20 oktober 2017
Isalo NP naar Andringitra Gebergte
Heerlijk uitgeslapen en de tassen weer ingepakt. Lekker ontbeten waar we nu wel rustig van konden genieten want we vertekken pas om negen uur. Heerlijk rustig dus vanmorgen.
Om negen uur stappen we in de auto en rijden weer Noordwaarts over de RN7. Het eerste stuk is weer het grote niets, laag glooiend landschap met veel geel helmgras. We slapen af en toe nog wat zodat de kilometers vanzelf gaan. In de dorpjes proberen we al rijdende weer leuke plaatjes te schieten van de bevolking die meestal erg blij kijken als we ze fotograferen.
Om elf uur zijn we in een wat groter plaatsje en Bema stelt voor om te gaan lunchen omdat we verderop geen goed restaurant meer tegen zullen komen. Het is nog anderhalf uur rijden naar Tsara Camp en voor de lunch vinden we het nog wat vroeg. We geven dan ook aan om te willen lunchen in Tsara Camp. Oké ook goed.
Om twaalf uur slaan we af de 4x4 weg in het Andringitra Gebergte in. Het is echt 4x4 rijden en Bema geniet zichtbaar. Na drie kwartier schudden komen we aan in een prachtig kamp gelegen midden tussen de bergen. Boven de bergen hangt een onweersbui en af en toe horen we gedonder.
We worden welkom geheten met een lekker drankje en krijgen een mooie safaritent. Het is een tent met een groot rieten afdak zodat het lekker in de schadus ligt. Daarachter een stenen gebouwtje met toilet en een douche. Warm water op zonne-energie en pas op want het kan echt heet zijn. De zon schijnt hier behoorlijk. Nadat we onze spullen in het tent hebben gelegd kunnen we lunchen. We krijgen lekkere nasi en vers fruit toe. Echt lekker.
Daarna heerlijk in een grote overdekte tent de teksten voor de website zitten typen terwijl Martin even lekker heeft liggen slapen. De eigenaresse, die overigens uitstekend Engels spreekt, wil graag Nederlands leren. En ze schrijft het ook direct op en samen met een collega hoor je ze dan samen oefenen.
Erg grappig als ze twee uur later een nieuwe groep Nederlanders met een hartelijk goedemiddag welkom heet. De duim gaat trots naar ons omhoog. Het was een succes.
Als om half vijf de zon wat minder fel wordt gaan we op pad met de fotoamera. Martin legt de omgeving vast en Sonja zoekt de kleine beestjes op in de tuin. Zo zit er een heel klein wit kikkertje met een gele streep (Mantela Betsileoinses) op een struik. Raar midden in de zon.
Verderop zit er een grijze kameleon bovenin een struik. De uitdaging wordt om er een mooi portret van te schieten, het beestje zit er laag genoeg voor. Verder vliegen er genoeg grote libelles (Dragon Flys) rond maar dat is nog lastig fotograferen met een wind die continu rondwaait.
Dan wordt ik nog gewezen op een Rainbow Locust de grote gekleurde sprinkhaan ook dit is een vrouwtje met haar fel rode vleugels.
De zon begint al achter de bergen te raken dus we nemen een douche en deze is lekker in de buitenlucht. Wel met een muurtje er omheen hoor maar je kijkt zo naar de wolken. De douche is heerlijk er komt voldoende water uit, prima.
Met de lange broek aan en ingesmeerd met deet gaan we lekker voor onze tent zitten en kijken wat rond dan is het tijd om te eten.
Voor het eten komt iemand uitleg geven over de verschillende wandelingen die we eventueel kunnen doen. Waar we vanmiddag nog dachten we doen de korte (vanwege de hitte) gaan we dus de lange doen die ons bovenop de berg (de kameleon) brengt. Zes uur netto en daar komen de fotostops dan nog bij. Nou ja, we zien wel. Dan zien we wel mooie dingen.
{flike}