Details

Gepubliceerd: 10 februari 2015

9 februari 2015
Sinds een aantal jaar kiezen we er voor om in de winter een weekje de zon op te zoeken. En omdat de Canarische Eilanden toch niet altijd helemaal zon zeker blijken te zijn hebben we dit keer gekozen voor Aruba. En zo vertrokken we dus vanochtend met de Dreamliner van Arkefly naar Aruba.

Het was wel vroeg opstaan want als je om 9 uur gaat vertrekken met het vliegtuig moet je toch al om een uur of zes op Schiphol zijn. Nou ja als dat het probleem is. Nee natuurlijk niet. De auto geparkeerd en met de bus naar de vertrekhal. Daar inchecken wat allemaal vlot verliep. Op Schiphol eten we nog een broodje en dan is het al tijd om richting de gate te gaan.

Daar volgt een uitgebreidde screening waarbij je in een soort centrifuge gaat die om je heen draait. Geen idee wat ze zien maar het zal voor een goed doel zijn. Nog even wachten en dan kunnen we in stappen. We zitten in de comfort klasse dus vooraan en wel op rij 8. Dit is voor de verandering eens linksaf als je het vliegtuig in komt. De comfort klasse is een klasse waarbij je 8 cm meer beenruimte hebt. Niet veel van gemerkt maar waarschijnlijk merken we dat wel als we volgende week weer teruggaan dan zitten we Economy en hebben we dus 8 cm minder dat zal dan wel krap zijn.

We vliegen met de Dreamliner dit is een nieuw vliegtuig in de 787 serie van Boeing. Het ziet er van binnen ruimer uit en ook de raampjes zijn groter zodat je vanuit de binnenste rijen ook naar buiten kunt kijken. Ook kunnen ze de verlichting aanpassen in verschillende kleuren. We beginnen met paars dat zal er wel voor zorgen dat iedereen rustig wordt haha. Maar rood en groen komen ook langs. Geen idee wat het effect daarvan is maar het zal wel onderzocht zijn. Een ander snufje is dat de raampjes geen schermpjes meer hebben maar interne raamverduistering die je met een knop kan bedienen. Ook schijnt cabine druk niet zo hoog te zijn als in andere vliegtuigen. Wat opvalt is dat we gemiddeld op een hoogte van 12 kilometer vliegen en dat is wel erg hoog volgens mij.

Maar het blijft toch zo'n 8000 kilometer vliegen naar Aruba en daar doet ie toch ruim 10 uur over waarbij we nog een tussenlanding van 90 minuten op Curaçao hebben. Maar als je erop instelt gaat de tijd ook weer voorbij en met wat slapen. Drie aflevering van de serie Divorce komen we de tijd ook weer door.

De bagage komt ook snel op de band aanrollen waarna we naar de autoverhuur lopen. De afhandeling gaat snel waarna we een aan alle kanten beschadigde Cinquecento krijgen toegewezen. Nou ja? Dat zijn we niet gewend van de huurauto's die we de laatste jaren tijdens vakantie's krijgen maar het zal wel goed zijn. Alles staat genoteerd en we zijn goed verzekerd dus een krasje meer of minder maakt dan ook niet uit. Als ie ons maar veilig over het eiland rijdt.

We verlaten het vliegveld en komen direct in een lange file door Oranjestad terrecht. We willen nl. eerst even langs de supermarkt zodat we vandaag niet meer op pad hoeven als we in het appartement zijn. Het is inmiddels al half zes (of met 5 uur tijdsverschil half elf 's avonds). Over de boulevard waar een inmens cruiseschip in de haven ligt komen we uiteindelijk bij een grote supermarkt. Waar Sonja drinken en eten voor haalt voor het ontbijt. Zo dat is binnen nu naar ons verblijf voor de komende week. Het is hier overigens lekker warm 30 graden dus dat is wel even acclimatiseren.

Met de hand gps rijden we zo naar de Paradera Park Appartments waar we in onvervalst Nederlands hartelijk verwelkomt worden We hebben een mooie kamer met een klein keukentje en zithoek. We vullen de koelkast en halen de tassen leeg. Waarna we na een frisse douche en wat fruit en yoghurt eten om om negen uur in slaap te vallen.

{jcomments on}

 

 

 

 

{flike}