Vrijdag 15 januari 2010
Zoals jullie merken is er van het internetten gisterenavond niets meer terecht gekomen. We zaten nl. in ons huisje toen Martin buiten mensen hoorde praten. Zo nieuwsgierig als hij is ging hij even kijken. En dat was maar goed ook de eigenaar van de lodge kwam met een aantal toeristen terug van een nachtwandeling. Het was erg leuk en leerzaam geweest. Dus wij vragen wanneer wij dat ook konden doen. Morgen misschien, dat wordt wat lastig want dan zitten we in een thermaal bad. Kunnen we misschien nu een rondje? Ja hoor, geen probleem. Dus zo gezegd, zo gedaan. Schoenen aan, deet opgesmeerd en cameras in de aanslag. Wij zijn er klaar voor. We lopen hetzelfde rondje als we 's middags al gedaan hadden maar nu in het donker. Met zaklampen gaan we op zoek naar kikkers. Al snel zien we een kleine oranje kleurige kikker op een blad zitten, de held is net twee en halve centimer groot. Kikkers zijn voornamelijk actief als het donker is, dus zoeken maar. We horen allerlei geluiden, een hele hoge piep, een lagere brul maar ook lijken het wel alsof we vogels horen. Wat blijkt al het geluid wat we horen wordt gemaakt door kikkers. En dat zijn geen grote kikkers hoor. Al gauw staan we ergens stil want volgens de gids moet er een gele kikker vlakbij zitten. We speuren op de takken en bladeren en dan zien we de bruller. Een gele kikker van wel 4 cm groot maar wel een enorm geluid producerend met zijn bolle wangen. We willen uiteraard ook de speciale Costa Rica kikker zien. Die groene met die grote rode ogen, alles wat je opzoekt over dit land wordt gecomplementeerd met een plaatje van deze gifkikker. De gids verteld ons dat hij deze in het vorige rondje heeft gezien, dus we hebben goede hoop. Bij de poel blijven we goed kijken en al snel zien we een Leppard Frog. Deze is iets groter nl. 10 cm en ziet eruit als een echte kikker. Ook zien we zo'n zelfde kikker maar dan met een groene kop. En ja hoor, de gids hoorde hem al een tijdje, de 7 kleurige Costa Rica kikker. Op een meter of 3 zit hij boven op een tak. We proberen hem vast te leggen op de foto wat nog niet zo gemakkelijk is. Dus we zoeken nog even verder en ja hoor, op een mooi plekje zit er weer eentje. Ze zijn circa 4 cm groot en hebben maar liefst zeven kleuren. Een groene rug, een witte buik, blauwe stippen op z'n poten, oranje tenen, gele onderlip en zwarte randen om zijn rode ogen. Echt een plaatje en hij laat zich rustig fotograferen wat dan ook graag doen. Onze dag kan niet meer stuk. We komen nog een aantal andere kikkers tegen en zijn dan weer terug bij ons huisje. Een prima afsluiting van deze dag. Zodoende hadden we dus geen tijd om de weblog bij te werken. Tijdens de wandeling zagen we ook nog de sterren aan de hemel staan, wat betekend dat het helder is. En de vulkaan dus misschien zichtbaar is, in ieder geval beter weer. We rijden nog even een stukje met de auto om te kijken maar helaas is het alweer helemaal bewolkt geworden. Dus we gaan slapen en hopen dat de sterren een voorbode zijn voor een mooie dag morgen.
Nu is het dus echt vrijdag 15 januari Arenal vulkaan
Vanochtend bleek het weer helemaal perfect! Een zonnetje en klein beetje wolken. Dus op tijd opstaan en om 07:00 uur zitten we aan het ontbijt. Dat is hier buiten onder een afdakje en ze hadden ons al verteld om de fotocamera mee te nemen. Nou, dat was inderdaad wel nuttig, want allerlei vogels komen op voederplankjes met halve sinaasappelen en stukken banaan af. De mooiste is toch wel de toekan met gele snavel die een halve banaan komt wegpikken. Je kunt je voorstellen hoeveel fotos er in een half uurtje gemaakt kunnen worden van 1 vogel.... En dan zijn er nog veel meer vogeltjes die het fotograferen zeker waard zijn.
Na een lekker ontbijtje met veel vogels besluiten we naar de vulkaan Arenal te gaan en dus niet naar de watervallen. De kans dat de vulkaan vandaag zich achter de wolken vandaan laat zien is namelijk wel erg groot en dat willen we niet missen.
We parkeren de auto en wandelen de route naar de lava. Onderweg zien we een toekan met een groene snavel. Ook heel erg mooi, maar wel een beetje ver weg voor foto's.
Opeens horen we gerommel en zien we dat de vulkaan een aswolk uitspuwt. Dat is toch wel heel gaaf en we staan ook net op een plek waar we het perfect kunnen zien. De wolken zijn net weg bij de vulkaan dus de aswolk is prima zichtbaar. En de fototoestellen doen hun best weer natuurlijk. Wat een prachtig gezicht!
We lopen een extra stukje door het regenwoud om een grote boom heen (El Ceibo) en komen uit bij de lava brokken. Even omhoog klauteren en dan hebben we een prachtig uitzicht op de lavastromen, die we helaas bij daglicht niet kunnen zien. We zien wel rotsblokken naar beneden rollen (lavablokken) en het stof op de helling opspatten als de blokken om de paar meter neerkomen.
Opeens wederom gerommel en ja hoor... we hebben echt mazzel... de vulkaan spuwt vandaag nog een keer en het is wederom vrijwel opgeklaard zonder wolken. Nu zien we niet alleen de aswolk, maar ook de blokken van deze eruptie naar beneden rollen. En die rollen best ver hoor! Nog lang niet tot waar wij staan, maar het is wel een prachtig gezicht! Na heerlijk even in het zonnetje de blokken te hebben bekeken besluiten we weer terug te lopen naar de auto. Als we het park uitrijden komen we nog een wasbeertje tegen op de weg. Leuk beestje! We rijden nog even de weg af naar een brug, waar we (bij helder weer) vanavond na de thermale baden nog heen rijden om in het donker de lava te kunnen zien stromen. We hopen maar dat het mooi weer blijft. En onderweg zien we NOG een wasbeertje! Deze dag is wel erg mooi hoor!
Na het vulkaangeweld besluiten we in het dorpje bij Las Brasitas weer te gaan eten, zodat we daar mee klaar zijn. Nog even bij de supermarkt yoghurt en bij de bakker een broodje gehaald. Dan kunnen we lekker badderen en daarna nog iets eten.
Aangezien we nu nog wel even tijd hebben rijden we nog even naar de waterval, vlakbij het hotel. Het blijkt dat je daar tot 17:00 uur heen kunt en als we daar aankomen is het al 16:00 uur. Daarnaast mag je ook nog eens $10 betalen en daar hebben we nu geen zin in. Misschien morgen.
Nu de teksten maar even bijwerken en gauw even op internet plaatsen en dan lekker badderen in de stinkende zwavelbaden. De foto's van de vulkaan en toekan komen later wel.