25 oktober 2017
Antsirabe naar Andasibe
De wekker gaat alweer vroeg vandaag want we hebben een lange reisdag voor de boeg. De tassen zijn zo weer op orde zodat we om zeven uur aan het ontbijt zitten. Ze hebben hier een uitgebreid buffet maar echt uitzonderlijk lekker is het niet. Maar ons eigen meegebrachte Sterrenmuntthee is altijd weer lekker zo 's morgens vroeg.
Alles weer in de auto en we rijden Antsirabe uit. Eerst nog even wat water halen want dat is alweer bijna op. We stoppen en bij een piepklein winkeltje haalt Sonja een paar flessen water. Het is een hokje van anderhalve meter in het vierkant maar er staat van alles. Drie grote flessen water gekocht en haar voorraad is ook op. En nog wat zoute koekjes we kunnen weer even vooruit.
Al snel rijden we Antsirabe weer uit. Het is nog zwaar bewolkt dus dat scheelt gelukkig ook direct in de temperatuur. Sonja heeft zelfs haar sjaal om want die is inmiddels snotverkouden van de continue wind achter in de auto. De wind is normaal dan wel warm maar in combinatie met de erg droge lucht zorgde dat een aantal dagen terug al voor enorme keelpijn en nu dus lekker verkouden.
We rijden weer langs de glooiende rijstvelden waar weer genoeg mensen aan het werk zijn. We stoppen nog even bij een heel groot veld waar zo'n 15 mensen op een lange rij achter een lijntje de rijst aan het plaatsen zijn. Het lijntje wordt steeds 15 cm naar voren verplaatst waarna iedereen keurig op zijn stukje een aantal plantjes plant. Als we stoppen en uitstappen wordt er direct vrolijk naar ons gezwaaid. We maken een aantal foto's en rijden weer verder.
Om half twaalf zijn we weer in de buurt van Antananarivo waar we rechtsaf slaan naar het oosten op de RN2. Het is een bar slechte weg met heel veel gaten en ook veel vrachtverkeer. Om een uur rijden we in een dorpje waar we gaan lunchen. We vragen of Bema met ons mee-eet wat hij met een grote glimlach aanvaard. We proberen wat te praten maar helaas is zijn Engels niet echt heel best. We komen te weet dat hij drie kinderen heeft in de leeftijd van 22, 16 en 9 jaar. Zijn oudste zoon studeert toerisme en Engels. Hij gaat zijn vader achterna die inmiddels al 25 jaar met toeristen door dit mooie land mag rondrijden.
In dit gebied groeien er heel veel bananenbomen en we zien dan ook best veel stalletjes met kleine banaantjes staan. We stoppen ergens en kopen een trosje van die banaantjes. De prijs is nog even lastig het is iets met 5 volgens Bema 5.000 Ariary dat is wat veel maar ja het is voor een goed doel. Als we een biljet van 5.000 pakken kijkt de mevrouw wat moeilijk. Het blijkt dat het maar 500 is en zoveel wisselgeld heeft ze niet. Oh. Bema thousand of hundred is toch heel wat anders... 500 Ariary voor een trosje banaantjes, omgerekend 14 cent.
Na het eten is het nog anderhalf uur rijden naar Andasibe. Voor het dorp slaan we een 4x4 road in naar Eulaphilla Lodge. Het is nog vijf en halve kilometer hobbelen over deze weg maar dan komen we aan bij een mooie plek (het is half vier). Op een glooiende heuvel liggen kleine houten huisjes en wat luxere bungalows. Wij krijgen zo'n houten huisje waar we onze spullen neerzetten. We richten alles alvast een beetje in want straks gaan we op avondwandeling en dan is het alweer pikdonker. De klamboe sluit niet helemaal lekker maar gelukkig hebben we nog genoeg veiligheidsspeldjes om alles een beetje knap dicht te kunnen hangen. Er ligt ook weer een mega-dik dekbed op het bed wat we er direct afhalen. Ook het plastic zeiltje op het matras wordt verwijderd want aan bedplassen doen we al jaren net meer. Zo de eigen laken zakken er maar weer op en alles is klaar voor de nacht. Van mensen horen we dat het hier 's ochtends echt heel koud is. Nou dan kunnen we altijd nog een warme deken pakken. Er liggen er nog twee in het hokje.
Om zes uur vertrekken we naar Andasibe waar we kennismaken met Florent onze gids voor hier in Andasibe. Hij heeft een stagiare mee, een meisje wat graag gids wil worden. We lopen langs de weg op zoek naar de nachtdieren van het regenwoud van Madagascar. Met zaklampen zoeken we in de struiken. En dan ergens hoog in een boom twee oogjes naast elkaar. Ja hoor, raak de Ulli Ulli met een grote felle zaklamp van Florent kunnen we het beestje goed zien. Het ziet eruit als een koala maar is uiteraard één lemuur. Ze smeren hier niet met banaan op de bomen om de beestjes te lokken zoals in Ranamofana daardoor zitten ze ook wat verder weg allemaal.
We horen ook heel veel verschillende kikkertjes alleen laten ze zich niet vinden. Eerst denk je nog dat het vogels zijn zoveel geluid maken ze maar het blijken toch echt de kikkers te zijn. Uiteindelijk vinden we er één ergens onder een blad.
De eerste kameleon wordt al snel gespot en met de flits proberen we deze zo mooi mogelijk vast te leggen. Echt makkelijk is dat niet want er zitten altijd blaadjes of takjes in de weg. 
Kameleons blijken er hier echt heel veel te zitten. We zien dan ook verschillende exemplaren. De meeste zijn zo'n 10 cm groot. Het is grappig om te zien hoe ze je in de gaten houden met hun onafhankelijk van elkaar bewegende grote ronde ogen.
Dan vinden we nog een hele grote groene kameleon, de Parsons kameleon. Deze heeft een lijf van wel 25 cm lang en dan komt de staart er nog bij. Dit is de grootste soort kameleon die er bestaat. Het mannetje heeft een tweetal hoorntjes op z'n kop.
Als we verder lopen wijst de gids ons op een bijzondere gekko.
Het beestje zit plat tegen de boomstam in kleuren van de boomstam. Eigenlijk is het zelf ook een soort van boomschors met losse stukjes op zijn huid. Zijn ogen zie je dan ook niet echt totdat hij ze opendoet en je twee glimmende bolletjes ziet. Het is de Uroplatus sikorae een hagedis uit de familie van de Gekkoidae familie van de bladstaartgekko's (Uroplatus). Er is geen Nederlandse naam voor dit bijzondere beestje. In het Engels wordt het de mosbladstaartgekko genoemd.
Om half negen zijn we weer terug bij de auto. Hupsakee terug naar het hotel waar ons diner al op ons wacht. Nou ja, niet echt dan maar het is wel snel klaar. We hebben lekkere visfilet met kleine aardappeltjes en boontjes. Een chocolademousse toe heerlijk.
We nemen nog een douche en liggen dan heerlijk in ons koele huisje.
{flike}