4 januari 2016

 


Na een lange nacht zitten we kwart voor acht weer aan het ontbijt en om half negen weer in de bus. Vandaag de laatste etappe naar Shanghai. Maar wat is dat nou het regent een beetje maar de bus is lekker op temperatuur dus geen probleem. Na twee uur een sanitaire stop waar tevens de koffiecorner aan een goede dagomzet wordt geholpen en de chocola in het winkeltje uitverkocht raakt. Rond het middaguur komen we aan in Shanghai en checken we in in het Golden River View Hotel. We leggen de spullen op de kamer en gaan op ontdekkingstocht in de stad.

We willen naar een tempel aan de andere kant van de rivier en laat dat nou ook net het plan zijn van Sara, Sanne en Gonnie. Met zijn vijven gaan we op pad. Eerst even oriënteren waar we ons precies bevinden en dan nog even Noord en Zuid bepalen. Is niet makkelijk zo zonder zonnetje. Het is een vieze miezerregen die uit de lucht valt er hangt ook een behoorlijke laag smog in de lucht dus weinig zon te zien vandaag. Maar we vinden de rivier en weten dat we goed zijn. Op het voetpad langs de rivier ligt een tartan baan met om de 100 meter een teken hoe ver je bent. Wij zijn niet echt van plan om hard te lopen maar het loopt wel lekker.

Via een fiets- en voetgangersbrug steken we de rivier over op zoek naar de Jaden Boehda Tempel. Met de 'tomtom' op de telefoon van Martin weten we het te vinden. Eerst denken we nog dat het geheel in de steigers staat maar dat blijkt een nieuw gedeelte te zijn. Voor 10 yuan kunnen we naar binnen. Op het binnenplein weer de wierookplaatsen en genoeg vlaggetjes en lampions. In de eerste hal vinden we weer twee grote boehda beelden en de wachters. Vier dit keer twee aan twee staan ze aan weerszijden van de boehda beelden.

 

   

 

In een andere ruimte weer een mega groot boehdabeeld en aan de kant gouden mannen van wel 2,5 meter hoog. En zo lopen we steeds weer door andere ruimtes. Ergens achteraan op de 2e verdiepingsvloer is een ruimte waar we niet mogen fotograferen. Dus het boehda beeld van Jade kunnen we niet vastleggen. Het is wel vreemd, wij zijn er van overtuigd dat jade groenig is maar het beeld is creme kleurig. Het zal wel jade zijn anders noem je een tempel niet zo.
We lopen nog langs andere ruimtes met verschillende kleinere boehda beelden. Allen hebben een aantal kussentjes ervoor waar je kan bidden ook staan er voor de meeste beelden offers in de vorm van fruit en bloemen. Dan hebben we het gezien en lopen we verder.

 

   

 

We willen naar de Ji-Lang tempel dit is nog een behoorlijke tippel maar het is ook wel lekker. We lopen langs achteraf straatjes wat weer zijn eigen charme heeft. Fietsenmakers die op de stoep aan het werk zijn maar ook een doorkijkje naar erg armoedige woonruimtes waar dan wel weer een tweetal luxe auto's voor de deur staan. Ondertussen is het al half drie dus we hebben wel trek gekregen. We lopen langs een restaurantje wat ons wel aan staat. Eerst lopen we door maar dan toch maar weer terug. Geen foute keuze achteraf. De eigenaar spreekt geen woord over de grens maar heeft wel een menu kaartje in het Engels dus dat is makkelijk. We bestellen een aantal Dimsums en Wontons. Dit zijn groenten of vlees in een soort deeg. Geen idee wat de hoeveelheid is dus we bestellen maar wat. Eerst krijgen we vlees met garnalen in grote pasta ineen soepje: dumplings of zoiets. Daarna komen er verschillende deegballetjes in een bamboerieten mandje, waarin ze gaar gestoomd zijn. Uiteindelijk bestellen we nog bij want het is erg lekker en vol zitten we nog niet. De colourfulversie is wel een hele mooie, want er zitten nu gekleurde deegjes in met verschillende vulling in verschillende kleuren gebaseerd op rode kool, wortel en dergelijke.

