3 januari 2016


Uitslapen! Nou ja, tot 7 uur dan. Vertrek om half negen. Dit keer hebben we een heel uitgebreid ontbuffet met van alles en nog wat. Maar, en dat is heel belangrijk, een grote keuze in het Westerse gedeelte. We laten het ons prima smaken. Eindelijk eens lekkere jus terwijl het nog steeds erg op ranja lijkt. Maar we hebben gelukkig ons eigen bakkie thee weer mee wat we eerst op de kamer zetten.

Iedereen in de bus op naar Ningbo. Het is niet zover rijden 2 uur dus net even de tijd om wat foto's op de laptop te zetten en het verslag van de dag in Hangzou te typen. Het is nog goed nadenken wat we allemaal gedaan hebben, de dagen zitten ook zo vol. Al snel rijden we Ningbo in. We gaan eerst naar een restaurant voor de lunch. Het is een visrestaurant, niet zo gek als je weet dat Ningbo een grote havenstad is. We lopen langs allemaal waterbakken met verschillende soorten vis en zeedieren naar onze tafels. De vloer is hier spekglad en je moet dan ook goed uitkijken om niet onderuit te gaan. Het eten is weer wat minder, een groot ventilator gehalte.

 

   

 

Al snel houden we het voor gezien en gaan we naar het Ningbo Fumao Hotel wat hier om de hoek ligt. We hebben een ruime kamer en als we alle spullen een plek hebben gegeven gaan we naar buiten. De zon schijnt en de temperatuur is bijna 20 graden. Het lijkt wel zomer hier. In een t-shirt gaan we de stad in samen met Jelle. Sonja heeft thuis al het één en ander uitgezocht en met het kaartje waar ik de bezienswaardigheden heb ingeplakt lopen we de stad in.

Om de hoek van het hotel staat de Tianfeng Pagode, hij ziet er wel wat vervallen uit maar het is toch wel bijzonder zo'n pagode midden tussen de hoogbouw. Door een klein straatje vervolgen we onze weg op zoek naar de Ningbo Chenghuan Temple. Waarschijnlijk staat dit helemaal in de steigers want we kunnen op die plek alleen maar bouwactiviteiten waarnemen. We komen we op een soort van overdekte rommelmarkt. Er staan veel mensen met van alles, beeldjes, potjes, pannetjes het één nog lelijker dan het andere. Maar trots bieden ze ons hun waar aan.

 

 

   

We belanden in het Yuehu Park, een mooi gedeelte met watertjes, mooie bomen en kleine tempeltjes. Nog een mooi spiegelend pagodetje kunnen vastleggen. Verderop horen we Chineze walsmuziek aangetrokken door de muziek lopen we erheen. Het is er erg leuk in een grote ronde pagode van zo'n 20 meter doorsnede zijn de mensen aan het dansen. En wel de Engelse Wals, nou dan moeten wij ook meedoen natuurlijk. Tot grote hilariteit van de vele Chinezen die hier ook hun rondjes draaien, kijken wij of we onze passen uit een ver verleden nog kennen. Hmmm dat is wel erg ver weggezakt maar lachen was het wel.

 

   

 


We lopen weer verder en zien dan achter de hoge schutting aan de andere kant van de weg een stenen pagode staan. Niet zo groot maar wel helemaal van steen, even kijken hoe we daarbij kunnen komen. Eerst even verder lopen en dan naar de overkant en weer terug. Het is de Tianning Temple Xita helemaal opgebouwd uit kleine grijze steentjes en niet zo heel erg hoog maar wel mooi.

 

We moeten de tijd ook in de gaten houden maar we kunnen nog even op zoek naar de Drum Tower. Door een mooie poort gaan we naar binnen en het lijkt alsof we in een typisch Chinees straatje terrecht zijn gekomen. Ja gek he, we zijn in China dus zo raar is dat niet. Haha. Het is wel erg leuk hier, allemaal kleine winkeltjes en van die mooie rode lampionen/lampen over de straat. Bij de Mc halen we even een ijsje. Het is ook zo lekker weer.

 

 

 

   

 


Via de Bank of China waar het gelukkig lukt om nog even te pinnen lopen we weer terug naar het hotel. In 25 minuten nemen we een douche en pakken we al onze spullen voor het laatste concert.

Iedereen weer in de bus, op naar het laatste concert in het Ningbo Great Theater. Het is weer een megagroot theater prachtig gelegen aan de rivier. Voor de ingang weer een prachtige reclame poster van ons. Helaas wel gebruik gemaakt van een ander orkest om de poster te maken maar wel het karakteristieke hoofd van onze eigen dirigent Gerben erop. Straks maar even naar buiten om een foto te maken. De spullen kunnen we weer kwijt in een kleedkamer die dit keer iets groter is dan alle voorgaanden maar het blijft krap. Maar wat we wel kunnen zeggen de verwarming staan aan! Jippie gewoon rondlopen met je jas aan de kapstok is ook wel eens lekker.

