4 maart 2019
Zwarte stranden bij Vik
Na het ontbijt gaan we naar Skogarfoss. Deze ligt hier letterlijk om de hoek. Helaas weinig winters beeld bij de waterval. Geen ijspegels wat we wel verwacht hadden nu we hier in de winter zijn. De waterval ligt jammer genoeg nog in de schaduw. Toch maar een paar mooie plaatjes schieten.
We pikken de koffers op in het hotel en rijden naar een andere waterval hier vlakbij. Dankzij het internet en het volgen van fotografen groepen specifiek over IJsland op facebook hoorden we dat er hier nog een prachtige tweede waterval in de buurt ligt.
Achter het Skogarfossmuseum daar zou je moeten zijn. We parkeren de auto en kijken achter het museum of wel iets zien wat op de verschillende beschrijvingen zou kunnen lijken en ja hoor. Even verderop zien we dat er een keurig trappetje over het gaashek heen staat. We klimmen het trappetje over en lopen langs de rand van een weiland een paar honderd meter verder naar een kloof.
We lopen/klimmen langs een smal riviertje door een prachtige kloof. Hoge wanden steil omhoog begroeid met mos in vele tinten groen.
Na 15 minuten komen we aan bij de Kvernufoss een prachtige waterval die vrij naar beneden valt. Onderin valt ie op een paar rotsen waardoor het water wijdt uit elkaar spettert. We proberen er een aantal mooie foto's van te maken.
Je kan ook achter de waterval komen dus Sonja gaat dat even doen. Gopro mee want je weet nooit hoeveel het allemaal spettert en om nou je goede camera mee te nemen. Leuk hoor achter de waterval met donderend geraas klettert het water naar beneden.
Dan moeten we weer verder want we hebben nog een hele rit voor de boeg. We rijden in de richting van Vik maar een paar kilometer voor Vik slaan we af naar de kust. Het hoge schiereiland aan de kust met de moeilijke naam Dyrholaey. Vanaf het plateau kijken we op een boog van rotsgesteente het zeewater knalt er door heen en ook op de kust zorgt de fikse branding voor mooie splashes. Naar het westen zien we een lang gerekt zwart strand met een prachtige witte branding zorgt dat voor een mooi contrast.
De volgende halte hier vlakbij is het strand bij Reynisdrangar een stuk strand waar de branding echt met enorme golven komt aan gedenderd. Er staan ook overal waarschuwingsborden dat je niet te dicht bij de zee moet lopen omdat een volgende golf plotseling veel verder het strand op kan komen en dat je dan door de stroming wordt meegesleurd. Zo staat Sonja te kijken naar de zee en ziet daar een stelletje staan. De jongen gaat vlak voor de branding op de grond zitten. He bah wat gebeurd daar nou toch geen rare dingen. Nee hoor, hij heeft een doosje in zijn hand en ze zegt ja. Of eigenlijk yes. Ben ik zomaar getuige van een huwelijksaanzoek. Snel even wat foto's gemaakt van het stel. Ze daarna gefeliciteerd en nog een paar statiefotos. Email adres gevraagd en opgestuurd naar twee blijde mensen uit Pennsylvenia. Toch handig dat digitale tijdperk.
Verderop op het strand zijn de bekende pilaren van basalt. En ook de rotspunten waarna dit strand is vernoemd.
Dan vervolgen we de ringweg 1 verder naar het oosten. We hebben ons toch nog een beetje verkeken op de afstand want het is best een eind rijden. Veel door lege vlaktes maar dan beginnen de hoge bergen met daarop het Vatnajokull ijsplateau aan de horizon te verschijnen. Een prachtig gezicht. We stoppen nog even bij een rivier waar een paar kleine vervalletjes zijn.
Om half zeven zijn we bij het Fosshotel Glacier Lagoon. We proberen nog of we direct op de kamer kunnen waar we dan zouden kunnen blijven maar helaas het hotel zit helemaal vol dus morgen verhuizen we naar een andere kamer.
We hebben een mooie ruime kamer en na een verfrissende douche gaan we dineren in het hotel. Dat is geen straf het eten is hier fantastisch. Omdat we geen lunch hebben gehad hebben we flink trek. We gaan dan ook voor het vijfgangen diner.
Voorafgaand aan de eerste gang krijgen we een mini voorafje van de chef. Blanke kaviaar en iets van rauwe vis in blauwe bessensap. Het eerste voorafje was gebakken brie met honing en noten, tweede cremige langoustine soep met escallops, garnalen, derde lams carpaccio, een spoon met lemon sorbet ijs, hoofdgerecht lam klaargemaakt op 2 verschillende manieren als biefstuk en draadjes vlees echt heerlijk en als nagerecht een brownie.
Het was echt heerlijk wat hebben wij genoten. De bediening is ook uiterst vriendelijk en attent.
Bij de receptie hebben we ons aangemeld voor de call voor Noorderlicht en prompt worden we midden in de nacht gebeld. Martin slaapt door want we hebben al twee gebroken nachten in de buitenlucht achter de rug en morgen staat er een gletsjer wandeling van zes uur op het programma. Sonja maakt door het raam nog een paar foto's en slaapt dan ook weer verder.
{flike}