8 december 2013
Vandaag ging de wekker om vijf uur. Vijf uur ja vijf uur en dat in de vakantie. Waarom dan zou je denken, nou we willen naar Hot Water Beach en dan ben je afhankelijk van het tij en laat het nou net om half zes laagtij zijn dus de juiste tijd om daar te zijn.
We kleden ons aan en starten de camper. Het is nog donker en in 15 minuten rijden we naar de parkeerplaats, pakken de emmer en schep, ja echt waar en lopen het strand op. En even verderop zien we al rookpluimen opstijgen uit het zand daar moeten we zijn. We beginnen met graven en al snel voelen we het warme water de kuil instromen. Dat is ook de bedoeling, je kan hier je eigen hottub graven. Het blijkt dat we veel te dicht bij de bron zitten dus we maken de tub wat langgerekter zodat er ook kouder water in komt.
Het is echt grappig er zijn nog maar een paar mensen en dat is het voordeel van dit tijdstip. Vanmiddag om half zes (als het weer eb is) zal het hier echt heel druk zijn. We zien de zon langzaam te voorschijn komen en genieten van het uitzicht. Je kan dit alleen doen 2 uur voor en 2 uur na laagtij want bij vloed liggen de bronnen in zee en kan je dus geen kuil graven. Je voelt het hete water dan nog wel aan je voeten als je de zee in gaat maar dat hebben we niet afgewacht.
Het water is erg heet dus we halen een paar emmers met koud water uit de zee. We zitten al een minuut of tien in onze eigen hottub als Martin er achter komt dat hij de sleutels van de camper nog in zijn zak heeft zitten. GRRRRRRRR, maar af wachten of de deur straks nog open wil gaan. Om af te koelen duiken we ook nog even in de zee. Echte wisselbaden dus. We zitten zo een uurtje en besluiten dan weer terug te gaan. De zon begint ook flink te schijnen dus hup terug naar de camper.
Na gedouched te hebben blijven we vandaag lekker rustig op de campsite. We voeren een paar meeuwen met oud brood, lezen een keer een boek en wordfeuden wat.
Rond het middaguur rijden we naar Whitianga om boodschappen te doen en ergens uitgebreid te gaan lunchen, zodat we vanavond niet gaan koken. Het is er erg rustig in het dorpje en we besluiten eerst maar iets te gaan eten en belanden bij Salt aan de jachthaven.
Mooie plek en prima eten. Fish and Chips met een heerlijk toetje. Vervolgens kletsen we wat met andere gasten van de camping die hier toevallig ook zitten te lunchen en gaan vervolgens inkopen doen.
Terug op de camping is het inmiddels drie uur dus we maken ons op voor de wandeling naar Cathedral Cove. We hebben gisteren al gezien dat dit een uurtje lopen is (enkele reis) over kliffen en langs mooie baaien en willen dit wel doen zolang het zonnetje nog in de baai schijnt. Want dan zijn de foto's natuurlijk mooier :) We vertrekken om 15:30 uur en dan begint het ineens te regenen.... Maar gelukkig is het maar een buitje en na even schuilen onder een houten vlonder bij de parkeerplaats voor auto's lopen we weer verder en komen na een best pittig stukkie lopen bij Cathedral Cove. Een schitterend mooie baai met een uitgesleten rots waar bij hoog tij het water misschien nog net onderdoor stroomt, maar wat nu gewoon prima te begaan is. Ook staan er een paar grote rotsen in de branding die helemaal zijn uitgesleten nog even en ze balanceren op een smalle punt en vallen om. Maar nu een pracht gezicht met dat lichte gesteente.
Sonja gaat op zoek naar een geocache die hier moet liggen en Martin maakt foto's van de prachtige locatie. Het is beschermd natuurgebied met ook de kustlijn zodat er ook geen bootjes mogen varen etc.
Na een half uurtje rondlopen lopen we weer terug en lopen het laatste stuk over een vrijwel verlaten strand (mooi!) naar de camper.
We gaan meteen maar even het zweet eraf douchen en eten een bak vers fruit met yoghurt.
We worden op de koffie gevraagd bij de camping-buren die we vanmiddag ook bij de lunch spraken en kletsen een uurtje onder het genot van een kopje groene thee.
De twee oudjes (nee, hij is echt geen 105, maar wel oud) blijken in februari op valentijnsdag te gaan trouwen en dat geeft natuurlijk voldoende gespreksstof.
Hij blijkt een workaholic te zijn en een fruit boomgaard van 225 acres te hebben met peren, appels en kiwi's, maar ze zijn nu toch echt op vakantie nadat ze elkaar op het strand tegen zijn gekomen en van het een het ander kwam.
Enfin, we duiken toch op tijd het bed in want morgen lijkt de afstand naar Rotorua niet groot, maar het is toch wel een stukkie rijden en we willen ook nog wat zien.
{flike}