18 oktober 2017
Parque d'Anja
Sonja was al weer vroeg uit de veren. Het slapen was niet echt een pretje in een warme kamer dus dan maar eruit om kwart voor zes. De zon schijnt alweer dus gewapend met het fototoestel even een rondje over het terrein. Leuke bloemetjes en ook nog een mooie grote spin. Martin is inmiddels ook wakker en zit op een bankje te genieten van het prachtige uitzicht wat we hier hebben.
Het ontbijt was niet veel, wat geroosterd stokbrood met wat jam.
Alles in de auto zodat we om acht uur weer weg rijden. Het is een kwartiertje naar Parque d'Anja. Dit is een klein park (circa 8 hectare) opgericht door de bewoners die het ook helemaal onderhouden en ook de gidsen zijn. In het gebied komen veel ringstaartmaki's voor en om een klein beetjegeld te kunnen verdienen aan toeristen, besloten zij het gebied te beschermen en zich als gidsen te verhuren. Inmiddels hebben de inkomsten ervoor gezorgd dat ze nu drie i.p.v. twee rijstoogsten hebben per jaar en het aantal ringstaartmaki's is inmiddels verdubbeld naar zo'n 800 exemplaren.
Als we er aankomen wordt er gezegd dat we maar een uurtje in het park kunnen verblijven. Hé dat is raar in ons reisschema staat een ochtend. We laten Bema bellen met Frank van de organisatie want dan heeft hij te kort geld meegegeven. Wat er gezegd wordt geen idee maar uiteindelijk gaan we gewoon 4 uur op pad. We krijgen een officiele gids en vlakbij het park sluit er een ander aan die een paar woorden Engels spreekt.
En zo gaan we dus op pad. Al aan de rand van het park zien we de eerste zwart wit geringde pluimstaarten omhoog steken. Wat een leuke beestjes. Er zijn heel veel jongen (van ongeveer een maand oud) bij. En wat zijn die speels zeg. Ze klauteren in de bomen springen heen en weer, komen ongelukkig terrecht en zoeken dan weer troost bij mama.
Een Ringstaartmaki is eigenlijk geen lemuur maar een eigen soort. Ze leven in grote groepen van wel meer dan 20 dieren en brengen de meeste tijd door laag op de grond. De vrouwtjes zijn de baas in de groep en een groep bestaat voornamelijk uit dochters, tantes, nichten en de kleintjes terwijl de mannetjes regelmatig van groep wisselen. De groepen mareren hun territorium af door geursporen. Deze geur is heel belangrijk in de communicatie en voor het aangeven van de hiërarchie binnen de groep. Deze geur verspreiden ze met hun duim die ze langs de bast van de boom schuren.
Ringstaartmaki's worden zo'n 28 jaar en komen voor in heel Madagaskar, in de bergen maar ook in de lager gelegen droge gebieden waar ze zich wel wat aan aangepast hebben.
Ze hebben ook een bijnaam (Katta) omdat ze geluiden maken die klinken als katkat.
We vermaken ons prima met deze leuke beestjes. De jonkies zijn erg druk en het is lastig om ze goed op de foto te krijgen. Maar als je er zelf ook bij gaat zitten, komen ze vanzelf dichterbij. Ze zijn niet echt schuw. Soms liggen ze languit op een tak maar ook wel op de grond wat er soms erg grappig uitziet als ze op hun achterste zitten met een zakie recht naar voren en de handjes op de knieën.
Er lopen veel moeders rond met een kleintje. De kleintjes zitten op de rug maar hangen ook wel onder hun moeder als die rondloopt.
Naast de begroeiing met bomen is een landje waar wat gaten zijn gegraven waar water in staat. Op een rijtje lopen de maki's erheen om wat te drinken. Terwijl we staan te kijken ziet de gids een slang kruipen. Als we horen dat de slang niet giftig is, wordt die natuurlijk ook uitgebreid vastgelegd.
We lopen verder het bos in op zoek naar kameleons en ja hoor. We vinden er één. Op zijn dooie gemak zit ie op een tak. Het is de grijze kameleon inclusief staart
zo'n 30 centimeter lang.
Kameleon's zijn een familie van hagedissendie behoren tot de leguaanachtige. Ze hebben een lange gespierde tong. De ogen die buiten de kop liggen (dus niet in oogkassen) bewegen onafhankelijk van elkaar en ze kunnen van kleur veranderen.
De gidsen hebben inmiddels een paar sprinkhanen gevonden die op een stokje worden geprikt. Kijken of de kameleon honger heeft. En ja, al snel zien we hem (of haar) kijken naar de overheerlijke sprinkhaan en dan flits de tong toch al snel 20 cm lang flitst zijn bek uit en net zo snel er weer in met de sprinkhaan erin. Een gaaf gezicht. Dit moet uiteraard vastgelegd worden op beeld, gelukkig zijn er genoeg sprinkhanen ;-)
Na een aantal grijze kameleons gezien te hebben zien we ook nog een fel groene. Die is gaaf! En leuk. Hij wandelt wat over de tak maar dat gaat heel voorzichtig je ziet hem echt twijfelen heen en weer en nog een keer dat pootje en ja hoor dan volgt de stap. Lekker op zijn gemakkie. Is ook het beste wat je kunt doen bij ruim dertig graden.
Om half twaalf lopen we het park uit en Bema staat ons al op te wachten. We lunchen direct maar in één van de restaurantjes bij de ingang want de eerst volgende mogelijkheid daartoe is pas over 100 kilometer. En dat is toch al snel ruim twee uur rijden.
Het eerste stuk rijden we door een prachtige omgeving met vele hoge bergen. Soms hele grote kale rotsen waardoor je je soms in de Outback van Australië waant (Uluru/Ayers Rock). Maar al snel komen we op een kale hoogvlakte met alleen maar geel helmgras. Er staat hier een stevige wind, we dommelen af en toe in slaap.
Maar om vijf uur rijden we het dorp Ihosy in waar Thoussant de organisator van de gidsen in Isalo even bij ons instapt om te vertellen over morgen. We hebben een aantal optie's maar vanwege de hitte raadt hij ons aan de iets ingekorte route te lopen. Nog altijd goed voor ruim negen kilometer.
Het is nog 15 kilometer rijden naar ons nieuwe onderdak voor de komende twee nachten. We checken in bij Le Jardin du Roy, en het is echt een paleisje van de koning. Mooie ruime kamer met een groot bed en een terras uitkijkend op een aanlokkelijk zwembad. En we hebben hier airco in de tijden dat de electra aan staat. We installeren ons en doen een handwasje, zetten de foto's op de laptop en nemen een douche.
Om zeven uur diner en dat is hier echt goed. Het is een driegangenkeuze menu. Martin gaat voor de quiche en Sonja voor de gestoofde groente vooraf. Als hoofdgerecht hebben we beiden Zebumedaillons met aardappelgratin en boontjes. En als toetje ananastartaar met een bolletje ijs. Echt heerlijk.
{flike}