5 januari 2016
Na een goede nachtrust klaar voor een laatste dag in China. Na het ontbijt kunnen we de koffers neerzetten in een hotelkamer. Lekker handig want een koffer met alleen kleding laat je nog wel achter in een algemene ruimte in het hotel maar met al die muziekinstrumenten is dat toch een ander verhaal.
Voor vandaag hebben Lee en David nog het één en ander geregeld. Eerst gaan we langs bij een zijde fabriek. We krijgen hier het proces van zijdevlinder tot dekbed uitgelegd. Een zijdevlinder legt eitjes en na een maand zijn de rupsen volgroeid. Ze zijn dan zeven cm lang en een cm dik dan gaan ze zich verpoppen. Ze spinnen een lange draad om zichzelf heen en vormen zo een cocon. Dit is het moment dat ze 'geoogst' worden voor de zijde teelt. De cocon wordt ontsponnen en zo ontstaat een zijdedraad van wel 300 tot 900 meter lang en ongeveer 10 micrometer dik. Er zijn ongeveer 5000 cocons zijn nodig om 1 kilo zijde te maken. Soms zitten er twee rupsen in één cocon dan kan deze niet gebruikt worden voor het maken van een zijde draad. Deze cocons worden gebruikt voor het maken van hoofdkussens en dekbedden. Deze cocons worden in warm water gelegd en daarna over een frame gespannen. Door dit steeds te herhalen wordt de cocon steeds verder uit elkaar getrokken. Deze uit elkaar getrokken cocons worden uiteindelijk over een frame van 2 bij 2 meter gespannen en als je maar genoeg lagen hebt krijg je een lekker warm dekbedje. Dit was het ezelsbruggetje naar de verkoopafdeling want uiteraard kunnen we deze dekbedden en kussens kopen. Daarna komen we in een ruimte waar we allerlei zijde kleding kunnen aanschaffen. Ja het hoort erbij.
Hierna vertrekken we naar een theeproeverij in "The Ancient Teehouse' we zitten met zo'n 10 personen in een kleine ruimte om een grote tafel. Daar staat een mevrouw die het een en ander verteld over verschillende soorten thee. We mogen ook proeven in hele kleine kommetjes. Wel lekker hoor een bakje thee. Ze zet ook een potje Jasmijn bloem thee dit is erg grappig. Een bol van zo'n drie cm doorsnede wordt in een pot heet water gegooid en vervolgens opent er zich een prachtige bloem en niet geheel onbelangrijk de thee is ook nog erg lekker. We kopen zo'n pakje met van die mooie Jasmijn bloemen, kijken of we thuis ook zo'n mooie bloem krijgen in de theepot.
Nu mogen we nog een paar uurtjes ronddwalen door de oude stad. We gaan eerst naar de City God Temple hier om de hoek. Deze valt erg tegen. De boehda beelden lijken wel van plastic bah, dat is jammer. De tempel in Hangzou was echt de mooiste die we deze reis hebben bezocht. We hebben het dan ook al snel gezien.
We lopen verder naar de Ju Garden. Dit is een prachtig aangelegde tuin midden in de oude stad. Heel veel paviljoens en mooie doorkijkjes. Alleen in de winter met alleen maar kale bomen en in de miezerregen is het wat troosteloos. Maar in het voorjaar moet het hier echt prachtig zijn.
Er staat nog precies één boom waar een paar jasmijn bloemen aanzitten.
Via de oude stad die bestaat uit mooie typisch Chinese gebouwen en vooral heel veel winkeltjes lopen we naar de Jinglin Road. Hier zitten allemaal muziekwink
els. Erg grappig wel vijftig muziekwinkels op een rij. De meesten hangen helemaal vol met violen maar er zijn ook winkels met slagwerkinstrumenten en soms kom je zelfs een saxofoon of trompet tegen. Het zijn allemaal onbekende merken. We hebben één Selmer alt saxofoon gezien en deze moest dan ook direct 26.600 yuan kosten wat gelijk staat aan zo'n 3700 euro. In een wat modernere winkel zien we een klein stemapparaatje liggen wat je op je instrument kan vastmaken deze willen we wel hebben. We proberen nog te onderhandelen maar met een tiental andere VD-ers er omheen heeft dat weinig zin. Wij willen gewoon zo'n ding en betalen er wat voor, helemaal prima.