Op het megapodium staat weer een prachtige mobiele orkestbak. Er moet nog het een en ander geregeld worden voor de techniek waarbij vooral de kabels niet te vinden zijn of te kort. We gebruiken de tijd om foto's te maken van het theater en buiten bij het aanplakbiljet. Wat eigenlijk een verkeerd woord is, het is eigenlijk een billboard van wel 4 bij 8 meter. Als je voor het theater staat heb je een prachtig uitzicht over de rivier. Zomers moet het hier echt vol zitten met mensen erg mooi en ruim hier.

 

 

De repetitie verloopt soepel, kan ook niet anders we zijn inmiddels goed op elkaar in gespeeld. We gaan nog een keer knallen vanavond.

 

 

 

Aan het einde van de repetitie worden verschillende mensen nog even in het zonnetje gezet met in het bijzonder Arjan en Caroline. Wat hebben deze mensen een werk verzet. Na twee keer eerder met een zanggroep naar China te zijn geweest voor deze tour de uitdaging aan gegaan om het samen met een orkest te doen. Daar komt heel wat meer bij kijken natuurlijk. Met een gigantisch applaus staan ze beiden beduust te kijken. Maar jullie hebben het verdiend! Wat zal er een last van hun schouders vallen over twee uur. Ook zijn er dankwoorden voor Lee, die alle hotels/restaurant heeft geregeld. Overal waar we kwamen lag alles keurig klaar wat begon met een parkeerplek voor de bus op vak erg volle en krappe parkeerplaatsen (hulde voor de chauffeurs) tot de restaurants waar de tafels gedekt al voor ons klaar stonden. Ook een groot applaus voor David de grote organisator van dit soort toers voor Nederlandse groepen die optreden in China. Er moet natuurlijk voor een groep van 56 man met instrumenten en bagage van alles worden geregeld. Zoals bijvoorbeeld het huren van slagwerk en de grote strijkinstrumenten maar ook de snack die we krijgen tussen de repetitie en het concert of de waterflesjes die telkens weer voor ons klaarstonden in de bus.

 

 

Dan komt het uitwisselen van de kaartjes. Gisteren heeft iedereen een kaart gekregen en een lootje met een naam van een andere deelnemer erop. De bedoeling was dat je wat leuks voor degene die je getrokken had op de kaart schreef. Wat is dit leuk. Er zijn veel lieve woorden over en weer.

Het is alweer kwart voor zeven dus tijd om ons voor de laatste keer klaar te maken voor het concert make-up, kleding alles pico bello in orde.

Om half acht gaan we dan voor de laatste keer het podium op hier in China. De prachtige zaal zit redelijk vol (zo'n 1200 bezoekers) maar wat een enthousiast publiek al bij binnenkomst een groot applaus.

Het concert gaat ook goed. Het leuke is dat ik precies zicht heb op een tweetal meisjes van een jaar of zes. Bij de eerste twee accoorden van 'Let it go' uit de tekenfilm Frozen veranderen ze in prinsessen en doen ze de bijbehorende armbewegingen en wordt er meegezongen erg lief. Er wordt luid meegeklapt en gezongen bij de Chineze liedjes. Zelfs bij de 'Amsterdamse Grachten' zitten ze in de zaal mee te wiegen. Het liedje 'Da be' krijgt echt veel bijval. We tellen daar tot vier in het Chinees maar de zaal overstemt ons dan helemaal en dat is leuk. Komt ook doordat David die het geheel presenteerd een stuk ontspannender lijkt zo tijdens het laatste concert. Hij laat het publiek het tellen voordoen en er wordt dan ook heel hard meegescheeuwd vanuit de zaal. Het liedje gaat ook fantastisch met de vier heren. Dat moet toch genieten zijn als je daar voor op het podium staat. Maar respect hoor mannen trompeteurs, ik zou het toch wel eng hebben gevonden. En ach marcheren in een galajurk is ook eigenlijk geen gezicht dus was zo wie zo geen optie geweest ;-).

Bij de toegift 'Song en Smile' gaat het publiek helemaal los wat een feest. En dan is het af, Klaar, Finito, The End, van de Concerttour naar China. Nog even een groepsfoto op het podium en in de zaal en wat losse foto's van muzikanten en zangers. Iedereen is uitgelaten.

 



Weer terug naar het hotel waar we snel de instrumenten op de kamers leggen. We dineren weer in hetzelfde restaurant als de lunch. Het is al half elf en we hebben niet echt veel trek. Het is ook niet al te lekker maar ja. We gaan nog even op zoek naar een ijsje bij de Mc maar helaas alles is al dicht. We lopen wat doelloos rond en wij houden het om twaalf uur dan ook voor gezien.



{flike}