24 oktober 2017
Ranomafana NP naar Antsirabe
Vandaag weer een reisdag. Het is niet helemaal helder er hangt een soort van smog van de vele brandjes die overal gestookt worden. Is het niet voor het bakken van de stenen dan wel voor het maken van houtskool. Of gewoon een stuk land platbranden om te kunnen gebruiken als landbouwgrond. We vallen regelmatig in slaap maar af en toe een gat in de weg zorgt er weer voor dat we wakker worden.
Het blijft fascinerend om te zien wat de mensen allemaal langs de weg verkopen. En het grappige is dat het altijd allemaal dezelfde spulletjes zijn. Zo komen we op een gegeven moment een vijftal kraampjes (verspreid over een kilometer) tegen met allemaal Mariabeelden variërend in grote van 20 cm tot 2 meter hoog. Maar ook allemaal van hout gemaakte vrachtwagentjes in felle kleurtjes geschilderd.
Kinderen die een klein bakje met kleine besjes ophouden zodra er een auto voorbij rijdt en dan weer kraampjes waar ze aardbeien verkopen. Het is duidelijk dat we hier weer in het meer vruchtbare gedeelte van Madagaskar zijn. Stalletjes vol met ananassen en groente.
In de dorpjes wordt er vooral veel gefrituurd eten verkocht maar ook een stalletjes met 4 uitlaatpijpen hangend boven de kraam. Sponzen en gekleurde emmers, of gewoon een 'winkel-van-sinkel' met van alles en nog wat.
We komen ook weer in het gebied met de vele rijstvelden. Hele dorpen zijn bezig met het inzetten van de jonge rijstplantjes. Een mooi gezicht, maar..... Monnikken werk; de hele tijd voorover gebogen op je blote voeten in de modder.
In Ambositra lunchen we bij dezelfde tent waar we op de heenweg ook hebben gezeten. We eten een lekkere pizza en hebben goed en snel werkend internet zodat we weer een dag kunnen 'uploaden' op de website. Ook zetten we alvast de uitgezochte foto's op de website want dat is vaak een probleem als de snelheid te wensen overlaat.
Het is nog twee uur rijden naar Antsirabe. Al snel komen we de eerste 'pouche pouche' weer tegen. De tanige mannetjes die al lopend een soort van tuk tuk over de weg trekken. Dit zijn een soort taxi's waar je gebruik van kan maken. Ze bestaan ook met een fiets ervoor.
Als we wat langzamer rijden bij een brug waar ook weer een aantal mensen lopen begint een meisje naar ons te zwaaien, als we dichterbij komen gaat ze mooi staan te poseren. Ze wil graag op de foto wat we dan ook doen. Vol trots staat ze erbij. Leuk deze ontmoetingen.
Dan rijden we het terrein op van Cafe Couleur. Wat een paradijsje zeg. In een mooie tuin staan allemaal huisjes. Wij krijgen ook zo'n huisje, een prachtige ruime kamer en nog een aparte kamer met nogmaals twee bedden. Jeetje wat een ruimte. Ook een prachtige badkamer zit erbij. Heerlijk. Maar jammer dat we hier maar één nacht verblijven en het op de heenweg vol zat zodat we ergens anders moesten verblijven.
We installeren ons en na een verkwikkende de douche maken we dankbaar gebruik van het prima werkende internet en zetten nog een aantal dagen online. Zo, het thuisfront heeft weer genoeg te doen.
Er wordt nog even geskyped met het thuisfront en de ouders vinden het allemaal prachtig. Het internet werkt zo goed dat Martin even een rondje tuin en kamer doet en ze dus kunnen zien dat wij nog lekker in de korte broek hier rondlopen terwijl het in Nederland nu al echt herfst is.
We eten in het restaurant. Het ziet er allemaal prima uit hier. Helaas valt het eten tegen of eigenlijk alleen de kip. Sonja snijdt de kippenpoot aan er stroomt gewoon bloed uit. Nou dat hebben we nog nooit gezien met kip. We nemen het risico niet en laten de kip de kip. De gekookte aardappelen eten we met smaak en de boontjes zijn ook prima. De chocomousse is heerlijk.
{flike}