 

 

We besluiten om weer verder te lopen en gaan richting de Jing'An Temple die Sonja van te voren via tripadvisor had gevonden. Het is nog even een gezoek maar uiteindelijk vinden we deze toch. Aan de straatkant komt een geheel nieuwe versie vandaar dat we er eerst straal aan voorbij waren gelopen. Voordat we de tempel in gaan eerst nog even een bezoek aan het toilet. Nou is dat (behalve op de hotelkamers) al een avontuur op zich hier in China. Het zijn allemaal van die Franse hurktoiletten en van toiletpapier hebben ze ook nergens gehoord. Dit geldt ook voor de theaters waar we spelen. Zo luxe als de zalen er uit zien zo barbaars zijn de toiletgroepen. (Lekker handig met je prachtige galakleding.) Maar hier is het nog net een overtreffende trap. Het zijn rechthoekige hokjes met een houten wandje van 110 cm er omheen. Nou ja de pot staat in een U-vorm maar je staat of je knieën staan voor de open deur. Tijdens het toileteren kan je niet alleen praten met de buurvrouw maar haar ook gezellig zien. Heel bijzonder laten we het daar maar op houden. Voor de tempel staat een oud vrouwtje het lijkt er op dat ze ons binnen vraagt. Eenmaal binnen blijft ze als een schaduw aan ons hangen. We weten het eigenlijk niet. Nu lijkt het er weer op dat ze waarschijnlijk wil dat we weer vertrekken. Wat opvalt is dat in deze rechthoekige ruimte waarin voorin een boehda beeld staat met de nodige offers een gebedsruimte is voor vrouwen. Geen enkele man te bekennen. Misschien hadden we Martin buiten moeten laten staan? Wie zal het zeggen. We zullen het nooit weten.

 

   

Met de metro gaat we twee stations richting het centrum. Bij een kiosk geef je aan naar welk station je wilt en hoeveel keer dan kan je betalen en er komen in dit geval een vijftal metrokaartjes uit. Gelukkig staan de metro stations ook in het Engels aangegeven dus we weten waar we er uit moeten. Bij het verlaten van het station stop je je kaartje weer in het poortje daarmee wordt direct gecontroleerd of je inderdaad alleen maar de betaalde reisafstand hebt afgelegd. Of de gebruikte tijd ook wordt geregistreerd geen idee. Wij kunnen in ieder geval door. We zijn nu op Peoples Square waar we bij de Starbucks onze vermoeide benen even rust gunnen en weer op temperatuur komen met een heerlijke warme drank.

We lopen door de Nanjing Road met z'n felverlichtte neonreclames aan de muren. Nog even een sanitaire stop bij een soort Bijenkorf maar dan nog iets luxueuzer. En dat zijn de toiletten ook van het ene uiterste in het andere. Deze toiletten hebben allerlei verschillende ingebouwde reinigingsmogelijkheden voor zowel het toilet als je billen. En we hebben het dus over een openbaar toilet in een winkel zonder toilet juffrouw. Aan het eind van de straat komen we op The Bund. Dit is de 'place to be' voor een prachtig uitzicht op de skyline aan de overkant van de rivier. Zoals we al verwachtten is er van de skyline weinig te zien. De hoge wolkenkrabbers zitten voor meer dan driekwart verstopt achter een dikke laag smog en miezerregenwolken. Sonja probeert er toch nog het beste van te maken door alle instellingen van het fototoestel uit te proberen. Hoge ISO, lange sluitertijd, contrastverhoging, kleurverzadiging, diafragma. Uiteindelijk met onderstaand resultaat, meer is er vandaag niet mogelijk. Maar he, je kunt niet altijd mazzel hebben. De hele week prachtig weer en zelfs nog zomerse temperaturen gehad toen we in Hangzou en Ningbo rondliepen.

 

 

We hebben het wel weer gezien en gaan met de metro terug naar het hotel. We besluiten voor een voetmassage te gaan in het hotel. Op de vierde verdieping van het hotel is de massageafdeling. Op een groot bord met foto's kunnen we zien wat ze aanbieden. Wij gaan voor de voetmassage. Met Sanne en Gonnie zitten we met z'n vieren in een ruimte. Languit op een ligstoel, best wel relaxt. We krijgen een bak met warm water waar we onze voeten in mogen stoppen. Van communiceren is geen sprake wat de masseurs spreken niet echt een woordje over de grens en wij geen Chinees dus dat is lekker makkelijk. Dan mogen we op het krukje gaan zitten en beginnen ze met het masseren van de nek en rug. Wat een rare voetmassage dus wij wijzen nog maar even naar onze voeten. Er wordt gelachen en aangegeven dat het oke is. Nou dat wachten we dan maar af. Daarna beginnen ze aan de voeten wat meestal lekker maar soms ook pijnlijk is. Na een uurtje is het klaar en gaan we relaxt terug naar de kamer. Zo het laatste nachtje hier in China dus de koffers kunnen weer goed worden ingepakt. We hebben lekker de ruimte de Hollandse krenten- en mueslibollen zijn inmiddels op. Welterusten.

 

 

{flike}