kunnen zeggen 'hij-zit-erop' hij speelt het Concertino van Weber. Prachtig en herkenbaar want paps speelde dit vroeger ook nog wel eens.
Dineren doen we in het hotel en dat is echt lekker. Veel rijst, pasta en mihoen en kip in mooie stukken en een lekkere vis. Dan snel naar de kamer waar Martin zich omkleedt en Sonja de kleding inpakt want om nou in je gala jurk op wandelschoenen naar het theater te lopen dat is niet zo'n goed idee.
Dan snel weer richting het theater want we willen nog foto's maken van de voorkant. Voor het theater is een mega groot plein. In een hoek van het plein wordt gestijldanst en daar vlakbij staan er zo'n 50 m/v te aerobic-en op weer andere muziek die er dwars doorheen klinkt. Maar wij komen voor een foto van het theater. We zoeken een mooie plek en pakken het statiefje. Dit is echt wel een mooi theater.
Nog even een stukje dichterbij want er staan verschillende beeldhouwwerken op het plein. Omdat we alleen het kleine statiefje mee hebben zit Sonja op de grond om een foto te maken. Dit trekt natuurlijk weer de aandacht van een hoop Chinezen die er omheen staan om te kijken wat we aan het doen zijn.
Nog even een 'saam-fie' bij een lantaarnpaal en dan hop naar binnen.
Snel omkleden en snel klaarmaken voor het concert. De zaal is bijna helemaal uitverkocht wat best bijzonder is. Omgerekend varieren de kaarten in prijs van 12,50 tot 86,00 EURO wat best wel aan de prijs is. Waarschijnlijk is het dan ook voornamelijk de 'upper-class' die in de zaal zit. Buiten reden ook grote wagens langs.
Maar wat is dit een enthousiast publiek zeg echt genieten. We spelen het hele programma als we eindigen met Con te Partiro (Time to say Goodbye) gaan in de zaal alle telefoons op zaklantaarn en dat is echt een fantastisch gezicht. Allemaal wapperende lichtjes. Toch maar even de mobiel erbij gepakt die onder mijn stoel ligt. Rust genoeg in de partij;-) Er wordt direct gevraagd om een toegift en '76 Trombones' wordt een groot feest.
Dan is er een momentje waarop wij de zaal begroeten met twee Chinese zinnen. Na de eerste zin komt er echt een enorme enthousiaste geschreeuwde waardering uit de zaal. Echt een bulk van geluid. Als we daarna dan ook nog Fuzhou, Wo I Nie zeggen (Fuzhou, ik hou van jou) kan het niet meer stuk. De zaal gaat helemaal uit zijn dak, daarna nog even de Radetzky Mars waarbij het klappen bijna in de maat gaat.
Na het slotapplaus weer allemaal naar de rand van het podium maar wij lopen de zaal in. De mensen willen allemaal met ons op de foto.
Ze vragen het allemaal keurig één voor één 'May I take a picture with you' en ook al zeg je dat dat prima is de volgende vraagt het weer net zo keurig. Echt we zijn wel met 25 verschillende mensen op de foto gegaan. Zelfs de Chinese pubers willen dat graag. Het valt op dat er hier best wel veel mensen zijn die net 10 woorden Engels kunnen. May I take a picture with you / Thank you / Happy New Year toch grappig allemaal.
Dan is er aan deze fantastische avond ook weer een einde gekomen. Omkleden en terug lopen naar het hotel. Dat is wel prettig dat we zo dichtbij zitten. Even lekker douchen en omkleden.
Het is immers Oudejaarsavond dus dat moet gevierd worden. Met de glazen uit de badkamer gaan we naar de 4e verdieping waar een conferentie ruimte is waar we gebruik van kunnen maken. Joop en Symone hebben allerlei drank en chips ingeslagen dus het wordt best gezellig. Met 70 mensen aftellen naar 12 uur en dan Happy New Year. We maken het niet te laat want morgen ochtend moeten we om half zeven weer in de bus zitten. Ondanks de keiharde bedden toch goed geslapen tot de wekker. Waarschijnlijk zo moe dat ik zelfs op de straatstenen had kunnen slapen.
Een heel mooi filpmje van de huisvlogger Jelle van der Meulen hieronder
{flike}