Via de oude stad waar Sonja nog een mooie zijden sjaar scoort lopen we terug naar het afgesproken punt. Iedereen is er weer op tijd en gezamelijk lopen we naar de bus die er ook weer staat. Wat dat betreft kan je zeggen over die Chinezen wat je wilt maar afspraak is afspraak. En de bus is er dan ook gewoon. We gaan terug naar het hotel waar we de kamer met de koffers leeghalen. Dan kunnen we de bussen in en rijden naar het vliegveld. Het inchecken gaat niet geheel vlekkeloos. Sonja haar naam staat nog steeds fout op de passagierslijst maar met een paar extra stempels bij een loket vandaan kan ze toch gewoon mee. Dan langs de security check en douane. Alles verloopt soepel. We halen nog een broodje bij de Subway want na het ontbijt van vanochtend hebben we nog niets gegeten.
De eerste vlucht van twee uur naar Beijing proberen we nog de film Frozen te kijken maar Sonja is na 5 minuten al in slaap gevallen en blijft dat de hele vlucht. Martin zet dan ook maar een andere film op. Op Beijing begint het lange wachten. De vlucht is vertraagd en gaat pas om 3:15 uur vertrekken we hebben dan ook een overstaptijd van bijna 4 uur. Sonja heeft ergens een bank gevonden waar ze rustig verder slaapt. Martin hangt wat op een stoel. Dan kunnen we het vliegtuig in waar we eerst nog wat te eten krijgen. Het is niet echt wat en we eten alleen het cakeje en de yoghurt op. Het begin van de vlucht kunnen we nog prima verder slapen. We zijn dan ook zo moe na een tiental dagen gemiddeld maar vijf uur slaap. Sonja zit aan het raampje en is na 6 uur wel uitgeslapen en ziet aan de horizon een laag hangende bewolking. Wetende dat we vlak langs de poolcirkel vliegen en dat we van Oost naar West vliegen dan moet het haast wel Noorderlicht zijn. Martin is gelukkig ook net wakker en pakt de camera. En ja hoor. Bij een lange sluitertijd is het te zien Noorderlicht. Erg grappig. Het is nog lastig om het te fotograferen van uit het vliegtuig. Invallend licht op het raampje en in een ongemakkelijke houding de camera 2 seconden stil houden. Dus het dekentje over mijn hoofd en proberen maar. Martin slaapt rustig verder dus ik heb niet echt de kans om de andere mensen over dit prachtige fenomeen te vertellen. Behalve Martijn en Roos die voor ons zitten en Stef die achter me zit. Toch grappig. Je vraagt heb je wel eens Noorderlicht gezien? Nee, nou kijk dan maar naar buiten. Nog even uitgelegd dat het menselijke oog de groene kleur niet waarneemt maar een foto camera wel doordat de lichtinval op de sensor langer is door de langere sluitertijd. Wel kan je duidelijk zien dat de sterren door de wolkenband nog zichtbaar zijn en dat is bij gewone wolken nooit het geval. Het is niet zo'n actieve Aurelia Borealis vanavond maar ik zie het toch af en toe wat veranderen wat scherpere banen er in. Het blijft prachtig om te zien.
Om zes uur landen we in een bewolkt Düsseldorf waar gelukkig alle bagage ook is aangekomen. We nemen afscheid van de groep want wij hebben de auto hier geparkeerd. Nog even een lekker broodje gehaald op het vliegveld en dan dan rijden we door een mistig NL weer terug naar huis.
En dat is het einde van een fantastische reis met een groep van 56 verschillende prachtige mensen met allemaal dezelfde passie muziek.
{flike}